Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 210/16

POSTANOWIENIE

Dnia 23 maja 2016

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie :

Przewodniczący SSR Joanna Wojtoszek

Protokolant Anna Kołodziej

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2016

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego p M. B.

reprezentowanego przez A. B.

przeciwko J. B. i F. B.

o alimenty

p o s t a n a w i a :

I.  umorzyć postępowanie w sprawie,

II.  nie obciążać pozwanych J. B. i F. B. kosztami postępowania w sprawie zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda A. B. , pozwem z dnia 19 kwietnia 2016 r. wniosła o zasadzenie od pozwanych J. B. oraz F. B. alimentów w kwocie 700 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda M. B. .

W uzasadnieniu pozwu podała, że jej mąż nie wywiązuje się ze swojego obowiązku alimentacyjnego na rzecz syna M. B. , który jest całkowicie na jej utrzymaniu i którego potrzeby są bardzo duże dlatego musiała domagać się alimentów od pozwanych.

Dodatkowo na rozprawie w dniu 23 maja 2016 roku A. B. oświadczyła, że razem z małoletnim synem M. B. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Obecnie A. B. pracuje za wynagrodzeniem w wysokości 1717 zł netto miesięcznie. Średni koszt usprawiedliwionych miesięcznych potrzeb małoletniego powoda wynosi obecnie około 1000-1500 złotych miesięcznie.

Pozwana J. B. oraz pozwany F. B. w części wstępnej rozprawy wnieśli o oddalenie powództwa w całości . Pozwana J. B. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem F. B. . Pozwana otrzymuje emeryturę w wysokości netto około 1360 zł , jest po amputacji piersi. Pozwany F. B. otrzymuje emeryturę w wysokości netto od (...),12 – 2961,64 zł ( marzec 2016 r. ) . Pozwany choruje na zwyrodnienia kręgosłupa i bioder. Bierze leki i korzysta z rehabilitacji. Pozwanie wiedzą, że ich syn K. B. nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań alimentacyjnych na rzecz małoletniego M. B. .

Na rozprawie w dniu 23 maja 2016 r. przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda A. B. oraz pozwana J. B. zawarły ugodę mocą , której pozwana zobowiązała się łożyć raty alimentacyjne na rzecz małoletniego powoda M. B. w kwocie 200 złotych miesięcznie, płatne najpóźniej do dnia 20 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki, do rąk matki małoletniego powoda A. B. poczynając od dnia 1 maja 2016 r.

Na rozprawie w dniu 23 maja 2016 r. przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda A. B. oraz pozwany F. B. zawarli ugodę mocą , której pozwany zobowiązał się łożyć raty alimentacyjne na rzecz małoletniego powoda M. B. w kwocie 200 złotych miesięcznie, płatne najpóźniej do dnia 30 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki, do rąk matki małoletniego powoda A. B. poczynając od dnia 1 maja 2016 r.

Strony oświadczyły, że treść zawartej ugody zrozumiały , nie wniosły do niej żadnych zastrzeżeń i po odczytaniu treści tej ugody dobrowolnie ją podpisały.

Sąd zważył co następuje:

Treść art. 917 kc stanowi, że przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Istota zawartej przez pozwaną J. B. oraz pozwanego F. B. i przedstawicielkę ustawową małoletniego powoda M. B. w dniu 23 maja 2016 r. ugody polega na tym , że ugoda jest umową, która umożliwia likwidowanie konfliktów na drodze kompromisu, bez konieczności odwoływania się i angażowania osób trzecich oraz sądu, bez konieczności prowadzenia, zwykle żmudnego, kosztownego oraz sformalizowanego postępowania, również dowodowego. Taki sposób rozwiązywania sporów należy uznać ze wszech miar za pożądany i przynoszący stronom wymierne korzyści. Przywraca on ponadto zaufanie między stronami i odbudowuje wiarę w możliwość umownego układania wzajemnych między nimi relacji. Ponadto ugoda zawarta zostaje z poszanowaniem interesu obu stron i to strony w wyniku zawartego kompromisu konstruują treść ugody.

Zważyć nadto należy, że na rozprawie w dniu 23 maja 2016 r. A. B. i pozwani J. B. oraz F. B. zgodnie oświadczyli, że treść zawartej ugody zrozumieli , nie wnosili do zawartej ugody żadnych zastrzeżeń i po odczytaniu treści tej ugody dobrowolnie ją podpisali.

Natomiast , zgodnie z art. 355 § 1 kpc Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

W doktrynie i utrwalonym orzecznictwie sądowym umorzenie postępowania,na podstawie art. 355 §1 kpc następuje jeżeli wydanie wyroku "stało się zbędne lub niedopuszczalne". Przytoczone sformułowanie nie jest jednoznacznie interpretowane. Nie budzi wątpliwości, że chodzi o przypadki, w których przyczyna umorzenia zawarta w art. 355 § 1 kpc nie istniała w dacie wytoczenia powództwa, lecz zaistniała dopiero po tej chwili, czyli jest następcza (zwrot "stało się") i wniknęła w toku sprawy sadowej . Na tle sformułowania z art. 355 § 1 kpc przyjąć należy, że wydanie wyroku staje się "zbędne", jeżeli zgłoszone przez powoda roszczenie uzyskało już ochronę prawną, o której udzielenie wnosił powód, a więc jeżeli został już zrealizowany cel, dla którego wytoczono powództwo. Zbędne jest zatem wydanie wyroku, jeżeli powód na innej drodze uzyskał tytuł egzekucyjny np. w wyniku zawarcia ugody.

W przedmiotowej sprawie przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda A. B. z pozwaną J. B. oraz pozwanym F. B. na rozprawie w dniu 23 maja 2016 r. zawarli ugodę, która Sąd uznał za zgodną z prawem, i zasadami współżycia społecznego i dlatego Sąd , uwzględniając przesłanki prawne z art. 223 kpc , na podstawie art. 355 § 1 kpc umorzył postępowanie.

Orzeczenie o kosztach ( pkt II postanowienia ) oparto na art. 102 k.p.c.

Odpis uzasadnienia z pouczeniem o zażaleniu doręczyć :

-pozwanej J. B.