Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 5 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Jakub Idziorek

Protokolant: Gabriela Wierzgacz

po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2016 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

przeciwko M. J. i S. J. (1)

- o zapłatę

I.  zasądza solidarnie od pozwanych M. J. i S. J. (1) na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwotę 7669,38 zł (siedem tysięcy sześćset sześćdziesiąt dziewięć zł trzydzieści osiem gr) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, a od dnia 1 stycznia 2016 roku za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 6 czerwca 2014 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanych M. J. i S. J. (1) na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwotę 2982,18 zł (dwa tysiące dziewięćset osiemdziesiąt dwa zł osiemnaście gr) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje zwrócić powodowi od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 34,82 zł (trzydzieści cztery złote osiemdziesiąt dwa grosze) tytułem nadpłaconych kosztów sądowych.

Sygn. akt XI GC 190/15

Sprawa była rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym

UZASADNIENIE

Dnia 5 września 2014 roku powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. wniosła przeciwko pozwanym M. J. i S. J. (2) pozew o solidarną zapłatę kwoty 7669,38 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 6 czerwca 2014 roku do dnia zapłaty oraz złożyła wniosek o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że pozwani zlecili jej naprawę wózka widłowego. Początkowo zlecenie nie obejmowało remontu pompy wtryskowej silnika oraz czyszczenia zbiornika paliwa, jednak po dokonanym remoncie okazało się, że konieczne jest przeprowadzenie również tych prac. Pozwany S. J. (1) wyraził zgodę na wykonanie dodatkowych prac, tym samym rozszerzenie zakresu zlecenia. Za wykonaną naprawę powódka wystawiła pozwanym fakturę VAT na kwotę 11 869,38 złotych. Pozwani odmówili zapłaty, wskazując, iż zakres wykonanych prac oraz użyte części, nie pokrywają się ze zleceniem naprawy. Zdaniem pozwanych wartość zleconych powódce prac powinna wynieść kwotę 4200 złotych i taką też kwotę uregulowali.

Dnia 25 listopada 2014 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty, zgodnie z żądaniem powódki.

W przepisanym terminie pozwani złożyli sprzeciw, w którym wnieśli o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazali, że nie rozszerzyli telefonicznie zakresu pierwotnego zlecenia, wobec czego dokonali zapłaty za wartość prac, na które rzeczywiście się umówili.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. jest przedsiębiorcą, której przedmiotem działalności jest m.in. naprawa maszyn oraz pojazdów samochodowych. Pozwani M. J. oraz S. J. (1) prowadzą spółkę cywilną zaś przedmiotem jej działalności gospodarczej jest cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia.

Dowód:

-KRS powódki oraz (...) pozwanych, k. 10-17

Pozwani zlecili powódce rozebranie wózka widłowego marki T. (...) numer (...) i dokonanie jego inwentaryzacji celem określenia koniecznego zakresu naprawy oraz przygotowania wózka pod wymogi Urzędu Dozoru Technicznego. Dnia 8 kwietnia 2014 roku powódka odebrała od pozwanych wózek widłowy bez zastrzeżeń. Tego samego dnia powódka przedstawiła pozwanym dwie wstępne oferty naprawy wózka. W pierwszej ofercie wskazano: remont kapitalny silnika w zakres której wchodzą prace w obrębie głowicy, bloku silnika, końcówek wtryskiwaczy, flirty, oleje oraz demontaż i montaż części oraz sprzętu silnika (cena 5000 złotych).W drugiej ofercie wskazano: remont kapitalny silnika (cena 5000 złotych netto), tłumik (cena 300 złotych netto), potencjometr wychyłu SAS (cena 567,28 złotych netto), materiały pomocnicze (100 złotych netto), wózek zastępczy (2000 złotych netto za miesiąc), transport wózka zastępczego (860 złotych netto), demontaż i montaż silnika (960 złotych netto) oraz naprawa warsztatowa (650 złotych netto). Dokładne określenie kosztów miało nastąpić po szczegółowej weryfikacji.

Dowód:

-protokół przekazania, k. 21;

-wstępna oferta, k. 18-20, k. 29;

-zeznania R. J. (1), k. 84.

