Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 czerwca 2016roku

Sąd Rejonowy w Otwocku w Wydziale II Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Kamila Różańska

Protokolant: Karolina Sieńkowska

po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2016 roku i 9 czerwca 2016 roku

sprawy P. L., syna A. i E. zd. K., ur. (...)w W.

oskarżonego o to, że w nocy z 6/7 grudnia 2013 roku w O., woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z inna osobą dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 396 puszek piwa T. i K., 12 sztuk helikopterów zabawek oraz chipsów T. (...) o łącznej wartości 2000 złotych na szkodę (...) S.A.

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k.

orzeka:

1.  oskarżonego P. L. w ramach zarzucanego mu czynu uznaje go za winnego tego, że w nocy z 6/7 grudnia 2013 roku w O. woj. (...) dokonał zaboru 4 puszek piwa T. i 1 opakowania chipsów T. (...) o łącznej wartości około 15 złotych na szkodę (...) S.A i czyn ten kwalifikuje jako wykroczenie z art. 119 § 1 kw i na podstawie art. 5 § 1 pkt. 4 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw umarza postępowanie wobec P. L.;

2.  na podstawie art. 118 § 2 kpw koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W nocy z 6/7 grudnia 2013 roku P. L. pracował w piekarni (...) w O. przy ul. (...). Wraz z nim na zmianie pracował J. K.. Mężczyźni ubrani byli w białe stroje robocze. Około godziny 23,00 P. L. spostrzegł przez okno dwóch mężczyzn kręcących się koło namiotu przyległego do sklepu (...) przy ul. (...) w O.. Obaj mężczyźni byli ubrani w ciemne ubrania i mieli plecaki. Po jakimś czasie P. L. i J. K. wyszli i stanęli przed piekarnią. Mężczyźni z pleckami nadal znajdowali się w okolicach namiotu sklepu (...). J. K. poszedł do swojego samochodu. P. L. zauważył leżący koło rampy koszyk wypełniony piwami i chipsami. Wiedział, że rzeczy te zostały wyniesione ze sklepu (...) przez tych dwóch mężczyzn, bowiem widział jak dokonują oni kradzieży. P. L. zabrał z koszyka 4 puszki piwa T. i 1 opakowanie chipsów T. (...). Wartość tych rzeczy wynosiła około 15 złotych.

Mężczyźni ubrani na ciemno dokonali zaboru w celu przywłaszczenia z namiotu przyległego do sklepu (...) puszek piwa T. i K., 12 sztuk helikopterów zabawek oraz chipsów T. (...)o łącznej wartości około 2000 złotych na szkodę (...) S.A. Jednym ze sprawców był P. N..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: wyjaśnienia P. L. (k.195, k. 89-90), zeznań A. S. (k.196, k. 3-4), zeznań J. K. (k.209, k. 84-85), zapisu z monitoringu k. 95, protokół oględzin monitoringu k. 118-121, protokół oględzin miejsca k. 5-6, protokół przeszukania k. 45-47, częściowo zeznania P. N. k. 78.

Oskarżony P. L. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym.

Wydany przez Sąd wyrok został poprzedzony analizą całokształtu okoliczności ujawnionych na rozprawie głównej. Przeprowadzone na rozprawie dowody zostały poddane swobodnej ocenie uwzględniającej zasady logicznego myślenia oraz wskazania doświadczenia życiowego i wiedzy.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego P. L.. Wyjaśnienia te są jasne, konsekwentne i spójne. Istotne jest także, że znajdują one odzwierciedlenie w zebranym w sprawie materiale dowodnym. Żaden z zebranych dowodów nie obala wersji przestawionej przez oskarżonego. P. L. szczegółowo i rzetelnie opisał w jaki sposób zabrał odnalezione u niego puszki z piwem i chipsy. Wyjaśnił obiektywnie wszystko co jest mu widome w sprawie. Należy zauważyć, iż oskarżony w chwili wydarzeń w nocy z 6/7 grudnia 2013 roku ubrany był na biało. Z zapisu monitoringu wynika, iż dwójka mężczyzn, która wchodziła do namiotu ubrana była na ciemno, a każdy z nich miał plecak. Na nagraniu nie widać nikogo ubranego na biało. Opis sprawców zgadza się z opisem przedstawionym przez P. L.. Osoba oskarżanego była okazywana P. N. i nie rozpoznał on oskarżonego. Wyjaśnienia oskarżonego są nadto spójne z relacją świadka J. K..

