Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 września 2015 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku IV Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Sobiech

Protokolant: Marta Maczuga

po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2015 roku w Gdańsku

na rozprawie sprawy

z powództwa A. H. oraz małoletniej Z. H. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową K. H.

przeciwko J. H.

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego J. H. na rzecz małoletniej powódki Z. H. ur. (...) w G. tytułem alimentów kwotę po 400 zł (czterysta złotych) miesięcznie za okres od dnia 10 października 2013 roku do 31 grudnia 2013 roku oraz kwotę po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie za okres od dnia 01 stycznia 2014 roku płatnych do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki – K. H. z góry do dnia 15-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,

2.  zasądza od pozwanego J. H. na rzecz powódki A. H. ur. (...) w G. tytułem alimentów kwotę po 400 zł (czterysta złotych) miesięcznie za okres od dnia 10 października 2013 roku do 31 grudnia 2013 roku oraz kwotę po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie za okres od dnia 01 stycznia 2014 roku płatnych do rąk powódki A. H. z góry do dnia 15-ego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,

3.  oddala powództwa powódek w pozostałym zakresie,

4.  nakazuje pobrać od pozwanego J. H. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 570 zł (pięćset siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie,

5.  wyrokowi w punkcie 1 i 2 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt IV RC 1065/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 23 września 2013 roku małoletnie powódki A. H. i Z. H. wniosły o zasądzenie od pozwanego J. H. alimentów w kwocie po 700 zł na każdą z nich, płatnych do rąk matki powódek do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 10 października 2013 roku. Jednocześnie, wraz z pozwem złożono wniosek o zabezpieczenie powództwa na czas trwania postępowania poprzez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na rzecz małoletnich powódek kwoty po 700 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że małoletnie powódki są dziećmi pozwanego. Od października 2012 roku rodzice powódek nie mieszkają razem. Małoletnia A. H. uczęszcza do drugiej klasy liceum ogólnokształcącego, zaś małoletnia Z. jest uczennicą drugiej klasy gimnazjum. Powódki mieszkają wraz z matką. Koszt utrzymania powódek przekracza możliwości finansowe ich matki. Koszt utrzymania A. H. wynosi 2.932,93 zł, zaś Z. H. 2.618,68 zł. Matka powódek pracuje jako opiekunka do dzieci, zarabia 1.500 zł brutto i nie posiada majątku. W utrzymaniu powódek pomaga ich babcia. Pozwany przekazuje na rzecz każdej z córek po 275 zł miesięcznie, sporadycznie kupuje dzieciom drobne rzeczy do ubrania, przybory szkolne. Pozwany pracuje jako kierowca w Urzędzie Pocztowym (...), miesięczne wynagrodzenie pozwanego za styczeń 2012 roku wynosiło 1.812,14 zł. Pozwany ma własny samochód. Powódki nie mogą liczyć na żadną pomoc od pozwanego, ich kontakty się pogorszyły. Powódki mają liczne zainteresowania. Małoletnia Z. H. chodzi na zajęcia z chóru szkolnego, ćwiczy rysunek. Małoletnia A. H. chciałaby uczyć się jeździć konno. Obie powódki mają skierowanie na rehabilitację z powodu skrzywienia kręgosłupa. Dziewczynki nie chodzą na basen z uwagi na brak środków. Z. H. ma silną skoliozę, rozpoczęła leczenie za pomocą gorsetu ortopedycznego, którego cena waha się od 1.100 do 1.700 zł. NFZ refunduje tylko najtańszy gorset. Obie powódki mają wadę zgryzu, potrzebują leczenia ortodontycznego. Koszt leczenia ortodontycznego to kwota około 6.000 zł na dwa lata.

/pozew – k. 2-6/

Postanowieniem z dnia 9 października 2013 roku tut. Sąd udzielił zabezpieczenia w ten sposób, iż zobowiązał pozwanego J. H. do łożenia tytułem alimentów na rzecz małoletnich: A. H. oraz Z. H. kwoty po 400 zł miesięcznie na rzecz każdej z małoletnich powódek, płatnych z góry do 10 dnia każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek, poczynając od dnia 10 października 2013 roku, w pozostałym zakresie wniosek oddalając.

