Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2015r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie w Wydziale IV Karnym w składzie: Przewodniczący SSR Ewa Borucka

Protokolant Katarzyna Kępa -Ojrzanowska

Przy udziale prokuratora Marzeny Samoluk

po rozpoznaniu w dniach:17.01.2014r., 04.11.2014r.,31.03.2015r.,19.05.2015r.,29.10.2015 r.

sprawy

P. S. (1)

urodzonego dnia (...) w Ł., syna E. i K. z d. F.,

oskarżonego o to, że:

1.  w bliżej nieokreślonym miejscu i czasie dokonał podrobienia podpisu T. S. (1) o treści (...) na dokumencie porozumienia kompensacyjnego z dnia 30.10.2010 roku w miejscu przeznaczonym do złożenia podpisu osoby składającej podpis

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k.

2.  w bliżej nieokreślonym miejscu i czasie, jednak nie później niż do dnia 31 maja 2011 roku dokonał podrobienia podpisu T. S. (1) o treści (...) na umowie kupna sprzedaży samochodu osobowego marki L. o numerze rejestracyjnym (...) w miejscu przeznaczonym do złożenia podpisu osoby składającej podpis

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k.

I.  ustalając, że oskarżony P. S. (1) dopuścił się zarzuconych mu czynów i uznając, że wina i społeczna szkodliwość czynów nie są znaczne, a okoliczności ich popełnienia nie budzą wątpliwości, jak też przyjmując iż stanowią one przypadki mniejszej wagi opisane w art. 270 § 2a k.k. na podstawie art. 66 § 1 k.k. w zw. z art. 67 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. warunkowo umarza postępowanie przeciwko oskarżonemu na okres próby 2 (dwóch) lat,

II.  na podstawie art. 67 § 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 500 (pięciuset) zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

III.  na podstawie art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983r., Nr 49, poz.223 z zm.) wymierza oskarżonemu opłatę w wysokości 80 (osiemdziesięciu) złotych, a na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 629 k.p.k. zasądza na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu.

Sygn. akt IV K 748/13

UZASADNIENIE

Zgodnie z treścią art. 423 § 1 a k.p.k. pisemne uzasadnienie zaskarżonego wyroku ograniczono do tych części wyroku których dotyczył wniosek o pisemne uzasadnienie.

P. S. (1) został oskarżony o to że: w bliżej nieokreślonym miejscu i czasie dokonał podrobienia podpisu T. S. (1) o treści (...) na dokumencie porozumienia kompensacyjnego z dnia 30.10.2010 roku w miejscu przeznaczonym do złożenia podpisu osoby składającej podpis, którym to działaniem miał wypełnić znamiona występku z art. 270 § 1 k.k.

Ponadto o to że, w bliżej nieokreślonym miejscu i czasie, jednak nie później niż do dnia 31 maja 2011 roku dokonał podrobienia podpisu T. S. (1) o treści (...) na umowie kupna sprzedaży samochodu osobowego marki L. o numerze rejestracyjnym (...) w miejscu przeznaczonym do złożenia podpisu osoby składającej podpis, czym również miał wypełnić znamiona występku z art. 270 § 1 k.k.

Przeprowadzone postepowanie dowodowe potwierdziło sprawstwo P. S. (1) odnośnie obydwu zarzucanych mu czynów. Sam oskarżony zresztą nie kwestionował swojego sprawstwa, a jedynie powoływał się na legalność swojego działania w związku z tym, iż w tamtym okresie dysponował pełnomocnictwem udzielonym mu w formie aktu notarialnego przez T. S. (1) i mógł zgodnie z tym pełnomocnictwem dokonywać przedmiotowych czynności prawnych w jej imieniu. Jego błąd polegał na tym, że podpisał się na przedmiotowych dokumentach nazwiskiem T. S. (1), a nie swoim.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego k. 82-83 w zw. z k. 183-184,

- zeznania świadka T. S. (1) k.2-6,28 w zw. z k. 214,

- wypisy z aktów notarialnych k. 187-190,

- protokół kontroli podatkowej k. 8-15,

- porozumienie kompensacyjne k. 16,

- wyciąg z KRS k.48-50,

- pełnomocnictwo T. S. dla P. S. k. 52-54,

- umowa sprzedaży pojazdu m- ki L. z dnia 15.12.2011r. k.60,

- karta informacyjna pojazdu L. k. 61,

- umowa sprzedaży pojazdu m- ki L. z dnia 09.05.2012r. k.65,

P. S. (1) ukończył 59 lat, uzyskał wykształcenie średnie, z zawodu jest technologiem gastronomii, jest rozwiedziony, nie posiada nikogo na utrzymaniu. W toku postępowania przebywał na zwolnieniu lekarskim od 7 miesięcy w związku z wypadkiem samochodowym. Obecnie zatrudniony jest w formie G. S. Polska, na stanowisku menagera od spraw kontaktu z klientem korporacyjnym, z wynagrodzeniem w wysokości 472 zł netto (wynagrodzenie za ¼ etatu), innych dochodów nie posiada, bez majątku,

Oskarżony nie był karany sądownie.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego, k.94 w zw. z k.134,

- dane o karalności, k.91,

- załącznik majątkowy k. 84,

-

dane osobopoznawcze k. 85.

