Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XXIV C 408/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIV Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Tyszka

Protokolant: pracownik biurowy Magdalena Słowińska

po rozpoznaniu w dniu 2 września 2015 r. w Warszawie na rozprawie sprawy

z powództwa m. st. Warszawy

przeciwko (...) Park sp. z o.o. w W.

o zapłatę

1. zasądza od (...) Park sp. z o.o. w W. na rzecz m. st. W. kwotę 86.462,61 zł (osiemdziesiąt sześć tysięcy czterysta sześćdziesiąt dwa złote sześćdziesiąt jeden groszy) wraz z odsetkami ustawowymi od kwot:

a)  28.820,87 zł od dnia 1 kwietnia 2012 r. do dnia zapłaty,

b)  28.820,87 zł od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty,

c)  28.820,87 zł od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty;

2. zasądza od (...) Park sp. z o.o. w W. na rzecz (...) W. kwotę 7.924 zł (siedem tysięcy dziewięćset dwadzieścia cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt: XXIV C 408/15

UZASADNIENIE

Pozwem z 19 marca 2015 roku powód (...) W. wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) Park sp. z o.o. z siedzibą w W. kwoty 86.462,61 zł wraz z ustawowymi odsetkami: od kwoty 28.820,87 zł od 1 kwietnia 2012 roku do dnia zapłaty, od kwoty 28.820,87 zł od 1 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty, od kwoty 28.820,87 zł od 1 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnienie powód wskazał, że pozwana (ówcześnie używająca firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.) na mocy umowy z 27 stycznia 2004 roku zawartej z (...) Spółką Akcyjną (...) Inwestorów Mieszkaniowych z siedzibą w W. stała się użytkownikiem wieczystym nieruchomości, położonej w W. przy ul. (...), róg ul. (...), stanowiącej działkę ewidencyjną nr (...) o powierzchni 4.138 m 2, która to nieruchomość jest własnością powoda. Pismem z 24 marca 2005 roku pozwana została poinformowana o wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste przedmiotowej działki. Opłatę ustalono na kwotę 13.031,90 zł. Pismem z 23 listopada 2006 roku powód złożył oświadczenie o wypowiedzeniu dotychczasowej wysokości opłaty i ustalił nową opłatę w wysokości 28.820,87 zł obowiązującą od 1 stycznia 2007 roku. Podwyższenie opłaty nie zostało w żaden sposób zakwestionowane przez pozwaną. Pozwana nie uiściła opłat za użytkowanie wieczyste za lata 2012, 2013 i 2014. Termin zapłaty kolejnych opłat upływał 31 marca każdego roku (k. 2-5 - pozew).

Nakazem zapłaty z 31 marca 2015 roku (sygn. akt XXIV Nc 55/15), wydanym w postepowaniu upominawczym, Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu (k. 36 - nakaz).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana (...) Park sp. z o.o. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w części ponad kwotę 39.905,70 zł oraz o zasądzenie kosztów postępowania. W ocenie pozwanej, w okresie objętym pozwem, była ona zobowiązana do uiszczenia opłaty rocznej w kwocie 13.301,90 zł. Pozwana podkreśliła, że ze względu na postępowania sądowe w sprawie wysokości opłaty rocznej, nie uiszczała opłat za wskazane lata, ponieważ nie była w stanie jednoznacznie ustalić wysokości zobowiązania oraz odsetek od zaległych opłat z tytułu użytkowania wieczystego. Ponadto pozwana dodała, że działania powoda uniemożliwiają wykorzystanie działki nr (...) zgodnie z jej przeznaczeniem (k. 42-45 - sprzeciw od nakazu zapłaty).

Na rozprawie strony podtrzymały swoje stanowiska.

Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego na wniosek stron Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Prawo użytkowania wieczystego działki - stanowiącej własność powoda - położonej w (...) W., dzielnicy U., przy zbiegu ulic (...), oznaczonej w ewidencji numerem 218, z obrębu (...)o powierzchni 4.183 m ( 2), dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa VII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...), przysługiwało (...) Spółce Akcyjnej (...) Inwestorów Mieszkaniowych z siedzibą w W. (bezsporne).

Umową z 27 stycznia 2004 roku, zawartą w formie aktu notarialnego, (...) Spółka Akcyjna (...) Inwestorów Mieszkaniowych przeniosła prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej działki na spółkę (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., w zamian za objęcie przez spółkę (...) SA udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym spółki (...) sp. z o.o. (bezsporne, k. 6-11 - umowa, k. 24-28 - elektroniczny odpis księgi wieczystej).

(...) M. sp. z o.o zmieniła firmę na (...) Park sp. z o.o. (k. 15 -postanowienie).

