Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2016r. w S.

odwołania K. Ł.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 16 października 2015r., znak: (...)

w sprawie K. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do odsetek

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustala prawo K. Ł. do ustawowych odsetek:

- za okres od 16 października 2013r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc październik 2013r.,

- za okres od 16 listopada 2013r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc listopad 2013r.,

- za okres od 16 grudnia 2013r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc grudzień 2013r.,

- za okres od 16 stycznia 2014r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc styczeń 2014r.,

- za okres od 16 lutego 2014r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc luty 2014r.,

- za okres od 16 marca 2014r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc marzec 2014r.,

- za okres od 16 kwietnia 2014r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc kwiecień 2014r.,

- za okres od 16 maja 2014r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc maj 2014r.,

- za okres od 16 czerwca 2014r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc czerwiec 2014r.,

- za okres od 16 lipca 2014r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc lipiec 2014r.,

- za okres od 16 sierpnia 2014r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc sierpień 2014r.,

- za okres od 16 września 2014r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc wrzesień 2014r.,

- za okres od 16 października 2014r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc październik 2014r.,

- za okres od 16 listopada 2014r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc listopad 2014r.,

- za okres od 16 grudnia 2014r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc grudzień 2014r.,

- za okres od 16 stycznia 2015r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc styczeń 2015r.,

- za okres od 16 lutego 2015r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc luty 2015r.,

- za okres od 16 marca 2015r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc marzec 2015r.,

- za okres od 16 kwietnia 2015r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc kwiecień 2015r.,

- za okres od 16 maja 2015r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc maj 2015r.,

- za okres od 16 czerwca 2015r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc czerwiec 2015r.,

- za okres od 16 lipca 2015r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc lipiec 2015r.,

- za okres od 16 sierpnia 2015r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc sierpień 2015r.,

- za okres od 16 września 2015r. do 23 września 2015r. od kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należnej ubezpieczonemu za miesiąc wrzesień 2015r.

Sygn. akt IV U 1321/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 16 października 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.85 ust.1 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art.118 ust.1, 1a i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił K. Ł. prawa do wypłaty odsetek od wyrównania renty za okres od 1 października 2013r. do 30 września 2015r. wskazując, że w wyroku Sąd nie zawarł orzeczenia, iż to organ rentowy ponosi odpowiedzialność za opóźnienie w ustaleniu lub wypłacie świadczenia, a wypłata świadczenia została dokonana terminowo, bowiem w dniu 9 września 2015r. wpłynęło oświadczenie ubezpieczonego o nieosiąganiu żadnych przychodów, decyzję ustalającą należne wyrównanie wydano w dniu 18 września 2015r., a wypłaty wyrównania dokonano w dniu 24 września 2015r. Ponadto wyjaśniono, że w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego. Jeżeli organ odwoławczy nie orzekł o odsetkach, odsetki za opóźnienie w ustaleniu prawa do świadczenia lub jego wysokości należy ustalić w razie niedotrzymania ustawowego terminu na wydanie decyzji, uwzględniającej orzeczenie organu odwoławczego.

Odwołanie od w/w decyzji złożył K. Ł., wskazując, że nie zgadza się z decyzją, gdyż wywiązał się ze wszystkich terminów zarówno przed organem rentowym, jak i przed Sądem, wnosząc o przyznanie ustawowych odsetek za zwłokę w wypłacie świadczenia za 24 miesiące (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na przepisy prawa i argumentację zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Podkreślono, że w przedmiotowej sprawie ostatnią okolicznością, o której mowa w ustawie był wpływ do organu rentowego oświadczenia ubezpieczonego o osiąganiu przychodu co miało miejsce w dniu 9 września 2015r., zaś decyzja w sprawie wypłaty renty została wydana w dniu 18 września 2015r., tj. w terminie przed upływem 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności. (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony K. Ł. z zawodu jest ślusarzem-mechanikiem oraz technikiem rolnikiem. Dotychczas do 2001r. pracował jako kontroler jakości w przedsiębiorstwie (...) w S. wykonując pracę w hałasie. Nieprzerwanie w okresie od 1 października 2002r. do 30 września 2013r. ubezpieczony był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową (decyzja z dnia 17.12.2002r., k. 16 akt rentowych; decyzja z dnia 17.11.2005r., k. 26 akt rentowych; decyzja z dnia 26.10.2007r., k. 50 akt rentowych; decyzja z 8.10.2010r., k. 70 akt rentowych).

