Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 327/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz

Protokolant: star. sekr. sądowy Katarzyna Awsiukiewicz

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2016 r. w Legnicy

sprawy z wniosku J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o wysokość renty rodzinnej

na skutek odwołania J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 15 lutego 2016 r.

znak (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt: VU 327/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 lutego 2016 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L., odmówił J. S. prawa do ponownego ustalenia wysokości renty rodzinnej w oparciu o art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych („ustawa emerytalna”), uzasadniając, że zgodnie z powołanym przepisem renta rodzinna podlega ponownemu obliczeniu, o ile została ustalona po emeryturze przysługującej emerytowi, który zmarł po dniu 30.04.2015 r., a więc gdy emeryt mógł zgłosić wniosek o przeliczenie emerytury z zastosowaniem nowej regulacji prawnej, która weszła w życie 01.05.2015 r. Organ wskazał, że w związku z tym, że mąż ubezpieczonej zmarł w dniu 24.11.2012 r., tj. przed wejściem w życie art. 110a ustawy emerytalnej, brak jest podstaw do obliczenia renty rodzinnej przy jego zastosowaniu, gdyż zgodnie z art. 73 ustawy emerytalnej renta rodzinna stanowi 85 % świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu.

Odwołanie od tej decyzji wniosła J. S., domagając się przeliczenia renty rodzinnej w oparciu o art. 110a ustawy emerytalnej. Podniosła, że różnicowanie praw wdowy po mężu zmarłym przed dniem 1 maja 2015 r. z prawami wdowy zmarłego męża po dniu wejścia w życie art. 110a w.w. ustawy, jest niezgodne z zasadą równości wobec prawa.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zaprezentowane w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni J. S. na mocy decyzji organu rentowego z dnia 19 grudnia 2012 r. jest uprawniona do renty rodzinnej po zmarłym mężu R. S. od dnia jego śmierci, tj. od dnia (...), który uprawniony był do emerytury górniczej. Wysokość renty rodzinnej została ustalona na 85% równowartości emerytury zmarłego.

W dniu 27 stycznia 2016 r. wnioskodawczyni złożyła wniosek do organu rentowego o ponowne ustalenie wysokości świadczenia poprzez przeliczenie podstawy wymiaru renty rodzinnej na podstawie art. 110a ustawy emerytalnej.

W rozpoznaniu powyższego wniosku organ rentowy wydał dnia 15 lutego 2016r. decyzję odmowną, zaskarżoną w niniejszej sprawie.

Dowód: - akta ubezpieczeniowe wnioskodawczyni tom IV – decyzja z dn. 19.12.2012 r. – k. 19, wniosek – k. 74-75v, decyzja z dn. 15.02.2016r. – k. 76 .

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie okoliczności faktyczne pozostawały bezsporne, a spór sprowadzał się do interpretacji treści przepisu art. 110a ustawy emerytalnej, tj. czy na podstawie tego przepisu możliwe jest przeliczenie renty rodzinnej przyznanej wnioskodawczyni po zmarłym mężu.

Jak wynika z treści art. 110a ust.1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%. Zgodnie z ustępem 2 tego przepisu, ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Jak wynika wprost z treści wyżej cytowanego przepisu, reguluje on wyłącznie możliwość przeliczenia świadczenia w postaci emerytury. Wynika to nie tylko z wykładni językowej, ale i systemowej, bowiem pozostałe przepisy dotyczące przeliczenia świadczeń, np. art. 110 i 111 ustawy emerytalnej, wprost wskazują na możliwość przeliczenia emerytury i renty. Wnioskodawczyni natomiast jest osobą uprawnioną do renty rodzinnej, i stąd brak jest możliwości przeliczenia takiego świadczenia na podstawie art. 110a ustawy emerytalnej.

Mając nadto na uwadze, że podstawą wysokości pobieranej przez odwołującą renty rodzinnej, jest świadczenie emerytalne, które przysługiwało jej zmarłemu mężowi, należy wskazać, że Sąd podziela też stanowisko organu rentowego zawarte w zaskarżonej decyzji oraz odpowiedzi na odwołanie odnośnie możliwości przeliczenia emerytury zmarłego.

Istotnie, stan prawny obowiązujący w chwili śmierci męża wnioskodawczyni nie przewidywał uregulowania z art. 110a, wprowadzonego dopiero ustawą z dnia 5.03.2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015r., poz. 552) i obowiązującego od dnia 1 maja 2015 r. W takiej sytuacji nie ma w ogóle możliwości przeliczenia emerytury zmarłego męża ubezpieczonej poprzez zastosowanie powołanego przepisu prawnego. Jak słusznie podkreślił organ rentowy w przypadku emeryta, który zmarłby po dniu 30.04.2015r., a więc w trakcie obowiązywania przepisu art. 110 a ustawy emerytalnej, w przypadku spełnienia przesłanek i przeliczenia emerytury zmarłego w sposób wynikający z tego przepisu, należałoby następnie przeliczyć rentę rodzinną przysługującą po takim emerycie. Taka sytuacja nie dotyczy jednak zmarłego małżonka skarżącej.

Należy też zauważyć, że wysokość renty rodzinnej stanowi pochodną wysokości świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu według stanu faktycznego i prawnego na dzień jego śmierci. Zasada równości wobec prawa, w ocenie Sądu, powinna być w przypadku wnioskodawczyni odnoszona zatem do sytuacji ubezpieczonych uprawnionych do renty rodzinnej po małżonku zmarłym przed omawianą nowelizacją. Na marginesie należy dodać, że ewentualne odstępstwa od nakazu równego traktowania podmiotów podobnych mające podstawę w przepisach prawnych przy zastosowaniu kryterium daty nabycia uprawnień czy daty urodzenia, z reguły nie były uznawane dotąd za niekonstytucyjne (por. wyroki Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 maja 2008 r., SK 9/07 oraz z dnia 16 marca 2010 r., K 17/09).

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie, nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.