Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym

Przewodniczący: SSR Monika Pieczara

Protokolant: Monika Żuberek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2016 roku w Ś.

sprawy z p o w ó d z t w a K. B.

p r z e c i w k o B. B. (1)

o zapłatę kwoty 21.052,63 zł

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda K. B. na rzecz pozwanej B. B. (1) kwotę 2.417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód K. B. wniósł w dniu 16 września 2015r. pozew o zasądzenie od pozwanej B. B. (1) kwoty 21.052,63 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 07.07.2015r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, obejmującymi koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych i opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwana była jego synową i nie mając zdolności kredytowej poprosiła go, aby zaciągnął pożyczkę w banku, a uzyskane pieniądze przekazał pozwanej. Pozwana zobowiązała się do zwrotu powodowi w całości kosztów związanych z zaciągnięciem pożyczki, w tym odsetek, opłat, prowizji. Zgodnie z umową powód zaciągnął pożyczkę w banku i uzyskane w ten sposób środki pieniężne przelał na konto pozwanej w wysokości 20.000 zł, zaś pozostałą kwotę w wysokości 1.052,63 zł przekazał pozwanej osobiście gotówką. Po otrzymaniu pożyczki pozwana odmówiła spłaty, co spowodowało, że powód zmuszony był sam spłacać zaciągnięte zobowiązanie.

Powód pismem z dnia 08.05.2015r. wypowiedział pozwanej umowę pożyczki, zobowiązując ją do spłaty zadłużenia w terminie 6 tygodni od dnia otrzymania pisma. Do dnia wniesienia pozwu powód nie otrzymał żadnych pieniędzy.

Pozwana B. B. (1) wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Pozwana zaprzeczyła, aby była dłużnikiem powoda naprowadzając, iż dnia 22.08.2009r. zawarła związek małżeński z synem powoda – Z. B. (1). W trakcie wspólnego pożycia przed zawarciem związku małżeńskiego pozwana utrzymywała przyszłego męża, żywiła go, opłacała mieszkanie, poniosła koszty ślubu, pozwany nie przyczyniał się do utrzymywania ich wspólnego syna. Jesienią 2009r. powód zadeklarował pomoc finansową pozwanej i jej mężowi. Pomoc ta miała być skierowana na bieżące potrzeby bytowe rodziny, spłatę zobowiązań finansowych ją obciążających, rozwinięcie działalności gospodarczej przez syna powoda, a także uregulowanie zobowiązań przedmałżeńskich pozwanej. Przekazana na konto pozwanej kwota 20.000 zł stanowiła bezzwrotną pomoc finansową powoda – teścia pozwanej. Pozwana zaprzeczyła, aby kiedykolwiek otrzymała od powoda w gotówce kwotę 1.052,63 zł. Po przekazaniu pozwanej kwoty 20.000 zł, powód zaczął jej ten fakt wypominać i czynić z tego tytułu zarzuty. Wówczas pozwana oświadczyła powodowi, że wspólnie z mężem Z. B. (1) zwrócą mu kwotę 20.000 zł. Pozwana przelewami ze swego konta bankowego na konto powoda przekazała kwotę 10.171,95 zł oraz za pośrednictwem swojego męża dokonującego wpłat w banku powoda dalszą kwotę 7.099,86 zł, łącznie: 17.271,85 zł. Odnośnie pozostałej kwoty rzekomo przypadającej do spłaty, tj. 2.728,15 zł, pozwana podniosła zarzut nieistnienia roszczenia powoda ze względu na umorzenie wierzytelności poza postępowaniem, poprzez dokonanie przeniesienia własności swojego samochodu na rzecz powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Małżeństwo pozwanej B. B. (1) z synem powoda - Z. B. (1) trwało w okresie od dnia 22.08.2009r. do dnia 09.04.2013r.

Dowód: - wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy z 09.04.2013r., sygn. akt I C (...) k. 38

W trakcie wspólnego półrocznego pożycia przed zawarciem związku małżeńskiego B. B. (1) utrzymywała przyszłego męża, żywiła go, opłacała mieszkanie. Z. B. (1) wrócił z Anglii, gdzie zaoszczędził 2.000 zł. W Polsce otrzymywał rentę w wysokości około 360 zł i było to jego jedyne źródło dochodu, nigdzie nie był zatrudniony.

B. B. (1) zorganizowała przyjęcie zaręczynowe i poniosła koszty ślubu.

Po zawarciu związku małżeńskiego Z. B. (1) nadal nie pracował i nie przyczyniał się do utrzymywania ich rodziny, w tym ich wspólnego syna.

