Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt: I C 35/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR A. Waszczyk

Protokolant: st. sekr. sąd. K. Kowalik

po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2016 roku w Łodzi

sprawy z powództwa M. K. i P. K. (1)

przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S.

o zadośćuczynienie i odszkodowanie

I. zasądza od (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. :

1/ na rzecz M. K.

a/ kwotę 50.000,00 zł. ( pięćdziesiąt tysięcy złotych) tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

- od kwoty 7.000,00 zł. od dnia 16 lipca 2009 roku do dnia zapłaty

- od kwoty 43.000,00 zł. od dnia 24 lutego 2012 roku do dnia zapłaty

b/ kwotę 3.640,00 zł. ( trzy tysiące sześćset czterdzieści złotych ) tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie 03 czerwca 2009 roku do dnia zapłaty

c/ kwotę 13.823,78 zł. ( trzynaście tysięcy osiemset dwadzieścia trzy złote i siedemdziesiąt osiem groszy ) tytułem zwrotu kosztów procesu

2/ na rzecz P. K. (1)

a/ kwotę 20.000,00 zł. ( dwadzieścia tysięcy złotych) tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

- od kwoty 15.000,00 zł. od dnia 03 czerwca 2009 roku do dnia zapłaty

- od kwoty 5.000,00 zł. od dnia 13 stycznia 2012 roku do dnia zapłaty

b/ kwotę 1.710,00 zł. ( jeden tysiące siedemset dziesięć złotych ) tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 października 2009 roku do dnia zapłaty

c/ kwotę 6.910,00 zł. ( sześć tysięcy dziewięćset dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu

II. oddala powództwo w pozostałym zakresie

III. nie obciąża powodów kosztami procesu od oddalonej części powództwa

Sygn. akt I C 35/12

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 10 lutego 2012 r. powódka M. K., reprezentowana przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w S. w związku z obrażeniami ciała, jakich doznała w wypadku drogowym z dnia 5 listopada 2007 r. kwoty 50.000 zł tytułem uzupełnienia zadośćuczynienia za doznaną w wypadku krzywdę w postaci cierpienia fizycznego, psychicznego oraz utraty zdrowia wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 16 lipca 2009 r. do dnia zapłaty, kwoty 5.492 zł tytułem zwrotu poniesionych w związku z wypadkiem kosztów leczenia, rehabilitacji i zabiegów oraz zakupu leków, wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 16 lutego 2009 r. do dnia zapłaty, zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 3.029,89 zł tytułem zwrotu poniesionych w związku z wypadkiem kosztów rehabilitacji wraz z odsetkami od dnia 16 lutego 2009 r. do dnia zapłaty, ustalenie odpowiedzialności pozwanego za szkody mogące powstać w przyszłości dla powódki z tytułu wypadku z dnia 5 listopada 2007 r. oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości podwójnej z uwagi na uzasadniony nakład pracy w trakcie postępowania oraz szczególnie drastyczne okoliczności sprawy.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powódki podniósł, iż dnia 5 listopada 2007 r. w Ł. doszło do wypadku komunikacyjnego, w którym kierujący pojazdem marki Renault Laguna o nr rej. (...) J. S. nie zachował należytej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu, czym doprowadził do zderzenia z pojazdem marki A. (...) o nr rej. (...), którego kierowca P. K. (1) i pasażerka M. K. doznali obrażeń. Sprawca był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. Powódka doznała w wyniku wypadku poważnych obrażeń ciała, które wymagały podjęcia leczenia. U powódki wystąpiło pogorszenie słuchu w lewym uchu, a także uszkodzenie kręgosłupa szyjnego i zaostrzenie dolegliwości o charakterze ginekologicznym. Pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność co do zasady wypłacając w toku postępowania likwidacyjnego część zadośćuczynienia w łącznej kwocie 18.000 zł. Pozwany zakwestionował poniesione koszty z tytułu zakupu leków i poniesionych kosztów leczenia udokumentowanych fakturami VAT i paragonami załączonymi do pozwu.

/pozew k. 2 – 9, akta o sygn. I C 127/12/

Odpis pozwu P. K. (1) został doręczony pozwanemu dnia 13 stycznia 2012 r.

/potwierdzenie odbioru k. 73/

W odpowiedzi na pozew z dnia 2 marca 2012 r. pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, oświadczył, iż nie uznaje powództwa M. K. i wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów procesu, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pisma pełnomocnik pozwanego przyznał, iż pozwany przeprowadził postępowanie likwidacyjne w toku którego wypłacił kwotę 18.000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę doznaną przez powódkę wskutek zdarzenia z dnia 5 listopada 2007 r. oraz kwotę 2.901,92 zł tytułem odszkodowania, w tym 2.530,85 zł tytułem utraconych dochodów oraz 417,90 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdów. W ocenie pozwanego żądanie wypłaty zadośćuczynienia w kwocie dochodzonej przez powódkę zostało nieudowodnione, jest zatem wygórowane i zmierza do wzbogacenia. Pozwany podniósł, iż powódka jest uprawniona do skorzystania z wyjazdu sanatoryjnego w ramach NFZ, a zatem niezasadnym jest przyznanie jej zwrotu kosztów prywatnego turnusu rehabilitacyjnego. Co więcej, powódka żąda zwrotu kosztów leków lub suplementów, które nie pozostają w związku z leczeniem urazów z dnia 5 listopada 2007 r. Pozwany zakwestionował także datę, od której powódka domaga się ustawowych odsetek za opóźnienie.

/akta I C 127/12, odpowiedź na pozew z dn. 2.03.2012 r. k. 309 – 312/

Pozwem z dnia 19 września 2011 r. powód P. K. (1), reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w S. w związku z obrażeniami ciała, jakich doznał w wypadku drogowym z dnia 5 listopada 2007 r. kwoty 20.000 zł tytułem uzupełnienia zadośćuczynienia za doznaną w wypadku krzywdę w postaci cierpienia fizycznego, psychicznego oraz utraty zdrowia wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 3 czerwca 2009 r. do dnia zapłaty, kwoty 1.858 zł tytułem zwrotu poniesionych w związku z wypadkiem kosztów leczenia, rehabilitacji i zabiegów, wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 3 czerwca 2009 r. do dnia zapłaty, ustalenie odpowiedzialności pozwanego za szkody mogące powstać w przyszłości dla powoda z tytułu wypadku z dnia 5 listopada 2007 r. oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości podwójnej z uwagi na uzasadniony nakład pracy w trakcie postępowania oraz szczególnie drastycznie okoliczności sprawy.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda podniósł, iż dnia 5 listopada 2007 r. w Ł. doszło do wypadku komunikacyjnego, w którym kierujący pojazdem marki Renault Laguna o nr rej. (...) J. S. nie zachował należytej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu, czym doprowadził do zderzenia z pojazdem marki A. (...) o nr rej. (...), którego kierowca P. K. (1) i pasażerka M. K. doznali obrażeń. Sprawca był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. Powód doznał w wyniku wypadku poważnych obrażeń ciała, które wymagały podjęcia leczenia. Pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność co do zasady wypłacając w toku postępowania likwidacyjnego część zadośćuczynienia w kwocie 4.000 zł. Pozwany odmówił także wypłaty odszkodowania za poniesione koszty leczenia dotyczące zajęć na pływalni i kosztów wyjazdu do sanatorium.

/pozew k. 1 – 6, akta sygn. I C 127/12/

Odpis pozwu M. K. został doręczony pozwanemu dnia 24 lutego 2012 r.

/potwierdzenie odbioru k. 308 v., akta sygn. I C 127/12/

W odpowiedzi na pozew z dnia 24 stycznia 2012 r. pozwany (...) S.A. z siedzibą w S., reprezentowane przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, oświadczył, iż nie uznaje powództwa oraz wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów procesu, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pisma procesowego pełnomocnik pozwanego wskazał, iż pozwany przyznaje, że prowadził postępowanie likwidacyjne w związku z otrzymanym zgłoszeniem szkody przez pełnomocnika powoda w zakresie roszczeń z tytułu szkody na osobie, których powód doznał w dniu 5 listopada 2007 r. w wyniku wypadku komunikacyjnego. Pozwany dokonał wypłaty łącznie kwoty 5.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwoty 3.948,75 zł, z czego 2.530,85 zł tytułem utraconych dochodów oraz 417,90 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdów. W ocenie pozwanego powyższa kwota jest wystarczająca. Powód bowiem nie wykazał na czym opiera żądanie kwoty dalszych 20.000 zł z tytułu zadośćuczynienia. Pozwany wskazał, że w jego ocenie zgłaszane przez powoda dolegliwości nie pozostają w związku z wypadkiem z dnia 5 listopada 2007 r., a wynikają ze schorzeń samoistnych.

/odpowiedź na pozew z dn. 24.01.2012 r. k. 73 – 76/

Postanowieniem z dnia 19 marca 2012 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, Wydział I Cywilny, połączył sprawę o sygnaturze akt I C 127/12 ze sprawą o sygnaturze akt I C 35/12 celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia i postanowił o prowadzeniu jej pod sygnatura akt I C 35/12.

/akta I C 127/12, postanowienie k. 983/

Na rozprawie w dniu 19 lipca 2012 r. pełnomocnik pozwanego podniósł przyczynienie się powoda P. K. (1) do powstania szkody, nie zgłaszając takiego zarzutu względem powódki M. K..

