Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lutego 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2016r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania S. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N.

z dnia 20 marca 2015 r. (Nr (...))

w sprawie S. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo S. P. do emerytury od (...)2014 roku.

Sygn. akt IV U 623/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 20 marca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N., działając na podstawie art. 184 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił S. P. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999 r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Ponadto, w ocenie organu rentowego ubezpieczony nie jest uprawniony do emerytury na podstawie art.24 ust.1b pkt 18 wyżej wymienionej ustawy, ponieważ nie osiągnął wieku emerytalnego 66 lat i 10 miesięcy. Ubezpieczony nie jest również uprawniony do emerytury częściowej, gdyż stosownie do art. 26 b ust. 1, powyższej ustawy nie osiągnął wieku emerytalnego wynoszącego 65 lat oraz nie udokumentował co najmniej 40 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. P. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury w obniżonym wieku na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że, mimo zmian w treści angaży, przez cały okres od 1976r. do 2005r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach w (...), będąc zatrudnionym na stanowisku tłoczarza w metalu (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji. Odnośnie odmowy przyznania ubezpieczonemu prawa do emerytury na podstawie art.184 ustawy emerytalnej organ rentowy wskazał, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił okres pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze w szczególnych warunkach wynoszący 7 lat, 8 miesięcy i 16 dni, zamiast wymaganych 15 lat. Do powyższego okresu organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu okres zatrudnienia w (...) S.A. w S. od 1 kwietnia 1977r. do 6 maja 1977r., od 1 sierpnia 1978r. do 24 czerwca 1985r., od 7 września 1993r. do 30 listopada 1993r., od 10 czerwca 1997r. do 12 lipca 1997r., od 17 lipca 1997r. do 6 września 1997r., od 10 września 1997r. do 4 października 1997r., od 13 października 1997r. do 31 października 1997r. oraz od 4 listopada 1997r. do 22 grudnia 1997r. (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-5 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. P. w dniu (...). ukończył 60-ty rok życia. W dniu 25 sierpnia 2014r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 25 sierpnia 2014r. k.1-4 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 26 lat, 11 miesięcy, z czego okresy składkowe wynoszą 25 lat, 9 miesięcy i 6 dni, okresy składkowe zagraniczne 5 miesięcy, a okresy nieskładkowe 8 miesięcy i 24 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999 r. ubezpieczony legitymuje się stażem pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 7 lat, 8 miesięcy i 16 dni zamiast wymaganych 15 lat. Powyższy staż pracy organ rentowy ustalił w oparciu o świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych wydane przez (...) S.A. w S. (świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych k.7-10 akt emerytalnych).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą co najmniej 15-letniego stażu pracy w szczególnych warunkach decyzją z 20 marca 2015r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 20 marca 2015r. k. 49 akt emerytalnych).

Ubezpieczony był zatrudniony w (...) SA w W. od 2 sierpnia 1975r. do 30 listopada 2006r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 30 listopada 2006r. k.16 akt emerytalnych).

Ubezpieczony został zatrudniony w powyższym przedsiębiorstwie na podstawie umowy o pracę z 2 sierpnia 1975r. na stanowisku ślusarza (umowa o pracę z 2 sierpnia 1975r. k.2B osobowych). Na stanowisku tym pracował do 31 lipca 1978r., z wyłączeniem okresu od 1 kwietnia 1977r. do 6 maja 1977r. kiedy pracodawca powierzył ubezpieczonemu obowiązki montera konstrukcji stalowych, co polegało na spawaniu tych konstrukcji (pisma z 12 kwietnia 1977r. i 10 maja 1977r. o powierzeniu ubezpieczonemu obowiązków montera konstrukcji stalowych k.B6-B7 akt osobowych oraz świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach w okresie od 1 kwietnia 1977r. do 6 maja 1977r. k.7 akt emerytalnych). Następnie od 1 sierpnia 1978r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu stanowisko tłoczarza w metalu na Wydziale W1 ,tj. obróbki wstępnej. Na stanowisku tym ubezpieczony pracował do 24 czerwca 1985r. Następnie od 25 czerwca 1985r. do 31 grudnia 1985r. ubezpieczony korzystał z urlopu bezpłatnego (zaakceptowane podanie o urlop bezpłatny k.B29 akt osobowych). Po powrocie z urlopu bezpłatnego, od 1 stycznia 1986r. ubezpieczony powrócił do pracy na Wydziale W1 . Formalnie pracodawca powierzył mu stanowisko ślusarza (pismo pracodawcy z 27 stycznia 1986r. k.B33 akt osobowych.). Faktycznie, od 1 stycznia 1986r. ubezpieczony powrócił do pracy na stanowisku tłoczarza w metalu i pracę tę wykonywał do 31 grudnia 1998r. (z krótkimi przerwami, kiedy pracował przy montażu konstrukcji stalowych na wysokości – vide: świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach k.9-10 akt emerytalnych), przy czym od 1 grudnia 1996r. stanowisko pracy ubezpieczonego nazywało się operator wielomaszynowy (pismo pracodawcy z 29 listopada 1996r. o powierzeniu ubezpieczonemu od 1 grudnia 1996r. stanowiska operatora wielomaszynowego k.B87 akt osobowych).

