Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 408/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2016r.

Sąd Okręgowy/Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie

Wydział IV

w składzie:

Przewodniczący SSO Lidia Łataś

Protokolant Katarzyna Kilan

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2016r. w Częstochowie

sprawy S. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania S. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C.

z dnia 8 marca 2016r. Nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje ubezpieczonemu S. M. prawo do emerytury od 14 lutego 2016r.;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C. na rzecz ubezpieczonego S. M. kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 408/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 marca 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C. odmówił ubezpieczonemu S. M. prawa do emerytury.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ rentowy podniósł, iż ubezpieczony nie spełnia warunków wymaganych art. 32 w związku z art. 184 ustawy o emeryturach i rentach
z FUS. Organ rentowy na dzień 1 stycznia 1999r. uznał za udowodnione okresy składkowe
i nieskładkowe w wymiarze 27 lat, 1 miesiąca i 17 dni, w tym 10 lat, 11 miesięcy i 19 dni pracy wykonywanej w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych. ZUS wskazał, iż nie uwzględnił do okresów pracy w warunkach szczególnych okresu pracy od
10 lipca 1978r. do 31 sierpnia 1985r. w (...) Przedsiębiorstwie (...) w D., ponieważ ubezpieczony nie przedłożył co do tego okresu świadectwa pracy wystawionego przez pracodawcę.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony. Domagał się przyznania prawa do emerytury oraz zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego. Wnosił o uwzględnienie do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu pracy w (...) Przedsiębiorstwie (...) w D. od 10 lipca 1978r. do 31 sierpnia 1985r. Podnosił, że do 28 lutego 1981r. pracował jako ślusarz remontowy maszyn i urządzeń hutniczych przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń oraz pracach budowlano-montażowych i budowlano-remontowych na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane były prace w warunkach szczególnych. Natomiast od 1 marca 1981r. do końca zatrudnienia pracował jako spawacz. Dla potwierdzenia charakteru swojej pracy wnosił o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, wywodząc jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

S. M. urodził się (...), wniosek o emeryturę zgłosił w dniu 22 lutego 2016r. Organ rentowy uznał za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999r. okresy składkowe i nieskładkowe w wymiarze 27 lat, 1 miesiąca i 17 dni, w tym 10 lat, 11 miesięcy i 19 dni pracy wykonywanej w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (od 10 września 1985r. do 31 maja 1989r. w Kombinacie (...) oraz od 7 maja 1991r. do 31 grudnia 1998r. w Zakładach (...)
z wyłączeniem przypadającym po 14 listopada 1991r. okresów zwolnień chorobowych). Odwołujący nie jest członkiem OFE.

dowód: akta ZUS.

Ubezpieczony w okresie od 10 lipca 1978r. do 31 sierpnia 1985r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Przedsiębiorstwie (...) w D.. Odwołujący początkowo został zatrudniony na stanowisku ślusarza remontowego. Pracę wykonywał na terenie hut w Polsce. Prace polegały na remontach maszyn i urządzeń produkcyjnych na wydziałach hut, takich jak: wielkie piece, stalownie, walcownie. W trakcie zatrudnienia uzyskał uprawnienia spawalnicze i od dnia 1 marca 1981r. powierzono mu obowiązki spawacza elektrycznego. Od tej daty wykonywał prace spawalnicze na wydziałach produkcyjnych hut na terenie całego kraju, przy remontach obiektów i urządzeń hutniczych.

dowód: akta osobowe, zeznania świadków R. K. k. 25, W. M.

k. 25,26, wyjaśnienia ubezpieczonego k. 26 verte.

Odwołanie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(tekst jednolity Dz.U. z 2015r., poz. 748 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury
w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (ust. 2).

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS, ubezpieczonym urodzonym przed 1 stycznia 1949r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ust.1. Ust. 2 art. 32 ustawy stanowi, iż za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. W ust. 4 powołanego art. 32 ustawy wskazano, iż wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust. 2 i 3 przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia RM z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Do uzyskania prawa do emerytury wymagany jest dla mężczyzny okres zatrudnienia w wymiarze 25 lat /§3/. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli osiągnie wiek emerytalny, wynoszący dla mężczyzn 60 lat, ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych /§ 4 ust. 2/. Praca w warunkach szczególnych winna być wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku /§ 2 ust. 1/.

