Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2014 r. w Gliwicach

sprawy M. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury górniczej

na skutek odwołania M. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 22 maja 2013 r. nr (...) SP (...) 5 (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury górniczej poczynając od 1 lutego 2013 r.;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz ubezpieczonego 60 zł ( sześćdziesiąt złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO Grażyna Łazowska

Sygn. VIII U 1608/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22.05.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu M. R. prawa do emerytury górniczej, ponieważ ubezpieczony, udowodnił jedynie 14 lat 5 miesięcy i 8 dni pracy górniczej.

Do pracy w wymiarze półtorakrotnym ZUS nie zaliczył okresu pracy od 1.06.1988r. do 28.02.1989r, oraz od 1.08.1989r. do 30.04.1992r. na stanowisku mechanika maszyn budowlanych, ponieważ stanowisko to nie figuruje w załączniku nr 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 23.12.1994r., natomiast okres od 1.05.1992r. do 30.04.2007r. nie został zaliczony do pracy górniczej, ponieważ stanowisko mechanika napraw pojazdów i sprzętu technologicznego nie figuruje w zał. Nr 2 rozporządzenia z 3.12.1994r.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany i przyznania prawa do emerytury, w wyniku zaliczenia do pracy górniczej w wymiarze półtoraktrotnym okresu os 7.11.1986r. do 30.04.2007r, bowiem w tym okresie pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako rzemieślnik wykonujący prace mechaniczne na odkrywce bezpośrednio w przodku na koparkach i zwałowarkach tj. na stanowisku wymienionym pod pozycją 7, dział III załącznika Nr 3 do rozporządzenia. (...) z 23.12.1994r

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymując stanowisko zawarte w skarżonej decyzji. W toku postępowania sprostował omyłkę pisarską w odpowiedzi na odwołanie w ten sposób, że okres pracy ubezpieczonego od 7.11.1986r. do 30.04.1992r. zaliczony został do pracy górniczej, przy czym okresy pracy ubezpieczonego od 7.11.1986r. do 31.05.1988r., od 1.03.1989r. do 31.07.1990r. uwzględniono w wymiarze półtorakrotnym co daje 5 lat, 5 miesięcy i 24 dni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony w dniu (...) ukończył 50 lat, składając wniosek o przyznanie emerytury wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa.

Ubezpieczony został zatrudniony w (...) w dniu 27.03.1981r. początkowo na podstawie umowy o wstępny staż pracy absolwentów na stanowisku ślusarza w oddziale zwałowania [Z-2]. Od dnia 1.11.1981r. został przeniesiony do pracy w brygadzie remontowej również w charakterze ślusarza. W okresie od 22.10.1984r. ubezpieczony odbywał służbę wojskową, po czym z dniem 7.11.1986r. został ponownie zatrudniony na stanowisku mechanika w oddziale R-4. W badaniu psychologicznym z dnia 6.11.1986r. stwierdzono, że nie ma przeciwwskazań do zatrudnienia ubezpieczonego na stanowisku mechanika maszyn budowlanych.

Następnie pracodawca w kolejnych angażach powierzał ubezpieczonemu stanowiska,

- mechanika – od 2.01.1987;

- mechanika maszyn budowlanych – od 1.06.1988r.;

- ślusarza spawacza – od 1.03.1989r.;

- mechanika maszyn budowlanych – od 1.08.1990r; / orzeczeniem psychologicznym z 28.10.1991r. stwierdzono brak przeciwwskazań do zatrudnienia ubezpieczonego na stanowisku mechanika maszyn budowlanych-spawacza/;

- mechanika napraw pojazdów i sprzętu technologicznego – od 1.05.1992r.

W czerwcu 1997r. ubezpieczony uzyskał uprawnienia operatora suwnic sterowanych z poziomu roboczego. We wniosku o nadanie stopnia górniczego z 14.08.2001r. pracodawca podał, że ubezpieczony „pracuje jako mechanik napraw sprzętu technologicznego i posiada uprawnienia spawalnicze. Bardzo duża różnorodność typów i rodzajów sprzętu, jaka występuje na oddziale R-4 wymaga od naprawiających ciągłego szkolenia w nowych zastosowanych rozwiązaniach. Ubezpieczony wykazuje w tym względzie duże zaangażowanie, co owocuje wysoką jakością wykonywanych napraw, szybkim i skutecznym usuwaniem awarii, co skutkuje skracaniem zbędnych postojów.”

Od dnia 17.11.2006r. powierzono ubezpieczonemu stanowisko mechanika napraw samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce. Zmiana nazwy stanowiska pracy nastąpiła w związku z zarządzeniem nr 29/062 prezesa zarządu (...) B..

