Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2016 r. w Gliwicach

sprawy A. B. (B.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 29 grudnia 2015 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia 24 grudnia 2015r.

(-) SSO Joanna Smycz

VIII U 214/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 grudnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu A. B. prawa do emerytury w niższym wieku w oparciu o art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. ponieważ nie udowodnił on 15 – letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach, a jedynie 1 rok, 9 miesięcy i 5 dni. Organ rentowy nie zaliczył do pracy w warunkach szczególnych okresu pracy odwołującego w (...) SA z siedzibą w C. od 2 maja 1977 r. do 31 grudnia 1996r. z uwagi to, iż w świadectwie pracy w warunkach szczególnych z dnia 28 października 2015r. pracodawca wskazał jako okres pracy w warunkach szczególnych jedynie okres od 1 stycznia 1997r. do 31 grudnia 2003r.

W odwołaniu ubezpieczony wniósł o przyznanie prawa do emerytury, podnosząc iż przez cały okres sporny w niniejszej sprawie wykonywał pracę w warunkach szczególnych jako elektromonter w kanałach remontowych.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, argumentując jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony ukończył 60 lat życia (...) r., nie jest członkiem OFE, na dzień 1 stycznia 1999 r. legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze ponad 25 lat oraz zaliczonym przez organ rentowy stażem pracy w warunkach szczególnych wynoszącym 1 rok, 9 miesięcy i 5 dni tj. okres pracy odwołującego w (...) SA z siedzibą w C. od 1 stycznia 1997r. do 31 grudnia 1998r.

Odwołujący, z zawodu elektromonter, został zatrudniony przez (...) SA z siedzibą w C. – Oddział w R. dnia 2 maja 1977r. gdzie pozostaje zatrudniony do nadal, na tym samym stanowisku. Od momentu przyjęcia do pracy zajmował się naprawą pojazdów szynowych – tramwajów – od strony podwozia w kanale remontowym znajdującym się na terenie wozowni. Jest to praca elektromontera kanałowego polegająca na usuwaniu awarii oraz dokonywaniu różnego rodzaju napraw mających na celu przywrócenie prawidłowego funkcjonowania tramwaju oraz utrzymanie ruchu. Prace w kanałach były wykonywane przez zespół dwóch elektromonterów oraz dwóch ślusarzy, zaś naprawą górnej części tramwaju zajmowali się ślusarz pudłowy i elektryk warsztatowy. Naprawy dokonywane w kanałach remontowych były ewidencjonowane przez ślusarzy kanałowych. Przez cały okres sporny ubezpieczony otrzymywał dodatek za pracę w warunkach szkodliwych oraz posiłki regeneracyjne. Prace te odwołujący wykonywał przez całe dniówki, tj. w pełnym wymiarze czasu pracy, przez cały okres sporny w niniejszej sprawie. Odwołujący nigdy nie był delegowany do innych prac, pracę elektromontera wykonywał wyłącznie w kanałach remontowych. Razem z nim od września 1980r. pracował również jako elektromonter w tym samym miejscu pracy tj. wozowni P. M. wykonując analogiczne prace jak ubezpieczony, któremu wyrokiem tut. Sądu z listopada 2013r. zaliczono tą pracę jako pracę w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony objął stanowisko brygadzisty, które wiąże się ze zmianą charakteru jego pracy, jednak nastąpiło to po okresie spornym w niniejszej sprawie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań świadków A. M. (zapis rozprawy z dnia 6 maja 2016r., minuty od 16.28 i nast.), P. M. (zapis rozprawy z dnia 6 maja 2016r., minuty od 31.21 i nast.), J. W. (zapis rozprawy z dnia 6 maja 2016 r., minuty 51.25 i nast.), przesłuchania odwołującego (zapis rozprawy z dnia 6 maja 2016 r., godziny 1.02 i nast.), pisma (...) z dnia 1 kwietnia 2016r. (k.14), charakterystyki stanowiska pracy odwołującego w (...) w C. za sporny okres (k.16), a także akt osobowych odwołującego i świadków A. M. i P. M. , dokumentów zarobkowych odwołującego oraz akt organu rentowego dołączonych do akt sprawy.