/protokół rozprawy z dn. 19.07.2012 r. k. 114/

W piśmie procesowym z dnia 7 sierpnia 2012 r. pełnomocnik powodów sprecyzował roszczenia powódki wskazując, iż kwota 3.029,89 zł dotyczy poniesionych przez powódkę kosztów rehabilitacji w (...) w D., z tytułu czego poniosła koszt wskazany będący w związku z leczeniem skutków wypadku. Pozostałe koszty leczenia w wysokości 5.278 zł zostały udokumentowane za pomocą faktur VAT załączonych do pozwu. Pełnomocnik pozwanego wskazał, iż poniesione przez powoda koszty leczenia w wysokości 1.795 zł zostały udokumentowane za pomocą faktur VAT FV (...) i (...) stanowiących załączniki do pozwu. Pełnomocnik powodów wskazał, iż dotyczą one poniesionych kosztów abonamentu za pływanie i turnusu rehabilitacyjnego.

/pismo z dn. 7.08.2012 r. k. 202 – 204/

Pismem procesowym z dnia 15 kwietnia 2016 r. pełnomocnik powodów sprecyzował, iż powódka M. K. domaga się zapłaty na jej rzecz:

-

kwoty 50.000 zł tytułem uzupełnienia zadośćuczynienia za doznaną w wypadku komunikacyjnym z dnia 5 listopada 2007 r. krzywdę w postaci cierpienia fizycznego, psychicznego oraz utraty zdrowia wraz z odsetkami:

w wysokości ustawowej – za okres od 16 lipca 2009 r. do 31 grudnia 2015 r.,
w wysokości ustawowej za opóźnienie – za okres od 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

kwoty 5.492 zł tytułem odszkodowania za poniesione koszty leczenia, rehabilitacje, zabiegi oraz zakup leków będące skutkami wypadku komunikacyjnego z 5 listopada 2007 r wraz z odsetkami:

w wysokości ustawowej – za okres od dnia 16 lutego 2009 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.,
w wysokości ustawowej za opóźnienie – za okres od 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

kwoty 3.029,89 zł tytułem zwrotu kosztów rehabilitacji poniesionych w związku z wypadkiem z dnia 5 listopada 2007 r. wraz z odsetkami:

w wysokości ustawowej – za okres od dnia 16 lutego 2009 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.,
w wysokości ustawowej za opóźnienie – za okres od 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

a nadto o zwrot kosztu dojazdów pełnomocnika powodów na rozprawy w wysokości 227,34 zł.

/pismo procesowe z dn. 15.04.2016 r. k. 607 – 608/4

Na rozprawie w dniu 24 maja 2016 r. pełnomocnik pozwanego podniósł, iż w jego ocenie strona powodowa nie wykazała istnienia związku przyczynowo – skutkowego miedzy uszkodzeniem słuchu u powodów, a wypadkiem.

/protokół rozprawy z dn. 24.05.2016 r k. 628 – 633/

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

W dniu 5 listopada 2007 r. kierujący pojazdem samochodowym marki Renault Laguna o nr rej. (...) J. S. nie zachował szczególnej ostrożności, nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu w związku ze znakiem drogowym A-7 i zderzył się z samochodem marki Audi A – 4 o nr rej. (...). W wyniku zderzenia obrażeń w postaci stłuczeń ogólnych doznał kierujący pojazdem marki Audi A – 4 P. K. (1) oraz obrażeń w postaci urazu kręgosłupa szyjnego doznała pasażerka samochodu marki Audi M. K..

/notatka Komendy Miejskiej Policji z dn. 30.04.2009 r. k. 10/

Samochód marki Renault Laguna o nr rej. (...) w zakresie odpowiedzialności cywilnej ubezpieczony był w (...) S.A. z siedzibą w S..

/notatka Komendy Miejskiej Policji z dn. 30.04.2009 r. k. 10, pismo (...) S.A. z dn. 6.04.2011 r. k. 329/

Powód P. K. (1) kierujący pojazdem marki A. nie miał możliwości uniknięcia wypadku z dnia 5 listopada 2007 r. Jego zachowanie w czasie wypadku nie było nieprawidłowe i nie miało wpływu na powstanie zdarzenia. Prędkość jazdy przez powoda nie była większa od dopuszczalnej.

/opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego P. K. (2) z dn. 30.10.2015 r. k. 582 – 591/

W czasie zdarzenia było zimno, zaś nawierzchnia była mokra i śliska. Nie było deszczu. W wyniku zdarzenia samochód marki Renault został odrzucony około 20 m na prawą stronę i wjechał na trawnik. Samochód marki Renault którym kierował J. S. poruszał się z prędkością około 70 km/h.

/dowód z zeznań świadków W. B. oraz B. O., protokół posiedzenia z dn. 25.02.2013 r. akta I Cps 34/13/

W dniu 5 listopada 2007 r. M. K. uległa wypadkowi komunikacyjnemu. Samochód osobowy marki A. (...), którego była pasażerem uderzył od prawej strony w inny pojazd.

/bezsporne/

Z miejsca wypadku powódka została przewieziona karetką sanitarną do Szpitala im. (...) w Ł., gdzie udzielono jej pomocy w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. Rozpoznano wstrząśnienie mózgu i przekazano chorą do dalszego leczenia w Oddziale (...) Ogólnej Szpitala im. (...) w Ł..

/dokumentacja medyczna k. 165/

Powódka była hospitalizowana na Oddziale (...) Ogólnej w dniach od 5 listopada 2007 r. do 12 listopada 2007 r. z rozpoznaniem urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu, urazu kręgosłupa szyjnego, naciągnięcia mięśni przykręgowych i urazu prawego barku. W obrazie RTG kręgosłupa szyjnego stwierdzono zniesienie lordozy szyjnej z tendencją do kifozy, zwężenie krążka m-kręgowego C4/C5. Chora wypisano do domu w stanie dobrym z zaleceniem dalszego leczenia w Poradni K. Na okres 3 tygodni założono powódce kołnierz Schanza.

/dokumentacja medyczna k. 166 – 171/

W dniu 28 listopada 2007 r. powódka była badana przez ortopedę który zalecił jej kontynuację unieruchomienia szyi w kołnierzu Schanza przez 3 tygodnie oraz wystawił receptę na dexac.

/dokumentacja medyczna k. 911/

Po wypisania ze szpitala powódka była leczona w ramach wizyt domowych przez lekarza rejonowego. otrzymała receptę na Ketonal, skierowanie do neurologa i ortopedy.

/dokumentacja medyczna k. 897/

Powódka leczyła się także u lekarza rejonowego.

/dokumentacja medyczna k. 900 – 910/

Powódka otrzymywała recepty na niesterydowe środki przeciwzapalno- przeciwbólowe. Od dnia 28 listopada 2007 r. powódka leczyła się w Poradni Neurologicznej (...) w Ł.. Była zaopatrzona w kołnierz ortopedyczny. Odnotowano skargi na bóle kręgosłupa szyjnego i prawego barku oraz ograniczenie ruchomości prawego stawu ramiennego.

/dokumentacja medyczna - koperta k. 264/

W okresie 8 grudnia – 12 grudnia 2007 r. powódka diagnozowana była w oddziale neurochirurgii z powodu bólów i zawrotów głowy, drętwienia ręki osłabienia siły mięśni kończyn górnych. Rozpoznano - podejrzenie pourazowej dyskopatii C4/C5, rwę szyjno - ramienną prawostronną.

/dokumentacja medyczna k 630, k. 172 akt I C 35/12/.

W dniu 30 grudnia 2007 r. wykonano u chorej badanie rezonansu magnetycznego kręgosłupa szyjnego, które wykazało obecność wypuklin krążków m - kręgowych na poziomie C3/C4 , C5/C6 i C6/C7 z modelowaniem worka oponowego i przepuklinę jądra miażdżystego na poziomie C4/C5 ze znacznym zwężeniem obu otworów m – kręgowych.

/dokumentacja medyczna k. 271/

Stan po urazie kręgosłupa szyjnego typu "trzaśnięcia biczem". W dniu 27 listopada 2007 r. powódka badana była przez neurochirurga, który postawił rozpoznanie podejrzenia przepukliny jadra miażdżystego C4/ C5 pourazowej. Rozpoznał rwę szyjno - ramienną prawostronną

/dokumentacja medyczna k. 820/

W dniu 8 stycznia 2008 r. zakwalifikował chorą do zabiegu neurochirurgicznego.

/dokumentacja medyczna k. 68/

W dniu 9 stycznia 2008 r. ortopeda potwierdził zasadność leczenia operacyjnego. Zalecił kontynuowanie unieruchomienia w kołnierzu ortopedycznym . Wystawił recepty na mydocalm, nimesil. Skierował chorą do Poradni (...).

/dokumentacja medyczna k. 914 – 915/

Od 25 stycznia 2008 r. powódka leczona była w Poradni (...) przy Szpitalu (...) w Ł. . Cyklicznie powtarzane zabiegi rehabilitacyjne kontynuowano okresowo w tej poradni do maja 2009 r.)

/dokumentacja medyczna k. 121 - 130 akt I C 127/12 i 240 - 248 akt I C 35/12/

W badaniu ortopedycznym w dniu 2 kwietnia 2008 r. odnotowano skargi chorej na bóle prawego stawu kolanowego. W badaniu klinicznym nie stwierdzono odchyleń od normy

/dokumentacja medyczna k. 916/

W okresie 17 lipca – 2 września 2008 r. chora leczona była w Centrum (...) w ramach prewencji rentowej ZUS. Po leczeniu usprawniającym odnotowano poprawę ruchomości kręgosłupa szyjnego: zgięcie i prostowanie po 20 st, odstęp broda - mostek 2 cm, rotacja głowy w prawo 45 st, w lewo 60 st, nachylenie boczne po 30 st, i lędźwiowego: odstęp palce - podłoga 5 cm, rotacje po 45 i 50 st.