/postanowienie z dnia 9.10.2013 r. – k. 60-63/

Na rozprawie w dniu 17 lutego 2014 roku pozwany uznał powództwo do kwoty po 350 zł.

/protokół z rozprawy z dnia 17.02.2014 r. – k. 143-145/

Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2014 roku tut. Sąd oddalił wniosek pozwanego o wstrzymanie wykonania postanowienia z dnia 9 października 2013 roku.

/postanowienie z dnia 19.12.2014 r. – k. 233/

Na skutek zażalenia pozwanego Sąd Okręgowy w Gdańsku postanowieniem z dnia 17 lutego 2015 roku, w sprawie o sygn. akt II 1 Cz 70/15, zmienił postanowienie z dnia 9 października 2013 roku w pkt 1 tylko o tyle, że termin łożenia zasądzonych alimentów ustalił do 15 dnia każdego miesiąca w miejsce ustalonego 10 dnia każdego miesiąca, w pozostałym zakresie zażalenie oddalając.

/postanowienie z dnia 17.02.2015 r. – k. 267-275/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. H. ur. (...) i Z. H. ur. (...) są dziećmi K. H. i J. H., pochodzącymi z ich związku małżeńskiego. Pomiędzy rodzicami powódek nie orzeczono rozwodu, od listopada 2012 roku żyją w rozłączeniu.

/okoliczność bezsporna/

J. H. ma obecnie 47 lat, z zawodu jest tokarzem. Pracuje jako listonosz wykorzystując do pracy swój samochód. Wynagrodzenie pozwanego w latach 2013 - 2015 wahało się w granicach od 1.800 do 2.000 zł netto. W okresie o stycznia do czerwca 2015 roku średnie miesięczne wynagrodzenie netto pozwanego wynosiło 1.966,32 zł. W 2012 roku uzyskał dochód w wysokości 31.676 zł, w 2013 roku w wysokości 29.621 zł, zaś w 2014 roku uzyskał dochód w wysokości 31.879 zł. Pracodawca zwraca mu koszt paliwa w kwocie 400 zł. Pozwany poza powódkami nie ma innych dzieci na utrzymaniu. Pozwany mieszka z matką, jego udział w kosztach utrzymania mieszkania to kwota 450 zł. J. H. przed wszczęciem przedmiotowego postępowania łożył dobrowolnie alimenty na rzecz córek w kwocie 500-550 zł łącznie. Przeciwko pozwanemu została wszczęta egzekucja komornicza z tytułu alimentów przyznanych powódkom na podstawie postanowienia o zabezpieczeniu bowiem płacił je w niepełnej kwocie. W dniu 9 maja 2013 roku Bank (...) udzielił pozwanemu kredytu na cele konsumpcyjne w kwocie 2.000 zł, z okresem kredytowania do dnia 16 czerwca 2014 roku. Miesięczna rata kredytu wynosiła 199,67 zł. W dniu 27 września 2011 roku pozwany otrzymał z ZFŚS pożyczkę na cele mieszkaniowe w wysokości 5.000 zł, na dzień 31 grudnia 2013 roku pozostało mu do spłaty 1.425 zł. Bank (...) S.A. udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 10.000 zł, a według harmonogramu spłaty ostatnia rata miała być spłacona w lutym 2013 roku. Uzyskaną w ten sposób kwotę 10.000 zł pozwany przeznaczył na zakup samochodu niezbędnego do wykonywania pracy. (...) Bank S.A. z siedzibą w W. w dniu 30 października 2009 roku udzielił pozwanemu kredytu na kwotę 3.146,88 zł, rozkładając spłatę na 20 rat z miesięczną ratą w kwocie około 158 zł. W momencie gdy pozwany wyprowadzał się od matki powódek miał do spłaty 4 kredyty, spłacanie ostatnich dwóch kredytów zakończył w 2014 roku. Pozwany nie kontaktuje się z córkami od momentu gdy dostał ich pisma, które złożyły w Sądzie.