K. B. był zadowolony ze swojej synowej. Sam nie dołożył się w żaden sposób ani do ślubu swojego syna, ani do późniejszego jego związku małżeńskiego. Wyrazem jego wdzięczności miało być przekazanie kwoty 20.000 zł na potrzeby rodziny B. i Z. B. (1) w formie prezentu, darowizny. W tym celu zaciągnął pożyczkę gotówkową w banku.

Dowód: - zeznania świadka I. N. k. 102,

- zeznania świadka I. P. k. 102v-103,

- przesłuchanie pozwanej B. B. (1) k. 116v-117.

W dniu 19.10.2009r. powód zaciągnął pożyczkę w (...) Banku (...) SA na kwotę 21.052,63 zł, która miała być spłacona w 63 ratach miesięcznych po 468,68 zł.

Dowód: - umowa pożyczki z 19.10.2009r. k. 6-8,

- harmonogram spłat kredytu (fragment) k. 13.

W dniu 19.10.2009r. K. B. przekazał przelewem bankowym na konto pozwanej B. B. (1) kwotę 20.000 zł zgodnie z wcześniejszą deklaracją.

Dowód: - dowód przelewu kwoty 20.000. zł z 19.10.2009r. k. 9.

Pieniądze przekazane przez K. B. zostały przeznaczone na zakup sprzętu tapicerskiego i materiałów do zakładu tapicerskiego Z. B. (1) oraz opłaty z tytułu dzierżawy lokalu przeznaczonego na zakład tapicerski (tj. 500 zł miesięcznie). Część środków pieniężnych zostało przeznaczonych na pokrycie zobowiązań zaciągniętych przez B. B. (1) przed zawarciem małżeństwa (tj. z tytułu dopłaty do zamiany mieszkania mniejszego na większe i urządzenia mieszkania), a także na wyprawkę dla dziecka.

Pożycie małżeńskie B. i Z. B. (1) wyglądało w ten sposób, że Z. B. (1) spotykał się na działce z ojcem i bratem, gdzie wspólnie spożywali alkohol i w dalszym ciągu nie przyczyniał się do utrzymania rodziny. Od czasu do czasu przynosił 500 zł z prowadzonej działalności.

Ostatecznie pozwana B. B. (1), po usłyszeniu niemiłych uwag pod swoim adresem od powoda K. B., dokonała spłaty pożyczki zaciągniętej przez powoda poprzez przelewy ze swojego konta na konto powoda w okresie od 19.11.2009r. do 26.11.2012r. w łącznej wysokości 10.171,95 zł oraz w formie wpłat bezpośrednio w banku przez jej męża – Z. B. (1) na łączną kwotę 7.109,86 zł.

Dowód: - przelewy bankowe z okresu od 19.11.2009r. do 26.11.2012r. k. 41-58,

- dowody wpłat z 24.08.2012r., 24.10.2012r., 25.09.2012r., 29.02.2012r., 26.04.2012r., 01.02.2012r., 06.07.2010r., 15.11.2011r., 18.02.2011r., 27.05.2010r., 25.05.2012r., 26.06.2012r., 25.01.2013r. k. 59-71,

- zeznania świadka I. N. k. 102,

- zeznania świadka I. P. k. 102v-103,

- przesłuchanie pozwanej B. B. (1) k. 116v-117.

W piśmie z dnia 09.02.2012r. (...) Bank (...) SA wezwał K. B. do zapłaty niespłaconego kapitału pożyczki w wysokości 14.976,12 zł wraz z zależnymi odsetkami pod rygorem wszczęcia postępowania egzekucyjnego.

Dowód: - wezwanie do zapłaty – monit z 09.02.2012r. k. 11.

Pożyczka gotówkowa z dnia 19.10.2009r. została w (...) Banku (...) SA całkowicie spłacona w dniu 27.01.2015r.

Dowód: - pismo (...) SA z 03.04.2015r. k. 10,

- zestawienie operacji za okres 16.10.2009r. – 26.11.2010r. k. 78-91.

Na mocy umowy kupna – sprzedaży z dnia 10.05.2010r. pozwana B. B. (1) przeniosła na powoda K. B. własność samochodu marki R. (...), o numerze rej. (...) za cenę 4.000 zł Kwota 4.000 zł nigdy nie została zapłacona przez K. B.. W ten sposób strony dokonały całkowitego rozliczenia z tytułu pożyczki zaciągniętej przez powoda K. B..

