Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

przy udziale Prokuratora Bożeny Grochowskiej-Małek

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 r.

sprawy skazanej M. H.

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę skazanej

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim

z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt II K 378/13

I.  w zaskarżonej części, tj. w odniesieniu do pkt 2 rozstrzygnięcia oraz zaliczenia okresów zatrzymania na poczet kary łącznej pozbawienia wolności wyrok uchyla i na podstawie art. 572 kpk postępowanie umarza;

II.  w pozostałej części wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. I. G. wynagrodzenie za obronę z urzędu skazanej w postępowaniu odwoławczym w kwocie 147,60 (w tym 27,60 podatku VAT);

IV.  stwierdza, iż wydatki postępowania odwoławczego ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt II Ka 434/13

UZASADNIENIE

M. H. została skazana prawomocnymi wyrokami:

I wyrokiem Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 29.08.2003r. w sprawie II K 204/03 na karę 1 roku pozbawienia wolności za czyn popełniony w dniu 08.08.2001r.;

II. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy M. z dnia 31.05.2004r. w sprawie III K 660/04 na karę 1 roku pozbawienia wolności za czyn popełniony w dniu 04.02.2004r.;

III. wyrokiem Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 25.05.2004r. w sprawie II K 605/03 na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności oraz 80 stawek dziennych grzywny za czyny popełnione w dniach 25.05.2003r. i 27.05.2003r.;

IV. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy P. z dnia 08.04.2009r. w sprawie III K 1648/08 za czyn popełniony w dniu 7.11.2008r. na karę 50 stawek dziennych grzywny po 10 złotych;

V. wyrokiem Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 09.12.2010r. w sprawie II K 1399/10 za czyny popełnione w dniach 02.08.2010r. i 05.08.2010r. na karę 80 stawek dziennych grzywny po 10 złotych oraz karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

VI. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy P. z dnia 09.12.2010r. w sprawie VIII K 475/10 za czyn popełniony w dniu 05.03.2009r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat;

VII. wyrokiem Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 08.03.2011r. w sprawie II K 281/10 za czyn popełniony w dniu 30.01.2010r. na karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat oraz karę 80 stawek dziennych grzywny po 10 złotych;

VIII. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy P. z dnia 03.06.2011r. w sprawie III K 296/11 za czyn popełniony w dniu 31.08.2010r. na karę 50 stawek dziennych grzywny po 10 złotych;

IX. wyrokiem Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 11.08.2011r. w sprawie II K 7/11 za czyn popełniony w okresie od 9.11.2010r. do 10.11.2010r. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat oraz karę 80 stawek dziennych grzywny po 10 złotych.

Wyrokiem łącznym z dnia 25 czerwca 2013 roku Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim:

1.  na podstawie art. 575 § 1 kpk rozwiązał karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem II K 1399/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim;

2.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk orzeczone w sprawach II K 1399/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim, VIII K 475/10 Sądu Rejonowego dla Warszawy P., II K 281/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim i II K 7/11 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim za poszczególne przestępstwa kary pozbawienia wolności połączył i orzekł wobec M. H. karę łączną 2 lat pozbawienia wolności;

3.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 i 2 kk orzeczone w sprawach II K 1399/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim, II K 281/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim, III K 296/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy P. i II K 7/11 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim kary grzywny połączył i orzekł wobec M. H. karę łączną 250 stawek dziennych grzywny i ustalił wysokość stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

4.  stwierdził, że w pozostałym zakresie wskazane wyżej wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

5.  na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył M. H. okres zatrzymania 5-6 sierpnia 2010r. w sprawie II K 1399/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim przyjmując, że jest on równoważny dwóm dniom kary pozbawienia wolności oraz okres zatrzymania 30-31.01.2010r. w sprawie II K 281/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim przyjmując, że jest on równoważny dwóm dniom kary pozbawienia wolności oraz zaliczył M. H., na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny okres zatrzymania 31.08.2010r. w sprawie III K 296/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy P. przyjmując, że jest on równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny;

6.  na podstawie art. 572 kpk w pozostałym zakresie postępowanie umorzył;

7.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata I. G. 147,60 złotych tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą obronę sprawowaną z urzędu;

8.  zwolnił skazaną od kosztów sądowych, wydatki przejmując na rachunek Skarbu Państwa.

Apelację od powyższego wyroku wniósł obrońca skazanej, zaskarżając go w części dotyczącej orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności – tj. w zakresie pkt 2

Powyższemu orzeczeniu, na podstawie art. 427 § 1 kpk i art. 438 pkt 1 i 4 kpk, apelujący zarzucił:

1.  naruszenie przepisów prawa materialnego, mające istotny wpływ na treść wyroku, tj. art. 4 § 1 kpk, polegające na zastosowaniu przez sąd ustawy nowej i orzeczeniu wobec skazanej w punkcie 2 części dyspozytywnej wyroku, po myśli art. 89 § 1 kk, kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności za zbiegające się przestępstwa, za które na mocy wyroków jednostkowych orzeczono karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania oraz karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, pomimo, iż w czasie popełnienia przestępstw obowiązywała ustawa względniejsza dla skazanej, wykluczająca możliwość orzeczenia w opisanej sytuacji kary łącznej bezwzględnego pozbawienia wolności, a w konsekwencji:

2.  rażącą surowość orzeczonej kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności bez warunkowego jej zawieszenia na okres próby.

