Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Kwidzynie Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Halina Ostafińska-Kołacka

Protokolant: stażysta Ewelina Gadomska

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 roku w Kwidzynie

na rozprawie

z powództwa (...) S.A. w G.

przeciwko K. D.

o zapłatę

powództwo oddala.

Sędzia Sądu Rejonowego

Halina Ostafińska - Kołacka

I C. 52)16 Uzasadnienie

Powód (...) S.A. z siedziba w G. wnosił o zasądzenie od pozwanego K. D. kwoty 1326,38 złotych, z ustawowymi odsetkami od kwoty 702,63 złote od dnia 22.08.2014roku i z ustawowymi odsetkami od kwoty 623,75 złotych od dnia 23.02.2015 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu podał, że w dniu 30 marca 2007 roku strony zawarły umowę o dostawę energii elektrycznej z której pozwany nie wywiązał się. Należność żądana pozwem obejmuje stałe opłaty za dostawę energii.

Pozwany K. D. wnosił o oddalenie powództwa zarzucając, iż powód nie ma podstaw do naliczania opłaty za prąd według taryfy gospodarczej. Podał, że zaprzestał wynajmowania lokalu na działalność handlową i wypowiedział powodowi warunki umowy pismem z dnia 18 grudnia 2013 roku wnosząc o zawarcie nowej umowy z dostawą prądu według taryfy domowej.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

K. D. jest właścicielem nieruchomości zabudowanej, położonej w G., ul. (...) i wynajmował nieruchomość na działalność gospodarczą. Najemca lokalu J. K. w budynku prowadził sklep odzieżowy.

W dniu 30 marca 2007roku powód (...) S.A. zawarł z pozwanym K. D. umowę sprzedaży energii elektrycznej nr (...), na mocy której powód zobowiązał się dostarczać a pozwany jako odbiorca odbierać energię elektryczną do obiektu handlowego, położonego w G., ul. (...) według grupy taryfowej C 11p. Umowa została sporządzona na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia i rozwiązania przez strony za jednomiesięcznym wypowiedzeniem ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego.

Umowa najmu lokalu na działalność gospodarczą została rozwiązana w listopadzie 2013roku o czym pozwany K. D. pismem z dnia 18.12.2013roku zawiadomił powoda (...) SA i zwrócił się z prośbą o zmianę taryfy dostawy prądu z gospodarczej C 11p na tańszą taryfę dostawy dla potrzeb gospodarstwa domowego G11. Powód (...) SA nie wyraził zgody na zmianę taryfy.

W dniu 6 sierpnia 2014 roku powód wystawił fakturę za okres rozliczeniowy od 29 stycznia 2014roku do 6 sierpnia 2014 roku na kwotę 702,63 złote. Następnie w dniu 5 lutego 2015roku wystawił fakturę na kwotę 623,75 złotych obejmująca okres od 7 sierpnia 2014 roku do 5 lutego 2015roku. Obie faktury obejmowały stałe opłaty handlowe niezależne od faktu dostarczania energii.

W 2015 roku w G. nastąpiła administracyjna zmiana nazw ulic i numeracji budynków. Nieruchomość pozwanego połozo na jest obecnie w G., ul. (...).

W dniu 16 lutego 216 roku powód zawarł z pozwanym umowę o dostawę energii elektrycznej do nieruchomości, położonej w G. , ul. (...) i zastosował tańszą taryfę dla gospodarstw domowych.

(odpis umowy o dostawę energii elektrycznej k.32-33, odpisy faktur k. 28 i k.29, odpis pisma pozwanego z 18 grudnia 2013 roku i odpowiedz powoda z 20.12.2013 roku k. 51 i k.52, odpis umowy z dnia 25.02.2016roku k.60-61).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie wyżej wymienionych dokumentów, których prawdziwości strony nie kwestionowały.

Stan faktyczny jest poza sporem.

W ocenie Sądu powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Wprawdzie w piśmie z dnia 18 grudnia 2013roku pozwany nie użył wyrażnego sformułowania „wypowiedzenie umowy” i prosił o tańszą taryfę dla potrzeb gospodarstwa domowego, ale powód nie zgadzając się na zmianę taryfy powinien potraktować oświadczenie pozwanego jako wypowiedzenie umowy z dnia 30 marca 2007roku.

Jak wynika z umowy sprzedaży energii elektrycznej z dnia 30 marca 2007roku przewiduje ona w par.5 możliwość zmiany grupy taryfowej.

W par.7 ust.4 umowy znajduje się zapis „Zmiana grupy taryfowej przez odbiorcę może odbyć się w ramach grup taryfowych, do których Odbiorca może zostać zakwalifikowany między innymi ze względu na: napięcie, moc umowną lub wartość prądu zmianowego zabezpieczenia przedlicznikowego w torze prądowym, charakter poboru energii elektrycznej”;

Według par. 5 ust.4.2.„Zmiana grupy taryfowej , jeżeli nie wymaga określenia nowych warunków przyłączenia, będzie zrealizowana po podpisaniu nowej umowy lub aneksu do umowy sprzedaży energii elektrycznej”.

Jeżeli powód nie widział możliwości zastosowania powyższych postanowień umowy lub nie chciał się do nich zastosować z innych przyczyn , powinien uznać umowę za ostatecznie rozwiązaną po upływie przewidzianego w umowie jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia (par.8 ust.1 umowy).

Nawet jeżeli umowa z dnia 30 marca 2007roku przewidywała dostawę energii elektrycznej do obiektu handlowego to powód nie miał żadnych podstaw do odmowy zmiany taryfy, a przynajmniej tego nie wykazał. O przeznaczeniu lokalu do którego ma być dostarczany prąd nie decyduje dostawca prądu a jego właściciel. Między innymi z tego względu ustawa z dnia 10 kwietnia 1997roku – prawo energetyczne i zawarta na jej podstawie umowa sprzedaży energii elektrycznej daje stronom umowy prawo do zmiany taryfy dostawczej.

Powoływanie się przez powoda na przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 sierpnia 2011roku w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną (Dz. U. z 2011roku, nr 189, poz.1126) nie ma żadnego znaczenia w sprawie. Pozwany nie kwestionował bowiem wysokości ceny taryfy w fakturach wystawionych przez powoda, a kwestionował zasadność ich zastosowania mimo wystosowanego pisma z dnia 18 grudnia 2013 roku.

W tej sytuacji powód na zasadzie rozłożenia ciężaru dowodowego w art. 6 kc., winien udowodnić dlaczego odmówił pozwanemu zmiany taryfy lub nie uwzględnił ostatecznego rozwiązania umowy o dostawę energii elektrycznej. Powód jednak mimo zobowiązania sądu nie wywiązał się z tego obowiązku.

Należy jedynie zaznaczyć, że pozwany przedłożył umowę kompleksową z dnia 25 lutego 2016roku o dostawę energii elektrycznej dla potrzeb gospodarstwa domowego do budynku, położonego w G., ul. (...) (poprzednio (...)). Jak słusznie podnosił pozwany nie wiadomo dlaczego powód uznał, że obecnie zmiana taryfy i zawarcie nowej umowy jest możliwe a poprzednio nie było to możliwe.

W związku z powyższym Sąd na podstawie przepisu art.5 ust.1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997roku- prawo energetyczne (Dz.U. z 2012roku, poz.1059 – tekst jedn.) orzekł jak wyżej.

Rozstrzygnięcie o kosztach Sąd oparł na zasadzie przepisu art.98 par.1 kpc.

Powód jako strona przegrywająca sprawę nie ma podstaw do żądania od pozwanego zwrotu kosztów postępowania sądowego.