W kwietniu 2007r. pracodawca w zgłoszeniu zmiany wykonywania pracy górniczej, wskazał, że z dniem 1.05.2007r. ubezpieczony zmienia wykonywanie tej pracy na stanowisku robotniczym mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku /zał. Nr 3 rozporządzenia z 23.12.1994r., poz. III/7/.

W okresie od 7.11.1986r. do nadal ubezpieczony wykonywał cały czas tą samą pracę tj. zajmował się bieżącymi naprawami sprzętu technologicznego-pomocniczego: spycharek, ładowarek, koparek jednonaczyniowych, urządzeń do zapuszczania pomp typu B.. Ubezpieczony naprawiał uszkodzenia układu paliwowego, napędowego, naprawiał koła i gąsienice tych maszyn na terenie całej odkrywki i zwałowiska pola B., tam gdzie uległy awarii. Maszyny te współpracują z maszynami podstawowymi, umożliwiając im eksploatację urobku. Aby koparka wielonaczyniowa lub zwałowarka mogła pracować, teren musi być odwodniony przez koparkę jednonaczyniową i wyrównany przez spycharkę. Naprawy były wykonywane w obrębie koparek podstawowych, zwałowarek, taśmociągów, również na poziomach roboczych koparek podstawowych. Gdy maszyny miały poważniejsze awarie, były wyłączane z ruchu i przenoszone na inny oddział celem naprawy. Ubezpieczony nie zajmował się tymi naprawami, nie naprawiał samochodów i nie pracował w warsztacie. Nadto ubezpieczony przed wyjazdem w teren, w razie potrzeby, przy pomocy suwnicy ładował cięższe podzespoły i części na samochody, którymi były przewożone na miejsce awarii. Ubezpieczony nie ma uprawnień do obsługi sprzętu pomocniczego i nie zajmował się ich obsługą. Ubezpieczony nie dokonywał napraw koparek wielonaczyniowych i zwałowarek.

W charakterystyce stanowiska pracy z dnia 9.04.2013r. pracodawca wskazał, że w okresie od 7.11.1986r. do nadal ubezpieczony wykonywał cały czas tą samą pracę tj. wykonywał prace mechaniczne, elektryczne i obsługowe sprzętu technologicznego będącego w użytkowaniu oddziału Rs-4. Prace naprawcze i obsługowe maszyn były prowadzone na terenie całej odkrywki i zwałowiska pola B.. Ubezpieczony wykonywał wszelkiego rodzaju doraźne naprawy koparek jednonaczyniowych, spycharek, urządzeń typu bakiniec i ładowarek jednonaczyniowych.

Pracodawca, po przeprowadzeniu postępowania weryfikacyjnego, w świadectwie wykonywania pracy górniczej z dnia 19.02.2013r. wskazał, że ubezpieczony pracował:

- w okresie od 27.03.1981r. do 31.10.1981r. na stanowisku górnik na odkrywce- ; - rozporządzenie (...) z dnia 23.12.1994r., Z.. Nr 2, poz. 1.

- w okresie od 7.11.1986r. do nadal na stanowisku: rzemieślnik zatrudniony na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach, wykonujący prace mechaniczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń - rozporządzenie (...) z dnia 23.12.1994r., Z.. Nr 3, Dz. III, poz. 7.

[dowód: akta osobowe, charakterystyka pracy, zeznania świadków A. C., M. D., R. F., R. J., A. M., G. P., I. S., S. S. (1), S. S. (2), F. W., przesłuchanie ubezpieczonego].

Sąd uznał, za niewiarygodne ustalenia Komisji Weryfikacyjnej (...) B. i świadectwo wykonywania pracy górniczej z dnia 19.02.2013r, że ubezpieczony w okresie od 7.11.1986r. do nadal pracuje na stanowisku: rzemieślnik zatrudniony na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach, wykonujący prace mechaniczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń, bowiem okoliczności tych nie potwierdziło przeprowadzone postępowanie dowodowe. Z zeznań słuchanych osób, w tym ubezpieczonego, jak i charakterystyki jego stanowiska pracy wynika, że ubezpieczony w okresie spornym nie pracował na koparkach i zwałowarkach. Ubezpieczony zajmował się naprawami sprzętu technologicznego na terenie całej odkrywki, a czasami pracował na poziomach roboczych koparek wielonaczyniowych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 50a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) prawo do emerytury górniczej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) ukończył 50 lat życia;

2) ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1;

3) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zdaniem organu rentowego, ubezpieczony nie spełnił jednego z wyżej wymienionych warunków tj. udokumentował jedynie 14 lat 5 miesięcy i 8 dni pracy górniczej.

Po myśli art.50c ust.1 pkt 4 ustawy o FUS, że za pracę górniczą uważa się zatrudnienie na odkrywce w kopalniach węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa.