W związku z upływem okresu, na jaki została przyznana renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową – do 30 września 2013r., w dniu 26 sierpnia 2013r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową (wniosek k.77 akt rentowych). Po przeprowadzeniu badania lekarskiego, Lekarz Orzecznik ZUS stwierdził w orzeczeniu z dnia 27 września 2013 r., iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie k. 79 akt rentowych). W dniu 30 września 2013 r. ubezpieczony złożył sprzeciw od powyższego orzeczenia (sprzeciw k. 15 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej). Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 4 listopada 2013 r. nie stwierdziła u K. Ł. niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową (orzeczenie k. 83 akt rentowych). Wskazane orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS stało się podstawą do wydania decyzji z dnia 8 listopada 2013 r., w której organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową od 1 października 2013r. (decyzja k. 84 akt rentowych). Na skutek odwołania ubezpieczonego od powyższej decyzji Sąd Okręgowy w Siedlcach wyrokiem z 6 sierpnia 2015r. wydanym w sprawie o sygn. akt IV U 1427/13 zmienił w/w decyzję i ustalił K. Ł. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową na okres od dnia 1 października 2013r. do dnia 30 września 2016r. W uzasadnieniu wyroku Sąd Okręgowy wskazał, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności opinii biegłego lekarza otolaryngologa z dnia 24.02.2015r., wynika, iż niedosłuch obustronny, który występuje u K. Ł. sprowadza na niego częściową niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową od 1.10.2013 r. do 30.09.2016 r. Stan zdrowia ubezpieczonego stanowi przeciwwskazanie do pracy w hałasie, a zatem na stanowisku ślusarza mechanika oraz kontrolera jakości. Ponadto nie powinien również kierować pojazdami, w tym maszynami rolniczymi, nie może wykonywać pracy na wysokości, a zatem jest niezdolny do pracy w wyuczonym zawodzie technika rolnika. Biegli podnosili, iż ubezpieczony nie korzysta z aparatów słuchowych ze względu na złą tolerancję i dodatkowe dolegliwości, jakie wywołują – bóle i zawroty głowy. W ocenie biegłych częściowa okresowa niezdolność do pracy pozostająca w związku z chorobą zawodową istniała na dzień 1 października 2002r. Co więcej w opinii z dnia 24 lutego 2015r. biegła stwierdziła, iż w porównaniu z badaniem audiometrycznym, które było podstawą do uznania wnioskodawcy od 1 października 2002r. za osobę częściowo niezdolną do pracy w związku z chorobą zawodową, stwierdzono pogorszenie słuchu w obu uszach zarówno w paśmie mowy tj. do 2kHz, jak i dla tonów wysokich. Upośledzenie słuchu ma charakter trwałego uszkodzenia i nie rokuje poprawy (opinia biegłego z dnia 17.11.2014r. i z dnia 24.02.2015r. oraz wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z 6 sierpnia 2015r. wraz z uzasadnieniem w sprawie IV U 1427/13 - k.25 i 43-44 oraz 57 i 59-62v akt sprawy o sygn. IV U 1427/13). Żadna ze stron nie złożyła apelacji od w/w wyroku, który uprawomocnił się dnia 27 sierpnia 2015r.

Powołany wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 6 sierpnia 2015r. zmieniający decyzję z dnia 8 listopada 2013r. wpłynął do organu rentowego w dniu 12 sierpnia 2015r. (k. 99 akt rentowych). Wykonując powyższy wyrok, organ rentowy wydał w dniu 31 sierpnia 2015r. decyzję, w której ponownie ustalił wnioskodawcy od dnia 1 października 2013r. do dnia 30 września 2016r. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową. Jednocześnie wskazano, iż Zakład zawiesza wypłatę świadczenia, a wznowienie wypłaty nastąpi po przedłożeniu zaświadczenia stwierdzającego dochody od miesiąca przyznania świadczenia (decyzja z dnia 31 sierpnia 2015r., k. 108 akt rentowych). Następnie decyzją z dnia 18 września 2015r. od dnia 1 października 2013r. przeliczono rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową ustaloną wyrokiem Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 6 sierpnia 2015r. Organ rentowy ustalił termin płatności renty na 15. dzień każdego miesiąca. Wypłaty na rzecz ubezpieczonego należności z tytułu wyrównania renty za okres od 1 października 2013r. do 30 września 2015r. dokonano w dniu 24 września 2015r. (decyzja z 18.09.2015r., k.114 akt rentowych i informacja organu rentowego z 23 marca 2016r. o dacie wypłaty wyrównania k.10 akt sprawy).

