Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 262/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jacek Witkowski

Protokolant

sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2015r. w S.

odwołania R. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 6 lutego 2015 r. Nr (...)

w sprawie R. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje R. L. prawo do emerytury od dnia 22 stycznia 2015 roku.

Sygn. akt IV U 262/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6.02.2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy R. L. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43) albowiem ubezpieczony nie wykazał 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Od decyzji tej odwołanie złożył R. L., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury w wieku obniżonym.

Skarżący domagał się, aby zaliczyć mu do kategorii zatrudnienia w szczególnych warunkach okres pracy od 2.02.1974 r. do 31.10.1998 r. w Zakładzie (...) w K., gdzie był zatrudniony przy produkcji wyrobów chemicznych i sanitarnych w pełnym wymiarze czasu pracy.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie, argumentując, iż ubezpieczony nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach, zgodnie z wymogiem § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony R. L. ur. (...) złożył dnia 13.01.2015 r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych dokumentów organ rentowy przyjął za udowodniony na dzień 1.01.1999 r. okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 25 lat i jednocześnie nie zaliczył żadnego okresu zatrudnienia do pracy w szczególnych warunkach. Decyzją z dnia 6.02.2015 r. ZUS odmówił wnioskodawcy przyznania prawa do emerytury (k. 22 a.e.).

W toku postępowania rozpoznawczego Sąd ustalił, iż R. L. został zatrudniony od dnia 2.09.1974 r. w zakładzie o nazwie (...) Sp. z o.o. w K. jako pracownik fizyczny w pełnym wymiarze czasu pracy (akta osobowe). Zakład ten zajmował się produkcją wyrobów chemicznych i sanitarnych (k. 10 a.s. – zeznania świadka S. J. mistrza produkcji). R. L. zajmował się przygotowaniem środka o nazwie fosol służącego do odrdzewiania rur. Do jego produkcji używany był kwas fosforowy i kwas szczawiowy. Ubezpieczony mieszał te kwasy. Ponadto zajmował się produkcją środka odkażającego o nazwie lizol (k. 9v a.s. – wyjaśnienia ubezpieczonego, k. 10v a.s. – zeznania świadka Z. W.). Od 1980 r. głównym zajęciem ubezpieczonego była produkcja kostek sanitarnych „dezo”, które zawierały dwuchlorobenzen, a także w zależności od potrzeb kierowano go do produkcji innych środków chemicznych takich jak sansed (k. 10v a.s.). W hali produkcyjnej panowały trudne warunki ze względu na opary kwasów i innych substancji. Ubezpieczony był zatrudniony na produkcji do 30.10.1998 r. tj. do czasu przeniesienia go na stanowisko dozorcy.

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, iż rodzaj pracy, którą wykonywał ubezpieczony w pełnym wymiarze od 2.09.1974 r. do 30.10.1998 r. należy do kategorii pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisu zawartego w załączniku A cyt. rozporządzenia dział IV w chemii poz. 24 tj. produkcja środków higieniczno–sanitarnych oraz półproduktów do ich wyrobu. Okres zatrudnienia w tych warunkach znacznie przekraczał wymiar 15 lat.

Zatem, w ocenie Sądu, R. L. spełnił wszystkie przesłanki przewidziane w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w zw. z § 2 ust. 1, § 3 i § 4 ust. 1 pkt. 1 i 3 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. do uzyskania prawa do emerytury w wieku obniżonym w dacie ukończenia 60-go roku życia tj. w dniu 22.01.2015 r.

Mając powyższe na względzie, Sąd z mocy art. 477 14 § 2 kpc orzekł jak w sentencji.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13