Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 września 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 1 października 2014 r. odmówił ubezpieczonemu J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Komisja Lekarska orzeczeniem z dnia 25 września 2014 r. nie uznała ubezpieczonego za niezdolnego do pracy. Wobec czego brak jest podstaw do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy.

(Decyzja k. 427/428 plik VI akt ZUS)

Wnioskodawca w dniu 27 października 2014 r. złożył odwołanie od w/w decyzji i wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu wskazał, że od wielu lat leczy się neurologicznie. Podał, że w dalszym ciągu ma uporczywe bóle kręgosłupa i problemy z niedowładem lewej kończyny dolnej.

(odwołanie – k. 2 – 4)

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 14 listopada 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie.

(Odpowiedź na odwołanie k. 86)

Postanowieniem z dnia 19 maja 2015 r. Sąd Okręgowy – VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych sprawie sygn. akt VIII U 3946/14 po rozpoznaniu sprawy J. S. przeciwko ZUS I Oddział w Ł. z dnia 25 września 2014 r. o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z odwołaniem J. S. od decyzji ZUS I Oddział w Ł. z dnia 25 września 2014 r., znak (...)SER na podstawie art. 477 ¹⁴ §4 k.p.c. uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do rozpoznania ZUS I Oddział w Ł. oraz umorzył podstępowanie w sprawie.

(postanowienie – k. 108, uzasadnienie – k. 111 – 114)

Zażalenie od w/w postanowienia złożył organ rentowy w dniu 25 czerwca 2015 r. i postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2015 r. Sąd Apelacyjny w Łodzi w sprawie III AUz 148/15 uchylił zaskarżone postanowienie Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 19 maja 2015 r. i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Łodzi do ponownego rozpoznania. Sąd Apelacyjny wskazał, że słusznie podniósł skarżący, że Sąd I instancji, wydając zakwestionowane postanowienie o uchyleniu spornej decyzji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania organowi rentowemu, nie poprzedził swego orzeczenia ustaleniem, czy rzeczywiście przedłożone przez ubezpieczonego dokumenty medyczne stanowią „nowe okoliczności” w rozumieniu przywołanego przepisu art. 477 ¹⁴ §4 k.p.c. Sąd I instancji nie zbadał, czy dokumenty te dotyczą aktualnego stanu zdrowia ubezpieczonego czy też traktują o stanie chorobowym na dzień wydania spornej decyzji. Okoliczność ta nie była przez Sąd Okręgowy rozważana. Analiza przedłożonych dokumentów prowadzi zaś do wniosku, że dokumenty te to wyniki bieżących badań ubezpieczonego: RTG z 27 lutego 2015 r., rezonansu kręgosłupa szyjnego bez kontrastu z 4 marca 2015 r. oraz dokumentacja porad lekarskich z 8 stycznia 2015 r., 4 i 12 marca 2015 r. Dokumenty te dotyczą, więc badań lekarskich przeprowadzonych po dniu wydania spornej decyzji ZUS. Brak zaś podstaw, by a priori przyjmować, że dotyczą one stanu zdrowia ubezpieczonego aktualnego na dzień wydania decyzji z dnia 25 września 2014 r. i mogły mieć wpływ na ocenę zdolności do wykonywania pracy. Sąd Apelacyjny dodał, że podkreślić należy, że „nowej okoliczności” nie stanowi każdy, nieznany organowi rentowemu dokument medyczny, wynik badania lekarskiego, dotyczący stanu zdrowia wnioskodawcy. Skorzystanie przez Sąd orzekający w sprawie z przepisu art. 477 ¹⁴ §4 k.p.c. poprzedzać musi ustalenie, że dokument ten odnosi się do stanu zdrowia wnioskodawcy istniejącego w chwili wydania spornej decyzji, a co za tym idzie może mieć wpływ na ocenę przesłanek opisanych w art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS. Sąd Apelacyjny dodał, że słusznie wskazał skarżący, że ustalenie w tej kwestii wymagać może wiedzy specjalnej, co aktualizuje konieczność skorzystania z opinii biegłego lekarza specjalisty zgodnie z art. 278 k.p.c. Z akt niniejszej sprawy nie wynika zaś by tego rodzaju ustalenia legły u podstaw zaskarżonego postanowienia Sądu I instancji.