/dokumentacja medyczna k. 156 i 825/

W dniu 11 grudnia 2008 r. powódka przyjęta została do leczenia w Ośrodku (...) w Ł.. W opisie badania klinicznego podano - wzmożone napięcie mięśnia kapturowego, większe po stronie lewej, wyraźna ograniczenie ruchów kręgosłupa szyjnego. W prawym stawie ramiennym - ograniczenie unoszenia i rotacji zewnętrznej. Zaburzenia czucia w obrębie kończyn górnych.

/dokumentacja medyczna k. 256 v./

W okresie 18 czerwca – 8 lipca 2009 r. powódka przebywała na leczeniu sanatoryjnym w Szczawnie Zdroju z rozpoznaniem stan po urazie kręgosłupa. Stan po urazie prawego biodra i prawego barku. Nadczynność tarczycy.

/dokumentacja medyczna k. 288 t. II/

W marcu i listopadzie 2009 r. chorą ponownie leczono rehabilitacyjnie w Ośrodku (...) z powodu nawrotu dolegliwości bólowych całego kręgosłupa i stawu ramiennego prawego. Zakres ruchów kręgosłupa szyjnego wynosił rotacje do 20 st, tyłozgięcia - brak. W stawie ramiennym zgięcie do 140 st, odwodzenie 120 st, rotacja zewnętrzna 60 st, wewnętrzna 20 st. Osłabienie siły mięśniowej prawej kończyny górnej do 3 w skali Lovetta

/dokumentacja medyczna k. 259 – 260/

W roku 2009 r. okresowe zabiegi na kręgosłup szyjny stosowano u powódki w zakładzie usprawniania (...) w Ł..

/dokumentacja medyczna k. 841 – 849/

Równolegle korzystała także z zabiegów w Poradni (...) przy Szpitalu (...) w Ł..

/dokumentacja medyczna k. 859 – 873/

Od 16 czerwca 2010 r. powódka leczyła się w Poradni Neurologicznej (...) w Ł. z powodu nawrotów bólów głowy i kręgosłupa szyjnego.

/dokumentacja medyczna k. 311 – 314/

W badaniu z dnia 31.VII.2012r odnotowano duże ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego. Rozpoznanie to m. in. spondyloza szyjna pourazowa z wielopoziomową dyskopatią. W marcu i październiku 2010 r. powódka korzystała z zabiegów rehabilitacyjnych w (...) z powodu zwyrodnienia stawu kolanowego i kręgosłupa.

/dokumentacja medyczna k. 117 -118, 192 – 197/

Równolegle w tym czasie zabiegi w Poradni MSW.

/dokumentacja medyczna k. 119, 207 – 208/

W dniu 27 listopada 2010 r. powódka badana była przez reumatologa z powodu dolegliwości bólowych stawów kolanowych, bólów rąk z poranną sztywnością. Rozpoznanie - choroba zwyrodnieniowa, zwyrodnienie stawów kolanowych. Wydano receptę na flexus.

/dokumentacja medyczna k. 216/

W dniu 13 listopada 2010 r. wykonano u powódki badanie rezonansu magnetycznego kręgosłupa szyjnego. W obrazie opisano zniesienie lordozy szyjnej, zmiany zwyrodnieniowe trzonów kręgów C3/C6. Wypukliny z modelowaniem worka oponowego na poziomie C3/C4 i C6/C7.Obniżenie krążka m - kręgowego C4/C5 i C5/C6 ztylną przepukliną jądra miażdżystego uciskającą na worek oponowy i nieznacznie na rdzeń kręgowy.

/dokumentacja medyczna k. 268/

Ponowne leczenie rehabilitacyjne powtórzono u powódki w Ośrodku (...) w lutym 2011r

/dokumentacja medyczna k. 262/

W dniu 8 maja 2011 r. powódka miała badanie rezonansu magnetycznego kręgosłupa lędźwiowego, które wykazało obecność zmian zwyrodnieniowych bez istotnego ucisku na struktury nerwowe

/dokumentacja medyczna k. 255/

W badaniu densytometrycznym z dnia 25 lutego 2008 r. stwierdzono cechy osteopenii.

/dokumentacja medyczna k. 884/

Po wypisaniu ze szpitala im. S. powódka leżała w domu do lutego następnego roku. Do chwili obecnej powódka ma słabszą rękę, nie może dźwigać ani nosić na rękach wnuczki. Słuch pogorszył się powódce po wypadku.

/dowód z przesłuchania powódki w charakterze strony, protokół rozprawy z dn. 24.05.2016 r., potwierdzające informacyjne wysłuchanie powódki M. K., protokół rozprawy z dn. 19.07.2012 r. k. 114 – 119/

Powódka M. K. nie chcąc czekać na dostępność rehabilitacji w ramach publicznej służby zdrowia udała się na prywatną rehabilitację do K. k. C.. Zabiegi rehabilitacyjne pomogły jej w kwestii ruchomości rąk. Przez około 2 lata powódka nosiła kołnierz ortopedyczny. Wypadek zmienił powodów – stali się nerwowi, wszystko przeżywają. Powódka M. K. boi się jeździć samochodem nawet w roli pasażera. Ma problem z jazdą autobusem i tramwajem. Obecnie powódka boi się zwolnienia w związku z czym nawet gdy źle się czuje i otrzymuje od lekarza zwolnienie lekarskie to i tak chodzi do pracy albo bierze urlop.

Powódka wydaje na leki około 100 – 200 zł miesięcznie. Kupuje leki na zawroty głowy, przeciwbólowe, maści ketonal i bengay. Ma problemy z wątrobą.

Okres oczekiwania na rehabilitację w ramach NFZ wynosi około 8 miesięcy.

Powódka M. K. po zwolnieniu lekarskim przebywała na zasiłku rehabilitacyjnym. Do pracy na stanowisku elektromontera powróciła w czerwcu 2009 r. Powódka miała zakaz dźwigania i wchodzenia na wysokości, w związku z czym przeniesiono ją z pracy w terenie na stanowisko w biurze.

/zaświadczenie lekarskie z dn. 3.06.2009 r. k. 287, zaświadczenie lekarskie z dn. 4.06.2009 r. k. 286 /

W dniach 27 kwietnia 2008 r. do 10 maja 2008 r. powódka M. K. przebywała w prywatnej klinice rehabilitacyjnej w K. k. C. z rozpoznaniem rwy barkowej prawostronnej, stanu po urazie kręgosłupa szyjnego wielopoziomowej dyskopatii szyjnej z przepukliną jądra miażdżystego na poziomie C4-C5 i lumbalgii.

/akta I C 127/12, karta pobytu chorego k. 816/

Powódka M. K. w dniach 20 października 2011 r. – 12 listopada 2011 r. przebywała na turnusie rehabilitacyjnym w Ośrodku (...) przy ul. (...) w D. i korzystała z kuracji.

/akta I C 127/12, zaświadczenie k. 280/

Od 18 czerwca 2009 r. do dnia 8 lipca 2009 r. powódka M. K. przebywała na turnusie rehabilitacyjnym w Uzdrowisku Szczawno – Jedlina z rozpoznaniem stanu po urazie kręgosłupa, stanu po urazie prawego barku i biodra oraz nadczynności tarczycy z zaleceniem dalszego leczenia w miejscu zamieszkania.

/akta I C 127/12, karta informacyjna leczenia sanatoryjnego k. 288/

Za pobyt w uzdrowisku Szczawno – Jedlina powódka M. K. zapłaciła 345 zł. Z tytułu opłaty uzdrowiskowej za pobyt w sanatorium powódka uiściła kwotę 63 zł.

/akta I C 127/12, potwierdzenie zapłaty k. 303 v., faktura VAT nr (...) k. 304/

Powódka M. K. poniosła koszt w kwocie 170 zł tytułem karnetu na pływalnię.

/akta I C 127/12, faktura VAT nr (...) k. 394, faktura nr (...) k. 3954/

Powódka M. K. w okresie od 4 maja 2015 r. do 27 maja 2015 r. przebywała w Uzdrowisku Ciechocinek S.A.

/informacja o przebytej rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej ZUS l. 561 – 565/

Po pobycie powódki w dniach 6 marca 2008 r. – 12 marca 2008 r. u powódki rozpoznano przewlekły stan zapalny przydatków. Mięśniaki macicy. Zespół bólowy miednicy mniejszej. Wynik badania (...) 0.4 mg/l. ( norma).

/karta Informacyjna (...) Szpitalnego Szpitala MSWiA k. 62 i 830/

Podczas pobytu powódki w szpitalu MSWiA w Ł. w dniach 6 stycznia 2011 r. do 10 stycznia 2011 r. stwierdzono u niej bóle podbrzusza. W wykonanym badaniu USG narządów rodnych nie wykazano obecności zmian mogących mieć wpływ na powstawanie dolegliwości podbrzusza o charakterze ginekologicznym. Wynik badania (...)1.0 mg/l nie wskazuje na obecność stanów zapalnych.

/karta Informacyjna (...) Szpitalnego w Szpitalu MSWiA w dniach 6.01.-10.01.2011 r k. 63/

Powódka trafiła do oddziału z powodu bóli podbrzusza. Objawy stwierdzanie podczas badania mogły sugerować związek z wypadkiem z dnia 5 listopada 2007 r., jednak w badaniach dodatkowych OB, (...) i USG objawy te nie potwierdziły się. Badania krwi i moczu nie potwierdzały urazowych przyczyn stanu zapalnego.