Pismem z 24 marca 2005 roku powód poinformował pozwaną o wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste. Opłata wynosiła 13.301,90 zł. Pismo zostało doręczone pozwanej 30 marca 2005 roku (k. 12 - pismo, k. 13 - potwierdzenie odbioru).

W piśmie z 23 listopada 2006 roku skierowanym do pozwanej, powód złożył oświadczenie o wypowiedzenie wysokości dotychczasowej opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste działki nr (...). Powód zaproponował ustalenie nowej wysokości opłaty na kwotę 28.820,90 zł. Opłata miała obowiązywać od 1 stycznia 2007 roku. Pozwana odebrała pismo 5 grudnia 2006 roku. Zmiana wysokości opłaty nie została zakwestionowana przez pozwaną (k. 17-18 - pismo, k. 19 - potwierdzenie odbioru).

Pismem z 22 października 2007 roku powód wypowiedział pozwanej dotychczasową stawkę opłaty rocznej wynoszącą 1 %. Powód ustalił, że od 1 stycznia 2008 roku stawka ta będzie wynosić 3 %. Na skutek zakwestionowania nowej opłaty przez pozwaną, Sąd Apelacyjny w Warszawie, wyrokiem z 2 września 2011 roku (sygn. akt I ACa 129/11) ustalił, że stawka procentowa opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste działki nr (...) powinna nadal wynosić 1 % (niesporne, k. 48 - pismo).

Kolejnej aktualizacji opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste przedmiotowej nieruchomości powód dokonał pismem z 10 grudnia 2012 roku, ustalając wysokość nowej opłaty na kwotę 61.694,23 zł. Pozwana złożyła wniosek o ustalenie, że wypowiedzenie opłaty rocznej było nieuzasadnione. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. oddaliło wniosek pozwanej i utrzymało w mocy nową wysokość opłaty. Od tego orzeczenia pozwany wniósł sprzeciw do sądu. Sprawa jest obecnie rozpatrywana przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie (k. 49 - pismo, k. 50-51 – orzeczenie SKO, k. 52-53 - sprzeciw).

Pozwana nie uiściła opłat rocznych za lata: 2012, 2013 i 2014 (bezsporne, k. 20-21 - wezwanie do zapłaty).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie złożonych do akt sprawy dokumentów, uznając je za wiarygodne, w braku okoliczności mogących prowadzić do przeciwnych wniosków.

Sąd zważył, co następuje.

Powód Miasto S. W. domagał się zasądzenie od pozwanej spółki kwoty 86.462,61 zł z ustawowymi odsetkami z tytułu nieuiszczonych opłat rocznych za oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste.

Okolicznością bezsporną w niniejszej sprawie było, że pozwanej przysługiwało prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w W., przy zbiegu ulic (...), oznaczonej w ewidencji numerem 218, której właścicielem jest powód. Wobec tego zgodnie z art. 71 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (dalej u.g.n.)(tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 782) i art. 238 k.c. pozwana była zobowiązana do uiszczania na rzecz powoda opłat rocznych za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste.

Opłata z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczysta może być zmieniana w okresie trwania użytkowania wieczystego. Art. 77 ust. 1 u.g.n. stanowi, że wysokość opłaty rocznej podlega aktualizacji nie częściej niż raz na 3 lata, jeżeli wartość nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste ulegnie zmianie. Stosownie do art. 78 ust. 1 u.g.n. organ zamierzający zaktualizować opłatę roczną powinien wypowiedzieć na piśmie wysokość dotychczasowej opłaty, do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego, przesyłając równocześnie ofertę przyjęcia jej nowej wysokości. W wypowiedzeniu należy wskazać sposób obliczenia nowej wysokości opłaty i pouczyć użytkownika wieczystego o sposobie zakwestionowania wypowiedzenia. Do wypowiedzenia dołącza się informację o wartości nieruchomości oraz o miejscu, w którym można zapoznać się z operatem szacunkowym.

W myśl ust. 2 art. 78 u.g.n. wprowadzenie nowej wysokości opłaty może zostać zakwestionowane przez użytkownika wieczystego w terminie 30 dni od dnia otrzymania wypowiedzenia. Użytkownik wieczysty powinien w tym czasie złożyć do samorządowego kolegium odwoławczego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości. Art. 78 ust.4 u.g.n. wskazuje, że złożenie wniosku o zbadanie aktualizacji wysokości opłaty, nie zwalnia z obowiązku uiszczania opłat w dotychczasowej wysokości. Jeżeli użytkownik wieczysty nie złoży wniosku o zbadanie aktualizacji, organ oraz użytkownika wieczystego od 1 stycznia roku następnego obowiązuje nowa wysokość opłaty zaoferowana w wypowiedzeniu.