/dowód: raport miesięczny ZUS – k. 58, karta wynagrodzeń – k. 77-78, k. 113-114, zeznanie podatkowe za 2012 rok – k. 79-82, faktura VAT – k. 83-84, k. 120, zaświadczenie – k. 123, umowa o kredyt gotówkowy – k. 89, pismo spółdzielni z dnia 23.12.2013 r. – k. 85, zaświadczenie – k. 90, załącznik z dnia 29.02.2008 r. – k. 92-93, zestawienie wynagrodzenia pozwanego – k. 94-97, k. 283-292, zeznania pozwanego – k. 144-145, k. 307-308, zeznanie podatkowe za 2013 rok – k. 154-160, potwierdzenia wpłat – k. 98-101, k. 197-199, umowa o kredyt – k. 200-203, zawiadomienie o wszczęciu egzekucji – k. 231, zeznania świadka T. S. – k. 255-257, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 281, zeznanie podatkowe za 2014 rok – k. 317-318/

Powiatowe Urzędy Pracy w G. oraz w G. dysponowały ofertami pracy dla mężczyzn w zawodzie tokarza, kierowca, kurier, listonosz i bez kwalifikacji zawodowych w wysokości od 902,29 zł netto do 4247,43 zł netto, czyli średnio ok. 2500 zł netto.

Dowód: informacje PUP k. 313-315.

K. H. ma obecnie 40 lat i wykształcenie średnie. W okresie od 1 września 2008 roku do 31 sierpnia 2011 roku pracowała w przedszkolu jako pracownik obsługi – pomoc przy pracy z dziećmi. Pracowała ona również na podstawie umowy zlecenia jako opiekunka do dziecka z wynagrodzeniem w wysokości 1.500 zł brutto. Z dniem 30 lipca 2015 roku została ona zatrudniona na stanowisku opiekunki w przedszkolu z wynagrodzeniem zasadniczym brutto w wysokości 2.300 zł plus dodatek opiekuńczy w wysokości 200 zł oraz premią uznaniową. K. H. mieszka z powódkami u matki, której uiszcza kwotę około 500 zł tytułem opłat za mieszkanie. Matka powódek ukończyła kurs przygotowawczy dla kandydatów na wychowawców wypoczynku. Planuje również od października 2015 roku podjęcie studiów zaocznych na kierunku pedagogika wczesnoszkolna i nauczanie przedszkolne.

/dowód: faktura VAT – k. 50, polisa ubezpieczeniowa – k. 51-52, zaświadczenie o zatrudnieniu – k. 54, zaświadczenie o ukończeniu kursu – k. 204, świadectwo pracy – k. 205-206, umowa o pracę – k. 293, zeznania K. H. – k. 143-144 k. 306-307, zeznania świadka T. S. – k. 255, zeznania powódki A. H. – k. 305-306/

A. H. ma obecnie 19 lat, została przyjęta na I rok studiów stacjonarnych (...) G. na kierunku administracja. Z uwagi na wadę zgryzu wymaga ona leczenia ortodontycznego. W związku z powyższym powódce został założony aparat ortodontyczny na oba łuki zębowe w łącznej kwocie 3.000 zł. Powódka ma także wadę kręgosłupa. Nadto wymaga ona przyjmowania leków przeciwalergicznych. Usprawiedliwione koszty utrzymania powódki to kwota około 1.300 zł. W skład powyższej kwoty wchodzą m.in.: udział w kosztach mieszkaniowych – 170 zł miesięcznie, przybory szkolne i książki – 800 zł rocznie, wyjścia klasowe ze szkoły – 150 zł rocznie, wyżywienie – 500 zł miesięcznie, odzież i obuwie – 150 zł miesięcznie, telefon – 40 zł miesięcznie, rozrywka – 100 zł miesięcznie, środki czystości – 60 zł miesięcznie, fryzjer – 10 zł miesięcznie. Powódka uczęszczała na korepetycje z matematyki w II klasie liceum, których koszt wynosił 100 zł miesięcznie oraz w III klasie liceum z matematyki i historii od początku roku szkolnego do kwietnia w kwocie po 200 zł miesięcznie. Powódka nigdy nie podejmowała pracy zarobkowej.

