Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII W 212/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w S.

Zamiejscowy VII Wydział Karny w P. w składzie :

Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Katarzyna Radzikowska - Jędrusiak

Protokolant Aleksandra Malicka

przy udziale oskarżyciela publicznego S. Z.

po rozpoznaniu w dniach 29.06.2015 r., 16.09.2015 r., 04.11.2015 r., 22.12.2015 r., 08.01.2016 r., 03.02.2016 r., 30.03.2016 r., 05.05.2016 r., 15.06.2016 r., 30.06.2016 r.

sprawy T. L.

syna Z. i H. z d. K.

ur. (...) w P.

obwinionego o to, że: w okresie od 26 października 2014 r. do 01 listopada 2014r. w miejscowości R. umyślnie dokonał uszkodzenia mienia w ten sposób, że rozebrał płot metalowy przy czym zniszczył krzew róży, krzew bukszpanu oraz dwa słupki metalowe powodując straty o łącznej wartości 250 złotych na szkodę Z. W.,

tj. o czyn z art. 124 § 1 kw.,

I.  na podstawie art. 62 § 2 kpow w zw. z art. 5 § 1 pkt. 9 kpow umarza postępowanie,

II.  na podstawie art. 118 § 2 kpow koszty postępowania Ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt VII W 212/15

UZASADNIENIE

Komenda Powiatowa Policji w P. złożyła wniosek o ukaranie T. L., któremu zarzuciła popełnienie czynu zabronionego polegającego na tym, że w okresie od 26 października 2014 roku do 01 listopada 2014 roku w miejscowości R. umyślnie dokonał uszkodzenia mienia w ten sposób, że rozebrał płot metalowy przy czym zniszczył krzew róży, krzew bukszpanu oraz dwa słupki metalowe powodując straty o łącznej wartości 250 złotych, na szkodę Z. W., to jest wykroczenia z art. 124§ 1 kw.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Z. W. w 2003 roku odziedziczył dom jednorodzinny po swoich rodzicach położony w miejscowości (...). Mężczyzna nie zamieszkiwał i nie zamieszkuje pod tymże adresem, tym niemniej systematycznie dogląda ww. nieruchomości.

Posesja należąca do Z. W. graniczy z nieruchomością należącą do B. i M. L.. Do października 2014 roku oddzielał je metalowy płot, który około 40 lat wcześniej postawił ojciec Z. W..

Dowód: częściowo wyjaśnienia obwinionego k. 19-20, 48-49,60

zeznania oskarżyciela posiłkowego Z. W. k. 7 -8, 11-12, 49, 60

zeznania świadka K. L. k. 9-10,

W październiku 2014 roku B. i M. L. zlecili geodecie wznowienie granicy pomiędzy ww. nieruchomościami. W dniu 15 października 2014 roku na posesję przybył geodeta, który dokonał weryfikacji granicy. W oparciu o nią zleceniodawcy powzięli wiedzę, iż płot rozgraniczający ich posesję i nieruchomość Z. W. częściowo znajduje się na ich terenie. Powzięli zamiar odzyskania części nieruchomości i postawienia nowego ogrodzenia. Z uwagi na fakt, iż B. i M. L. przebywali w (...)poprosili o pomoc brata B. T. L.. W ramach braterskiej pomocy T. L. miał dokonać demontażu metalowego płotu postawionego przez ojca Z. W..