(zażalenie – k. 119, postanowienie – k. 128, uzasadnienie – k. 129 – 130)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

J. S. urodził się (...)

(bezsporne)

Wnioskodawca posiada wykształcenie zawodowe. Z zawodu jest elektromechanikiem. Pracował także jako kierowca autobusu. Obecnie pracuje jako portier, ochroniarz w zakładzie pracy chronionej.

(bezsporne)

Ubezpieczony posiada wymagane okresy składkowe i nieskładkowe.

(bezsporne)

Orzeczeniem (...) do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w Ł. z dnia 24 maja 2011 r. zaliczono J. S. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Orzeczony stopień niepełnosprawności ma charakter trwały i orzeczenie wydaje się na stałe. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 17 lutego 2009 r.

(orzeczenie – k. 7)

Wnioskodawca pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy w okresie od 21 maja 1997 r. do 30 września 2014 r.

(bezsporne)

W dniu 18 sierpnia 2014 r. ubezpieczony ponownie złożył wniosek o przyznanie prawa do renty.

(wniosek – k. 419 plik VI akt ZUS)

Po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską oraz na podstawie przeprowadzonego badania Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 4 września 2014 r. uznał, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy. Rozpoznał u ubezpieczonego uszkodzenie lewego nerwu strzałkowego w przebiegu dyskopatii lędźwiowej leczonej operacyjnie, dyskopatię szyjną.

(orzeczenie lekarza orzecznika ZUS – k. 421/422 plik VII akt ZUS, opinia lekarska – k. 16 dokumentacji medycznej)

Wnioskodawca w dniu 4 września 2014 r. złożył sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.

(sprzeciw – k. 18 dokumentacji medycznej)

Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 16 września 2014 r. uznała ubezpieczonego za zdolnego do pracy. Komisja rozpoznała u wnioskodawcy zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa bez istotnego upośledzenia sprawności ruchowej, przebyte AD 1993, 1996 i 2005 operacyjne leczenie L4/L5 i L5/S1, porażenie lewego nerwu strzałkowego z dobrą adaptacją do niełnosprawności.

(orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS – k. 425/426 plik VI akt ZUS, opinia lekarska – k. 20 – 21 dokumentacji medycznej)

Powyższe orzeczenie skutkowało wydaniem decyzji odmawiającej J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(Decyzja k. 427/428 plik VI akt ZUS)

W badaniu neurologicznym u J. S. rozpoznano porażenie lewej stopy po przebytym leczeniu operacyjnym kręgosłupa I-s, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego z zespołem bólowym obecnie bez jawnych objawów powikłań korzeniowych. Po operacyjnym leczeniu kręgosłupa lędźwiowego w 1995 r. u wnioskodawcy utrzymują się objawy porażenia lewej stopy w zakresie unerwienia nerwu strzałkowego. W obecnie przeprowadzonym badaniu neurologicznym stwierdzono ponadto zaniki mięśni, głównie lewego podudzia. Objawy te ograniczają sprawność ruchową badanego. Z neurologicznego punktu widzenia powodują więc istotne ograniczenie wnioskodawcy do pracy zgodnej z posiadanym poziomem kwalifikacji zawodowych – wykształcenie zasadnicze zawodowe – elektromonter, ostatnio kierowca MPK – 30 lat. Stan zdrowia ubezpieczonego nie zmienił się i nie zmieni się. Adaptacja wnioskodawcy do niepełnosprawności umożliwia mu jedynie sprawne samodzielne poruszanie, ale nie na tyle by mógł zostać zatrudniony na stanowisku gdzie wymagana jest pełna sprawność fizyczna. Ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy, obecnie okresowo do końca 2016 r. Obecnie wnioskodawca pracuje na stanowisku poniżej poziomu posiadanych kwalifikacji zawodowych.