Dnia 14 kwietnia 2014 roku pozwani zlecili powódce naprawę rzeczonego wózka widłowego. W zleceniu zawarto następujące pozycje: wymianę końcówek wtryskiwaczy, wymianę kompletu uszczelnień, wymianę zestawu cylindrowo-tłokowego, wymianę flirtów, mycie komory silnika oraz wymianę tłumika. Wymiana zestawu cylindrowo-tłokowego jest głównym elementem remontu silnika. Na spotkaniu w dniu 14 kwietnia 2014 roku strony umówiły się dodatkowo na naprawę masztu (wymianę sworzni, panewek), a także czyszczenia zbiornika paliwa. Podczas oględzin mechanik D. M. wskazywał S. J. (2) na zużycie tulei i tłoków. S. J. (1) początkowo opowiadał się tylko za wymianą tłoków, jednak po wytłumaczeniu, że nie wymiennie pozostałych elementów będzie skutkować uszkodzeniem tłoków. Początkowo S. J. (1) nie zgodził się na kapitalny remont silnika, to znaczy regenerację pompy wtryskowej, jednak po naprawie okazało się, że pompa jest zużyta i trzeba ją zregenerować. R. J. (1) poinformował telefonicznie S. J. (1), że bez regeneracji pompy, silnik wózka widłowego się nie uruchomi. S. J. (1) wyraził zgodę na dokonanie regeneracji.

Dowód:

-zlecenie naprawy, k. 22;

-zeznania D. M., k. 85-87, k. 169v.;

-zeznania R. J. (1), k. 84, k. 169v.;

-zeznania S. P., k. 190-191.

Dnia 21 maja 2014 roku powódka przekazała pozwanym wózek widłowy. Pozwani odebrali pojazd bez zastrzeżeń. Następnego dnia powódka wystawiła pozwanym fakturę VAT na kwotę 11 869,38 złotych brutto, zakreślając termin płatności na dzień 5 czerwca 2014 roku. Na fakturze znajdowały się następujące pozycje: flirt paliwa plastikowy, wkład filtra powietrza, końcówka kablowa mała, taśma/opaska/kablowa, czyściwo, płyn do chłodnic, zmywacz uniwersalny, panewki masztu, sworzeń siłownika, flirt paliwa T., pasek klinowy, remont kapitalny silnika, demontaż i montaż silnika, czyszczenie zbiornika paliwa, wymiana tłumika, wymiana sworzni i panewek mas, mycie konserwacja wózka, olej napędowy oraz przewóz wózka widłowego. Pozycja „remont kapitalny silnika” została wyceniona na kwotę 7503 złotych brutto.

Dowód:

-faktura VAT, k. 23;

-protokół przekazania, k. 24.

Pismem z dnia 30 maja 2014 roku pozwani odmówili zapłaty faktury, wskazując, iż wymienione w niej części i usługa nie pokrywają się ze zleceniem naprawy. W odpowiedzi z dnia 30 czerwca 2014 roku powódka wskazała, że po dostarczeniu wózka do warsztatu, okazało się, iż doprowadzenie pojazdu do sprawności technicznej wymaga dodatkowych prac- o czym telefonicznie został poinformowany S. J. (1), który następnie udał się do warsztatu i rozszerzył zakres naprawy. Pozwani podtrzymali swoje stanowisko. Ostatecznie pozwany R. J. (1) z wystawionej faktury VAT nie uznał pozycji „remont kapitalny silnika” oraz sworzni pozycja 8,9 i 20.

Dowód:

-pismo pozwanych, k. 25;

-pismo powódki, k. 26-27;

-pismo pozwanych, k. 28;

-oświadczenie S. J. (1), k. 84;

-zeznania S. J. (1), k. 87-88

W dniu 18 czerwca 2014 roku pozwani wpłacili powódce kwotę 4200 złotych tytułem zapłaty za zleconą naprawę.

Dowód:

-potwierdzenie dokonania przelewu, k. 32

Kwota 6100 złotych za remont silnika w zakresie objętym zleceniem z dnia 14 kwietnia 2014 roku polegająca na wymianie końcówek wtryskiwaczy, wymianie kompletu uszczelnień, wymianie zestawu cylindrowo-tłokowego, a także remont pompy wtryskowej mieści się w przedziale cen rynkowych za taką usługę. W niniejszej sprawie istniała konieczność przewodzenia naprawy w szerszym zakresie, aniżeli ten wskazany w zleceniu z dnia 14 kwietnia 2014 roku, to jest należało wykonać zarówno naprawę pompy wtryskowej silnika, jak i czyszczenie zbiornika paliwa.

Dowód:

-opinia biegłego, k. 106-120 i 174-175

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

W przedmiotowej sprawie pomiędzy stronami istniał spór co do zakresu zlecenia naprawy wózka widłowego marki T. (...) o numerze (...). Strona powodowa stanęła na stanowisku, że pozwani zlecili jej remont kapitalny silnika, natomiast pozwani kategorycznie temu zaprzeczali, twierdząc, że zlecenie obejmowało tylko remont częściowy.