Dowód: częściowo wyjaśnienia obwinionego k. 19-20, 48-49, 60

zeznania świadka K. L. k. 9-10,119,

zeznania świadka M. L. k. 120,

zeznania świadka B. L. k. 119v,

dokumentacja geodezyjna k. 105-106

W dniu 30 października 2014 roku T. L. wykonując prośbę swojego brata i bratowej działając w celu odebrania na rzecz B. i M. L. części należącej do nich nieruchomości z której korzystał Z. W., dokonał demontażu części metalowego płotu należącego do Z. W.. Mężczyzna poprzez wyginanie oderwał od stalowych słupków 3 metalowe przęsła ogrodzeniowe oraz metalową furtkę, które następnie złożył na posesji Z. W.. Trzy metalowe słupki ogrodzeniowe wyrwał z ziemi bez obcinania. Ww. płot był w stanie znacznego skorodowania. Nie był od wielu lat poddawany żadnej konserwacji. Duży stopień skorodowania elementów płotu zakopanych w ziemi i dotykających jej spowodował, że przy demontażu część z elementów płotu połamała się. Wartość wyrządzonych przez T. L. uszkodzeń wynikających z demontażu płotu wynosiła co najmniej 260 złotych. T. L. poprzez ww. zabiegi nie doprowadził do całkowitego zniszczenia konstrukcji stalowych ogrodzenia. Nadawały się one do naprawy i odtworzenia stanu technicznego z przed szkody prostymi metodami ślusarskimi na potrzeby gospodarstwa wiejskiego.

Wzdłuż metalowego płotu należącego do Z. W., na części zajmowanej przez niego nieruchomości rosły wieloletnie nasadzenia, między innymi ponad dwudziestoletni krzew róży, około dwudziestoletnie bukszpany i inne rośliny. T. L. mając na uwadze prośbę brata i będąc przeświadczonym, że niektóre ze znajdujących się przy płocie roślin znajdują się na nieruchomości jego rodziny dokonał ich wycięcia. Mężczyzna w całości usunął dwudziestoletnią różę wartości nie mniejszej niż 1,70 złotych oraz około dwudziestoletni bukszpan wartości nie mniejszej niż 328, 74 złotych. Ponadto dokonał przycięcia pędów drugiego z bukszpanów, jednakże ww. czynność nie miała ujemnych konsekwencji dla kondycji rośliny.

Dowód: częściowo wyjaśnienia obwinionego k. 19-20, 48-49,60

zeznania oskarżyciela posiłkowego Z. W. k. 7 -8, 11-12, 49, 60

zeznania świadka K. L. k. 9-10, 119,

zeznania świadka R. W. k. 117v,

zeznania świadka T. W. k. 117v- 118,

zeznania świadka J. W. k. 118,

zeznania świadka L. W. k. 118v- 119,

zeznania świadka M. L. k. 120,

zeznania świadka B. L. k. 119v,

protokół oględzin k. 13-14,

dokumentacja fotograficzna k. 57, 60, 116, 124

opinia biegłego sądowego z zakresu wyceny ruchomości k. 72-78,

opinia biegłego z zakresu ogrodnictwa k. 93-94, 136-138,158-160

W dniu 01 listopada 2014 roku na posesję położoną w R. nr (...) przyjechał Z. W.. Zauważył rozebrany częściowo metalowy płot ogrodzeniowy wraz ze słupkami oraz wycięte nasadzenia roślinne. W związku z powyższym zawiadomił o zdarzeniu miejscową Policję. Przybyli na miejsce funkcjonariusze dokonali oględzin miejsca zdarzenia i zabezpieczyli ujawnione ślady i dowody.

Dowód: zeznania oskarżyciela posiłkowego Z. W. k. 7 -8, 11-12, 49

zeznania świadka B. S. k. 49v-50,

zeznania świadka D. M. k. 50,

notatka urzędowa k. 6,

T. L. ma 58 lat. Zajmuje się rolnictwem. Uprawia ziemię. Z tego tytułu osiąga dochód w kwocie około 1200 złotych miesięcznie. Żonaty. Nie posiada nikogo na utrzymaniu. Nie ma większego majątku. Nie karany. Według oświadczenia nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Dowód: wyjaśnienia obwinionego k. 19-20, 48-49,60

T. L. na etapie czynności wyjaśniających przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podał że w dniu 30 października 2014 roku rozebrał płot na prośbę swojego brata, podczas jego rozbierania wykopał sadzonkę róży i przyciął krzew bukszpanu. Nie wiedział, że rośliny należały do sąsiada. Myślał, że były brata. Obwiniony wyraził zgodę na rozpoznanie jego sprawy bez przeprowadzenia rozprawy.