/dowód z zeznań świadka J. B., protokół rozprawy z dn. 24.05.2016 r k. 628 – 633/

Z ginekologicznego punktu widzenia powódka w czasie wypadku komunikacyjnego z dnia 5 listopada 2007 r. nie odniosła obrażeń narządów rodnych. Powódka doznała cierpień psychicznych mogących mieć istotny wpływ na jej samopoczucie - także w zakresie dolegliwości odczuwanych w miednicy i podbrzuszu. Z ginekologicznego punktu widzenia nie istnieją istotne odchylenia od stanu jaki jest związany z wiekiem obecnym powódki (okres menopauzalny życia). Analiza dokumentacji medycznej nie wskazuje na istnienie u powódki stanów patologicznych w narządach rodnych. Występowanie dolegliwości w miednicy mniejszej miało więc charakter przewlekły i zapewne mogło występować także przed wypadkiem nie będąc związanym bezpośrednio ze stanami zapalnymi narządów rodnych. Powódka mogła odczuwać dolegliwości związane z psychicznymi konsekwencjami przebytego wypadku komunikacyjnego oraz z dolegliwościami i zwiększonym napięciem psychicznym okresu menopauzalnego życia lub też w wyniku urazu po komunikacyjnego koścca.

Z punktu widzenia ginekologa koszty leczenia obejmowały jedną udokumentowaną w aktach wizytę lekarską ( 70 zł) oraz 3 opakowania leku M. - lek ten mógł jednak nie być związany z postępowaniem leczniczym powypadkowym.

/dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu ginekologii T. P. z dn. 22.12.2014 r. k. 499 – 502, ustna opinia uzupełniająca, protokół rozprawy z dn. 24.05.2016 r k. 628 – 633/

Z neurologicznego punktu widzenia w wyniku wypadku z dnia 5 listopada 2007 r. powódka M. K. doznała urazu głowy z utratą przytomności oraz urazu kręgosłupa szyjnego.

Po przebytym urazie głowy rozpoznano u powódki objawy wstrząśnienia mózgu. z danych zawartych w aktach sprawy wynika, że była leczona z powodu przewlekłych bólów i zawrotów głowy, obniżenia nastroju. Przyjmowała leki kojące: Coaxil, Seroxat, Lerivon. Powódka cierpi zatem na utrwaloną nerwicę po przebytym urazie czaszkowo – mózgowym, co powoduje 7% trwały uszczerbek na zdrowiu na podstawie pkt 10a tabeli uszczerbków (Dz.U.28.12.2002 r.).

Po przebytym urazie kręgosłupa szyjnego rozpoznawano u powódki objawy pourazowej dyskopatii na poziomie C4/C5 z objawową prawostronną rwą barkową. Nie rozpoznawano objawów o charakterze ubytkowym czy porażennym. Leczenie powikłań korzeniowych u powódki trwało w okresie dłuższym niż 6 miesięcy, co stanowi długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 10% zgodnie z pkt 94a tabeli uszczerbku.

Z neurologicznego punktu widzenia nasilenie cierpienia fizycznego i psychicznego powódki związane z obrażeniami odniesionymi w wypadku z dnia 5 listopada 2007 r. jest znaczne w okresie do około 2 lat po wypadku. Obecnie są one miernie wyrażone. Nasilenie cierpienia psychicznego należy określić jako dość znaczne.

Rokowanie powódki z punktu widzenia neurologicznego należy ocenić jako ostrożne, albowiem mogą się ujawnić kolejne powikłania po przebytym urazie kręgosłupa szyjnego. Nie wszystkie wymienione w fakturach środki farmaceutyczne i leki mogły mieć zastosowanie przy leczeniu powikłań neurologicznych które wystąpiły u powódki. Celowe było stosowanie leków przeciwbólowych, przeciwzapalnych, kojących i poprawiających metabolizm tkanki mózgowej. Powódka otrzymywała leczenie rehabilitacyjne w ramach NFZ.

U powódki nie można było rozpoznać encyfalopatii pourazowej, gdyż nie doznała powikłanego urazu mózgowo – czaszkowego.

Dyskopatia nie ma żadnego znaczenia na zakres uszkodzenia korzeni rdzeniowych powodujących rwę barkową. wypadek spowodował przesunięcie dysku w taki sposób, że dał objawy bólowe w postaci rwy.

Uszkodzenie korzenia rdzeniowego spowodowane wypadkiem samo się regeneruje, ale drobne objawy subiektywne mogą pozostać i dawać dolegliwości bólowe, nawet kilka lat po wypadku.

/dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu neurologii J. Z. z dn. 14.03.2013 r. k. 366 – 368, ustna opinia uzupełniająca, protokół rozprawy z dn. 24.05.2016 r k. 628 – 633/

Z ortopedycznego punktu widzenia w wyniku wypadku w dniu 5 listopada 2007 r. M. K. doznała urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego, stłuczenia prawego barku, urazu głowy. Cierpienia fizyczne spowodowane wypadkiem były znaczne i długotrwające.

Uraz kręgosłupa szyjnego nałożył się na współistniejące już przed wypadkiem zmiany chorobowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego. Trwały uszczerbek na zdrowiu związany z urazem kręgosłupa szyjnego wynosi 10% (pkt 89a) i dotyczy wyłącznie skutków wypadku oraz 5% (pkt 104) w odniesieniu do skutków stłuczenia prawego barku. U powódki stwierdzono znaczne osłabienie siły mięśniowej kończyny. Spondyloza występuje u każdego w określonym wieku i jest spowodowana zużyciem tkanek kręgosłupa.

Rokowanie na przyszłość jest niepewne w związku z możliwością dalszego postępu zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa szyjnego.

Za nieuzasadnione z oceny ortopedycznej są rachunki za prowadzone leczenie fizykalne, gdyż rehabilitacja mogła być prowadzona w ramach NFZ, zakup krzesła, pościeli, masaż stóp, a także korzystanie z pływalni.

Z oceny ortopedycznej uzasadnione były wydatki na leki: olfen, coaxil, aspirin, nimesil, dicloberl, mydocalm, bestpirin, voltaren, myplastan, movalis, dexak, zinaxin, milgamma, aulin, diclofenac, zaldiar, apap, traumon, diloreum, veral, proszki p -bólowe, dicloberl, febrofen, aulin, ketonal, apo - napro, tantum verde, diclo duo, ibuprom, sirdalud. Powódka już przed wypadkiem leczyła się z powodu dolegliwości bólowych kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowych. Nie stwierdzono natomiast u powódki osteoporozy. Obecnych dolegliwości nie należy więc wiązać z osteoporozą.

/dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu ortopedii J. F. z dn. 7.10.2013 r. k. 410 – 414, ustna opinia uzupełniająca, protokół rozprawy z dn. 24.05.2016 r k. 628 – 633/

Z laryngologicznego punktu widzenia powódka M. K. doznała uszkodzenia ucha wewnętrznego po stronie lewej z uszkodzeniem części słuchowej i statycznej, co stanowi 40% trwałego uszczerbku na zdrowiu (pkt 48c).

Cierpienia powódki związane z przedmiotowym urazem należy określić jako średniego stopnia, natomiast koszt stosowanych przez powódkę leków wynosił około 200 – 300 zł.

/opinia biegłego sądowego z zakresu laryngologii M. Ł. z dn. 10.09.2014 r. k. 478 – 480/

W toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił powódce M. K. zadośćuczynienie w łącznej kwocie 18.000 zł oraz kwotę 4.147,92 zł tytułem kosztów leczenia i kosztów dojazdu, odmawiając wypłaty świadczenia w pozostałym zakresie. Strona pozwana bezsporną pierwszą kwotę zadośćuczynienia przyznała decyzją z dnia 2 czerwca 2009 r.

/akta I C 127/12, bezsporne, decyzja k. 284 v. i 285, decyzja k. 285 v., decyzja z dn. 2.06.2009 k. 293/

Pismem z dnia 26 stycznia 2011 r. pełnomocnik powódki M. K. wniósł odwołanie od decyzji z dnia 10 grudnia 2010 r. przyznającego zadośćuczynienie w kwocie 18.000 zł oraz wniósł o przyznanie zadośćuczynienia w dalszej kwocie 11.000 zł, a także o zwrot kwoty 2.480,24 zł tytułem poniesionych kosztów leczenia. Pełnomocnik M. K. ponowił żądanie pismem z dnia 4 kwietnia 2011 r. Pozwany podtrzymał stanowisko zajęte dotychczas w sprawie.

/akta I C 127/12, odwołanie z dn. 16.01.2011 r. k. 283 i v., decyzja z dn. 11.05.2011 r. k. 321 – 323, pismo z dn. 4.04.2011 r. k. 327 – 328/

Powódka w związku z dojazdami do lekarzy i na rehabilitację pokonała 3.490 km.

/akta I C 127/12, rozliczenie kosztów dojazdów k. 699 – 708/

Powódka M. K. poniosła koszty lekarstw w kwocie 102,67 zł. 102, 65 zł, 136,72 zł, 207,34 zł, 242,53 zł, 136,84 zł, 183,33 zł, 179,95 zł, 137,17 zł.

/akta I C 127/12, faktura VAT nr (...) k. 296, faktura VAT nr (...) k. 297, faktura VAT nr (...) k. 298, faktura VAT (...) k. 301, faktura VAT nr (...) k. 301 v., faktura VAT (...) k. 302, faktura VAT nr (...) k. 302 v., faktura VAT nr (...) k. 303, faktura VAT nr (...) k. 304 v./

Skierowanie złożone przez M. K. na leczenie uzdrowiskowe zostało zarejestrowane w dniu 2 września 2008 r. Powódka została poinformowana, iż przewidywany czas oczekiwania na realizację skierowania na leczenie uzdrowiskowe wynosi około 12 – 18 miesięcy.