Sąd dał także wiarę zeznaniom świadka J. K.. Zeznania są logiczne, jasne i rzetelne. Brak jest podstaw by kwestionować prawdziwość relacji przedstawionej przez świadka. Informacje ujawnione przez J. K. są zbieżne z wyjaśnieniami oskarżonego.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka A. S.. Świadek zeznawała zgodnie ze swoją wiedzą i pamięcią. Ujawniła wszystko to co jej było wiadome w sprawie. Jej relacja jest jasna i obiektywna. W szczególności istotne były zeznania świadka odnośnie wartości skradzionych rzeczy.

Zeznania świadków A. Z., B. P., M. T. Sąd odczytał na podstawie art. 392 § 1 kpk. Treść tych zeznań nie miała znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd tylko częściowo dał wiarę zeznaniom świadka P. N.. Przede wszystkim z uwagi na przeszłość kryminalną świadka, który w tym zdarzeniu jest także współoskarżonym, należało z dużą ostrożnością podejść do relacji w/w. Nie jest to bowiem osoba o nieposzlakowanej opinii. W drugim przesłuchaniu P. N. wspomniał o udziale piekarzy w kradzieży rzeczy ze sklepu (...). W tym zakresie Sąd uznał zeznania świadka za niewiarygodne, bowiem brak jest innych dowodów potwierdzających tą informację. Nadto świadek nie rozpoznał P. L. jako uczestnika kradzieży. Oświadczenie napisane odręcznie przez P. N. z oczywistych powodów nie może być uznane jako dowód z zeznań świadka. Oświadczenie to nie zostało sporządzone w trakcie czynności przesłuchania. Brak jest informacji czy przed jego sporządzeniem, wówczas podejrzany został pouczony o swoich uprawnieniach. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka złożonym w tracie okazania. Zeznania te są spójne z resztą materiału dowodowego.

Istotnym dowodem w sprawie jest zapis z monitoringu oraz protokół oględzin nagrania z monitoringu. Dowody te pozwalają na odtworzenie sposobu działania sprawców oraz pozwalają na stanowcze wykluczenie tego, iż P. L. wchodził do namiotu należącego do sklepu spożywczego. Dowody te są jasne i obiektywne. Sąd uznał, iż stanowią wiarygodny materiał dowodowy.

Sąd uznał również za wiarygodne dowody z dokumentów ujawnione w toku rozprawy, zostały one bowiem sporządzone przez osoby do tego uprawnione, żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności i wiarygodności do czego i Sąd nie znalazł podstaw.

Żaden z przeprowadzonych dowodów nie wykazał, iż oskarżony popełnił zarzucany mu w akcie oskarżenia czyn zabroniony.

Sąd, mając na uwadze zebrany w sprawie materiał dowodowy oceniany w powyżej opisany sposób, uznał oskarżonego P. L. w ramach zarzucanego mu czynu za winnego tego, że w nocy z 6/7 grudnia 2013 roku w O. woj. (...) dokonał zaboru 4 puszek piwa T. i 1 opakowania chipsów T. (...) o łącznej wartości około 15 złotych na szkodę (...) S.A. Czyn ten z uwagi na wartość przedmiotu czynu zabronionego zakwalifikował jako wykroczenie z art. 119 § 1 kw i na podstawie art. 5 § 1 pkt. 4 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw umorzył postępowanie wobec P. L.. Przypisane P. L. wykroczenie uległo bowiem przedawnieniu w dniu 7 grudnia 2015 roku.

Na podstawie art. 118 § 2 kpw Sąd orzekł, iż koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w wyroku.