/dowód: dokumentacja medyczna – k. 55, 56, zaświadczenie – k. 238, faktura VAT – k. 245, zeznania świadka T. S. – k. 255-257, decyzja z dnia 17.07.2015 r. – k. 282, zeznania powódki A. H. – k. 305-306/

Z. H. ma obecnie 16 lat, uczęszcza do I klasy liceum ogólnokształcącego. Małoletnia ma wadę kręgosłupa, która wymaga leczenia za pomocą gorsetu. Nadto wymaga leczenia ortodontycznego oraz przyjmowania leków przeciwalergicznych. Małoletnia ma również wadę wzroku. Usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej powódki to kwota około 1.100 zł, w skład której wchodzą m.in. wyżywienie – 500 zł, środki czystości i kosmetyki – około 60 zł, odzież i obuwie – 150 zł, podręczniki – 700 zł, Zielona Szkoła – około 280 zł rocznie, wyjścia ze szkoły do kina i teatru – 10 zł, leki – 40 zł, bilet miesięczny – 50 zł, udział w kosztach mieszkaniowych – 170 zł.

/dowód: dokumentacja medyczna – k. 40, k. 55, k. 56, k. 246-248, oświadczenie – k. 240, faktura VAT – k. 249, k. 300 zeznania świadka T. S. – k. 255-257,oświadczenie o udziale w Zielonej Szkole – k. 299, zeznania K. H. – k. 306-307/

Sąd zważył, co następuje:

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na postawie zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego oraz zasad doświadczenia życiowego. Sąd oparł się na dokumentach urzędowych załączonych do akt sprawy oraz na przedstawionych mu dokumentach prywatnych. Dowodom w postaci dokumentów urzędowych Sąd dał wiarę co do tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 k.p.c.), zaś dokumentom prywatnym wyłącznie co do tego, że osoba podpisana na dokumencie złożyła oświadczenie zawarte w jego treści (art. 245 k.p.c.). Materiał dowodowy obejmujący złożone do akt dokumenty należało uznać za w pełni wiarygodny i dający pełną możliwość czynienia na jego podstawie ustaleń faktycznych. Prawdziwość dokumentów, z których przeprowadzono dowód, nie nasuwała zastrzeżeń i nie była kwestionowana przez strony. W ocenie Sądu te dokumenty stanowiły wiarygodne źródło zawartych w nich informacji.

Sąd dał wiarę także zeznaniom przedstawicielce ustawowej małoletniej powódki Z. K. S. H. w części. Odnośnie kosztów jakie uiszcza swojej matce na pokrycie opłat mieszkaniowych, swojej sytuacji zawodowej Sąd dał wiarę matce powódek, gdyż jej twierdzenia zostały potwierdzone zaświadczeniami o dochodzie oraz zeznaniami świadka T. S.. Sąd nie wiary matce powódek odnośnie wskazanych w pozwie kosztów utrzymania powódek. Z pozwu wynika, że koszt utrzymania A. H. wynosi 2.932,93 zł, zaś małoletniej Z. H. 2618,68 zł miesięcznie. W ocenie Sądu są to kwoty znacznie zawyżone, które nie mają pokrycia w możliwościach zarobkowych obojga rodziców. Dochód matki to kwota ok. 1500 -2000 zł miesięcznie, pozwanego maksymalnie 2000 zł miesięcznie. Nie można przy takich dochodach utrzymywać dzieci na poziomie wskazywanym przez matkę. Jeżeli nawet korzysta ona z pomocy swojej matki, to w ocenie Sądu poziom kosztów utrzymania powódek nie może być wyznaczany przez możliwości majątkowe osoby trzeciej. W ocenie Sądy koszty utrzymania powódek wskazania ustalone przez Sąd są adekwatne do wieku powódek, ale także uwzględniają stopę życiową rodziców powódek.