W dniu 30 września 2015r. wpłynął do organu rentowego wniosek ubezpieczonego o wypłatę odsetek ustawowych z tytułu opóźnienia w wypłacie renty za okres 24 miesięcy (wniosek k.116 akt rentowych).

Zaskarżoną decyzją z 16 października 2015r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do wypłaty odsetek (zaskarżona decyzja z 16 października 2015r. k.120 akt rentowych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie K. Ł. okazało się uzasadnione i jako takie zasługiwało na uwzględnienie.

Stosownie do treści art.85 ust.1 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 121 ze zm.), jeżeli Zakład – w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów – nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego, przy czym nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności. Z kolei w myśl art.118 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2015r. poz. 748) organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, z uwzględnieniem ust.2 i 3. Zgodnie z ust.1a wskazanego przepisu w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wypływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. W myśl ust.2 powyższego przepisu jeżeli w wyniku decyzji zostało ustalone prawo do świadczenia oraz jego wysokość organ rentowy dokonuje wypłaty świadczenia w terminie określonym w ustępie 1.

W sprawie niesporne jest, że renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należna ubezpieczonemu za okres od 1 października 2013r. do 30 września 2015r. nie została mu wypłacona w terminie. Z akt rentowych ubezpieczonego wynika, że termin płatności renty upływa każdego 15. dnia miesiąca. Tymczasem świadczenie rentowe za w/w okres zostało wypłacone ubezpieczonemu łącznie za cały okres w dniu 24 września 2015r. Rozstrzygnięcie sprawy zależało zatem od ustalenia, czy opóźnienie w wypłacie świadczenia było następstwem okoliczności, za które Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie ponosi odpowiedzialności, czy też przeciwnie organ rentowy ponosi odpowiedzialność za brak terminowej wypłaty świadczenia. Wbrew twierdzeniom organu rentowego fakt, że wykonał wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z 6 sierpnia 2015r. poprzez wydanie decyzji z dnia 31 sierpnia 2015r., w której zawiesił wypłatę świadczenia do dnia przedłożenia zaświadczenia stwierdzającego wysokość osiąganego przychodu od miesiąca przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy, nie przesądza o tym, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie w przyznaniu i wypłacie renty. Wyrokiem Sądu ustalono prawo ubezpieczonego do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową, ale analiza akt postępowania sądowego toczącego się przed Sądem Okręgowym w Siedlcach w sprawie IV U 1427/13 pokazuje, że w postępowaniu tym nie ujawniono żadnych nowych okoliczności dotyczących stanu zdrowia ubezpieczonego w kontekście prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, których nie mógł ustalić organ rentowy w toku rozpoznania wniosku ubezpieczonego o to świadczenie z 26 sierpnia 2013r. Przeciwnie, analiza okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że przyczyną, dla której organ rentowy decyzją z 8 listopada 2013r. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową od 1 października 2013r., było błędne ustalenie przez lekarza orzecznika ZUS, a następnie przez komisję lekarską ZUS, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy. Należy podkreślić, że błędne orzeczenie lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej ZUS o braku niezdolności do pracy jest okolicznością, za którą organ rentowy ponosi odpowiedzialność. Zarówno bowiem lekarz orzecznik ZUS, jak i komisja lekarska ZUS działają w ramach organu rentowego i jeśli przyczyną nieprawidłowej decyzji organu rentowego była błędna ocena stanu zdrowia osoby ubiegającej się o świadczenie przez lekarza orzecznika lub przez komisję lekarską ZUS to błąd taki stanowi błąd organu rentowego rodzący odpowiedzialność na podstawie art.85 ust.1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (tak Sąd Apelacyjny w Łodzi z 19 listopada 2013r. w sprawie III AUa 295/13, Lex nr 1402872). Z uzasadnienia orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z 27 września 2013r. i uzasadnienia orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z 4 listopada 2013r. stanowiącej podstawę decyzji z 8 listopada 2013r. o odmowie przyznania ubezpieczonemu renty (k.14-12 i 11-11v akt rentowych – tom dokumentacji medycznej) wynika, że ustalając, iż ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy w związku z chorobą zawodową zarówno lekarz orzecznik, jak i komisja lekarska ZUS błędnie ocenili aktualny stopień zaawansowania schorzeń. Lekarz orzecznik stwierdził, że ubezpieczony może wykonywać pracę w zawodzie technika rolnika, tj. lekką pracę fizyczną lub z ogólnego rynku pracy, komisja lekarska zaś – pomimo stwierdzenia przez lekarza konsultanta ZUS niedosłuchu odbiorczego w uchu prawym średnio 66,67dB, w uchu lewym średnio 70dB i określenia przeciwwskazań do wykonywania prac wymagających dobrego słuchu, w hałasie, przy maszynach w ruchu i na wysokości – uznała ubezpieczonego za zdolnego do pracy. Niewłaściwa analiza stopnia zaawansowania występującego u ubezpieczonego schorzenia narządu słuchu doprowadziła organ rentowy do błędnych ustaleń, że u wnioskodawcy brak jest wskazań do przyznania częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową. Tymczasem – jak wynika z opinii biegłych lekarzy sporządzonych w sprawie o sygn. akt IV U 1427/13 - pohałasowe uszkodzenie słuchu typu odbiorczego występujące u ubezpieczonego jest trwałe i nie ulega poprawie. Co więcej w porównaniu z badaniem audiometrycznym, które było podstawą uznania K. Ł. za osobę częściowo niezdolną do pracy w związku z chorobą zawodową stwierdzono nawet pogorszenie słuchu w obu uszach zarówno w paśmie mowy, tj. 2kHz, jak i dla tonów wysokich. Ubezpieczony nie toleruje aparatów słuchowych w związku z pojawianiem się dolegliwości po założeniu aparatów – bóle i zawroty głowy. Ze względu na stopień uszkodzenia słuchu przeciwwskazana jest praca w hałasie, przy maszynach w ruchu (w tym maszynach rolniczych), na wysokości i na innych stanowiskach pracy, gdzie wymagany jest dobry słuch a wnioskodawca mógłby nie usłyszeć sygnałów ostrzegawczych. Porównując badania audiometryczne z 13.09.2010r. i z 17.11.2014r. nie budzi wątpliwości, że stan słuchu badanego nie uległ poprawie (opinia z dnia 17.11.2014r. i z dnia 24.04.2015r., k. 25 i 43-44 akt sprawy IV U 1427/13). Niezasadność stanowiska organu rentowego została potwierdzona wyrokiem Sądu Okręgowego w Siedlcach z 6 sierpnia 2015r., którego ostatecznie organ rentowy nie kwestionował i nie złożył od niego apelacji.