Na etapie rozprawy obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podał, iż nie zniszczył płotu ani róży. W krzewie bukszpanu ściął jedynie trzy gałązki. Zdjął trzy słupki i trzy przęsła ogrodzenia, bo znajdowały się na działce jego brata. Podał że wyciął różę ponieważ rosła na nieruchomości brata. Po róży został mały kikut w ziemi. Wyjaśnił, że zrobił błąd, że nie zwrócił się do oskarżyciela posiłkowego, aby ją sam usunął. To zaważyło na tym, że pierwotnie poddał się karze. Podał, że wyjął z ziemi trzy słupki metalowe, które stały przy przęsłach. Jak demontował przęsła jedno uległo częściowemu zniszczeniu. Odpadł jeden z kątowników. Wszystkie czynności wykonał na prośbę brata, który przebywał w (...)

Przechodząc w dalszej części do oceny materiału dowodowego sprawy wskazać należy, iż sąd dal wiarę wyjaśnieniom obwinionego, iż zdemontował część płotu na prośbę brata, że wyciął krzew róży i podciął gałęzie w krzewie bukszpanu, że w czasie, w którym przedsiębrał powyższe czynności jego brat z bratową przebywali za granicą. W tym zakresie jego twierdzenia korespondowały z całokształtem materiału dowodowego sprawy, w szczególności z zeznaniami pokrzywdzonego Z. W., K. L., B. L., M. L., protokołem oględzin miejsca zdarzenia, dokumentacją fotograficzną.

Sąd odmówił natomiast wiarygodności tym twierdzeniom obwinionego, w których podał, że podejmując się zabiegów zmierzających do przywrócenia bratu władztwa nad częścią nieruchomości będącej w posiadaniu Z. W., nie dokonał całkowitego wycięcia krzewu bukszpanu. W tym bowiem zakresie jego wyjaśnienia pozostawały w rażącej sprzeczności z zasługującymi na wiarę w tej części zeznaniami pokrzywdzonego Z. W., T. W., L. W., J. W., a także z opinią biegłego z zakresu ogrodnictwa oraz dokumentacją fotograficzną obrazującą miejsce zdarzenia.

Odnosząc się w dalszej części do zeznań pokrzywdzonego Z. W. sąd dał im w znamiennej części wiarę, albowiem były jasne, stanowcze i korespondujące z całokształtem materiału dowodowego sprawy, przede wszystkim z protokołem oględzin miejsca zdarzenia i materiałem poglądowym. Sąd z dużą dozą ostrożności podszedł jedynie do tych jego twierdzeń, które odnosiły się do stanu jego wiedzy odnośnie przebiegu granicy pomiędzy jego posesją, a nieruchomością należącą do brata obwinionego. W tym bowiem zakresie z uwagi na istniejący konflikt pomiędzy oskarżycielem posiłkowym, a B. i M. L. mógł mieć interes, aby przedstawiać fakty w taki sposób, aby zapewnić sobie w sprawie korzystne rozstrzygnięcie.

Zeznania świadków B. S. oraz D. M. zasługiwały na wiarę. Jako osoby obce dla stron nie miały interesu, aby zeznawać nieprawdę. Ich twierdzenia znajdowały potwierdzenie w rzeczowym materiale dowodowym w postaci notatki urzędowej, protokołu miejsca zdarzenia, dokumentacji fotograficznej.

Przymiot wiarygodności sąd przypisał także zeznaniom świadków R. W., T. W., J. W., L. W., w zakresie w jakim wypowiadali się o wieku, kondycji i gabarytach \wyciętej przez obwinionego róży. W tych bowiem zakresach ich twierdzenia były zbieżne, stanowcze, a co za tym idzie przekonywujące.

Zeznania świadków K. L., B. L., M. L. sąd uznał za wiarygodne w tych częściach, w których wskazywali, iż obwiniony dokonał demontażu płotu na wyraźną prośbę brata, że w tym czasie właściciele posesji byli poza granicami. W tym bowiem zakresie ich twierdzenia korespondowały z całokształtem materiału dowodowego sprawy. Sąd nie dał natomiast wiary tym iż oświadczeniom, że obwiniony przyciął jedynie kilka gałęzi bukszpanu oraz że róża była w złej kondycji. W tym bowiem zakresie ich oświadczenia pozostawały w sprzeczności z zasługującymi na wiarę z wyżej już wskazanych względów twierdzeniami Z. W., a także materiałem fotograficznym.