Mając na uwadze powyższe przepisy należało stwierdzić, że do 31 grudnia 2006 roku pozwana zobowiązana była uiszczać opłatę roczną w wysokości 13.301,90 zł. Opłata ta została jej wypowiedziana przez powoda pismem z 23 listopada 2006 roku. Powód wypełnił wszystkie przesłanki formalne wypowiedzenia, o jakich mowa w art. 78 u.g.n., tj. dokonał wypowiedzenia na piśmie, w terminie do 31 grudnia, wskazał nową wysokość opłaty i sposób jej obliczenia, pouczył użytkownika o prawie zakwestionowania nowej wysokości opłaty oraz poinformował o miejscu, w którym użytkownik może zapoznać się z operatem szacunkowym. Pozwana nie zakwestionowała aktualizacji opłaty. Wobec powyższego należało uznać, że doszło do skutecznego wypowiedzenia dotychczasowej opłaty. Od 1 stycznia 2007 roku pozwana była zobowiązana uiszczać opłatę w wysokości 28.820,90 zł. Obowiązku tego nie uchyliły kolejne wypowiedzenia opłaty dokonywane przez powoda, które pozwana kwestionowała, wnosząc wnioski do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Wypowiedzenie dokonane pismem z 22 października 2007 roku okazało się nieuzasadnione, nie wywołało ono zatem żadnych skutków prawnych. Odnośnie wypowiedzenia z 10 grudnia 2012 roku, to zgodnie ze wskazanym powyżej art. 78 ust. 4 u.g.n., pomimo zakwestionowania, wypowiedzenia użytkownik wieczysty jest zobowiązany do wnoszenia opłaty w dotychczasowej wysokości. Toczące się postępowanie sądowe, dotyczące wspomnianego ostatnio wypowiedzenia, nie miało zatem znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Złożenie wniosku o zbadanie aktualizacji opłaty nie zwalnia bowiem użytkownika wieczystego od wnoszenia opłaty w dotychczasowej wysokości. Jak już wskazano, opłata ta w latach 2012-2014 wynosiła 28.820,87 zł rocznie, bowiem pozwana nie przedstawiła, żadnych argumentów, które uzasadniałyby stwierdzenie, że ustalenie opłaty na tę kwotę nie było skuteczne. Nie ulegało wątpliwości Sądu, że pozwana w latach 2012, 2013 i 2014 powinna była corocznie uiszczać na rzecz powoda wyżej wymienioną kwotą. Łącznie zaległości pozwanej za wskazany okres, z tytułu opłaty rocznej wyniosły więc 86.462,61 zł.

Należy zaznaczyć, że obowiązek zapłaty opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nie jest zależny od działań organów administracyjnych decydujących o możliwości wykorzystania gruntu na cele budowlane. Uprawnienia powoda jako osoby prawnej będącej właścicielem przedmiotowej nieruchomości są niezależne od decyzji administracyjnych wydawanych przez organ w osobie Prezydenta m. st. W., bez znaczenia czy wspomniane decyzje były prawidłowe/nieprawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, należało zasądzić od pozwanej na rzecz powoda kwotę 86.462,61 zł.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 71 ust. 4 u.g.n. oraz art. 481 k.c. Stosownie do art. 71 ust. 4 u.g.n opłaty roczne powinny być wnoszone przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Natomiast zgodnie z art. 481 §1 i § 2 zd.1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

Roszczenie powoda o zapłatę kolejnych opłat rocznych stawało się wymagalne z dniem 1 kwietnia każdego roku. Ustawa o gospodarce nieruchomościami nie przewidywała szczególnej stopy odsetek, wobec tego należało zasądzić odsetki ustawowe. Mając na uwadze powyższe należało stwierdzić, że powodowi przysługiwały odsetki ustawowe: od opłaty rocznej za rok 2012 w wysokości 28.820,87 zł od 1 kwietnia 2012 r. do dnia zapłaty, od opłaty rocznej za rok 2013 w wysokości 28.820,87 zł od 1 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty, od opłaty rocznej za rok 2014 w wysokości 28.820,87 zł od 1 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty, o czym orzeczono w punkcie 1. wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. i wynikającej z niego zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Pozwana przegrała niniejszą sprawę w całości, wobec tego powodowi przysługiwało roszczenie o zwrot poniesionych przez niego kosztów procesu. Na koszty te złożyła się opłata od pozwu w wysokości 4.324 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości 3.600 zł (§ 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu), łącznie 7.924 zł. Mając powyższe na uwadze, ostatnio wymienioną kwotę należało zasądzić od pozwanej na rzecz powoda, o czym orzeczono w punkcie 2. wyroku.