Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 30 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Pawlikowska

Protokolant: sekr. sąd. Jagoda Mazur

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2016 r. w W.

sprawy z powództwa: (...) z siedzibą w W.

przeciwko: T. K.

- o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego T. K.na rzecz powoda (...) z siedzibą w W.kwotę 12.634,60(dwanaście tysięcy sześćset trzydzieści cztery 60/100) złotych wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP naliczanymi od kwoty 5.572,63 złotych za okres od dnia 30.11.2015r. do dnia zapłaty, wraz z odsetkami ustawowymi naliczanymi od kwoty 7.061,97 złotych za okres od dnia 30.11.2015r. do dnia zapłaty;

II.  nie obciąża pozwanego kosztami procesu powoda;

III.  nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

Sędzia

Małgorzata Pawlikowska

Sygn. akt I C 449/15

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 30.11.2015r. powód (...)z siedzibą w W.wystąpił o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego T. K.kwoty 12.634,60 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP naliczanymi od kwoty 5.572,63 złotych za okres od dnia 30.11.2015r. do dnia zapłaty, wraz z odsetkami ustawowymi naliczanymi od kwoty 7.061,97 złotych za okres od dnia 30.11.2015r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów sądowych, 2.400zł zastępstwa procesowego oraz ewentualnych innych kosztów. Uzasadniając swoje żądanie, powód powołał się na zawarcie w dniu 22.04.2015r. umowy rozporządzającej przelewu wierzytelności z (...) Bank S.A.z/s w W., będącym następcą prawnym (...) Bank S.A., w oparciu o którą nabył wierzytelność wynikającą z umowy prostej pożyczki gotówkowej nr (...)z dnia 30.07.2008r. łączącej (...) Bank S.A.z T. K.. Powód podniósł, że z uwagi na rażące naruszenie przez pozwanego wskazanej umowy, została ona wypowiedziana przez bank i T. K.zobowiązano do zwrotu pobranych środków pieniężnych. Przeciwko pozwanemu poprzedni wierzyciel wystawił bankowy tytuł egzekucyjny i po uzyskaniu klauzuli wykonalności wystąpił do komornika o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Na dochodzoną przez powoda kwotę składają się: 5.572,63zł tytułem kwoty niespłaconego kapitału, 6.319,32zł tytułem odsetek karnych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela od kwoty niespłaconego kapitału za okres od dnia występowania zaległości w spłacie do dnia 07.03.2015r. wg stopy procentowej wskazanej w umowie każdorazowo nie wyższej niż stopa odsetek maksymalnych, 125,47zł tytułem kosztów wezwań, upomnień i opłat poniesionych przez poprzedniego wierzyciela, 217,07zł tytułem odsetek umownych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela za okres od daty zawarcia umowy bankowej do dnia jej rozwiązania wg stopy określonej w umowie nie wyższej niż stopa odsetek maksymalnych, 406,11 zł tytułem odsetek karnych stanowiących czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP naliczonych kwoty niespłaconego kapitału od dnia 08.03.2015r. do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu.

Pozwany T. K. na rozprawie w dniu 30.03.2016r. potwierdził zawarcie umowy bankowej i uznał powództwo.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30.07.2008 roku pozwany T. K. zawarł z (...) Bank S.A. umowę prostej pożyczki gotówkowej nr (...) na kwotę 5.832,56zł. Pozwany nie wywiązał się z zobowiązania i nie dokonał spłaty pożyczki, w związku z czym bank wypowiedział zawartą umowę. Z dniem 04.01.2010r. doszło do połączenia spółek w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ksh, poprzez przeniesienie całego majątku (...) Bank S.A. (spółka przejmowana) na (...) Bank S.A. (spółka przejmująca) i zmiany nazwy (...) Bank S.A. na (...) Bank S.A., następnie z dniem 01.06.2012r. doszło do połączenia spółek w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ksh, poprzez przeniesienie całego majątku (...) Bank S.A. (spółka przejmowana) na (...) Bank S.A. (spółka przejmująca) i zmiany nazwy z (...) Bank S.A. na (...) Bank S.A.

W dniu 22.04.2015r. (...) Bank S.A.z/s w W.zawarł z (...)z/s w W.umowę rozporządzającą przelewu wierzytelności, której przedmiotem była wierzytelność względem T. K.wynikająca z umowy bankowej z dnia 30.07.2008r.