Dowód: - umowa kupna – sprzedaży samochodu z 10.05.2010r. k. 72-73,

- przesłuchanie pozwanej B. B. (1) k. 116v-117.

K. B. i Z. B. (2) (brat Z. B. (1)) złożyli pisemne deklaracje, że z uwagi na trudną sytuację materialną i bytową Z. B. (1) do czasu znalezienia przez niego pracy pomagają mu, pokrywając koszty związane z jego wyżywieniem i utrzymaniem oraz przekazują gotówkę na pokrycie alimentów dla syna.

Dowód: - oświadczenie powoda K. B. k. 89,

- oświadczenie Z. B. (2) k. 40.

Pismem z dnia 08.05.2015r. pełnomocnik powoda K. B. zwrócił się do pozwanej B. B. (1) z wypowiedzeniem umowy pożyczki z dnia 19.10.2009r. i wezwał ją do jej zwrotu, wraz z należnymi odsetkami, w terminie 6 tygodni od dnia otrzymania pisma.

Dowód: - wypowiedzenie umowy pożyczki z 08.05.2015r. k. 15.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, z uwagi na brak podstawy prawnej roszczenia powoda.

Na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd ustalił, iż, pomimo deklarowanego przez powoda przekazania pozwanej i jej mężowi kwoty 20.000 zł o charakterze darowizny, pozwana spłaciła pożyczkę zaciągniętą na ten cel przez powoda w wysokości 20.000 zł. Na dowód spłaty pożyczki pozwana przedłożyła dowody przelewów z konta pozwanej na konto powoda w okresie od 19.11.2009r. do 26.11.2012r. w łącznej wysokości 10.171,95 zł oraz dowody wpłat bezpośrednio w banku przez męża pozwanej – Z. B. (1) na łączną kwotę 7.109,86 zł. Pozwana i Z. B. (1) pozostawali w tym czasie w związku małżeńskim, zatem każda wpłata dokonana przez Z. B. (1) jest spłatą ewentualnych zobowiązań małżonków, przy przyjęciu, że przekazanie pozwanej (i jej mężowi) kwoty 20.000 zł przez powoda ma charakter pożyczki. Sąd odmówił wiarygodności zeznaniom świadków Z. B. (2) i Z. B. (1), gdyż są oni synami powoda i należy uznać ich za osoby stronnicze, które mają interes w określonym rozstrzygnięciu sprawy, a ponadto ich zeznania przeczą pozostałym dowodom zebranym w sprawie, a w szczególności pozostają w sprzeczności z niekwestionowanymi przez strony dokumentami. Sąd odmówił wiarygodności również zeznaniom powoda K. B., gdyż przeczą one niekwestionowanym dowodom złożonym do akt sprawy, chociażby w postaci dowodów przelewów kwot pieniężnych z konta pozwanej na spłatę pożyczki zaciągniętej przez powoda. Zarówno powód, jak i świadek Z. B. (1) zeznali bowiem, że pozwana nie przekazała żadnych pieniędzy na spłatę przedmiotowej pożyczki. Tymczasem z dowodów przelewu wynika bezsprzecznie, iż pozwana przekazała w formie przelewu na rachunek bankowy powoda łącznie kwotę 10.171,95 zł.

Nie uszło uwadze Sądu okoliczność, że pozwana zeznała, iż może tylko jeden raz przekazała kwotę mężowi na spłatę raty przedmiotowej pożyczki bezpośrednio w banku. Jednakże, skoro powód twierdził, że przekazywał synowi po 50 zł na spłatę rat, to w pozostałej części przekazywana przez syna powoda rata pożyczki bezpośrednio w banku musiała pochodzić z dochodów małżonków, czyli z majątku wspólnego małżonków. Nawet gdyby jakiekolwiek kwoty powód przekazywał synowi na spłatę pożyczki, to po pierwsze – nie udowodnił tego twierdzenia (art. 6 kc), po drugie – ich domaganie się byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 5 kc), z uwagi na wszystkie okoliczności zaciągnięcia tej pożyczki w zamiarze darowania tych pieniędzy synowi i pozwanej. Pozostała należność z tytułu umowy pożyczki została rozliczona przez sprzedaż samochodu przez pozwaną na rzecz powoda, bez uzyskania faktycznej zapłaty za ten samochód, co sam powód potwierdził, iż nie przekazał pozwanej żadnych pieniędzy z tytułu nabycia samochodu.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił powództwo w całości.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn. Dz. U. z 2013r., poz. 461 z późn. zm.). Na koszty procesu składają się: wynagrodzenie procesowe w kwocie 2.400 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.