Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Maria Kruźlak

Protokolant Maja Foremny

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2016 roku w Ś.

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko P. C.

o z a p ł a t ę

I. zasądza od pozwanego P. C. na rzecz strony powodowej (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 34.763,37 zł (słownie: trzydzieści cztery tysiące siedemset sześćdziesiąt trzy złote trzydzieści siedem groszy) z ustawowymi odsetkami liczonymi:

- od kwoty 30.168,93 zł od dnia 24 września 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 4.594,44 zł od dnia 28 października 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej odsetki ustawowe liczone od następujących kwot:

- 600 zł od dnia 24 września 2014 roku do dnia 29 października 2014 roku,

- 600 zł od dnia 24 września 2014 roku do dnia 11 listopada 2014 roku,

- 600 zł od dnia 24 września 2014 roku do dnia 22 grudnia 2014 roku,

- 600 zł od dnia 24 września 2014 roku do dnia 28 stycznia 2015 roku,

- 600 zł od dnia 24 września 2014 roku do dnia 27 lutego 2015 roku,

- 832,17 zł od dnia 24 września 2014 roku do dnia 25 marca 2015 roku,

- 827,83 zł od dnia 24 września 2014 roku do dnia 24 kwietnia 2015 roku,

- 861,91 zł od dnia 24 września 2014 roku do dnia 19 maja 2015 roku,

- 868,26 zł od dnia 24 września 2014 roku do dnia 1 lipca 2015 roku;

III. umarza postępowanie co do należności głównej w kwocie 6.390,17 zł;

IV. oddala dalej idące powództwo;

V. zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 4.475 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2889/15

UZASADNIENIE

Powód (...) S.A. z siedzibą w W. w pozwie z dnia 28 października 2014 roku skierowanym przeciwko pozwanemu P. C. domagał się zasądzenia kwoty 41.153,54 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 24 września 2014 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu żądania podał, że pozwany zawarł z powodem w dniu 12 marca 2012 roku umowę o kredyt odnawialny na okres 12 miesięcy. Umowa była przedłużana automatycznie o kolejne miesiące. Pozwany nie wywiązał się ze swoich zobowiązań z tytułu umowy. Powód wypowiedział umowę zgodnie ze swoimi uprawnieniami. Zadłużenie pozwanego stało się wymagalne w dniu 19 maja 2014 roku. Powód sporządził wyciąg z ksiąg bankowych, wskazując wysokość zobowiązania pozwanego na kwotę łączną 41.153,54 zł. Jej częściami składowymi są: kwota 36.559,10 zł tytułem należności głównej, kwota 2.141,18 zł tytułem odsetek umownych naliczonych od kapitału w wysokości 36.559,10 zł za okres od 14 listopada 2013 roku do 19 maja 2014 roku według stopy procentowej 13,69% w skali roku, kwota 2.087,11 zł tytułem karnych odsetek umownych, kwota 366,15 zł tytułem kosztów opłat i prowizji.