/informacja NFZ z dn. 2.09.2008 r. k. 811/

Komisja Lekarska pozwanego przyznała powódce M. K. uszczerbek na zdrowiu w łącznej wysokości 16%.

/formularz k. 189 v. – 292 v./

Po wypadku powód P. K. (1) miał rozbitą głowę i podarte spodnie. Został wraz z żoną zabrany do szpitala im. B. w Ł.. Powód po zdarzeniu źle się czuł, nie mógł kręcić głową. W pierwszym okresie powód przyjmował tabletki przeciwbólowe w dużych ilościach. Z powodu ograniczeń w ruchomości szyi zgłosił się do lekarza, a następnie odbył serię zabiegów rehabilitacyjnych.

/dowód z przesłuchania powoda P. K. (1) w charakterze strony, protokół rozprawy z dn. 24.05.2016 r k. 628 – 633 potwierdzający informacyjne wysłuchanie powoda, protokół rozprawy z dn. 19.07.2012 r. k. 114 – 119/

Powód P. K. (1) przebywał na zwolnieniu lekarskim przez pół roku. Następnie wrócił do pracy na to samo stanowisko. W pracy nie miał trudności z jej wykonywaniem.

Powód w dalszym ciągu odczuwa ból kręgów szyjnych, który utrudnia mu normalne funkcjonowanie. Po wypadku ma pozostałości – ból szyi, niedosłuch. Przed wypadkiem powód nie leczył się ani na słuch ani na kręgosłup, nie miał robionych badań w tym kierunku. Zakład pracy powoda ma własną służbę zdrowia, gdzie pracownicy są przyjmowani poza kolejnością. Do neurologa powód dostał się po roku od wypadku.

Po wypadku ograniczeniu uległo współżycie powodów.

Leczenie P. K. (1) ogranicza się do rehabilitacji.

Z miejsca wypadku powód został przewieziony wezwaną karetką sanitarną do Szpitala im. (...) w Ł.. W wykonanym badaniu RTG kręgosłupa szyjnego nie stwierdzono zmian pourazowych. Opisano nierówność przestrzeni m - kręgowych z wpukleniem dotrzonowym, nasiloną osteoporozę. Rozpoznano powierzchowny uraz głowy z otarciami naskórka twarzy.

/dokumentacja medyczna k. 23, 48 – odwrót/

Zwolniono chorego do domu z zaleceniem dalszej opieki w POZ. W dniu 6 listopada 2007 r. powód zgłosił się do Poradni Rejonowej. Odnotowano skargi na bóle głowy i kręgosłupa szyjnego.

/dokumentacja medyczna k. 24/

W dniu 6 listopada 2007 r. powód przystąpił do pracy - miał silne bóle odcinka szyjnego kręgosłupa.

/dokumentacja medyczna k. 293/

Powód zgłaszał się na kolejne wizyty do lekarza rejonowego, otrzymywał zwolnienia z pracy.

/dokumentacja medyczna k. 24 – 31/

Od dnia 7 grudnia 2007 r. powód rozpoczął zabiegi rehabilitacyjne w zakresie kręgosłupa szyjnego, które kontynuował do marca 2008 r.

/dokumentacja medyczna k. 12 – 15/

W badaniu lekarza rehabilitacji z dnia 22 stycznia 2008 r. odnotowano utrzymywanie się bólów kręgosłupa szyjnego po stronie lewej, ograniczenie ruchów zginania i rotacji.

/dokumentacja medyczna k. 32/

Powód leczony był także w poradni osteoporozy.

/dokumentacja medyczna k. 293/

W dniu 4 marca 2008 r. wykonano u chorego badanie rezonansu magnetycznego, które ujawniło obecność wypuklin dysków na poziomie C2/C3,C3/C4 i C6/C7 które konsultujący pacjenta neurochirurg określił jako pourazowe.

/dokumentacja medyczna k. 52 v./

Neurochirurg zalecił dalsze leczenie w Poradni Neurologicznej i Rehabilitacyjnej.

/dokumentacja medyczna k. 33, 39/

Ponownie konsultowany przez neurochirurga w dniu 11 marca 2010 r. Odnotowano skargi na pobolewanie karku. Rozpoznanie - pourazowa spondyloza szyjna.

/dokumentacja medyczna k. 38/

W dniu 19 maja 2010 r. wykonano badanie tomografii komputerowej kręgosłupa szyjnego, w którym stwierdzono wpuklenia dotrzonowe blaszek granicznych bez cech ucisku na struktury nerwowe. Konsultacja neurochirurga w dniu 27 maja 2010 r.

/dokumentacja medyczna k. 51, 48/

W dniach 17 marca - 8. kwietnia 2011 r. powód przebywał na leczeniu rehabilitacyjnym w ramach prewencji rentowej ZUS.

/dokumentacja medyczna k. 50/

W okresie luty - marzec 2011r powód ponownie poddany został zabiegom rehabilitacyjnym.

/dokumentacja medyczna k. 52/

Z neurologicznego punktu widzenia powód P. K. (1) w wyniku wypadku z dnia 5 listopada 2007 r. doznał urazu głowy bez utraty przytomności oraz urazu kręgosłupa szyjnego.

W wyniku urazu kręgosłupa szyjnego u powoda wystąpiły objawy zespołu bólowego kręgosłupa z okresowymi powikłaniami korzeniowo – rzekomokorzeniowymi. W związku z powyższym powód doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 3%. Współprzyczyną objawów bólowych i korzeniowych ze strony kręgosłupa szyjnego były u powoda zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego wykazane w badaniach radiologicznych.

Z neurologicznego punktu widzenia można uznać, że nasilenie dolegliwości bólowych i rozmiar cierpienia fizycznego u powoda było dość znaczne w okresie do 6 miesięcy po urazie. Dolegliwości bólowe w następnym okresie nie mogą być wiązane bezpośrednio z przebytym urazem. Powód odczuwał również cierpienie psychiczne o miernym nasileniu.

Rokowanie powoda z punktu widzenia neurologa można ocenić jako dobre.

Z neurologicznego punktu widzenia brak jest podstaw do uznania, ze znajdujące się w aktach sprawy faktury 376/2009 dotyczące leczenia w sanatorium w Szczawnie Zdrój oraz (...) z pływalni Wodny Raj w Ł. zostały wystawione z powodu leczenia dolegliwości neurologicznych.

/opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii J. Z. z dn. 14.03.2013 r. k. 369 – 370/

Z ortopedycznego punktu widzenia w wyniku wypadku w dniu 5 listopada 2007 r. powód P. K. (1) doznał urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego. Cierpienia fizyczne związane z przedmiotowym wypadkiem były jako dość znaczne w okresie ok. pierwszych czterech miesięcy po zdarzeniu. Powód doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5% (pkt 89a). Bez znaczenia na wysokość uszczerbku pozostaje okoliczność kiedy powód wrócił do pracy. U powoda istniały już przed wypadkiem zmiany patologiczne w postaci zmian zwyrodnieniowych i osteoporozy. Objawy chorobowe stanowiły więc i nadal stanowią sumę dolegliwości związanych z chorobą samoistną i przedmiotowym wypadkiem.

Uraz kręgosłupa szyjnego dotyczył tkanek miękkich: struktur ścięgnisto - torebkowo - więzadłowych połączeń międzykręgowych o typie nadciągnięć i naderwań. Urazy te ulegają wygojeniu w ciągu 1 - 2 miesięcy. Rokowanie zatem związane z przebytym wypadkiem należy ocenić jako dobre.

Koszty związane z leczeniem obejmują wydatki na leki przeciwbólowe stosowane doustnie i zewnętrznie. Łączną kwotę z tym związaną określam na ok. 100 zł. Koszty pobytu w sanatorium oraz korzystania z pływalni nie są bezpośrednio powiązane z leczeniem skutków wypadku z 5 listopada 2007 r.

Nie było konieczne wykonywanie badania rezonansem magnetycznym niezwłocznie po wypadku, można było poczekać na badanie w ramach NFZ.

/opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii J. F. z dn. 8.10.2013 r. k. 417 – 419, ustna opinia uzupełniająca, protokół rozprawy z dn. 24.05.2016 r k. 628 – 633/

W wyniku wypadku z dnia 5 listopada 2007 r. powód P. K. (1) doznał obustronnego upośledzenia słuchu bardziej nasilonego po stronie prawej, co stanowi 10% trwałego uszczerbku na zdrowiu (pkt 42).

Z otolaryngologicznego punktu widzenia powód nie doznał cierpień fizycznych związanych z wypadkiem.

Powód poniósł koszty związane z zakupem leków w wysokości ok. 200 – 300 zł.

/opinia biegłego sądowego z zakresu laryngologii M. Ł. z dn. 10.09.2014 r. k. 475 – 476/

Pismem z dnia 11 maja 2009 r. powód P. K. (1), reprezentowany przez Krajowy Rejestr Wypadków, zgłosił pozwanemu roszczenie wynikające ze zdarzenia z dnia 5 listopada 2007 r. wnosząc o przyznanie zwrotu kosztów leczenia w kwocie 560 zł, zwrot utraconych dochodów w związku z przebywaniem przez poszkodowanego na zwolnieniu lekarskim zwrot kosztów przejazdów do placówek medycznych oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 20.000 zł.

/zgłoszenie roszczenia z dn. 11.05.2009 r. k. 55 – 56 v., pełnomocnictwo k. 57/

Decyzją z dnia 2 czerwca 2009 r. pozwany (...) S.A. z siedzibą w S. przyznało powodowi P. K. (1) bezsporną kwotę zadośćuczynienia w wysokości 4.000 zł.