Odnośnie wyjaśnień pozwanego dał im wiarę w całości. Fakt zatrudnienia, osiągane dochody, spłata kredytów nie był kwestionowana przez stronę powodową,

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka T. S. albowiem były one spójne, logiczne oraz zgodne z doświadczeniem życiowym.

Sąd nie uwzględnił paragonów przedstawionych przez matkę powódek i pozwanego, albowiem nie są rachunkami imiennymi i nie wiadomo na czyją rzecz zostały wystawione i przez kogo poniesione.

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w części.

Art. 133 § 1 k.r.o. stanowi, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Z treści art. 133 § 2 k.r.o. wynika, że poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajdzie się w niedostatku.

Z definicji obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka wynika, że obowiązek ten ustaje dopiero wówczas, gdy dziecko osiągnie samodzielność życiową, co najczęściej jest powiązane z podjęciem pracy zarobkowej. Uzyskanie przez dziecko faktycznej, realnej zdolności do utrzymania się samodzielnie pociąga za sobą wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego uregulowanego w art. 133 § 1 k.r.o. Jeżeli dziecko następnie znajduje się w niedostatku, jego uprawnienia alimentacyjne w stosunku do rodziców kształtuje art. 133 § 2 k.r.o. Z kolei zgodnie z art. 133 § 3 k.r.o. rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Zarówno w judykaturze, jak i orzecznictwie powszechny jest pogląd, że obowiązek alimentacyjny rodziców względem pełnoletniego dziecka istnieje w przypadku pobierania przez nie nauki odpowiedniej ze względu na jego możliwości i zdolności celem przygotowania do przyszłej pracy (vide: wyrok SN z 14 listopada 1997, III CKN 257/97 OSNC 1998/4/70). Dodać przy tym należy, iż zamiar podwyższenia kwalifikacji zawodowych przez pełnoletnie dziecko nie zawsze będzie rodzić obowiązek dostarczenia mu środków utrzymania przez rodziców. Istotne znaczenie powinna tu mieć okoliczność, czy dotychczasowe przygotowanie zawodowe i nabyte wcześniej kwalifikacje pozwalają w pełni na samodzielne, regularne zarobkowanie, a więc na pokrycie własnych środków utrzymania (vide: Z. Krzemiński, Alimenty i ojcostwo. Praktyczny komentarz. Orzecznictwo. Piśmiennictwo. Wzory pism, Zakamycze 2006, wyd. II).

Wskazać należy, że górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, chociażby nawet w tych ramach nie znajdowały pokrycia wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20.02.1972 r., III CRN 470/71, Informator Prawniczy 1972, nr 1 – 2, poz. 15). Ponadto przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego należy brać pod uwagę także usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego, jego sytuację rodzinną, a wysokość obciążenia alimentacyjnego powinna być określona na takim poziomie, aby nie prowadziła do niedostatku.

Zauważyć należy, że obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka ma dwojaką postać, która wyraża się świadczeniami o charakterze materialnym oraz osobistymi staraniami o jego utrzymanie i wychowanie, które są równie doniosłe i nie do przecenienia.

Na wstępie zaznaczyć należy, że w ocenie Sądu roszczenie powódek co do zasady podlega uwzględnieniu, jednakże co do wysokości należało je uwzględnić w części.

Sąd ustalił usprawiedliwione koszty utrzymania A. H. na kwotę ok. 1300 zł, zaś małoletniej Z. H. na kwotę ok. 1100 zł miesięcznie. Ustalając wysokość alimentów Sąd uwzględnił możliwości zarobkowe pozwanego.