Zawarta przez strony umowa była niewątpliwie umową o dzieło, gdyż zawierała wszelkie elementy przedmiotowo istotne tej umowy. Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 627 k.c., przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. O zakwalifikowaniu umowy do danego typu decyduje jej treść ustalona przez strony. Umowa o dzieło jest umową określonego rezultatu (w niniejszej sprawie była nim naprawa wózka widłowego).

W ocenie Sądu, z przeprowadzonych w sprawie dowodów, wynika, że treść zlecenia naprawy z dnia 14 kwietnia 2016 roku obejmowała m.in. kapitalny remont silnika wózka widłowego. Powyższe potwierdza bowiem treść dokumentu „zlecenia naprawy” z dnia 14 kwietnia 2014 roku, w którym wyraźnie wskazano, że przedmiotem naprawy była m.in. wymiana końcówek wtryskiwaczy, wymiana kompletu uszczelnień oraz wymiana zestawu cylindrowo-tłokowego. Nadto powyższe potwierdzają zgodne zeznania świadków: R. J. (1), D. M. oraz S. P., a także opinia biegłego sądowego z zakresu (...). Zdaniem Sądu również zasady doświadczenia życiowego korespondują z powyższym ustaleniem, o czym będzie mowa w dalszej części rozważań.

Na wstępie trzeba zauważyć, że podpisanie przez pozwanego R. J. (1) zlecenia naprawy z dnia 14 kwietnia 2014 roku (k. 22) jest równoznaczne z tym, że złożył oświadczenie woli odpowiadające treści tego dokumentu, a więc, że zawarł umowę, której przedmiotem była naprawa wózka widłowego marki T. (...), numer (...), w zakresie: wymiany końcówek wtryskiwaczy, wymiana kompletu uszczelnień, wymiana zestawu cylindrowo-tłokowego, wymiana filtrów, mycie komory silnika oraz wymiana tłumika (art. 60 k.c.). Podpisanie dokumentu wywołuje skutek w postaci złożenia oświadczenia woli odpowiadającego jego treści, nawet w tych przypadkach gdy wyobrażenie podpisującego o treści dokumentu jest niezgodne z rzeczywistą treścią dokumentu (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 8 grudnia 1999 roku, sygn. I ACa 661/99). Ponadto oceniając powyższy dokument wskazać należy, iż jest to dokument prywatny, a zgodnie z art. 245 k.p.c. taki dokument stanowi dowód, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie.

Strona pozwana pierwotnie zakwestionowała pozycje 8,9,20 oraz 15 z wystawionej faktury VAT, a więc panewki masztu (50 zł netto, 61,50 zł brutto), sworzeń siłownika (120 zł netto, 147,60 zł brutto), wymiana sworzni i panewek mas (320 zł netto, 393,60 zł brutto) oraz remont kapitalny silnika (6100 zł netto, 7503 zł brutto), acz ostatecznie w zakresie remontu masztu wycofała swoje uwago w toku procesu – co z resztą jest naturalną konsekwencją bezspornej okoliczności, że bez remontu masztu, wózek nie zostałby dopuszczony do pracy przez UDT. Pozwany stanął na stanowisku, że pozycje od 1 do 3 ze zlecenia (wymiana końcówek wtryskiwaczy, wymiana kompletu uszczelnień i wymiana zestawu cylindrowo-tłokowego) to w rzeczywistości remont częściowy silnika.

Jak zeznał świadek R. J. (1), wystawiona faktura VAT za dokonaną naprawę (k. 23) odpowiada treści zlecenia. I tak pozycje na zleceniu od 1-3, a więc wymiana końcówek wtryskiwaczy, wymiana kompletu uszczelnień i wymiana zestawu cylindrowo-tłokowego to w rzeczywistości remont kapitalny silnika ujęty w pozycji 15 na fakturze, pozycja 4 na zleceniu, to jest wymiana filtrów, odpowiada pozycjom 1,2 i 13 na fakturze, pozycja 5 na zleceniu, a więc mycie komory silnika, odpowiada pozycji 21 na fakturze, zaś wymiana tłumika, pozycja 5 na zleceniu, odpowiada pozycji 19 na fakturze. Powyższe potwierdza opinia biegłego sądowego z zakresu (...), który jako czynność bezsporną zakwalifikował wskazane elementy do pojęcia „remont kapitalny” silnika (k.111), a na rozprawie w dniu 5 lipca 2016 roku potwierdził, że wymiana zestawu tłokowo-cylindrowego to de facto rozebranie całego silnika i jest to główny element jego remontu.