W związku z tym, że oskarżony był leczony psychiatrycznie, od czerwca 2013 roku, tj. od wypadku samochodowego, w związku z mocną, głęboką traumą powypadkową i zażywał na stałe leki (ksanax) z grupy leków psychotropowych, sąd dopuścił dowód z opinii dwóch biegłych lekarzy psychiatrów celem ustalenia poczytalności oskarżonego w zakresie zarzucanych mu czynów, oraz możliwości udziału w rozprawie w obecnym stanie zdrowia.

Biegli psychiatrzy w pisemnej opinii sądowo –psychiatrycznej nie rozpoznali u oskarżonego upośledzenia umysłowego, choroby psychicznej, ani takiego zakłócenia czynności psychicznych, które w czasie przestępstwa znosiłoby lub ograniczały w stopniu znacznym zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanych mu czynów jak i pokierowania swoim postępowaniem. Stwierdzili nadto, że może on uczestniczyć w prowadzonym postępowaniu i jest zdolny do samodzielnej obrony .

Dowód:

- opinia sądowo-psychiatryczna k. 129-133,

Przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwoliło ustalić, że oskarżony w sposób umyślny dopuścił się czynów zarzuconych mu aktem oskarżenia i swym zachowaniem każdorazowo wyczerpał znamiona czynu z art. 270 k.k.

Przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. jest przestępstwem, którego przedmiotem ochrony obok wiarygodności dokumentów jest pewność obrotu prawnego. Sprawcą czynu zabronionego, polegającego ma podrobieniu podpisów na dokumentach, którymi bez wątpienia jest porozumienie kompensacyjne i umowa kupna –sprzedaży pojazdu może być każda osoba.

Przestępstwo podrobienia lub przerobienia dokumentów ma charakter kierunkowy i może być popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim. Sprawca ma działać celem użycia sfałszowanych dokumentów jako autentycznych przez siebie lub inną osobę.

Oskarżony swoim zachowaniem każdorazowo wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 270 k.k. działając w ten sposób, że w bliżej nieokreślonym miejscu i czasie, podrobił podpis T. S. (1) na dokumencie z dnia 30.10.2010r. stanowiącym porozumienie kompensacyjne oraz w ten sam sposób podrabiając podpis T. S. (1) na umowie kupna sprzedaży samochodu marki L. o numerze rejestracyjnym (...). Mając na uwadze okoliczności towarzyszące podpisaniu się przez oskarżonego na przedmiotowych dokumentach, a w szczególności fakt dysponowania pełnomocnictwem udzielonym mu przez T. S. (1) do dokonywania w jej imieniu czynności cywilno –prawnych, oraz jego przeświadczenie, iż postępuje zgodnie z wolą mocodawczyni, jak też niewielką rangę dokumentów na których naniósł podpis o treści (...) należało przyjąć że zachowania jego wpisują się w znamiona wypadku mniejszej wagi opisanego w art. 270 § 2a k.k.

W stosunku do P. S. (1) nie zachodziły okoliczności wyłączające lub też ograniczające winę oskarżonego, czy bezprawność jego czynów. Jest on osobą zdrową psychicznie, która nie miała zniesionej ani ograniczonej poczytalności. Stąd też oskarżonemu przypisano winę, co do popełnienia wyżej opisanych przestępstw.

Dokonując zachowania się oskarżonego w aspekcie art. 115k.k. sąd uznał, że wina i społeczna szkodliwość czynów popełnionych przez oskarżonego nie są znaczne. Nie budzą również wątpliwości okoliczności popełnienia czynów zabronionych, wobec tego, że wszystkie zgromadzone w toku postępowania dowody są ze sobą zgodne i jednakowo opisują wszystkie ważne elementy czynu. Oskarżony nie był karany za przestępstwo umyślne ani przed dopuszczeniem się zarzucanych mu czynów, ani też w okresie po ich popełnieniu do dnia wyrokowania (a od tamtych zdarzeń upłynęło około 5 lat), a jego warunki i właściwości osobiste wskazują na fakt, iż będzie on przestrzegał w dalszym ciągu porządku prawnego. Jego działania nie były przemyślane, ani też nie były wymierzone w żaden sposób w osobę której nazwiskiem na przedmiotowych dokumentach oskarżony się podpisywał. Uznać zatem trzeba, iż sam fakt przeprowadzenia wobec oskarżonego postępowania wpłynie znacząco na jego postawę uświadamiając mu bezprawności przypisanych zachowań i oskarżony będzie przestrzegał obowiązującego porządku prawnego, nie jest on bowiem osobą zdemoralizowaną.

W związku z tym, sąd uznał że zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego jest w pełni uzasadnione. Taki stan rzeczy, jak również wzgląd na całokształt popełnionych przez oskarżonego czynów, dał podstawę do twierdzenia, iż dwuletni okres próby wskazany w wyroku, jest wystarczająco długim czasem, by oskarżony był jednak poddany ocenie, z możliwością weryfikacji zapadłej decyzji.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 67 § 3 k.k. sąd orzekł od oskarżonego świadczenie pieniężne który to środek wzmocni prewencyjne oddziaływanie zapadłego wyroku zarówno w stosunku do oskarżonego jak i w zakresie społecznego oddziaływania,

Na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 629 k.p.k. zgodnie z ogólną regułą odpowiedzialności za wynik procesu sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowej w tym opłatę w kwocie 80 złotych, przy czym wysokość kosztów sądowych zostanie ustalona w postępowaniu wykonawczym.

Na rzecz ustanowionego obrońcy z urzędu sąd zasadził na jego wniosek stosowne wynagrodzenie uwzględniając obowiązujące stawki, liczbę przeprowadzonych rozpraw oraz nieskomplikowany charakter sprawy.