Podnosząc powyższe zarzuty obrońca skazanego wniósł o zmianę wyroku w pkt 2 poprzez orzeczenie kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesić na okres próby wynoszący 3 lata oraz zaliczenie okresów zatrzymania wskazanych w pkt 5 wyroku na poczet orzeczonej w pkt 3 wyroku kary łącznej grzywny, tj. okresu zatrzymania w dniu 5-6 sierpnia 2010r. w sprawie II K 1399/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim przyjmując, że jest on równoważny czterem stawkom dziennym grzywny oraz okresu zatrzymania w dniach 30-31 stycznia 2010r. w sprawie II K 281/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim przyjmując, że jest on równoważny czterem stawkom dziennym grzywny, a także okresu zatrzymania w dniu 31 sierpnia 2010r. w sprawie III K 296/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy P. przyjmując, że jest on równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy skazanego jest zasadna w zakresie łącznej kary pozbawienia wolności wymierzonej skazanej zaskarżonym wyrokiem łącznym i w tym zakresie zasługuje na uwzględnienie.

Z uwagi na to, że żadnych wątpliwości strony nie budzi fakt, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do wydania wyroku łącznego obejmującego kary grzywny orzeczone w sprawach II K 1399/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim, II K 281/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim, III K 296/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy P. i II K 7/11 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim, na potrzeby przedmiotowego uzasadnienia Sąd Okręgowy uznał za stosowne stwierdzić jedynie, że w tym zakresie w pełni aprobuje stanowisko Sądu Rejonowego zawarte w zaskarżonym wyroku łącznym.

Odnosząc się natomiast do zarzutu podniesionego w apelacji skarżącego dotyczącego kary łącznej pozbawienia wolności wymierzonej skazanej M. H., stwierdzić należy, iż Sąd Okręgowy nie podzielił w tym zakresie stanowiska Sądu I instancji. Słusznie bowiem w swojej pisemnej apelacji wskazuje skarżący, iż Sąd Rejonowy nieprawidłowo zastosował przy łączeniu kar pozbawienia wolności przepisy kodeksu karnego po jego nowelizacji z dnia 5 listopada 2009r., która weszła w życie w dniu 8 czerwca 2010r. Sąd Rejonowy obejmując wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach II K 1399/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim, VIII K 475/10 Sądu Rejonowego dla Warszawy P., II K 281/10 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim i II K 7/11 Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim zastosował w zakresie ich połączenia treść przepisu art. 89a § 1 kk, zgodnie z którym w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania sąd może w wyroku łącznym orzec karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Sąd Rejonowy nie uwzględnił jednak odpowiednio w tym zakresie dat czynów, za które została skazana M. H.. W tym względzie wskazać należy, iż możliwość wymierzenia kary łącznej w wyroku łącznym na podstawie art. 89 a§ 1 kk, zgodnie z regułą prawa temperolanego zawartą w art. 4 § 1 kk, dotyczy skazań za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania popełnione po dniu 7 czerwca 2010r. ( wyrok SN z 6.12.2012r., V KK 364/12. LEX nr 1231661). Uwzględniając zatem fakt, iż Sąd Rejonowy w pkt 2 wyroku objął karą łączną pozbawienia wolności m.in. kary wymierzone skazanej za czyny popełnione w dniu 05.03.2009r. – w sprawie VIII K 475/10 i 30.01.2010r. w sprawie II K 281/10, zasadnym było zastosowanie w niniejszym wypadku przepisów ustawy Kodeks karny w starym, a korzystniejszym dla skazanej brzmieniu. Skoro zatem Sąd zdecydował się w stosunku do skazanej na połączenie kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania z bezwzględnymi karami pozbawienia wolności, powinien był warunkowo zawiesić orzeczoną karę łączną. Jeśli zaś takich warunków do warunkowego zawieszenia wykonania kary łącznej pozbawienia wolności Sąd nie znajdował, to nie powinien był w ogóle takich kar pozbawienia wolności łączyć, do czego doszło jednak na gruncie niniejszej sprawy.

Skoro zatem z analizy akt niniejszej sprawy wynika, iż Sąd Rejonowy przyjmując za podstawę swoich rozważań treść ustawy w brzmieniu niekorzystnym dla skazanej, koniecznym stało się uchylenie rozstrzygnięcia zawartego w pkt 2 wyroku łącznego z dnia 25 czerwca 2013r. i rozstrzygnięcia zawartego w pkt 5 w/w wyroku dotyczącego zaliczenia okresów zatrzymania na poczet kary łącznej pozbawienia, a następnie umorzenie postępowania w tym zakresie na podstawie art. 572 kpk.

O wynagrodzeniu adwokata za obronę sprawowaną z urzędu Sąd orzekł na podstawie § 14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. z 3 października 2002r., nr 163, poz. 1348), podwyższając należną kwotę stosownie do § 2 ust 3 w/w rozporządzenia o należną stawkę podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk wydatkami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym obciążono Skarb Państwa, uznając, iż przemawiają za tym względy słuszności.

Z tych względów, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.