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił ponadto w oparciu o wszelkie dokumenty zgromadzone w przedmiotowej sprawie tj., protokół oględzin miejsca zdarzenia, dokumentację fotograficzną, dokumentacją geodezyjną bowiem zostały one sporządzone przez uprawnione podmioty zgodnie z obowiązującymi w tym względzie przepisami, nie były kwestionowane przez strony i jako takie stały się podstawą dokonanych ustaleń.

Opinia pisemna biegłego z zakresu ogrodnictwa uzupełniona opinią ustną zostały uznane za w pełni wiarygodne. Zostały wydane przez osobę legitymującą się odpowiednim przygotowaniem praktycznym i merytorycznym, w zakresie wyceny nasadzeń roślinnych. Wywody zawarte w opiniach były spójne, logiczne, zaś sama opinia pozbawiona była wewnętrznej sprzeczności.

Odnosząc się do opinii biegłego z zakresu wyceny majątku ruchomego wskazać należy, iż stała się ona podstawą poczynionych w sprawie ustaleń pomimo, iż sąd dostrzegł, że biegły w swoich założeniach i końcowych wnioskach dotyczących wyceny wysokości szkody urządzonej zachowaniem obwinionego nie uwzględnił dodatkowo wartości jednego przęsła ogrodowego. Przyjął bowiem, iż zdemontowany fragment ogrodzenia obejmował dwa przęsła ogrodzeniowe, furtkę i słupki ogrodzeniowe, podczas gdy z obiektywnego dowodu w postaci protokołu oględzin miejsca zdarzenia wynikało, iż zdemontowane zostały trzy przęsła ogrodowe i dodatkowo metalowa furtka. Sąd pomimo, iż dostrzegł, że w tym zakresie opinia była niepełna nie zdecydował o jej uzupełnieniu, z racji tego, iż dotychczas zgromadzone dowody w powiązaniu z ww. opinią, dawały podstawę do przyjęcia, iż obwiniony - z uwagi na ustaloną w toku postępowania sądowego łączną wartość szkody - swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 288§ 1 kk, a nie jak przyjął oskarżyciel publiczny wykroczenia z art. 124§ 1 kw. Zrodziło to konieczność wydania przez sąd rozstrzygnięcia formalnego związanego z pojawieniem się po rozpoczęciu przewodu sądowego ujemnej przesłanki procesowej o jakiej mowa w art. 5§ 1 pkt 9 kpw, skutkującej umorzeniem postępowania.

Rozwijając bliżej tę kwestię wskazać należy, iż oskarżyciel publiczny w następstwie przeprowadzonych czynności wyjaśniających przyjął, iż wartość szkody wyrządzonej zachowaniem obwinionego wyniosła 250 złotych. Dowody przeprowadzone przez sąd temu zaprzeczyły i pozwoliły na przyjęcie, iż wartość wyrządzonej przez T. L. szkody była wyższa o tyle, że przesądziła o konieczności zakwalifikowania jego poczynań jako przestępstwa popełnionego w ramach czynu ciągłego o jakim mowa a art. 12 kodeksu karnego. Już z notatki urzędowej sporządzonej przez funkcjonariusza policji w dniu 01 listopada 2014 roku ( k. 6) wynikało, iż Z. W. zasygnalizował, iż sprawca, który dokonał demontażu części płotu wyciął krzew róży oraz krzew bukszpanu. Okoliczność tę potwierdził zabezpieczony na miejscu zdarzenia materiał fotograficzny, wsparty dodatkowo zeznaniami świadków T. W., L. W., a także opinią biegłego z zakresu ogrodnictwa. Tak więc należało przyjąć, przy uwzględnieniu wniosków biegłego z zakresu ogrodnictwa, że łączna wartość szkody wynikająca z wycięcia przez obwinionego krzewu róży oraz około dwudziestoletniego bukszpanu wyniosła 330,44 złotych ( 1,70 zł + 328, 74 zł). Ww. wartość została przez sąd ustalona, przy uwzględnieniu zasady in dubio pro reo, z uwagi na fakt, iż biegły sądowy z zakresu ogrodnictwa nie był w stanie w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy ustalić, czy wycięty bukszpan miał 20 lat czy więcej, a także czy z wyciętego krzewu roży można byłoby zokulizować więcej niż jeden nowy krzew. Do ww. kwoty wartości szkód związanych z wycierem nasadzeń roślinnych należało również doliczyć wyliczoną przez biegłego z zakresu wyceny nu ruchomości pewną i niemniejszą wartość szkody wyrządzonej w konsekwencji demontażu przez obwinionego metalowego płotu. Dało to globalną kwotę co najmniej 590, 44 złotych. Ww. suma przekracza wysokość ¼ minimalnego wynagrodzenia przypadającego na 2014 rok, o jakim mowa w art. 124 § 1 kw. Minimalne wynagrodzenie w tej dacie kształtowało się na poziomie 1680 złotych. ¼ z powyżej kwoty to 420 złotych.

