Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2016r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania Z. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 31 sierpnia 2015 r. znak (...)

w sprawie Z. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo Z. Ś. do emerytury od dnia 07 sierpnia 2015 roku.

Sygn. akt: IV U 1201/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 31 sierpnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił Z. Ś. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. Ś. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że spełnia warunek wykonywania przez co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, a to z tytułu zatrudnienia w Zakładzie (...) w S., gdzie pracował w okresie od 25 czerwca 1973r. do 31 grudnia 1998r. przy wykańczaniu odlewów żeliwnych. Tego rodzaju praca zaliczana jest do pracy w szczególnych warunkach w myśl rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (odwołanie k.1-2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. Ś. w dniu 7 sierpnia 2015r. ukończył 60-ty rok życia. W dniu 20 sierpnia 2015r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 20 sierpnia 2015r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 28 lat, 3 miesiące i 6 dni, z czego okresy składkowe stanowią 26 lat, 10 miesięcy i 25 dni, a okresy nieskładkowe 1 rok, 4 miesiące i 11 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że ubezpieczony nie udowodnił, że do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat.

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w szczególnych warunkach decyzją z 31 sierpnia 2015r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 31 sierpnia 2015r. k.29 akt emerytalnych).

Ubezpieczony był zatrudniony w Zakładzie (...) w S. w okresie od 1 września 1970r. do 31 sierpnia 2008r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 29 sierpnia 2008r. k.9 akt emerytalnych). W początkowym okresie zatrudnienia ,tj. od 1 września 1970r. do 24 czerwca 1973r. ubezpieczony był zatrudniony na stanowisku ucznia praktycznej nauki zawodu w zawodzie tokarza, a od 25 czerwca 1973r. został zatrudniony jako pełnoetatowy pracownika na stanowisku tokarza i na stanowisku tym pracował do końca zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie, przy czym w okresie od 28 października 1974r. do 20 maja 1976r. odbywał zasadniczą służbę wojskową (zaświadczenia z 29 sierpnia 2008r. i 22 sierpnia 2008r. k.7-8 akt emerytalnych oraz kopia książeczki wojskowej k.3-5 akt o ustalenie kapitału początkowego).

Pracując na stanowisku tokarza ubezpieczony obsługiwał maszynę – tokarkę, na której toczył żeliwne detale – korpusy, piasty do produkcji silników na potrzeby przemysłu zbrojeniowego. Odlewy żeliwne były dostarczane do zakładu w S. z zakładu macierzystego w W.. Obrabiane przez ubezpieczonego detale były dużych rozmiarów – ważyły około 20-30 kg. Ubezpieczony wykonywał pracę przy wykańczaniu - obróbce żeliwnych detali stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracę tę wykonywał do 31 grudnia 1998r., jak również później (zeznania świadków: A. C. k.16v-17, J. M. k.17 i M. B. k.17 oraz zeznania ubezpieczonego k.17-17v i 16-16v akt sprawy).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.12 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. Ś. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach z tytułu zatrudnienia w Zakładzie (...) w S., gdzie w okresie od 25 czerwca 1973r. do 31 grudnia 1998r., a zatem przez ponad 25 lat pracował przy wykańczaniu odlewów żeliwnych. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe wykazało słuszność twierdzeń ubezpieczonego i dało podstawy do ustalenia, że w w/w okresie ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach wykonując pracę polegającą na obsłudze maszyny – tokarki, na której toczył – wykańczał żeliwne odlewy w postaci detali wykorzystywanych w produkcji silników na potrzeby przemysłu zbrojeniowego. Praca tego rodzaju zaliczona jest do pracy w szczególnych warunkach o czym stanowi wykaz A dział III poz.23 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Na fakt wykonywania przez ubezpieczonego powyższej pracy wskazują dowody z dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego oraz w aktach emerytalnych oraz spójne zeznania w/w świadków - współpracowników ubezpieczonego w rozpatrywanym okresie, a także korespondujące z tymi dowodami logiczne zeznania samego ubezpieczonego.

Reasumując uznać należało, że ubezpieczony spełnia przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że Z. Ś. przysługuje prawo do emerytury od 7 sierpnia 2015r. ,tj. od chwili ukończenia przez ubezpieczonego 60. roku życia.