Pismem z dnia 22.04.2015r. (...) Bank S.A. z/s w W. zawiadomił pozwanego o dokonanej na rzecz powoda cesji wierzytelności. Pismem z dnia 07.05.2015r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty wynikającej z nabytej wierzytelności.

okoliczności bezsporne, ponadto

dowód: umowa prostej pożyczki gotówkowej nr (...) (k.47-49v), wyciąg z umowy rozporządzającej przelewu wierzytelności wraz z załącznikiem (k.14-16, k.28), zawiadomienie o sprzedaży wierzytelności (k.29), wezwanie do zapłaty (k.30-31), wyliczenie odsetek (k.32) odpisy pełne z rejestru przedsiębiorców (k.10-13v, k.17-22, k.23-27) przesłuchanie pozwanego w charakterze strony (k.52)

Wskazany stan faktyczny Sąd oparł na okolicznościach bezspornych, oraz wymienionych dowodach z dokumentów, które zostały dołączone w formie kserokopii poświadczonych za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie radcę prawnego, a także dowodowi z przesłuchania pozwanego w charakterze strony. Sąd uznał, że wszystkie powyższe dowody zasługują na danie im wiary, ponieważ ich treść jest logiczna i zrozumiała, ponadto wzajemnie się uzupełniają, tworząc łącznie spójną całość, a jednocześnie brak jest podstaw do podważenia miarodajności któregokolwiek z nich.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne. Powodowy Fundusz wykazał, iż przysługiwała mu wierzytelność, której dochodził w toku postępowania sądowego w niniejszej sprawie od pozwanego. Strona powodowa przedłożyła do akt sprawy m.in. umowę prostej pożyczki gotówkowej na (...) z dnia 30.07.2008r. zawartej pomiędzy pozwanym, a (...) Bank S.A., jak również umowę rozporządzającą przelewu wierzytelności zawartą w dniu 22.04.2015r. pomiędzy (...) Bank S.A. z/s w W., a (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z/s w W., ponadto odpisy pełne z rejestru przedsiębiorców w KRS wskazujące, iż cedent (...) Bank S.A. jest sukcesorem pierwotnego wierzyciela (...) Bank S.A.

W oparciu o dołączoną przez powoda umowę rozporządzającą przelewu wierzytelności oraz zawiadomienie o jej zawarciu, które cedent skierował do dłużnika (pozwanego), Sąd uznał, że powodowy Fundusz wykazał, iż nabył w drodze cesji wierzytelność wynikającą z umowy bankowej z dnia 30.07.2008r.

Przepis art. 509 kc stanowi, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania (art. 509 § 1 kc); wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (art. 509 § 2 kc). W realiach niniejszej sprawy, zarówno przepisy ustawy, postanowienia umowne, jak i właściwość zobowiązania nie sprzeciwiały się przelewowi wierzytelności, jaką w drodze cesji nabył powodowy Fundusz. Umowa bankowa stanowiąca źródło wierzytelności należnej stronie powodowej, nie wyłączała możliwości sprzedaży wierzytelności przysługującej wobec pożyczkobiorcy, na przeszkodzie nie stała również właściwość zobowiązania.

Jednocześnie należy wskazać, że T. K. na rozprawie w dniu 30.03.2016r., ustosunkowując się do żądania powoda, potwierdził zawarcie z bankiem umowy i uznał powództwo. Uznanie powództwa stanowi akt dyspozycyjności materialnej pozwanego, który za zasadne uznaje zarówno roszczenie powoda, jak i przyznaje uzasadniające je przytoczone przez powoda okoliczności faktyczne, a w konsekwencji godzi się na wydanie wyroku uwzględniającego żądanie pozwu (vide: wyrok SN z dnia 14 września 1983 r., III CRN 188/83, OSNC 1984, nr 4, poz. 60 ). Zgodnie z art. 213 § 1 kpc, Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Sąd w niniejszym postępowaniu nie dopatrzył się przyczyn, dla których należałoby odmówić skuteczności uznaniu powództwa dokonanemu przez T. K.. Wskutek uznania powództwa przewodniczący zamyka rozprawę (art. 224 § 1) i wydaje tzw. wyrok z uznania, uwzględniający powództwo w zakresie objętym uznaniem. (vide: Przemysław Telenga, Komentarz do art. 213 kpc [w:] Jakubecki Andrzej (red.), Bodio Joanna, Demendecki Tomasz, Marcewicz Olimpia, Telenga Przemysław, Wójcik Mariusz P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, WKP, 2012, Lex nr 130067).

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. art. 509 § 1 i 2 kc oraz art. 481 § 1 i § 2 kc, Sąd orzekł jak w pkt I wyroku.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia o kosztach procesu w pkt II wyroku stanowił art. 102 kpc. Przepis ten wyraża odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu, o ile zachodzą wypadki szczególnie uzasadnione. Do kręgu ,,wypadków szczególnie uzasadnionych” należy zaliczyć zarówno okoliczności związane z samym przebiegiem procesu, jak i leżące na zewnątrz. Pozwany jest schorowanym 78-letnim emerytem, znajdującym się w trudnej sytuacji finansowej, z uwagi na uzyskiwanie niewysokich dochodów, które podlegają zajęciu komorniczemu, posiada na utrzymaniu niepełnosprawną córkę oraz chorą żonę, przy pierwszej czynności procesowej potwierdził zasadność roszczenia powoda i uznał powództwo, dlatego w ocenie Sądu jego obciążenie kosztami procesu powoda byłoby nie do pogodzenia z zasadami współżycia społecznego.

Orzeczenie w pkt III wyroku jest uzasadnione treścią art. 333 § 1 pkt 2 kpc.

Sędzia

Małgorzata Pawlikowska