Wymienione wyżej dowody Sąd uznał za w pełni wiarygodne. Wyjaśnienia odwołującego oraz zeznania świadków są logiczne, wzajemnie się pokrywają i uzupełniają, a dodatkowo korelują z zapisami w aktach osobowych a w szczególności dokumentacji zarobkowej odwołującego , przedstawiając łącznie rzeczywisty przebieg pracy i zakres obowiązków odwołującego w spornym okresie.

W konsekwencji, Sąd uznał, że zgromadzone dowody są kompletne i pozwalają na dokonanie na ich podstawie ustaleń co do stanu faktycznego, a następnie – na rozstrzygnięcie sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych [Dz. U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.] prawo do emerytury ma ubezpieczony urodzony po 31 grudnia 1948 roku , który:

-

ukończył 60 lat,

-

udokumentował do dnia 31.12.1998 r. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych,
w tym co najmniej 15 lat zatrudnienia przy pracach wymienionych w wykazie A Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zm.),

-

nie przystąpił do OFE albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa,

Po myśli § 2 ust. 1 i 2 w/w rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa w ust. 1, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie

Okoliczność sporna w rozpoznawanej sprawie dotyczyła posiadania przez ubezpieczonego na dzień 1 stycznia 1999 r. wymaganego 15 – letniego okresu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych.

W wykazie A, dziale XIV, poz. 16 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. wymienione zostały – „Prace wykonywane w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych lub szynowych”.

W ocenie Sądu, przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że w okresie spornym ubezpieczony jako elektromonter wykonywał stale i w pełnym wymiarze pracę w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów szynowych, co wypełnia dyspozycję ww. opisanej pracy w warunkach szczególnych. Okoliczność tę potwierdziły słuchane w sprawie osoby oraz ujawniona dokumentacja osobowa i płacowa.

Co prawda (...) potwierdziły ubezpieczonemu okres zatrudnienia w warunkach szczególnych jedynie od 1 stycznia 1997r. do 31 grudnia 2003r.. w związku
z wykonywaniem pracy na stanowisku elektromontera urządzeń i aparatury trakcji elektrycznej z zaznaczeniem, że wykonywał pracę stale i w pełnym wymiarze wyłącznie w kanałach remontowych.

Natomiast w piśmie z dnia 1.04.2016r. stwierdzono, że sporny okres od 2 maja 1977 r. do 31 grudnia 1996r. nie może być potwierdzony jako okres zatrudnienia w warunkach szczególnych z powodu braku dokumentacji potwierdzającej, że w okresie tym prace były wykonywane stale i wyłącznie w kanale.

Jednak przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe potwierdziło, że ubezpieczony również w okresie przed 1 stycznia 1997r. wykonywał taką samą pracę i nie ma podstaw do kwestionowania, że były to prace elektromonterskie w kanałach remontowych.

Należy bowiem wskazać, że w postępowaniu odwoławczym przed sądem nie obowiązują ograniczenia dowodowe, występujące w postępowaniu o świadczenia emerytalno-rentowe przed organem rentowym. Sąd może ustalić okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość jak: okresy zatrudnienia, w tym wykonywanie pracy w warunkach szczególnych, za pomocą wszelkich środków dowodowych, przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2006 r., I UK 179/06, LEX nr 342283). Jak to już wyżej podniesiono, w ocenie Sądu ubezpieczony w toku postępowania wykazał, że w spornym okresie wykonywał pracę w warunkach szczególnych.

Na podstawie powyższych rozważań Sąd uznał, iż odwołujący legitymuje się na dzień 1 stycznia 1999r. 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych, a tym samym z dniem (...) , kiedy ukończył on 60 lat spełnia wszystkie przesłanki uprawniające go do żądanego świadczenia.

W tym stanie rzeczy, w oparciu o przytoczone przepisy prawa i art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury. Świadczenie zostało przyznane od dnia 24 grudnia 2015r., zgodnie z art. 129 ustawy emerytalnej.

(-) SSO Joanna Smycz