Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XVII AmE 2/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 sierpnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Bogdan Gierzyński

Protokolant: Maciej Gembarzewski

po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2013 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania J. R.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o udzielenie koncesji

na skutek odwołania J. R.

od Decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 7 listopada 2011 r. nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od J. R. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 360 zł (słownie: trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Bogdan Gierzyński

XVII AmE 2/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 listopada 2011 roku, nr (...), Prezes Urzędu Regulacji Energetyki odmówił udzielenia przedsiębiorcy J. R. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w miejscowości M., ul. (...), (...)-(...) P., posiadającemu numer identyfikacji podatkowej: (...) koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej określonej w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo energetyczne, polegającej na wytwarzaniu energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii.

Powyższą decyzję zaskarżył powód – J. R..

Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, tj. naruszenie zasady równości wobec prawa i równego traktowania polegające na odmowie udzielenia koncesji powodowi w sytuacji udzielenia koncesja jego poprzednikowi H. S. w warunkach tej samej działalności gospodarczej z tą samą lokalizacją i na tym samym obiekcie. W przekonaniu J. R. brak jest podstaw do odmowy udzielenia mu koncesji, gdyż ww. uwarunkowania świadczą, o tym że działalność powoda należy traktować jako kontynuację działalności H. S., który uzyskał koncesję 24 listopada 2004 roku.

Powód wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki i wydanie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

J. R. jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...), której przedmiotem jest wytwarzanie energii elektrycznej (zaświadczenie Wójta Gminy S. o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, k. 47 akt adm.). W związku z prowadzoną działalnością w dniu 3 stycznia 2011 roku zawarł z H. S. umowę na podstawie której uzyskał prawo używania (...) Elektrowni (...) położonej w M. na kolektorze ścieków oczyszczonych wypływających z Oczyszczalni (...) (k. 7 akt adm.). Na podstawie umowy cesji z dnia 24 stycznia 2011 roku na J. R. przeniesione zostały również prawa i obowiązki H. S. względem (...) Spółka z o.o., związane z prowadzoną elektrownią wodną, ich przeniesienie miało nastąpić z chwilą uzyskania przez J. R. koncesji (umowa cesji, aneks do umowy cesji, k. 15 - 16 akt adm.). H. S. na podstawie decyzji z dnia 24 listopada 2004 roku uzyskał koncesję określoną w art. 32 ust. 1 pkt 1 Prawa energetycznego na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej (zaświadczenie Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 25 listopada 2004 roku, k. 10 akt sprawy).

W (...) Elektrowni (...) w M. wytwarzanie energii elektrycznej obejmuje przechwycenie ścieków oczyszczonych z istniejącej sieci kanalizacji zrzutowej odprowadzania oczyszczonych ścieków do W. z oczyszczalni miejskich dla miasta P. poruszających turbinę produkującą prąd („opis techniczny dla projektowanej sieci kanalizacyjnej zasilającej projektowaną turbinę elektroenergetyczną na terenie oczyszczalni ścieków w M. n/W.”, k.44 akt adm.). Czynnikiem powodującym ruch oczyszczonych ścieków, a co z tym związane ruch turbiny jest siła grawitacji powstała z różnicy poziomów oczyszczalni ścieków i elektrowni wodnej (informacja J. R., k. 89 akt adm., fakt bezsporny).

Przepustowość (...) Elektrowni (...) w M. jest zmienna i zależy od warunków pogodowych a także od ilości wody pobieranej z rzeki W. uzdatnianej i wykorzystywanej przez (...) do celów socjalno bytowych (informacja J. R., k. 52 akt adm.).

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 Konstytucji RP wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Wyrażony w tym przepisie nakaz jednakowego traktowania podmiotów znajdujących się w zbliżonej sytuacji oraz zakaz różnicowania w tym traktowaniu bez przyczyny znajdującej należyte uzasadnienie w przepisie rangi co najmniej ustawowej nie obejmuje sytuacji w której nabycie prawa przez inny podmiot działający w analogicznych warunkach nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa.

W myśl art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U Nr 89 z 2006 r., poz 625 z późn. zm.), uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania paliw lub energii, z wyłączeniem wytwarzania m.in. energii elektrycznej w źródłach o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nieprzekraczającej 50 MW niezaliczanych do odnawialnych źródeł energii lub do źródeł wytwarzających energię elektryczną w kogeneracji z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego.

Ponieważ moc źródła wytwarzania przez powoda energii elektrycznej wynosi 0,05 MW, działalność ta podlegałaby koncesjonowaniu jedynie w przypadku, gdyby źródło to zostało zaliczone do odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne.

Pojęcie odnawialnego źródła energii zostało zaś jednoznacznie zdefiniowane a art.3 pkt 20 ustawy Prawo energetyczne i zgodnie z tym przepisem jest nim źródło wykorzystujące w procesie przetwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego, geotermalną, fal, prądów i pływów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazu wysypiskowego, a także biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątek roślinnych i zwierzęcych. Wykorzystywanie w produkcji energii elektrycznej energii z grawitacyjnego spadku oczyszczonych ścieków nie mieści się w tej definicji. Nabycie w 2004 r. koncesji przez H. S. na tę działalność odbyła się z naruszeniem prawa i z faktu tego nie można wyprowadzać na podstawie konstytucyjnej zasady równości prawa powoda do nabycia koncesji.

Podkreślić przy tym należy, że dokonanie przez ustawodawcę ścisłej definicji ustawowej odnawialnego źródła energii, uniemożliwia pozwanemu uznaniowe zaliczenie do tej kategorii innych źródeł energii, chociażby sposób wytwarzania w nich energii był społecznie lub ekologicznie pożyteczny.

Z tych względów odwołanie należało oddalić wobec braku podstaw do jego uwzględnienia (art.479 53 § 1 k.p.c.).

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sporu, zasądzając na rzecz pozwanego koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych (art.98 k.p.c.)