W ocenie Sądu górną granicą wysokości alimentów są możliwości zarobkowe pozwanego. Pamiętać należy, że istota świadczeń alimentacyjnych wiąże się z zapewnieniem uprawnionemu utrzymania niezbędnego, koniecznego, podstawowego i bieżącego. Pozwany w trakcie trwania przedmiotowego postępowania zarabiał w granicach od 1.800 do 2.000 zł netto miesięcznie. W 2013 roku jednakże spłacał jeszcze zobowiązania z tytułu zaciągniętych kredytów, które mają wpływ na jego możliwości zarobkowe, aczkolwiek nie ma żadnego przepisu, który nakazuje traktować te zobowiązania w pierwszej kolejności przed zobowiązaniami alimentacyjnymi. Oczywistym jest, że pomimo tych zobowiązań na pozwanym ciążył obowiązek alimentacji powódek. Sąd mając na uwadze to, że w 2013 roku na pozwanym ciążyły jeszcze zobowiązania kredytowe, które następnie zostały spłacone przez niego, ocenił możliwości zarobkowe pozwanego na 400 zł względem każdej z powódek w okresie od 10 października 2013 roku, a więc od dnia żądania pozwu, do końca 2013 roku. Następnie w okresie od 1 stycznia 2014 roku w ocenie Sądu obowiązek alimentacyjny pozwanego względem córek wyczerpuje się kwotą po 500 zł miesięcznie na każdą z powódek. Zauważyć należy, że obecne wynagrodzenie pozwanego oscyluje w granicach 1.950 zł, niemalże jest to kwota 2.000 zł. Pozostała kwota 1.000 zł, po uwzględnieniu zobowiązań alimentacyjnych, pozwoli pozwanemu na zaspokojenie podstawowych wydatków w postaci zakupu środków czystości, wyżywienia, pokrycia udziału w opłatach mieszkaniowych.

Należy zwrócić uwagę, że pozwany posiada samochód, który wykorzystuje do wykonywania pracy. Podczas przesłuchania informacyjnego pozwany wyjaśnił, że koszty związane z paliwem to kwota 400 zł miesięcznie natomiast podczas przesłuchania końcowego w dniu 20 sierpnia 2015 roku podał, że pracodawca ponosi te koszty, przekazując mu dodatkowo kwotę 400 zł miesięcznie. Zauważyć należy, że jeżeli pozwany nie ma żadnych wydatków związanych z amortyzacją samochodu, z jego naprawami to wydatki związane z zakupem paliwa są pokrywane przez zakład pracy, co w ocenie Sądu również należało uwzględnić oceniając sytuację pozwanego.

Nie można również pominąć, że pozwany wskutek niniejszego postępowania, wskutek pism złożonych do akt sprawy przez powódki, niejako obraził się na stronę powodową i nie utrzymuje już kontaktów z córkami, obciążając tym matkę obowiązki związanymi z wychowaniem powódek.

Podkreślić należy, że matka powódek w miarę swoich stosunkowo skromnych możliwości zarobkowych realizuje swój obowiązek alimentacyjny względem córek, w tym poprzez sprawowanie bieżącej pieczy w szczególności w stosunku do małoletniej Z.. Poza tym matka powódek podjęła starania mające na celu zwiększenie swoich kwalifikacji by mieć większe możliwości zarobkowe.

Podsumowując, zestawiając przedstawione wyżej usprawiedliwione potrzeby powódek z możliwościami majątkowymi i zarobkowymi obojga rodziców Sąd doszedł do przekonania, że w aktualnym stanie faktycznym obowiązek alimentacyjny pozwanego wobec córek w okresie od 10 października 2013 roku do 31 grudnia 2013 roku wyczerpuje się kwotą po 400 zł miesięcznie, zaś w okresie od 1 stycznia 2014 roku kwotą po 500 zł miesięcznie. Stąd też na zasadzie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. orzeczono jak w pkt 1 i 2 sentencji, oddalając powództwo w pozostałym zakresie jako bezzasadne na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. a contrario.

Stosownie do regulacji art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie 4 wyroku w myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu, stosownie do art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., art. 22 k.p.c. W związku z tym, że za pierwsze trzy miesiące Sąd zasądził łącznie kwotę 800 zł, a za następne dziewięć miesięcy łącznie kwotę 1000 zł, to wartość przedmiotu sporu stanowiła kwota 11.400 zł, czyli opłata wynosiła 570 zł (5 % z 11 400 zł). Opłata ta została wyliczona na podstawie art. 22 k.p.c. i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.