/decyzja z dn. 2.06.2009 r. k. 57 v./

Decyzją z dnia 21 lutego 2011 r. pozwany odmówił wypłaty pozostałej części zadośćuczynienia i odszkodowania P. K. (1).

/decyzja z dn. 21.02.2011 r. k. 65 v./

Komisja lekarska wyznaczona przez (...) S.A. z siedzibą w S. w toku postępowania likwidacyjnego z tytułu obrażeń doznanych w wyniku zdarzenia z dnia 5 listopada 2007 r. przyznała powodowi P. K. (1) uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5%.

/formularz k. 58 – 61/

Mimo wniesionego przez pełnomocnika powoda P. K. (1) odwołania pozwany podtrzymał swoją decyzję w zakresie wypłaty zadośćuczynienia w łącznej kwocie 5.000 zł.

/odwołanie z dn. 27.01.2011 r. k. 64 – 65 /

Powód P. K. (1) w okresie od 18 czerwca 2009 r. do 9 lipca 2009 r. przebywał w sanatorium w Uzdrowisku Szczawno – Jedlina S.A. na turnusie rehabilitacyjnym z rozpoznaniem dyskopatia pourazowa – kręgosłup szyjny oraz stan po urazie kręgosłupa. Powód tytułem turnusu rehabilitacyjnego poniósł koszt w kwocie 1.710 zł.

/faktura VAT nr (...) z dn. 18.06.2009 r. k. 62 v., karta informacyjna leczenia sanatoryjnego k. 63 v./

Powód P. K. (1) poniósł koszt w kwocie 85 zł tytułem karnetu na pływalnię.

/faktura VAT nr (...) k. 63/

Powód P. K. (1) w okresie od 22 czerwca 2015 r. do 3 lipca 2015 r. odbywał zabiegi rehabilitacyjne.

/skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne k. 577, harmonogram zabiegów k. 576/

Na rzecz powódki strona pozwana dokonała wypłat następujących kwot:

-: 18.000 zł tytułem zadośćuczynienia,
-: 1.245,97 zł tytułem kosztów leczenia,
-: 769,47 zł tytułem kosztów zakupu leków,
-: 673,15 zł tytułem dojazdu do uzdrowiska,
-: 1.458,47 zł tytułem kosztów dojazdów.

/bezsporne, decyzje k. 636 – 642, potwierdzenie przelewu k. 643/

Na rzecz powoda strona pozwana dokonała wypłaty następujących kwot:

-: 5.000 zł tytułem zadośćuczynienia,
-: 2.530,85 zł tytułem kosztów leczenia,
-: 417,90 zł tytułem kosztów dojazdów.

/bezsporne, decyzja k. 644, potwierdzenie przelewu k. 645/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił z uwzględnieniem treści art. 233 § 1 k.p.c. oceniając wiarogodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. W związku z powyższym Sąd pominął dowód z części dokumentacji szkodowej dotyczącej zdarzenia z dnia 5 listopada 2007 r., jako nieprzydatnej do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, albowiem dotyczyła ona likwidacji szkody sprawcy zdarzenia. Wskazać należy, iż dokonując ustalenia przyczynienia się poszkodowanego P. K. (1) do zaistnienia zdarzenia Sąd oparł się na opinii biegłego sądowego z zakresu rekonstrukcji zdarzeń drogowych P. K. (2). Oceniając zaś wysokość krzywdy doznanej przez każdego z powodów Sąd oparł się na dowodach z opinii biegłych sądowych lekarzy. Opinie te w ocenie Sądu, po uzupełnieniu ich przez biegłych w sporządzonych opiniach pisemnych i ustnych, stanowią pełnowartościowe źródła wiedzy specjalnej, którym Sąd przyznał wiarę niemal w całości. W sporządzonych opiniach uzupełniających biegli wyjaśnili wątpliwości stron, odpowiedzieli na zadane pytania, podtrzymali i uzasadnili stanowiska zajęte w opiniach podstawowych. Jedynie w zakresie ustalenia przez Sąd zasadności podjęcia przez powodów leczenia w sanatorium w Krojantach k. Chojnic należało odmówić wiary twierdzeniom biegłego sądowego z zakresu ortopedii. Biegły bowiem wskazując, że leczenie w Krojantach było niepotrzebne błędnie przyjął, iż powodowie skorzystali już wcześniej z leczenia rehabilitacyjnego, co w rzeczywistości nie miało miejsca – powodowie otrzymali jedynie skierowania, z których ze względu na długie terminy oczekiwania nie skorzystali. W pozostałym zakresie opinie biegłych Sąd uznał za rzetelne, kompleksowe i profesjonalne.

Sąd pominął również wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka J. S. z uwagi na fakt, iż świadek zmarł.

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszym postępowaniu Sąd rozpoznał połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy z powództwa M. K. oraz P. K. (1) przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.. Każdy z powodów dochodził zasądzenia na swoją rzecz uzupełniających świadczeń z tytułu zadośćuczynienia, odszkodowania i ustalenia odpowiedzialności pozwanego na przyszłość za szkody doznane przez powodów w wyniku zdarzenia z dnia 5 listopada 2007 r. Strona pozwana uznała swoją odpowiedzialność za przedmiotowe zdarzenie co do zasady w toku postępowania likwidacyjnego wypłacając na rzecz każdego z powodów częściowe świadczenia z tytułu zadośćuczynienia i odszkodowania. Pozwany kwestionował jednak wysokość krzywdy i szkody doznanej przez każdego z powodów wskazując, iż dochodzone przez nich kwoty są znacząco zawyżone i przez to niezasadne. Nadto względem P. K. (1) pozwany podniósł zarzut przyczynienia się do powstania szkody.

Stosownie do treści art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Również zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152 z zm.) z ubezpieczenia OC przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierowca pojazdu mechanicznego są zobowiązani – na podstawie prawa – do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę. W tej sprawie odstawą odpowiedzialności sprawcy szkody był przepis art. 436 § 2 k.c.

W sprawie bezspornym jest, że sprawca wypadku drogowego był ubezpieczony
w zakresie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego Ubezpieczyciela i rodzaj szkody. Spór koncentrował się zasadniczo wokół wysokości szkody, a w konsekwencji wysokości świadczeń rekompensujących jej zakres, a także wokół podniesionego przez pełnomocnik pozwanego zarzutu przyczynienia się powoda P. K. (1) do zaistnienia zdarzenia.

Przyczynieniem poszkodowanego, w rozumieniu art. 362 k.c., jest każde zachowanie, któremu można przypisać cechy nieprawidłowości (naganności), pozostające w normalnym związku przyczynowym ze szkodą, za którą ponosi odpowiedzialność inna osoba (por. wyrok SN z dnia 25.02.2015 r., IV CSK 297/14). Jak wskazuje się w orzecznictwie, dla ustalenia przyczynienia się poszkodowanego do zaistnienia zdarzenia nie jest wymagane ustalenie po jego strony winy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28.10.2008 r., IV CSK 228/08, OSNC-ZD 2009, C, poz. 66).

Uwzględniając powyższe Sąd nie znalazł podstaw do ustalenia, iż powód P. K. (1) swoim zachowaniem przyczynił się do powstania szkody z dnia 5 listopada 2007 r. Dokonując przedmiotowej oceny Sąd oparł się na opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego, który jednoznacznie stwierdził, iż kierujący pojazdem marki A. powód nie miał możliwości uniknięcia wypadku. Co więcej, zachowanie powoda w czasie wypadku nie było nieprawidłowe – w szczególności, wbrew twierdzeniom pozwanego, P. K. (1) poruszał się z prawidłową prędkością. Podniesiony zatem przez pozwanego zarzut jest chybiony, albowiem wyłączną przyczyną wypadku z dnia 5 listopada 2007 r. było zachowanie kierującego pojazdem marki Renault Laguna J. S..

Przepis art. 444 § 1 k.c. przewiduje, że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Natomiast art. 445 § 1 k.c. pozwala w takich wypadkach na przyznanie poszkodowanemu odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, czyli szkodę niemajątkową, wyrażającą się w doznanym bólu, cierpieniu, ujemnych doznaniach psychicznych. W judykaturze i piśmiennictwie podkreśla się, że zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny i jako takie musi mieć odczuwalną wartość ekonomiczną, jednocześnie nie może być nadmierne. Do podstawowych kryteriów oceny w tym zakresie zalicza się stopień i czas trwania cierpień fizycznych i psychicznych, trwałość obrażeń, prognozy na przyszłość, wiek poszkodowanego, skutki w zakresie życia osobistego oraz zawodowego, konieczność wyrzeczenia się określonych czynności życiowych, korzystania z pomocy innych osób, czy wreszcie stopień przyczynienia się poszkodowanego i winy sprawcy szkody (tak między innymi Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 czerwca 1968 roku, I PR 175/68, OSNCP 1968, nr 2, poz.37; Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej z dnia 8 grudnia 1973 roku, III CZP 37/73, OSNCP 1974, nr 9, poz.145; Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 września 2002 roku, IV CKN 1266/00, niepubl; Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 sierpnia 1980 roku, IV CR 238/80, OSNCP 1981, nr 5, poz.81; Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 30 stycznia 2004 roku, I CK 131/03, OSNC 2004 r, nr 4, poz.40).

