Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2016r. w S.

odwołania M. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 24 sierpnia 2015 r. (Nr (...) )

w sprawie M. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala M. T. prawo do emerytury od dnia 13 sierpnia 2015 roku.

Sygn. akt IV U 1112/15

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 24.08.2015r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu M. T. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony M. T. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż przez okres ponad 15 lat pracował jako kierowca samochodów ciężarowych o ładowności ponad 3,5 ton.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że okres pracy od 20.03.1981r. do 31.12.1998r. nie może być zaliczony do okresów pracy w szczególnych warunkach, ponieważ w świadectwie pracy ubezpieczonego wpisano kierowca-zaopatrzeniowiec, a ponadto w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie powołano się na przepisy resortowe.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony M. T. urodzony dnia (...) złożył w dniu 13.08.2015r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy M. T. w rozmiarze 25 lat, 7 miesięcy i 9 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Nie uznał żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach. Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że w spornym okresie M. T. został zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. w W. na stanowisku kierowcy. Jeździł samochodami (...) o ładowności ponad 3,5 tony. Na stanowisku tym pracował od dnia 20 marca 1981r. do 31 lipca 2001r. Pracę tę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k.18), zeznania świadków: M. K. (k. 17v), Z. K. (k. 17v-18), dokumentów zgromadzonych w aktach ZUS.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego M. T. spełnił powyższe warunki. Udowodnił 25 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresie od dnia 20 marca 1981r. do 30 grudnia 1998r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w charakterze kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności ponad 3,5 ton. Zeznania powoda potwierdzili świadkowie M. K. (k. 17v), Z. K. (k. 17v-18). Sąd uznał ich zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach takich jak świadectwo pracy i świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Z dokumentacji tej jednoznacznie wynika, że ubezpieczony w spornych okresach wykonywał wyłącznie pracę kierowcy samochodów ciężarowych. Jak zeznali świadkowie były to samochody o ciężarze znacznie przekraczającej 3,5 tony. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego i świadków, że określenie w świadectwie pracy stanowiska powoda jako kierowca- zaopatrzeniowiec wiązało się z dostarczaniem do sklepów nie tylko towaru, ale i dokumentów i pieniędzy. Fakt wykonywania pracy w szczególnych warunkach nie zależy od tego jakie towary (w tym pieniądze i dokumenty) przewoził ubezpieczony, lecz od ciężaru samochodu którym kierował. W ocenie Sądu brak powołania się w świadectwie na przepisy resortowe nie jest uchybieniem dyskwalifikującym ten dokument. Przepisy te utraciły moc obowiązującą wraz z wejściem w życie ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Odpadł więc wymóg powoływania się na te przepisy. Stanowisko kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności ponad 3,5 tony wymienione jest w załączniku A dział VIII pkt.2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). W sumie okresy pracy w szczególnych warunkach wynoszą ponad 15 lat. M. T. złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa (k.2 a.r.). Ubezpieczony nabył więc prawo do emerytury od ukończenia 60 tego roku życia.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 ¹⁴par.2 kpc orzekł jak w wyroku.