Ubezpieczony spełnia wszystkie powołane wyżej warunki do uzyskania prawa do emerytury, bowiem do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął okres pracy w wymiarze 27 lat,
1 miesiąca i 17 dni, w tym ponad 15 lat pracy w warunkach szczególnych oraz ukończył 60 lat. Ponadto odwołujący nie jest członkiem OFE.

Ubezpieczony występując o wcześniejszą emeryturę nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych ze sporny okres zatrudnienia. Nie może to powodować nieuwzględnienia jego żądań, albowiem zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokości mogą być udowadniane wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego, w tym dowodami z zeznań świadków (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 kwietnia 2009r., sygn. I UK 316/08, LEX nr 707858).

Sąd uznał w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, iż wnioskodawca
w okresie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w D. w okresie od 1 marca 1981 roku do 31 sierpnia 1985 roku (4 lata, 6 miesięcy) stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym i gazowym na terenie hut, związane z remontami obiektów i urządzeń hutniczych. Te rodzaje prac wymienione są w dziale XIV, poz. 12 wykazu A do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.).

Okoliczność ta została w sposób jednoznaczny potwierdzona zeznaniami świadków R. K. i W. M., którzy pracowali wspólnie z ubezpieczonym oraz wyjaśnieniami ubezpieczonego. Świadkowie potwierdzili, że po ukończeniu kursu spawacza, ubezpieczony wykonywał prace spawalnicze przy remontach maszyn i urządzeń hutniczych. Ubezpieczony pracując w charakterze ślusarza, a następnie spawacza wykonywał co do zasady remonty maszyn i urządzeń hutniczych na oddziałach będących w ruchu, tzw. remonty na gorąco. Zdarzały się również planowe remonty na oddziałach zamkniętych. Zeznania świadków znajdują potwierdzenie w dokumentacji osobowej ubezpieczonego z tego okresu. Ubezpieczony podjął zatrudnienie jako ślusarz remontowy na wydziale (...), Oddziale (...) Następnie z dniem 1 marca 1981 roku ubezpieczony, w związku z ukończeniem kursu spawalniczego, w ramach tego wydziału, został przeniesiony na stanowisko spawacza elektrycznego i w tym charakterze pracował do końca zatrudnienia. W aktach osobowych znajduje się również wystawione w trakcie zatrudnienia świadectwo pracy w szczególnych warunkach z dnia 11 października 1982 roku, potwierdzające wykonywanie przez ubezpieczonego prac przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym i gazowym na obiektach i urządzeniach hutniczych. Zaliczenie ubezpieczonemu do okresów pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w (...) w D. na stanowisku spawacza powoduje, że odwołujący udokumentował ponad 15 letni okres pracy w szczególnych warunkach. Spełnia również pozostałe w warunki do przyznania świadczenia.

Zebrany materiał dowodowy nie daje natomiast wystarczających podstaw do uwzględnienia do pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia ubezpieczonego na stanowisku ślusarza remontowego od 10 lipca 1978 roku do 28 lutego 1981 roku (wykaz A, dział XIV, poz. 24). Z zeznań świadków wynika bowiem, że nie wszystkie remonty były wykonywane na oddziałach będących w ruchu. W tym zakresie, w celu uwzględnienia tego okresu do pracy w szczególnych warunkach, konieczne byłoby przeprowadzenie dalej idącego postępowania dowodowego, w celu ustalenia czy można uznać, że praca na tym stanowisku była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na oddziałach i wydziałach na których jako podstawowe wykonywane są prace w szczególnych warunkach. Ponieważ udowodniony okres pracy w szczególnych warunkach jest wystarczający do uzyskania świadczenia, prowadzenie postępowania dowodowego w tym zakresie należy uznać za zbędne.

Orzeczono w oparciu o art. 184 w związku z art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015r., poz. 1804).