Wysokość zadośćuczynienia winna mieścić się w rozsądnych granicach –
z jednej strony winna rekompensować doznaną szkodę niemajątkową (przyznana kwota stanowi środek łagodzenia skutków naruszenia zdrowia) – z drugiej jednak winna także odpowiadać aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa. Stanowisko to nawiązuje do linii orzecznictwa zapoczątkowanej orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 24 czerwca 1965 r. (OSPiKA 1966, poz. 92), w którym sformułowana została teza, że zadośćuczynienie powinno być umiarkowane (tak też Sąd Najwyższy w wyrokach: z dnia 12.09.2002 r., sygn. akt IV CKN 1266/00, publ. Lex 80272, z 06.06.2003 r., sygn. akt IV CKN 213/01, publ. Lex 141396).

Tytułem zadośćuczynienia powódka M. K. dochodziła zasądzenia na jej rzecz kwoty 50.000 zł ponad wypłaconą w toku postępowania likwidacyjnego kwotę 18.000 zł. Na podstawie przedstawionej dokumentacji medycznej, rachunków oraz dowodu z opinii biegłych sądowych Sąd ustalił następujący rozmiar krzywdy powódki.

W wyniku zdarzenia z dnia 5 listopada 2007 r. powódka M. K. doznała urazu kręgosłupa szyjnego, baru prawego wstrząśnienia mózgu, ogólnych urazów ciała oraz pogorszenia słuchu w lewym uchu z powodu przebytego urazu głowy.

Na rozmiar krzywdy doznany przez powódkę M. K. w przeważający sposób wpływa doznany przez nią trwały uszczerbek na zdrowiu. Z ortopedycznego punktu widzenia powódka doznała urazu skrętnego kręgosłupa szyjnego, który wyłącznie w odniesieniu do wypadku stanowi 10% (pkt 89a) trwały uszczerbek na zdrowiu oraz stłuczenia prawego barku stanowiącego uszczerbek w wysokości 5% (pkt 104). Z neurologicznego punktu widzenia powódka wskutek zdarzenia z 5 listopada 2007 r. cierpi na utrwaloną nerwicę po przebytym urazie czaszkowo – mózgowym, co powoduje 7% trwały uszczerbek na zdrowiu (pkt 10a) oraz pourazową dyskopatię na poziomie C4/C5 z objawową prawostronną rwą barkową, co stanowi długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 10% (pkt 94a). Największe konsekwencje dla zdrowia powódki M. K. spowodował uraz laryngologiczny – powódka bowiem w wyniku wypadku doznała uszkodzenia ucha wewnętrznego po stronie lewej z uszkodzeniem części słuchowej i statycznej, co stanowi 40% trwałego uszczerbku na zdrowiu (pkt 48c).

Doznane przez powódkę urazy spowodowały cierpienia fizyczne o znacznym natężeniu i długotrwałym działaniu. Cierpienia fizyczne były znaczne aż przez 2 lata. Powódka była długotrwale unieruchomiona i koniecznym było podjęcie stałego leczenia. Do stałych konsekwencji wypadku na zdrowiu powódki znaczne osłabienie siły mięśniowej kończyny.

Rozmiar krzywdy powódki determinowany jest również faktem, iż jej rokowania na przyszłość są niepewne z realną możliwością występowania dalszych powikłań.

Jednocześnie wskazać należy, iż powódka w wyniku zdarzenia z dnia 5 listopada 2007 r. nie doznała uszczerbku z ginekologicznego punktu widzenia.

Uwzględniając zarówno rodzaj i znaczący rozmiar doznanej przez powódkę krzywdy, jak też dyrektywę przyznawania umiarkowanego zadośćuczynienia, Sąd doszedł do przekonania, że dochodzona przez powódkę łącznie z postępowaniem likwidacyjnym kwota 68.000 zł jest zasadna i niewygórowana. Ponieważ w toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił powódce kwotę 18.000 zł tytułem zadośćuczynienia, żądanie powódki zasądzenia na jej rzecz kwoty 50.000 zł podlegało uwzględnieniu w całości.

Powód P. K. (1) z tytułu zadośćuczynienia za krzywdę doznaną w wyniku wypadku z dnia 5 listopada 2007 r. żądał zasądzenia na jego rzecz kwoty 20.000 zł.

Ustalając wysokość należnego powodowi zadośćuczynienia Sąd wziął pod uwagę rodzaj urazów, wysokość trwałego uszczerbku oraz długotrwałość leczenia.

Z neurologicznego punktu widzenia powód P. K. (1) doznał urazu głowy i kręgosłupa szyjnego oraz utraty przytomności. U powoda wystąpiły objawy zespołu bólowego z okresowymi powikłaniami, które spowodowały w powoda wystąpienie 3% trwałego uszczerbku na zdrowiu (pkt 94a). Z ortopedycznego punktu widzenia powód zaś doznał trwałego uszczerbku a zdrowiu w wysokości 5% (pkt 89a) z uwagi na skrętnego urazu kręgosłupa. Nadto wypadek z dnia 5 listopada 2007 r. spowodował u powoda trwały uszczerbek w wysokości 18% z laryngologicznego punktu widzenia z powodu obustronnego upośledzenia słuchu.

Powód odczuwał dość znaczne dolegliwości bólowe przez okres 6 miesięcy. Powód zmuszony był również do podjęcia leczenia, a także przebywania na zwolnieniu lekarskim. Obecnie rokowanie związane z przebytym wypadkiem są dobre.

Uwzględniając rozmiar doznanej przez powoda P. K. (1) krzywdy oraz okoliczność, iż pozwany dotychczas wypłacił powodowi z tego tytułu kwotę 5.000 zł, Sąd uznał, iż żądanie powoda zasądzenia na jego rzecz kwoty 20.000 zł tytułem dalszego zadośćuczynienia jest niewygórowane i zasługuje na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z treścią art. 444 § 1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. Jeżeli natomiast poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty (§2). Renta z tytułu zwiększenia się potrzeb poszkodowanego dotyczy sytuacji, gdy w wyniku doznanej szkody istnieje konieczność ponoszenia wyższych kosztów utrzymania w zakresie usprawiedliwionych potrzeb w porównaniu do stanu sprzed wyrządzenia szkody. Tu wyrównuje się koszty stałej opieki pielęgniarskiej, odpowiedniego wyżywienia, koszty stałych konsultacji medycznych i lekarstw. Przyznanie renty z tego tytułu nie jest uzależnione od wykazania, że poszkodowany te potrzeby faktycznie zaspokaja i ponosi związane z tym wydatki.

Powódka M. K. wystąpiła z żądaniem zasądzenia na jej rzecz odszkodowania w kwocie 5.492 zł tytułem odszkodowania za poniesione koszty leczenia, rehabilitację, zabiegi i zakup leków będących skutkami wypadku komunikacyjnego z dnia 5 listopada 2007 r. oraz kwoty

Odnośnie żądania kwoty 5.492 zł wskazać należy, iż Sąd jako zasadną uwzględnił z tego kwotę 3.640 zł na którą to kwotę opiewała faktura za leczenie rehabilitacyjne powódki w klinice w Krojantach k. Chojnic. W tym zakresie Sąd pominął dowód z opinii biegłego z zakresu ortopedii, albowiem jak zostało wyżej wskazane, biegły założył błędnie, iż powódka już skorzystała z zabiegów, podczas gdy miała ona wówczas jedynie skierowanie. Sąd w tym zakresie przyznał wiarę powódce, która wskazała, iż zdecydowała się na leczenie prywatne wobec braku poprawy stanu zdrowia i przy uwzględnieniu bardzo długich terminów oczekiwania na leczenie sanatoryjne w ramach NFZ. Powódka podejmując prywatne leczenie kierowała się zatem jedynie chęcią podjęcia zabiegów celem odzyskania zdrowia w sytuacji gdy publiczna służba zdrowia była w tym zakresie niewydolna.

Sąd oddalił natomiast żądanie powódki w pozostałym zakresie, albowiem obejmuje ono dochodzenie kwot za leczenie ginekologiczne, które zgodnie z opinią biegłego sądowego P. nie pozostaje w związku z doznanym urazem, a także dochodzenie zwrotu kosztów leków służących do leczenia schorzeń w żaden sposób nie związanych ze zdarzeniem szkodzącym z dnia 5 listopada 2007 r. Pozwany już wcześniej odmówił wypłaty odszkodowania za te leki jako nie pozostające w związku ze zdarzeniem. Za leki, których w ocenie Sądu dokonanej na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu ortopedii J. F. użycie było uzasadnione, a zatem których koszt podlegał zwrotowi, pozwany w toku postępowania likwidacyjnego zapłacił powódce kwotę 2.530,85 zł. Oddaleniu podlegało również żądanie zwrotu kosztów karnetu na basen, albowiem opierając się na opinii biegłego ortopedy Sąd doszedł do przekonania, iż nie był to wydatek potrzebny do odzyskania przez powódkę zdrowia.

Odnosząc się do żądania powódki M. K. zasądzenia na jej rzecz kwoty 3.029,89 zł za koszty rehabilitacji obejmujące pobyt w Ośrodku (...) w D. wskazać należy, iż również nie zasługiwało na uwzględnienie. W ocenie Sądu roszczenie to było bezpodstawne, albowiem obejmowało pobyt powódki wraz z mężem w ośrodku w okresie od 20 października 2010 r. do 12 listopada 2010 r., tj. po 2 latach od wypadku. W przekonaniu Sądu, powziętym na podstawie opinii biegłych, nie było potrzeby korzystania przez powódkę z płatnego pobytu w ośrodku wypoczynkowym. Powódka bowiem już wcześniej podjęła natychmiastowe działanie rehabilitacyjne w ośrodku w Krojantach, a następnie zabiegi na NFZ. Nie ma zatem żadnego dowodu, aby pobyt był Dźwirzynie był konieczny i niezbędny w taki sposób, aby nie można było czekać na kolejne zabiegi z NFZ.