Na podstawie powyższej delegacji ustawowej zostało wydane rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994r. w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczalnej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz.U. z 1995r. Nr 2 poz.8), który w § 2 stanowi, że za pracę górniczą w kopalniach węgla brunatnego uważa się okresy zatrudnienia na stanowiskach wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Bezspornym jest, że w wykazie tym nie są wymienione stanowiska mechanika maszyn budowlanych i mechanika napraw pojazdów i sprzętu technologicznego. W załączniku nr 2 wymienione są stanowiska:

-pod pozycją 11 - mechanik maszyn i urządzeń górniczych na odkrywce,

-pod pozycją 32 – rzemieślnicy i inni robotnicy zatrudnieni stale na odkrywce przy wykonywaniu bieżących robót montażowych, konserwacyjnych i remontowych: ślusarze, spawacze, elektrycy, mechanicy, monterzy, wulkanizatorzy, automatycy, cieśle.

Jak to ustalono, ubezpieczony w okresie spornym, wykonywał cały czas tą samą pracę tj. zajmował się bieżącymi naprawami sprzętu technologicznego-pomocniczego: spycharek, ładowarek, koparek jednonaczyniowych, urządzeń do zapuszczania pomp typu B.. Ubezpieczony naprawiał uszkodzenia układu paliwowego, napędowego, naprawiał koła i gąsienice tych maszyn na terenie całej odkrywki i zwałowiska.

Z uwagi na to, że wymienione maszyny – jako sprzęt technologiczny/pomocniczy - nie są maszynami górniczymi, pracodawca błędnie, w oderwaniu od rzeczywiście wykonywanej przez ubezpieczonego pracy, określił jego stanowisko pracy jako mechanika maszyn i urządzeń górniczych.

Mając na uwadze, faktyczne wykonywaną przez ubezpieczonego pracę tj. bieżącą naprawę wymienionych wyżej maszyn, Sąd uznał, że jest to praca górnicza określona w załączniku nr 2 pod pozycją 32, który wymienia m.in. mechaników stale zatrudnionych na odkrywce, przy wykonywaniu bieżących robót remontowych. Ubezpieczony dokonywał napraw na terenie całej odkrywki i zwałowiska, w obrębie maszyn podstawowych i taśmociągów, w tym również na poziomach roboczych koparek wielonaczyniowych. Naprawiane przez niego: koparki jednonaczyniowe, spycharki, ładowarki, i inne współpracują z koparkami wielonaczyniowymi i zwałowarkami, umożliwiając im eksploatację złóż. Tak jak wskazał ubezpieczony, bez udziału sprzętu pomocniczego maszyny podstawowe w ogóle nie mogłyby pracować. W ocenie Sądu, ustawodawca, określając stanowiska wymienione pod pozycją 32 zał. Nr 2 uznał, że pracownicy ci świadczą pracę górniczą, bowiem ich praca w istocie zapewnia funkcjonowanie ruchu zakładu górniczego.

Uznając, że ubezpieczony w okresie od 7.11.1986r. do dnia wydania skarżonej decyzji wykonuje pracę górniczą określoną w poz. 32 zał. Nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 23.12.1994r. jego staż pracy górniczej wynosi ponad 28 lat / wyliczenie organu rentowego k. 74/, co oznacza, że spełnia przesłanki nabycia prawa do emerytury górniczej.

W konsekwencji, Sąd przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury górniczej, poczynając od 1. 02.2013r. i obciążył organ rentowy kosztami zastępstwa procesowego.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 i 108§1 k.p.c. oraz § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnym oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. [ Dz.U. Nr 163, poz.1349 z późn.zm.].

Mając na uwadze, że przedmiotem skarżonej decyzji było prawo do emerytury górniczej, a nie wysokość tego świadczenia, Sąd nie orzekał o liczbie dniówek półtorakrotnych ubezpieczonego.

Zdaniem Sądu, przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że ubezpieczony w całym okresie spornym dniówek takich nie posiadał. Pracodawca w świadectwie pracy górniczej wskazał, że ubezpieczony w tym okresie wykonywał pracę na stanowisku: rzemieślnik zatrudniony na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach, wykonujący prace mechaniczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń, które zostało wymienione w Z.. Nr 3 Dz. III poz. 7 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 23.12.1994r. Stanowiska te dotyczą osób zatrudnionych na maszynach podstawowych tj. koparkach wielonaczyniowych i zwałowarkach. Sąd uznał, że świadectwo to nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem ubezpieczony i świadkowie zeznali, że nie pracował na tych maszynach.

W tym stanie rzeczy, w oparciu o przytoczone przepisy prawa Sąd orzekł jak w sentencji.

SSO Grażyna Łazowska

Z/

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. organu rentowego

kal. 14 dni lub z wpływem.