W piśmie procesowym z dnia 16 września 2015 roku powód podał, że pozwany już po wniesieniu powództwa uiścił łącznie 6.390,17 zł, w miesięcznych ratach, początkowo po 600 zł, później w kwotach pomiędzy 827,83 zł a 868,26 zł. Wpłaty powyższe powód zaliczył na poczet należności głównej, wobec czego ograniczył żądanie o kwotę 6.390,17 zł należności głównej, podtrzymując żądanie pozwu w zakresie odsetek od poszczególnych wpłat za okres od 24 września 2014 roku do dnia faktycznej wpłaty. Podniósł, że wpłaty dowodzą uznania długu przez pozwanego i bezsporności roszczenia.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. Przyznając fakt zawarcia umowy o kredyt odnawialny, zarzucił że powód nie wykazał wysokości zadłużenia, w szczególności nie udowodnił roszczenia ponad kwotę kredytu, to jest 12.000 zł. Pozwany wywodził ponadto, że wypowiedzenie nie wywołało żadnych skutków prawnych. Wskazał wreszcie, że strony zawarły w dniu 29 października 2013 roku aneks do umowy kredytowej, zgodnie z nim pozwany miał spłacić zadłużenie w 95 ratach miesięcznych po 400 zł, płatnych do 12 – ego każdego miesiąca. Pozwany do dnia wypowiedzenia wpłacił łącznie ponad 2.500 zł, choć zgodnie z aneksem miał uiścić 1.200 zł. Wobec tego nie zachodziły podstawy wypowiedzenia umowy, szczególnie, że w świetle umowy podstawą wypowiedzenia mogła być zwłoka obejmująca 2 pełne okresy płatności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany P. C. złożył w dniu 2 marca 2012 roku wniosek o kredyt odnawialny i w tym samym dniu zawarł z powodem umowę, której przedmiotem było udzielenie kredytu odnawialnego w kwocie 12.000 zł (§ 1). Umowa zawarta była na okres 12 miesięcy, ale mogła być automatycznie przedłużona na dalszy okres 12 miesięcy pod warunkiem wypełnienia przez kredytobiorcę obowiązków wynikających z umowy (§ 2). Strony określiły oprocentowanie, opłaty, termin spłaty kredytu oraz warunki odstąpienia od umowy, wypowiedzenia umowy (§ 16, 17). Integralną cześć umowy stanowiły: regulaminy, warunki udzielania kredytu, tabele prowizji, opłat i oprocentowania (§ 23).

Dowód: potwierdzenie zwarcia umowy– k. 38 - 44, regulamin - k. 46 – 47

Pozwany korzystał rachunku, dokonując wypłat, transakcji bezgotówkowych. Zdarzało się, że przekroczył limit kredytu, ale dokonywał spłat zmniejszając zadłużenie. Od kwietnia 2013 roku na koncie pozwanego utrzymywało się zadłużenie przekraczające 30.000 zł, wpłaty były sporadyczne.

Dowód: elektroniczne zestawienie operacji – k. 48 – 57

W dniu 29 października 2013 roku strony zmieniły umowę z dnia 12 marca 2012 roku w ten sposób, że określono sumę udzielonego pozwanemu kredytu na 37.600 zł i określono harmonogram spłat tego kredytu w 95 ratach miesięcznych po 400 zł do 12 dnia każdego miesiąca poczynając od listopada 2013 roku.

Dowód: aneks do umowy – k. 135 - 136

W grudniu 2013 roku pozwany wpłacił 400 zł, a następna jego wpłata pochodziła z maja 2014 roku i wynosiła 339 zł. Kolejne wpłaty po 600 zł dokonane były 17 lipca 2014 roku, 18 sierpnia 2014 roku i 16 września 2014 roku. Na dzień 24 września 2014 roku zadłużenie na wynosiło 41.231,77 zł.

Dowód: elektroniczne zestawienie operacji – k. 48 – 57

Pismem z dnia 12 lutego 2014 roku Bank wezwał pozwanego do zapłaty wymagalnych należności w kwocie 1.531,21 zł. Jednocześnie złożył oświadczenie, że pismo to stanowi wypowiedzenie umowy przez Bank. Poinformował, że okres wypowiedzenia wynosi 30 dni i jest liczony od dnia następnego po upływie tygodniowego terminu do zapłaty. Odbiór pisma potwierdziła w dniu 21 lutego 2014 roku teściowa pozwanego jako dorosły domownik.

Dowód: pismo – k. 58, dowód doręczenia – 59 – 60

Wyciąg z ksiąg bankowych mBanku nr (...) stwierdza, że pozwany P. C. jest dłużnikiem (...) S.A. w W. z tytułu kredytu odnawialnego. Na dzień 23 września 2014 roku wierzytelność Banku wynosi 41.153,54 zł, a składa się na nią kwota 36.559,10 zł tytułem należności głównej, kwota 2.141,18 zł tytułem odsetek umownych naliczonych od kapitału w wysokości 36.559,10 zł za okres od 14 listopada 2013 roku do 19 maja 2014 roku według stopy procentowej 13,69% w skali roku, kwota 2.087,11 zł tytułem karnych odsetek umownych naliczonych za okres od 20 maja 2014 roku do 23 września 2014 roku od zadłużenia przeterminowanego według stopy procentowej 15,62% w skali roku, kwota 366,15 zł tytułem kosztów opłat i prowizji.

