Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XXVI GC 394/13

Dnia 2 grudnia 2015 r.

POSTANOWIENIE

Sąd Okręgowy w Warszawie w Warszawie, XXVI Wydział Gospodarczy

w składzie: referendarz sądowy Dorota Wiącek

po rozpoznaniu 2 grudnia 2015 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

z powództwa (...) Ltd. z siedzibą w Wielkiej Brytanii, (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w K.

dotyczące nieuczciwej konkurencji

w przedmiocie wniosku świadka A. F. zwrot kosztów podróży związanych ze stawiennictwem w Sądzie

postanawia:

1.  przyznać świadkowi A. F. kwotę 3 539,96zł (trzy tysiące pięćset trzydzieści dziewięć złotych dziewięćdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu kosztów podróży związanych ze stawiennictwem w Sądzie;

2.  w pozostałym zakresie wniosek oddalić;

3.  polecić Skarbowi Państwa (kasa Sądu Okręgowego w Warszawie) wypłacić świadkowi A. F. kwotę 3 539,96 złotych (trzy tysiące pięćset trzydzieści dziewięć złotych dziewięćdziesiąt sześć groszy) tymczasowo z sum Skarbu Państwa;

referendarz sądowy

D. W.

UZASADNIENIE

A. F. zgodnie z wezwaniem Sądu stawiła się na rozprawie w dniu 15 października 2015 r., na której została przesłuchany w charakterze świadka. Następnie świadek wniósł o zwrot kosztów dojazdu do W. za pośrednictwem samolotu z Danii do W. i z powrotem oraz taksówka z lotniska do Sądu Okręgowego w Warszawie. Świadek wniósł także o zwrot kosztów zakwaterowania w kwocie 1091,97 zł. Świadek przedstawił rezerwacje biletów na samolot, rezerwacje pobytu w hotelu oraz faktury za przejazd taksówkami – czym udokumentował poniesione koszty.

Sąd zważył co następuje:

Mając powyższe na uwadze, należy podnieść, że zgodnie z art. 277 kpc świadek ma prawo żądać zwrotu wydatków koniecznych, związanych ze stawiennictwem do sądu. Z art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn.: Dz. U.
z 2010 r., Nr 90, poz. 594, z późn. zm.) wynika natomiast, że świadkowi przysługuje zwrot kosztów podróży - z miejsca jego zamieszkania do miejsca wykonywania czynności sądowej
na wezwanie sądu - w wysokości rzeczywiście poniesionych, racjonalnych i celowych kosztów przejazdu własnym samochodem lub innym odpowiednim środkiem transportu.

Referendarz sądowy nie zgłasza zastrzeżeń co do przedstawionej rezerwacji biletów lotniczych ani zasadności przelotu samolotem z Danii do W., nie zgłasza także zastrzeżeń co do przedstawionej rezerwacji hotelu i faktur za przejazd taksówkami celem stawiennictwa na rozprawie. Świadek nie wniósł o zwrot żadnych innych dodatkowych kosztów związanych z podróżą ani o zwrot utraconego zarobku.

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej w § 8. ust. 1. stwierdza, że za nocleg podczas podróży krajowej w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety. Stawka diety określona na podstawie § 7. ust. 1. wynosi zaś 30 zł. Przedstawiona do rozliczenia kwota noclegu jest wyższa niż maksymalna kwota określona w ramach w/w przepisów, dlatego też wniosek świadka o zwrot kosztów zakwaterowania został uwzględniony jedynie co do kwoty 600 zł i oddalony w pozostałym zakresie.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 277 kpc w zw. z art. 85 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych orzeczono jak w pkt 1 , 2 i 3 postanowienia.

referendarz sądowy

D. W.

ZARZĄDZENIE

- (...)

- (...)

- (...)