Spór pomiędzy stronami ogniskował się również wokół tego, czy pozwani zlecali powódce również naprawę pompy wtryskowej silnika, a więc rozszerzyli zakres zlecenia o ten element. Biegły sądowy w złożonej opinii wręcz uwypuklił, że remont wózka widłowego bez naprawy układu zasilania silnika byłby nieefektywny. Nadto ze spójnych i korespondujących ze sobą zeznań świadków R. J. (1), D. M. oraz S. P., wynika, że pozwany S. J. (1) w rozmowie telefonicznej, po uprzedniej informacji, że konieczna jest regeneracja pompy wtryskowej, wyraził na to zgodę. Celem naprawy wózka widłowego było przywrócenie jego do stanu używalności, a koniecznym tego elementem była regeneracja pompy – trudno zatem dać wiarę zeznaniom pozwanego R. J. (2), że nie rozszerzył naprawy o ten element, inaczej zakres zleconych zadań ograniczałby się tylko i wyłącznie do rozłożenia i ponownego złożenia silnika, a nie to przecież było celem zlecenia najpierw inwentaryzacji sprzętu, a następnie jego naprawy. Nadto bezsporne jest również to, że konsekwencją regeneracji pompy wtryskowej silnika było czyszczenie zbiornika paliwa. Przekonywujące jest twierdzenie S. P., że po remoncie, kiedy wszystkie elementy silnika zostały uszczelnione i na nowo spasowane pojawiły się w silniku większe siły, pompa – która faktycznie wcześniej pracowała, pracy odmówiła. Remont tego elementu był konieczny. Wreszcie Sąd stoi na stanowisku że strony obrotu gospodarczego działają racjonalnie, tzn. ich czyny podporządkowane są założonym celom. Celem pozwanych był remont wózka widłowego, który wcześniej pracował w trudnych warunkach (jak zeznał pracownik pozwanego „kopcił”). Działaniem nieracjonalnym byłoby zlecenie remontu pozornego, prowizorycznego, nie dającego pewności że wózek będzie procował długo bezawaryjnie.

Sąd nie dał wiary zeznaniom S. J. (1) również z tego względu, że kontestował on również wymianę sworzni i panewek mas (k. 88), podczas gdy w swojej opinii biegły wprost wskazał, że podczas jego rozmowy z pozwanym, S. J. (1) nie kwestionował naprawy w tym zakresie. W rozmowie z biegłym pozwany przyznał również, że w wózku było używane zanieczyszczone paliwo, trudno więc twierdzić, że nie zlecił czyszczenia zbiornika paliwa.

Sąd nie ma też podstaw do kontestowania wartości prac w zakresie remontu kapitalnego silnika, skoro wskazania na fakturze kwota mieści się w przedziale cen rynkowych za taką usługę. Kwota 5000 złotych za remont kapitalny silnika, wskazana na ofertach z dnia 8 kwietnia 2014 roku, nie uwzględnia regeneracji pompy wtryskowej, dlatego też na fakturze kwota pod tą pozycją jest wyższa i uwzględnia dokonanie tej czynności.

Mając zatem na uwadze poczynione ustalenia, uwzględniając wcześniejszą zapłatę kwoty 4200 złotych, Sąd w punkcie I wyroku zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz strony powodowej kwotę 7669,38 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, a od dnia 1 stycznia 2016 roku za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 6 czerwca 2014 roku do dnia zapłaty. Sama wysokość odsetek wynika do dnia 31 grudnia 2015 roku z art. 481 k.c., a od 1 stycznia 2016 r. z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 4a ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Zgodnie z art. 481 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. Z kolei od 1 stycznia 2016 roku odsetkami ustawowymi w związku z transakcją handlową miedzy przedsiębiorcami (a taką jest umowa o działo) są te określone w art. 8 ust. 1 w zw. z art. 4a ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych – jest to przepis bezwzględnie obowiązujący. Powódka żądała zasądzenia odsetek ustawowych, a w kodeksie cywilnym (i innych obowiązujących aktach prawnych) brak jest definicji „odsetek ustawowych”. Oznacza to zatem żądanie zasądzenia odsetek, których wysokość wynika z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa.

O kosztach procesu (pkt II wyroku) Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Na zasądzoną od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 2982,18 złotych składa się: kwota 300 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, kwota 1200 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika strony powodowej będącego radcą prawnym ustalona na podstawie § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 1465,18 złotych tytułem wynagrodzenia biegłego. Sąd nie uwzględnił wniosku o przyznanie stawki wyższej niż minimalna, ponieważ powódka decydując się na mało precyzyjną dokumentację zleceń w pewnym stopniu sama wywołał spór.

W punkcie III wyroku zawarto rozstrzygniecie o zwrocie należności z tytułu wydatków, stanowiących różnicę między kosztami pobranymi od strony powodowej (1500 zł), a kosztami należnymi (1465,18 zł), zgodnie z treścią art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

21.07.2016