Dowód: wyciąg z ksiąg bankowych – k. 36

Sąd zważył:

Strony łączyła umowa kredytu odnawialnego. Do umowy mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim oraz przepisy ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 roku prawo bankowe, która stanowi w art. 78a , że przepisy ustawy (prawo bankowe) stosuje się do umów kredytu i pożyczki pieniężnej, zawieranych przez bank zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie.

Szczegółowe zasady dotyczące umów kredytu, wymagane postanowienia umów określa przepis art. 29 oraz następne ustawy o kredycie konsumenckim. Pojęcie umowy kredytu wyjaśnione jest w ustawie prawo bankowe. W myśl art. 69 ust. 1 przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Pozwany nie wykonał należycie warunków umowy kredytu zmienionej aneksem, bowiem nie spłacił ciążącego na nim zobowiązania w ratach i terminach określonych w tymże aneksie.

Tej okoliczności pozwany w istocie nie kwestionuje, podważając zasadność wypowiedzenia w lutym 2014 roku. Istotnie dokonał do tego dnia nadpłaty w stosunku do ustalonych rat, ale nie ulega wątpliwości, że od lutego 2014 roku do maja 2014 roku nie wpłacił żadnej kwoty, a w maju przelew na konto nie obejmował pełnej raty. Kolejne raty uiścił w lipcu, sierpniu i wrześniu, każdą z naruszeniem terminu płatności, chociaż w kwotach przewyższających ustalony poziom.

Tym samym należy uznać, że wypowiedzenie umowy przez powoda znajdowało uzasadnienie w okolicznościach związanych z zaniechaniem wpłat od lutego 2014 roku oraz naruszeniem terminów.

Zgodnie z przepisem art. 75 ust. 1 prawa bankowego, w brzmieniu obowiązującym w dacie wypowiedzenia umowy, w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu albo w przypadku utraty przez kredytobiorcę zdolności kredytowej bank może obniżyć kwotę przyznanego kredytu albo wypowiedzieć umowę kredytu. Termin wypowiedzenia określony w ust. 2 wynosi 30 dni o ile strony nie określą w umowie dłuższego terminu.

Stosownie do cytowanego przepisu i warunków umowy, powód wypowiedział pozwanemu umowę. Skuteczności dokonania wypowiedzenia nie podważa fakt doręczenia pisma dorosłemu domownikowi, bowiem takie doręczenie ma te same skutki co doręczenie bezpośrednio adresatowi.

Kwota zaległości wykazana i wyliczona przez powoda nie budzi wątpliwości. Dowodem istnienia wierzytelności jest wyciąg z ksiąg bankowych, a jego treść nie nasuwa zastrzeżeń w świetle treści umowy oraz elektronicznego zestawienia operacji.

Uwzględniając postanowienia umowy oraz przepis art. 481 k.c. uznano, że powód mógł zasadnie domagać się odsetek ustawowych od należności głównej pomniejszonej o dokonane po wniesieniu pozwu wpłaty, a odsetki te liczyć należy od dnia wystawienia wyciągu z ksiąg bankowych. Natomiast stosownie do art. 482 k.c. odsetek od zaległych odsetek mógł się powód skutecznie domagać od daty wytoczenia powództwa.

Tym samym żądanie jako udowodnione tak co do wysokości jak i co do podstawy faktycznej i prawnej uznać należało za zasadne.

W zakresie ograniczonego żądania postępowanie umorzono na podstawie art. 355 k.p.c.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. stosownie do wyniku procesu.

Mając powyższe na uwadze w oparciu o powołane przepisy orzeczono jak w sentencji.