Skoro zatem organ rentowy błędnie ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy w związku z chorobą zawodową, którą jest obustronny odbiorczy ubytek słuchu typu ślimakowatego, i na tej podstawie nie przyznał ubezpieczonemu renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy pozostającej w związku z chorobą zawodową, to niczym nieuzasadnione jest jego obecne twierdzenie, że nie ponosi on odpowiedzialności za opóźnienie w wypłacie tego świadczenia. Okolicznością niezbędną do rozpoznania wniosku ubezpieczonego o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy było dokonanie oceny jego stanu zdrowia. Stwierdzić zatem należy, że dla odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych istotne jest, czy organ rentowy dysponował takimi informacjami, które umożliwiłyby mu dokonanie prawidłowej oceny stanu zdrowia ubezpieczonego jeszcze na etapie postępowania przed organem, innymi słowy - czy istniały przeszkody by Lekarz Orzecznik ZUS oraz Komisja Lekarska ZUS wydali orzeczenie o niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową. W konsekwencji powyższego, ani wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z 6 sierpnia 2015r., ani oświadczenie wnioskodawcy stwierdzające wysokość osiąganego przychodu od miesiąca przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy złożone w dniu 9 września 2015r. nie stanowiły w istocie wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Należy ponadto podkreślić, że brak orzeczenia przez Sąd na podstawie art.118 ust.1a o odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, nie pozbawia ubezpieczonego prawa do odsetek za opóźnienie w wypłacie świadczenia. Na stanowisku takim stanął Sąd Najwyższy w uchwale z 24 marca 2011r. w sprawie I UZP 2/11 (OSNP 2011/19-20/255). W takim samym kierunku wypowiedziały się również sądy powszechne (por. m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 9 maja 2013r. w sprawie III AUa 1700/12, Lex nr 1322434). Sąd Okręgowy w całości podziela te poglądy.

Reasumując, Sąd ustalił, że ubezpieczonemu przysługuje prawo do wypłaty odsetek ustawowych za opóźnienie w wypłacie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową za okres od 1 października 2013r. do 30 września 2015r. i odsetki te są płatne od każdej miesięcznej kwoty świadczenia w powyższym okresie, czyli od dnia następnego po dniu płatności, tj. od 16 dnia każdego miesiąca do dnia 23 września 2015r., tj. dnia poprzedzającego wypłatę na rzecz ubezpieczonego nominalnej kwoty świadczenia, co nastąpiło w dniu 24 września 2015r.

Mając na uwadze całokształt powyższych okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.