Wykonując pracę tłoczarza w metalu ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obsługiwał maszynę o nazwie dziurkarka, przy użyciu której tłoczył otwory w blachach i kształtownikach. Otwory te umożliwiały następnie skręcenie blach i konstrukcji stalowych (zeznania świadków: A. Ł. k.16v-17 – nagranie od 14 minuty do 20 minuty, J. C. k.17 - nagranie od 20 minuty do 25 minuty i B. P. k.17 – nagranie od 25 minuty do 28 minuty oraz zeznania ubezpieczonego k.17-17v – nagranie od minuty 28 do 32 i k.16 – nagranie od minuty 1 do 10).

Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.11 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie S. P. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z § 2 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego stażu pracy w warunkach szczególnych wynoszącego co najmniej 15 lat. Poza sporem pozostawało, że natomiast, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz, iż spełnia wymóg 25 lat stażu ubezpieczeniowego.

Ubezpieczony podnosił, że do stażu pracy w szczególnych warunkach należy zaliczyć okres jego pracy na stanowisku tłoczarza w metalu, który nie zakończył się z dniem 24 czerwca 1985r. (od 26 czerwca 1986r. ubezpieczony był na urlopie bezpłatnym), ale kontynuowany był przez niego po powrocie z urlopu bezpłatnego od 1 stycznia 1986r. do 31 grudnia 1998r. mimo, ze formalna nazwa stanowiska brzmiała ślusarz lub operator wielomaszynowy.

Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd doszedł do przekonania, że stanowisko ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie. Przeprowadzone w sprawie dowody ze spójnych zeznań świadków w osobach współpracowników ubezpieczonego, w tym jego przełożonego na Wydziale W1 – mistrza A. Ł. oraz spójnych zeznań samego ubezpieczonego pozwoliły na ustalenie, że pracę tłoczarza w metalu ubezpieczony wykonywał również od 1 stycznia 1986r. do 31 grudnia 1998r., a nie tylko w okresie od 1 sierpnia 1978r. do 24 czerwca 1985r. (vide: świadectwo k.8 akt emerytalnych). Pomimo bowiem nazwy stanowiska określonej w angażach jako ślusarz lub operator wielomaszynowy ubezpieczony przez cały powyższy okres (z wyłączeniem okresów, kiedy pracował przy montażu konstrukcji stalowych na wysokości – vide: ustalenia faktyczne) pracował na stanowisku tłoczarza w metalu. Pracę tłoczarza w metalu należy zaliczyć do pracy w szczególnych warunkach w myśl wykazu A dział III poz.45 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. - obsługa agregatów do walcowania, tłoczenia i ciągnienia wraz z urządzeniami pomocniczymi i wykańczającymi. Nie ulega wątpliwości, że (...) jako producent konstrukcji stalowych był przedsiębiorstwem zaliczanym do przemysłu metalowego.

Podkreślić należy, że dla kwalifikacji danego zatrudnienia jako pracy w szczególnych warunkach decydujące znaczenie ma nie nazwa stanowiska użyta w dokumentach pracowniczych, lecz rodzaj faktycznie wykonywanej pracy.

Mając na uwadze całokształt przedstawionych okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art 477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że S. P. przysługuje prawo do emerytury od(...)r., tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie tego prawa.