Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2013r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu Wydział II Karny w składzie :

Przewodniczący: SSO Bogdan Kijak

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Olszowska

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2013 r.

sprawy E. D.

obwinionego o wykroczenie z art.86§1 kw

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

z dnia 17/05/2013r. sygn. akt II 1 W 1001/12

I. zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że zwalnia obwinionego od ponoszenia wydatków i opłaty za pierwszą instancję.

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy, zwalniając obwinionego od ponoszenia zryczałtowanych wydatków i opłaty za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt II Ka 352/13

UZASADNIENIE

E. D. obwiniony był o to, że:

- w dniu 28 września 2012 r. ok. godz. 8.05 w N. na ul. (...) kierując autobusem m-ki M. o nr rej. (...), podczas zmiany pasa ruchu z prawego, kończącego się na lewy, nie zachował szczególnej ostrożności w wyniku czego zderzył się z jadącym lewym pasem ruchu pojazdem m-ki M. o nr rej. (...), czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym,

tj. o wykroczenie z art. 86§1 kw w zw. z art. 22 ust. 1 i 4 Prawa o ruchu drogowym.

Wyrokiem z dnia 17.05.2013 r., sygn. II 1 W 1001/12 Sąd Rejonowy w Nowym Sączu uznał obwinionego za winnego tego, że w dniu 28 września 2012 r. ok. godz. 8.05 w N. na ul (...) kierując autobusem m-ki M. o nr rej. (...), spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, w ten sposób, że podczas zmiany pasa ruchu z prawego, nie zachował szczególnej ostrożności w wyniku czego zderzył się z jadącym lewym pasem ruchu pojazdem m-ki M. o nr rej. (...), tj. za winnego popełnienia wykroczenia z art. 86§1 kw i wymierzył mu karę grzywny w kwocie 200 złotych.

Sąd Rejonowy zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 880,80 zł tytułem wydatków i 30 złotych tytułem opłaty.

Powyższy wyrok zaskarżył apelacją obwiniony. W apelacji tej przytoczył swoją wersję zdarzenia, podkreślając iż opinia biegłego jest dla niego nieprzychylna. Powołał się też na sytuację materialną, która jego zdaniem uzasadnia zwolnienie go od ponoszenia kosztów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja o ile kwestionuje poczynione ustalenia faktyczne jest bezzasadna. Zasadny jest natomiast wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zwolnienie od ponoszenia kosztów. Stwierdzić należy, iż Sąd Rejonowy po poprawnie i wnikliwie przeprowadzonym postępowaniu, w pisemnym uzasadnieniu wyroku ustosunkował się do całości materiału dowodowego zebranego w sprawie, a następnie w sposób rzeczowy i przekonujący podał, na jakich dowodach oparł ustalenia faktyczne i dlaczego nie dał wiary dowodom przeciwnym. Ocena dowodów przeprowadzona przez Sąd Rejonowy nie narusza zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, a w związku z tym mieści się w granicach prawa do swobodnej ich oceny, określonego w art. 7 kpk. Apelacja oceny tej skutecznie nie podważa, dlatego też uznać ją należy wyłącznie za polemikę z prawidłowo poczynionymi ustaleniami faktycznymi Sądu Rejonowego. Zachodziły w niniejszej sprawie przesłanki do zwolnienie obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych, dlatego też w tym zakresie Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że obwiniony dopuścił się przypisanego mu wykroczenia. Wersja prezentowana przez obwinionego, powtórzona następnie w apelacji jest wersją nie zasługującą na uwzględnienie, przede wszystkim z tego względu, że jest sprzeczna z trafnie uznaną przez Sąd Rejonowy za rzetelną i pełną, opinią biegłego z zakresu ruchu drogowego. Biegły po zapoznaniu się z aktami sprawy oraz przeprowadzeniu badań i pomiarów na miejscu kolizji, w sposób przekonujący podał, dlaczego doszło do otarcia się pojazdów. Nie ma przy tym racji skarżący utrzymując, że gdyby to on uderzył w samochód pokrzywdzonej, to skutki kolizji byłyby poważniejsze. Zauważyć bowiem należy, iż do otarcia się pojazdów doszło w sytuacji, gdy prędkości każdego z nich były minimalne – w zasadzi obydwa pojazdy dopiero ruszały. Stąd też nie jest czymś sprzecznym z poczynionymi ustaleniami to, że w wyniku kolizji nie było większych następstw. Godzi się jeszcze w tym miejscu przypomnieć, iż pokrzywdzona zeznała, iż poczuła jak na skutek uderzenia „uciekł” jej tył pojazdu (k. 7). Już tylko na marginesie należy zauważyć, że nawet obwiniony w apelacji przyznał, że „wypuścił przód autobusu na sąsiedni pas”, co oznacza, że w istocie akceptuje poczynione ustalenia.

Z powyższych względów brak jest podstaw do uwzględnienie zarzutów apelacji dotyczących ustaleń co do przyczyn kolizji.

Sąd Okręgowy uznając za adekwatną karę wymierzoną oskarżonemu, uznał jednocześnie, że zachodzą przesłanki do zwolnienie go od ponoszenia kosztów postępowania tj. wydatków i opłaty. W niniejszej sprawie wydatki są jak na charakter czynu wysokie, bowiem dla należytego wyjaśnienia sprawy konieczne było zasięgnięcie opinii biegłego. Wbrew temu co stwierdził Sąd Rejonowy sytuacja materialna obwinionego nie jest tak dobra, by nie było podstaw do zwolnienia go od ponoszenia kosztów. Posiadanie kilkunastoletniego O. (...) nie świadczy o zamożności, a posiadania działki mieszkalnej na wsi nie wiąże się z czerpaniem z niej szczególnych korzyści. Zarobki w wysokości 1500 złotych oscylują w granicach minimalnego wynagrodzenia. W tych okolicznościach konieczność wydatkowania połowy miesięcznych dochodów, byłaby nadmierną uciążliwością dla obwinionego.

Kierując się powyższymi względami Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok zwalniając obwinionego od ponoszenia wydatków i opłaty za pierwszą instancję.

Poza powyższą zmianą Sąd Okręgowy orzekając na zasadzie art. 437§1 i 2 kpk w zw. z art. 109§2 kpw w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymał w mocy oraz na podstawie art. 624§1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwolnił obwinionego od ponoszenia zryczałtowanych wydatków i opłaty za postępowanie odwoławcze – z przyczyn, które zdecydowały o zmianie zaskarżonego wyroku.