Zachowania obwinionego polegające na: 1) wycięciu róży, 2) wycięciu bukszpanu oraz 3) zdemontowaniu części płotu w następstwie czego doszło do jego uszkodzenia, należało rozpatrywać w kategoriach czynu ciągłego o jakim mowa w art.12 kk. Z wyjaśnień obwinionego wspartych zeznaniami świadków K. L., B. i M. L. wynikało, że obwinionemu przed przystąpieniem do demontażu płotu i wycięciu nasadzeń roślinnych przyświecał jednen określony cel, a mianowicie przywrócenie bratu posiadania części nieruchomości, którą według ustaleń geodety niezasadnie dysponował Z. W.. Kierując się ustalonym przez geodetę wznowionym przebiegiem granicy obwiniony miał z góry powzięty zamiar co do tego, że usunie lub wytnie te rzeczy oskarżyciela posiłkowego, które znajdowały się na nieruchomości brata. W związku z powyższym należało przyjąć, iż poszczególne zachowania obwinionego pomimo, iż jednostkowo wyczerpywały znamiona wykroczeń z art. 124§ 1 kw, to jednak z uwagi na z góry ustalony zamiar obwinionego straciły przymiot wykroczeń i stworzyły jeden czyn zabroniony będący przestępstwem ciągłym o jakim mowa w art. 288§ 1 kk w zw. z art. 12 kk.

Takie ustalenia sądu, poczynione w oparciu o przeprowadzone w sprawie dowody, rodziły konieczność umorzenia postępowania w niniejszej sprawie, z uwagi na ujemną przesłankę procesową w postaci braku skargi uprawnionego oskarżyciela, o jakiej mowa art. 5 § 1 pkt 9 kpow. Ww okoliczność, sąd jest zobligowany uwzględniać z urzędu na każdym etapie postępowania. Przestępstwo stypizowane w art. 288 § 1 kk jest ścigane z oskarżenia publicznego. W takim wypadku oskarżycielem co do zasady jest prokurator, a sprawa jest rozpoznawana przy uwzględnieniu przepisów kodeksu karnego i kodeksu postępowania karnego.

W procedurze wykroczeniowej brak jest odpowiednika przepisu art. 400 § 1 kpk, który stanowi, że jeżeli po rozpoczęciu przewodu sądowego ujawni się, że czyn oskarżonego stanowi wykroczenie, sąd, nie przekazując sprawy właściwemu sądowi, rozpoznaje ją w tym samym składzie, stosując w dalszym jej toku przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia .

Z tych względów w oparciu o treść art. 62§ 2 kpw w zw. z art. 5§ 1 pkt 9 kpw orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku.

Po uprawomocnieniu się orzeczenia, sąd wyłączy materiały z niniejszej sprawy i przekaże je prokuratorowi z zawiadomieniem o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art. 288§ 1 kk w zw. z art. 12 kk. Prokurator w ramach postępowania przygotowawczego dokona ponownej oceny materiału dowodowego i zadecyduje o jego dalszym toku. Oskarżyciel posiłkowy jako strona tego postępowania będzie miał wpływ na jego kształt, również w zakresie możliwości zawnioskowania uzupełniającej opinii biegłego z zakresu wyceny ruchomości na okoliczność ustalenia wysokości szkody związanej z uszkodzeniem płotu przy uwzględnieniu dodatkowego przęsła ogrodzeniowego, które nie zostało uwzględnione przez biegłego rzeczoznawcę w rozpoznawanej sprawie.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów znajdowało uzasadnienie w treści art. 118§ 2 kpw.