Powództwo M. K. w zakresie żądania na jej rzecz odszkodowania podlegało zatem uwzględnieniu jedynie w zakresie kwoty 3.640 zł, zaś w pozostałym oddaleniu.

Powód P. K. (1) dochodził zasądzenia na jego rzecz kwoty 1.858 zł z tytułu odszkodowania za poniesione koszty leczenia, rehabilitacji i zabiegów, w tym 85 zł za koszt zajęć na pływalni i 1773 zł za koszt pobytu w sanatorium. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż na potwierdzenie poniesienia kosztów pobytu w sanatorium powód przedstawił fakturą opiewającą jedynie na kwotę 1.710 zł. W ocenie Sądu zasadnym było żądanie zasądzenia na rzecz powoda zwrotu kosztów pobytu w sanatorium w okresie od 18 czerwca 2009 r. do 8 lipca 2009 r. tj. w okresie możliwie najwcześniejszym po urazie.

W ocenie Sądu powód dysponując następnie skierowaniem do sanatorium na rehabilitację w ramach NFZ potwierdzającym je zasadność, którego wykonanie w terminie rozsądnym było niemożliwe ze względu na niewydolność służby zdrowia, miał prawo skorzystać bezpośrednio po wypadku z zabiegów w sanatorium prywatnie celem ratowania zdrowia. Nie można bowiem w ocenie Sądu obciążać powoda ujemnymi skutkami sposobu funkcjonowania polskiej służby zdrowia w sytuacji potwierdzenia zasadności leczenia sanatoryjnego. W ocenie Sądu z zasad doświadczenia życiowego i logiki wynika niemożność odmówienia poszkodowanemu prawa do poszukiwania szybkiej pomocy w celu zniwelowania doznanego bólu i urazów. W konsekwencji Sąd uznał skorzystanie przez powoda P. K. (1) z pobytu w sanatorium za uzasadnione.

Jednocześnie z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, tj. z opinii biegłego sądowego z zakresu ortopedii wynika brak potrzeby korzystania przez powoda P. K. (1) z zajęć na pływalni, co powoduje bezpodstawnym żądanie powoda zasądzenia na jego rzecz zwrotu kwoty 85 zł tytułem poniesionych kosztów karnetu.

Z uwagi na powyższe żądanie powoda zasądzenia na jego rzecz odszkodowania podlegało uwzględnieniu co do kwoty 1.710 zł, zaś w pozostałym zakresie oddaleniu.

Zasadą prawa cywilnego jest, że dłużnik popada w opóźnienie, jeżeli nie spełnia świadczenia w terminie, w którym stało się ono wymagalne. Termin wymagalności świadczeń przysługujących poszkodowanemu od ubezpieczyciela z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów określa art. 817 § 1 k.c. Jest to termin 30 dni od dnia otrzymania przez ubezpieczyciela zawiadomienia o wypadku. Gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela lub wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, jest to termin 14 dni od wyjaśnienia tych okoliczności (art.817 § 2 k.c.). Niespełnienie świadczenia w terminie rodzi po stronie ubezpieczyciela konsekwencje przewidziane w art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe (art. 481§ 2 k.c.).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, co następuje. Żądanie powódki M. K. zasądzenia na jej rzecz odsetek ustawowych od zasądzonego świadczenia od dnia 16 lipca 2009 r. było zasadne jedynie w zakresie kwoty 7.000 zł, z uwagi na zgłoszenie szkody w dniu 11 maja 2009 r. W pozostałym zakresie co do zadośćuczynienia, tj. od kwoty 43.000 zł żądanie było zasadne od dnia doręczenia odpisu pozwy pozwanemu tj. od dnia 24 lutego 2012 r. W zakresie żądania kwot odszkodowania, tj. kwoty 5.492 zł żądanie odsetek ustawowych było zasadne od dnia 3 czerwca 2009 r., z uwagi na fakt, iż wtedy pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność i dokonał pierwszych wypłat.

Żądanie powoda P. K. (1) zasądzenia na jego rzecz odsetek ustawowych od dnia 3 czerwca 2009 r. od całości roszczenia częściowo nie zasługiwało na uwzględnienie w żądanym kształcie. Dnia 2 czerwca 2009 r. strona pozwana wydała decyzję w przedmiocie zadośćuczynienia od żądanej uprzednio kwoty 20.000 zł – pozwany przyznał powodowie kwotę 5.000 zł. Roszczenie powoda w zakresie kwoty 15.000 zł stało się zatem wymagalne od dnia 3 czerwca 2009 r., zaś w zakresie kwoty 5.000 zł dopiero od dnia doręczenia odpisu pozwu tj. od dnia 13 stycznia 2012 r. W zakresie żądania odsetek ustawowych od zasądzonej kwoty odszkodowania tj. 1.710 zł od 1 października 2009 r., wskazać należy, iż jest ono zasadne, albowiem w tej dacie pozwany zakończył postępowanie likwidacyjne w tym zakresie odmawiając wypłaty odszkodowania.

W zakresie odsetek ustawowych odbiegających od kwot orzeczonych w sentencji wyroku żądanie powodów podlegało oddaleniu.

Żądanie powodów ustalenia odpowiedzialności pozwanego za szkody mogące ujawnić się w przyszłości zostało oddalone. Warunkiem dopuszczalności takiego ustalenia jest istnienie po stronie powoda interesu prawnego. Wskazuje się, iż interes taki może istnieć, zwłaszcza przy szkodach na osobie, mimo możliwości dochodzenia świadczenia z danego stosunku prawnego, jeżeli z tego stosunku wynikają dalsze jeszcze skutki, których dochodzenie w drodze powództwa o świadczenie nie jest możliwe lub nie jest na razie aktualne. Szkody na osobie nie zawsze powstają jednocześnie ze zdarzeniem, które wywołało uszkodzenie ciała. Poszkodowany z reguły nie może w chwili wszczęcia procesu dochodzić wszystkich roszczeń, jakie mogą mu przysługiwać z określonego stosunku prawnego, może określić podstawę żądanego odszkodowania jedynie w zakresie tych skutków, które już wystąpiły. Nie może natomiast określić dalszych skutków, jeszcze nie ujawnionych, których wystąpienie jest jednak prawdopodobne, a które niejednokrotnie ujawniają się po upływie dłuższego czasu, w trudnym z reguły do określenia rozmiarze. Ustalenie odpowiedzialności na przyszłość umożliwia poszkodowanemu dochodzenie kolejnych roszczeń, nawet gdy owe dalsze skutki wystąpią po upływie terminu przedawnienia (tak Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 17 kwietnia 1970, III PZP 34/69, OSNC 1970 r., nr 12, poz. 217). Wskazać jednak należy, iż obecna treść art. 442¹ § 1 k.c. niweczy taką obawę, bo roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. W razie wyrządzenia szkody na osobie, przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia (§3).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż roszczenie powodów o ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość za szkody doznane przez każde z nich w wyniku wypadku z dnia 5 listopada 2007 r. podlegało oddaleniu w całości.

Leczenie P. K. (1) uległo już zakończeniu, zaś rokowania na przyszłość są dobre. Stan powoda jest zadowalający i pomimo istnienia trwałego uszczerbku na jego zdrowiu nie ma podstaw do przypuszczania, iż powstaną w przyszłości dalsze skutki zdarzenia. Roszczenie o ustalenie odpowiedzialności pozwanego jest zatem bezpodstawne.

Odnosząc się zaś do żądania powódki M. K., podkreślić należy, iż mimo możliwości wystąpienia w przyszłości dalszych skutków zdarzenia, jego uwzględnienie nie znajduje podstaw. Z uwagi bowiem na współistniejące u powódki schorzenia samoistne, które wpływają na zakres i rozmiar skutków wypadków z dnia 5 listopada 2007 r., ustalenie odpowiedzialności pozwanego w chwili obecnej nie jest możliwe co do wysokości. Na brak tej możliwości wpływa bowiem dynamiczny i niemożliwy do przewidzenia rozwój schorzeń powódki, który będzie każdorazowo wymagał zbadania przy uwzględnieniu wpływu chorób samoistnych.

O kosztach w pkt I .C. i II .C. Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. statuującego zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Powodowie wygrali proces prawie w całości, ulegając jedynie w nieznacznej części.

Strona pozwana jest zatem zobowiązana do zapłaty na rzecz powódki kwoty 13.823,78 zł. z tytułu zwrotu kosztów procesu, na którą to kwotę składają się: 2927 zł. – opłata od pozwu, 1700 zł. – zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego, 2086,78 zł. koszt wynagrodzenia biegłych , którymi została obciążona powódka , a które nie zostały pokryte z zaliczki , 7200 zł. – koszty zastępstwa procesowego i 17 zł. – opłata od pełnomocnictwa.

Natomiast na rzecz powoda strona pozwana jest zobowiązana do zapłaty kwoty 6.910,00 zł z tytułu zwrotu kosztów procesu, na którą to kwotę składają się: 1093 zł. – opłata od pozwu, 1000 zł. – zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego, 4800 zł. – koszty zastępstwa procesowego i 17 zł. – opłata od pełnomocnictwa

Sąd uwzględnił wniosek pełnomocnika powodów o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego w podwójnej wysokości biorąc pod uwagę czas trwania postępowania , skomplikowany charakter sprawy , ilość pism , rozpraw i materiału dowodowego a także okoliczność , że pełnomocnik poniósł koszty dojazdu na rozprawy.

I C 35/12

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE