Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lutego 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Joanna Zaganiacz

Protokolant Barbara Lesiak

przy udziale B. K. – Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świdnicy

po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2016 roku sprawy

M. D.

urodz. (...) w Ś.,

syna M. i K. z d. C.

skazanego prawomocnymi wyrokami :

1.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 12 września 2012 roku (sygn. akt II K 660/12) za czyn z art. 190a § 1 kk, popełniony w okresie od września 2011 roku do 22 maja 2012 roku, za który wymierzono karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z 12 czerwca 2014 roku (sygn.. akt II Ko 716/14), odbytą w okresie od 24 lipca 2014 roku do 24 listopada 2014 roku;

2.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 15 stycznia 2014 roku (sygn. akt II K 1151/13) za czyny z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk, 288 § 1 kk, popełnione 27 czerwca 2013 roku i 1 lipca 2013 roku, za które wymierzono karę 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 20 godzin miesięcznie, a nadto z art. 226 § 1 kk, popełniony 1 lipca 2013 roku, za który wymierzono karę 4 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 20 godzin miesięcznie, a nadto orzeczono karę łączną 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin miesięcznie;

3.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 17 lutego 2015 roku (sygn. akt II K 472/14) za czyn z art. 207 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, popełniony w okresie od października 2013 roku do 21 marca 2014 roku, za który wymierzono karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres od 21 marca 2014 roku do 24 lipca 2014 roku, którą to karę skazany odbył w okresie od 24 listopada 2014 roku do 18 stycznia 2016 roku;

4.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 31 lipca 2015 roku (sygn. akt II K 473/14) za czyn z art. 281 kk, popełniony w dniu 20 grudnia 2013 roku, za który wymierzono karę roku pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres od 20 grudnia 2013 roku do 22 grudnia 2013;

I.  na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 87 § 1 kk łączy karę pozbawienia wolności i ograniczenia wolności, orzeczone wobec skazanego M. D. wyrokami opisanymi w pkt. 2 i 4 części wstępnej wyroku łącznego i wymierza skazanemu karę łączną roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w pkt. I kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu M. D. okres dotychczas odbytej kary pozbawienia wolności, orzeczonej w sprawie opisanej w pkt. 4 części wstępnej wyroku łącznego, a nadto okres rzeczywistego pozbawienia wolności od 20 grudnia 2013 roku do 22 grudnia 2013 roku;

III.  na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym skazania wyrokiem opisanym w pkt. 1 i 3 części wstępnej wyroku;

IV.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. B. 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem wynagrodzenia za świadczenie nieopłaconej obrony udzielonej skazanemu z urzędu;

V.  zwalnia skazanego M. D. od ponoszenia kosztów sądowych w przedmiocie wydania wyroku łącznego, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

M. D. był skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 12 września 2012 roku (sygn. akt II K 660/12) za czyn z art. 190a § 1 kk, popełniony w okresie od września 2011 roku do 22 maja 2012 roku, za który wymierzono karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Świdnicy z 12 czerwca 2014 roku (sygn.. akt II Ko 716/14), odbytą w okresie od 24 lipca 2014 roku do 24 listopada 2014 roku;

2.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 15 stycznia 2014 roku (sygn. akt II K 1151/13) za czyny z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk, 288 § 1 kk, popełnione 27 czerwca 2013 roku i 1 lipca 2013 roku, za które wymierzono karę 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 20 godzin miesięcznie, a nadto z art. 226 § 1 kk, popełniony 1 lipca 2013 roku, za który wymierzono karę 4 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 20 godzin miesięcznie, a nadto orzeczono karę łączną 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin miesięcznie;

3.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 17 lutego 2015 roku (sygn. akt II K 472/14) za czyn z art. 207 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, popełniony w okresie od października 2013 roku do 21 marca 2014 roku, za który wymierzono karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres od 21 marca 2014 roku do 24 lipca 2014 roku, którą to karę skazany odbył w okresie od 24 listopada 2014 roku do 18 stycznia 2016 roku;

4.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z 31 lipca 2015 roku (sygn. akt II K 473/14) za czyn z art. 281 kk, popełniony w dniu 20 grudnia 2013 roku, za który wymierzono karę roku pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres od 20 grudnia 2013 roku do 22 grudnia 2013;

Dowody:

- akta tut. Sądu: II K 660/12, II K 472/14, II K 473/14 (w załączeniu)

- odpis wyroku tut. Sądu w sprawie II K 1151/13 z postanowieniem w sprawie II Ko 581/15

- karta karna – k. 8-9

- opinia o skazanym – k. 10-11

M. D. odbywa karę pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w S.. Posiada wykształcenie średnie, jednak nigdy nigdzie nie pracował, nie poszukiwał zatrudnienia. Przed osadzeniem utrzymywał się z zasiłku pomocy społecznej. Jego zachowanie było wówczas naganne, nadużywał alkoholu, wywoływał awantury, niszczył sprzęty, używał przemocy fizycznej wobec domowników. Zdiagnozowano u niego nieprawidłową osobowość i uzależnienie od alkoholu, w związku z którym kilkakrotnie podejmował próby leczenia odwykowego. Został osadzony w zakładzie karnym w związku z zarządzeniem wykonania kar pozbawienia wolności wymierzonych pierwotnie w warunkach probacji. Skazany odbywa karę w systemie programowego oddziaływania, a wynikające z niego zadania stara się realizować. Nie jest uczestnikiem subkultury przestępczej i dystansuje się od jej negatywnych przejawów. Wobec przełożonych zachowuje się regulaminowo, ze współosadzonymi funkcjonuje zgodnie. Skazany był raz nagradzany regulaminowo, natomiast czterokrotnie był karany dyscyplinarnie. Wykazuje ograniczony krytycyzm wobec popełnionych przestępstw, minimalizując swoją rolę w ich dokonaniu. Jego zachowanie w toku odbywania kary oceniane jest jako przeciętne. Postępy skazanego w procesie resocjalizacji w warunkach izolacji więziennej przebiegają w dobrym kierunku.

Dowód:

-

opinia o skazanym. – k. 10-11

Nadto Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 85 § 1 kk jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Stosownie do § 2 cytowanego przepisu, podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Wobec skazanego M. D. wykonywana jest aktualnie kara roku pozbawienia wolności wymierzona w sprawie tut. Sądu o sygn. akt II K 473/14, a do wykonania pozostaje kara łączna 8 miesięcy ograniczenia wolności wymierzona w sprawie II K 1151/13 (postępowanie wykonawcze w tejże sprawie pozostaje zawieszone z uwagi na pozbawienie skazanego wolności). Natomiast kary 4 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzona w sprawie II K 660/12 oraz roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzona w sprawie II K 472/14, zostały już wykonane, zatem zgodnie z cytowanym wyżej przepisem art. 85 § 2 kk nie mogą one być podstawą orzeczenia kary łącznej. Powyższa okoliczność uzasadniała umorzenie postępowania w zakresie objęcia wyrokiem łącznym skazania opisanego w pkt. 1 i 3 części wstępnej wyroku łącznego, o czym Sąd orzekł w pkt. III wyroku łącznego, na podstawie powołanego tam przepisu.

Zgodnie z art. 86 § 1 kk Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Z kolei treść art. 87 § 1 kk wskazuje, że w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

Stosownie do treści art. 85a kk orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Kara łączna w niniejszej sprawie została wymierzona w wysokości równej kumulacji kar jednostkowych podlegających odrębnemu wykonaniu. Kształtując jej wymiar Sąd miał na uwadze wielość czynów wchodzących do realnego zbiegu w różnych konfiguracjach czasowych, a także różnorodność naruszonych dóbr prawnych. W niniejszej sprawie czyny objęte karą łączną były różnorodne rodzajowo (przestępstwa przeciwko mieniu – z art. 288 § 1 kk, art. 281 kk, ale także ciąg przestępstw z art. 190 § 1 kk, a nadto występek z art. 226 § 1 kk). Przestępstwa objęte karą łączną cechowały się znacznym stopniem zawinienia i społecznej szkodliwości. Przeciętna prognoza penitencjarna, o jakiej istnieniu można wywodzić na podstawie treści opinii o skazanym, podobnie jak jego postawa w trakcie odbywania kary, nie uzasadniały orzeczenia wobec niego kary łącznej w wymiarze bardziej korzystnym z punktu widzenia skazanego. Sąd zważył nadto, że orzeczona kara łączna również ma spełniać swoje funkcje zapobiegawcze, wychowawcze, ale też represyjne – związane z wymierzeniem sankcji karnej za ponawiające się bezprawne zachowania skazanego. Wymierzona kara łączna pozostaje zdaniem Sądu proporcjonalna do ilości skazań objętych jej węzłem i rodzaju przestępstw, za które została orzeczona.

Zgodnie z art. 577 Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej okres dotychczas odbytych kar oraz okresy rzeczywistego pozbawienia (pkt II wyroku).

O kosztach zastępstwa procesowego – obrony udzielonej skazanemu z urzędu w niniejszym postępowaniu – orzeczono w pkt. IV wyroku łącznego kierując się dyspozycją § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z dnia 3 października 2002 r., nr 163, poz. 1348 z późn. zm.).

Na podstawie art. 624 § 1 kk Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych w przedmiocie wyroku łącznego, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa, uwzględniając przy tym sytuację majątkową skazanego (pkt. V wyroku).