(opinia biegłego lekarza sądowego z zakresu neurologii dr n. med. J. Z. – k. 88 – 90, pisemna opinia uzupełniająca – k. 105, ustna opinia uzupełniająca z dnia 27 kwietnia 2016 r. – 00:01:50 – 00:06:09 – płyta CD – k. 138, pisemna opinia uzupełniająca – k. 143)

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń w oparciu o załączone akta organu rentowego, dokumenty oraz opinię biegłego neurologa.

W ocenie Sądu opinia pisemna oraz opinie uzupełniające są w pełni wiarygodne. Zostały bowiem sporządzone przez biegłych o specjalności właściwej z punktu widzenia schorzeń wnioskodawcy w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej oraz wyniki przeprowadzonych badań własnych wnioskodawcy. Biegły neurolog uznał, iż schorzenia na jakie cierpi wnioskodawca tj. porażenie lewej stopy po przebytym leczeniu operacyjnym kręgosłupa I-s, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego z zespołem bólowym obecnie bez jawnych objawów powikłań korzeniowych oraz zaniki mięśni, głównie lewego podudzia uzasadniają uznanie ubezpieczonego za osobę częściowo niezdolną do pracy do 31 grudnia 2016 r.

W ocenie Sądu brak jest podstaw by kwestionować powyższą opinię, jest ona rzetelna, a wynikające z niej wnioski logiczne i prawidłowo uzasadnione. Opinia nie zawiera braków i wyjaśnia wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

W ocenie Sądu, pełnomocnik organu rentowego w żaden sposób nie podważył miarodajności złożonych opinii przez neurologa, a tym samym Sąd nie znalazł podstaw do powoływania dowodu z opinii innego biegłego tej samej specjalności. Dlatego też Sąd oddalił wniosek pełnomocnika ZUS o powołanie innego biegłego neurologa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy J. S. jest zasadne i jako takie skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Stosownie do art. 107 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Zgodnie z art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

- jest niezdolny do pracy;

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

- niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z art. 12 powyższej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się, stosownie do art. 13 ust 1 ustawy stopień naruszenia sprawności organizmu, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego: akt ZUS, akt sądowych, dokumentacji medycznej oraz z opinii biegłego neurologa wynika, że wnioskodawca jest osobą częściowo okresowo niezdolną do pracy.

Przyczyną częściowej okresowej niezdolności do pracy wnioskodawcy jest porażenie lewej stopy po przebytym leczeniu operacyjnym kręgosłupa I-s, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego z zespołem bólowym obecnie bez jawnych objawów powikłań korzeniowych oraz zaniki mięśni, głównie lewego podudzia.

Opinia biegłego neurologa została doręczona zarówno organowi rentowemu jak i wnioskodawcy z zobowiązaniem do ustosunkowania się do niej i złożenia ewentualnych pytań do biegłego.

Organ rentowy złożył zastrzeżenia do opinii biegłego neurologa. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że nie można zgodzić się z opinią biegłego neurologa.

W związku z tym Sąd dopuścił dowód z uzupełniającej pisemnej opinii biegłego neurologa.

W ocenie Sądu biegły neurolog w swoich opiniach uzupełniających ustosunkował się do wszystkich zarzutów dotyczących złożonej przez niego opinii oraz udzielił odpowiedzi na pytania organu rentowego. Wskazał jednoznacznie, że występujące u wnioskodawcy schorzenia oraz ich nasilenie powodują, częściową niezdolność do pracy wbrew twierdzeniom Komisji Lekarskiej ZUS.

Sąd Okręgowy nie podziela zarzutów podniesionych przez organ rentowy w stosunku do opinii biegłego neurologa. Zdaniem Sądu, biegły w swojej opinii precyzyjnie uzasadnił tezę zgodnie, z którą badany jest częściowo i okresowo niezdolny do pracy.

Reasumując uznać należy, iż omówione schorzenia powodują znaczne ograniczenia i skutkują częściową i okresową niezdolnością wnioskodawcy do pracy.

Sąd Okręgowy przyznał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 października 2014 r. do 31 grudnia 2016 r.

Data początkowa jest związana z datą kończącą pobieranie przez ubezpieczonego świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy, a data końcowa wynika z opinii biegłego neurologa.

Mając powyższe na uwadze, wobec zaistnienia podstaw do uwzględnienia odwołania Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu .