Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Stanisław Jabłoński (spr.)

Sędziowie SSO Anna Bałazińska-Goliszewska

(...) del do SO Piotr Wylegalski

Protokolant Jowita Sierańska

przy udziale Ryszard Walkiewicza Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2016r.

sprawy K. K. (1) ,

ur. w dniu (...) we W. syna A. i T. z domu Ł.;

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Śródmieścia

z dnia 19 listopada 2015 roku sygn. akt II K 568/15

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia – Śródmieścia do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd I instancji ustalił, że K. K. (1) został prawomocnie skazany:

1. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 3 sierpnia 2005 r., w sprawie o sygn. akt II K 164/05, za czyn z art. 226 § 1 kk popełniony w dniu 9 grudnia 2004 r., na karę grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych przy przyjęciu, że stawka dzienna wynosi 10 zł, przy czym zaliczono skazanemu na poczet kary grzywny okres zatrzymania od dnia 9 do 10 grudnia 2004 r.;

2. wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 25 lutego 2010 r., w sprawie o sygn. akt II K 1244/09, którym połączono jednostkowe kary wymierzone wyrokami: wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyki z dnia 7 czerwca 2006 r. w sprawie o sygn. akt II K 602/06, za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 298 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk popełniony w dniu 19 czerwca 2004 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 69 § 1 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk i § 2 kk warunkowo zawieszono wykonanie kary pozbawienia wolności na okres 3 lat próby, a także wymierzono na zasadzie art. 33 § 1 kk skazanemu grzywnę w wysokości 30 stawek dziennych przy przyjęciu, że stawka dzienna wynosi 10 zł oraz na mocy art. 73 § 2 kk oddano skazanego pod dozór kuratora sądowego, przy czym następnie zarządzono wykonanie wobec skazanego kary pozbawienia wolności; wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie o sygn. II K 767/06, za czyn z art. 178 a § 1 kk popełniony w dniu 16 grudnia 2005 r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, orzeczono także zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku a także zaliczono na poczet wskazanego zakazu okres zatrzymania prawa jazdy, przy czym w miejsce kary ograniczenia wolności orzeczono zastępczą karę pozbawienia wolności w wymiarze 3 miesięcy; a następnie wskazanym wyrokiem łącznym wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, a także zaliczono skazanemu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okresy kr odbytych w sprawie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyki o sygn. II K 602/06 oraz Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia o sygn. II K 767/06, a także pozostawiono do odrębnego wykonania inne orzeczenia zawarte w łączonych wyrokach;

3. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 2 czerwca 2008 r. w sprawie o sygn. akt II K 860/07, za czyn z art. 178 a § 1 kk popełniony w dniu 7 marca 2007 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 69 § 1 i § 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 4 lat próby, a także na podstawie art. 71 § 1 kk wymierzono skazanemu karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych przy przyjęciu, iż stawka dzienna odpowiada kwocie 10 zł oraz orzeczono wobec skazanego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat a także zaliczono na poczet wskazanego zakazu okres zatrzymania prawa jazdy, dodatkowo orzeczono wobec skazanego na rzecz Fundacji (...). K. – Pomocy (...) w Wypadkach Samochodowych świadczenie pieniężne w kwocie 400 zł, na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 kk zobowiązano skazanego do poddania się leczeniu odwykowemu w okresie próby oraz na podstawie art. 73 § 1 kk oddano skazanego pod dozór kuratora sądowego, przy czym następnie zarządzono wykonanie wobec skazanego kary pozbawienia wolności;

4. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 26 stycznia 2009 r., w sprawie o sygn. akt V K 1827/08, za czyn z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 31 stycznia 2007 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 2 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby, a także na podstawie art. 72 § 2 kk zobowiązano skazanego do naprawienia szkody, przy czym następnie zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

5. wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy VI Wydział Grodzki z dnia 3 kwietnia 2009 r., w sprawie o sygn. akt VI K 1368/05 za czyn z art. 158 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 11 lipca 2005 r., na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 2 kk wykonanie wobec skazanego kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby oraz na podstawie art. 73 § 2 kk oddano skazanego pod dozór kuratora sądowego w okresie próby, przy czym następnie zarządzono wykonanie wobec skazanego kary pozbawienia wolności;

6. wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków z dnia 25 października 2010 r. w sprawie o sygn. akt VII K 872/10 za czyn z art. 244 kk popełniony w dniu 5 lipca 2010 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 69 § 1 i § 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby, a także na podstawie art. 71 § 1 kk wymierzono skazanemu karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych przy przyjęciu, że stawka dzienna odpowiada kwocie 20 zł oraz na podstawie art. 63 § 1 kk liczono skazanemu na poczet kary grzywny okres zatrzymania w dniu 5 lipca 2010 r., przy czym następnie zarządzono wykonanie wobec skazanego kary pozbawienia wolności;

7. wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 26 stycznia 2011 r., w sprawie o sygn. akt V K 1875/10, za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk popełniony w dniu 7 czerwca 2010 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 5 lat próby oraz na podstawie art. 73 § 1 kk oddano skazanego pod dozór kuratora sądowego w okresie próby, a także na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w dniu 7 czerwca 2010 r. oraz na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązano skazanego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, przy czym następnie zarządzono wykonanie wobec skazanego kary pozbawienia wolności;

8. wyrokiem Sądu Rejonowego w Rawiczu z dnia 14 września 2011 r., w sprawie o sygn. akt II K 259/11, za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 30 października 2010 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 31.10.2010 r. do dnia 2.11.2010 r., przy czym następnie zamieniono karę pozbawienia wolności na karę 30 dni aresztu;

9. wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 13 marca 2012 r. w sprawie o sygn. V K 1722/11 za czyn z art. 279 § 1 kk popełniony w dniu 27 lutego 2011 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w dniu 27.02. 2011 r.;

10. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 28 czerwca 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1134/11 za czyn z art. 279 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 23 stycznia 2011 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, za czyn z art. 278 § 1 kk popełniony w dniu 23 stycznia 2011 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 286 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 29 stycznia 2011 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 86 § 1 kk wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a także na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania od dnia 1 lutego 2011 r. do dnia 2 lutego 2011 r.;

11. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 21 września 2012 r. w sprawie o sygn. akt V K 1005/12 za czyn z art. 178a § 4 kk w zw. z art. 178 a § 1 kk popełniony w dniu 7 czerwca 2011 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet kary pozbawienia wolności okres zatrzymania od dnia 7.06.2011 r. do dnia 8.06.2011 r., a także na podstawie art. 42 § 2 kk i art. 43 § 3 kk orzeczono wobec skazanego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat;

12. wyrokiem Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie o sygn. II K 382/12 za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 26 lipca 2010 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 26 lipca 2010 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności oraz wymierzono skazanemu karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 69 § 1 i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie kary łącznej warunkowo zawieszono na okres 4 lat próby, a także na podstawie art. 72 § 2 kk zobowiązano skazanego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem;

13. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieście z dnia 28 stycznia 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 1329/12 za czyn z art. 229 § 3 kk popełniony w dniu 3 maja 2010 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 224 § 2 kk popełniony w dniu 3 maja 2010 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, za czyn z art. 178 a § 1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet kary pozbawienia wolności okres zatrzymania od dnia 3 maja 2010 r. do dnia 5 maja 2010 r., na podstawie art. 42 § 2 kk orzeczono wobec skazanego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdami mechanicznymi w ruchu lądowym na okres 8 lat, na podstawie art. 44 § 2 kk orzeczono przepadek na rzecz Skarbu państwa dowodu rzeczowego, przy czym Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 28 maja 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV Ka 391/13 utrzymał w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

14. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 5 kwietnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt V K 8/13, za czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk popełniony w dniu 6 kwietnia 2012 r., na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, a także na podstawie art. 44 § 1 kk orzeczono przepadek dowodów rzeczowych, przy czym Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 19 września 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV Ka 642/13 utrzymał w mocy zaskarżony wyrok uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

15. wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 24 maja 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 196/13, za czyn z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w okresie od 9 do 11 maja 2012 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie wobec skazanego kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 5 lat próby, a także na podstawie art. 72 § 2 kk zobowiązano skazanego do naprawienia szkody wywołanej przestępstwem oraz na podstawie art. 44 § 2 kk orzeczono o przepadku dowodów rzeczowych;

16. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 27 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 989/12 za czyn z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 8 maja 2012 r. na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności poprzez wykonywanie nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, przy czym na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet kary ograniczenia wolności okres zatrzymania od dnia 21 maja 2012 r. do dnia 22 maja 2012 r., a także na podstawie art. 44 § 2 kk orzeczono przepadek na rzecz Skarbu państwa dowodów rzeczowych oraz na podstawie art. 230 § 2 kpk orzeczono o zwrocie dowodu rzeczowego;

17. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 18 września 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 642/13 za czyn z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w dniach od 7 czerwca 2010 r. do dnia 8 czerwca 2010 r.;

Wyrokiem łącznym z dnia 19 listopada 2015 r., sygn. akt II K 568/15, Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia:

I. na podstawie art. 19 ust 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw w zw. z art. 85 kk w zw. z art. 86 § 1 kk w zw. z art. 89 § 1 kk ( w brzmieniu ustawy sprzed dnia 1 lipca 2015 r. ) jednostkowe kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu K. K. (1) wyrokami opisanymi w pkt 3 i 4 części wstępnej wyroku łącznego połączył i wymierzył mu karę łączną 2 ( lat ) i 6 ( sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył skazanemu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności opisanej w pkt I części dyspozytywnej wyroku łącznego okresy kar odbytych w wyrokach podlegających łączeniu w tym okres kary odbytej w sprawie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia o sygn. V K 1827/08 od dnia 21.05.2012 r. do dnia 21.05.2013 r., a także okres kary odbytej w sprawie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyki o sygn. II K 860/07 od dnia 21.05.2013 r. do dnia 21.11.2014 r., przy czym ustalenie początku kary łącznej pozbawienia wolności pozostawił dla Dyrektora Zakładu Karnego;

III. na podstawie art. 19 ust 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw w zw. z art. 85 kk w zw. z art. 86 § 1 kk w zw. z art. 89 § 1 kk ( w brzmieniu ustawy sprzed dnia 1 lipca 2015 r. ) jednostkowe kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu K. K. (1) wyrokami opisanymi w pkt 6, 7, 12, 13 i 17 części wstępnej wyroku łącznego połączył i wymierzył mu karę łączną 4 ( lat ) i 6 ( sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności;

IV. na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył skazanemu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności opisanej w pkt III części dyspozytywnej wyroku łącznego okresy pozbawienia wolności w dniu 5.07.2010 r., w dniu 7.06.2010 r., od dnia 3.05.2010 r. do dnia 5.05.2010 r., w dniu 8.06.2010 r. oraz okresy kar dotychczas odbytych w wyrokach podlegających łączeniu, przy czym ustalenie początku kary łącznej pozbawienia wolności pozostawił dla Dyrektora Zakładu Karnego;

V. na podstawie art. 19 ust 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw w zw. z art. 85 kk w zw. z art. 86 § 1 kk w zw. z art. 89 § 1 kk ( w brzmieniu ustawy sprzed dnia 1 lipca 2015 r. ) jednostkowe kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu K. K. (1) wyrokami opisanymi w pkt 9, 10 i 11 części wstępnej wyroku łącznego połączył i wymierzył mu karę łączną 2 (dwóch) lat i 3 ( trzech ) miesięcy pozbawienia wolności;

VI. na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył skazanemu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności opisanej w pkt V części dyspozytywnej wyroku łącznego okresy pozbawienia wolności od dnia 7.06.2011 r. do dnia 8.06.2011 r., w dniu 27.02.2011 r., od dnia 1.02.2011 r. do dnia 02.02.2011 r. oraz okresy kar dotychczas odbytych w wyrokach podlegających łączeniu, przy czym ustalenie początku kary łącznej pozbawienia wolności pozostawił dla Dyrektora Zakładu Karnego;

VII. na podstawie art. 19 ust 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw w zw. z art. 85 kk w zw. z art. 86 § 1 kk w zw. z art. 89 § 1 kk ( w brzmieniu ustawy sprzed dnia 1 lipca 2015 r. ) jednostkowe kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu K. K. (1) wyrokami opisanymi w pkt 14, 15 i 16 części wstępnej wyroku łącznego połączył i wymierzył mu karę łączną 2 ( lat ) pozbawienia wolności;

VIII. na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczył skazanemu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności opisanej w pkt VII części dyspozytywnej wyroku łącznego okresy pozbawienia wolności od dnia 21 maja 2012 r. do dnia 22 maja 2012 r. oraz okresy kar dotychczas odbytych w wyrokach podlegających łączeniu, przy czym ustalenie początku kary łącznej pozbawienia wolności pozostawił dla Dyrektora Zakładu Karnego;

IX. na podstawie art. 572 kpk umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym wyroków opisanych w pkt 1, 2, 5 i 8 części wstępnej wyroku łącznego;

X. w pozostałym zakresie orzeczenia zawarte w łączonych wyrokach pozostawił do odrębnego wykonania;

XI. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy skazanego z urzędu adw. J. B. kwotę 147,60 zł tytułem kosztów obrony skazanego urzędu wraz z wliczonym w tą kwotę podatkiem VAT;

XII. zwolnił skazanego od kosztów postępowania w sprawie i odstąpił od wymierzenia mu opłaty.

Obrońca skazanego zaskarżył powyższy wyrok w zakresie punktów I-VIII jego części dyspozytywnej, zarzucając mu:

1)  obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku, to jest:

a)  art. 4 KPK oraz art. 7 KPK w zw. z art. 410 KPK poprzez dowolną, nieuwzględniającą zasad prawidłowego rozumowania ani wskazań wiedzy lub doświadczenia życiowego ocenę przeprowadzonych na rozprawie dowodów z informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego (k. 10-12, dalej jako (...)) oraz opinii o skazanym z Zakładu Karnego w K. (k. 6-7, dalej jako (...)) polegającą w szczególności na uznaniu ich za wiarygodne i spójne w sytuacji, gdy:

i)  w (...) brak jest wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt II K 392/07 (dalej jako „Wyrok II K 392/07 ”), którym orzeczono wobec Skazanego karę 1 roku pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, a który to wyrok został wymieniony w Opinii (k. 6v) za numerem 3 jako wprowadzony do wykonania od 21 listopada 2014 r. do 21 listopada 2015 r.,

ii)  w (...) figuruje wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu z dnia 3 października 2011 r., sygn. akt II K 211/11 (dalej jako „Wyrok II K 211/11”), którym orzeczono wobec Skazanego karę 6 miesięcy pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, a który to wyrok został wymieniony w Opinii (k. 6v) za numerem 4 jako orzekający wobec Skazanego karę 30 dni aresztu,

b)  art. 569 KPK i art. 570 KPK poprzez pominięcie Wyroku II K 392/07 i Wyroku II K 211/11 przy rozstrzyganiu nin. sprawy, w sytuacji gdy mimo pominięcia ich we wniosku Skazanego, Sąd a quo winien rozstrzygnąć w ich przedmiocie z urzędu,

2)  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, który miał wpływ na jego treść, polegający na zaniechaniu ustaleń dotyczących tak istnienia, jak i treści Wyroku II K 392/07 oraz Wyroku II K 211/11,

3)  obrazę prawa materialnego polegającą na zaniechaniu zastosowania art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1247), zwanej dalej „Nowelizacją wrześniową”, w sytuacji, gdy przepis ten znajdował zastosowanie do drugiego czynu, o którym orzeczono w wyroku Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie z dnia 18 grudnia 2012 r., sygn. akt II K 382/12 (punkt 12 części wstępnej zaskarżonego wyroku) i za który wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy prawidłowe zastosowanie obowiązujących przepisów oznaczałoby zamianę tej kary na 30 dni aresztu.

Podnosząc powyższe zarzuty obrońca skazanego wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu.

Osobistą apelację od wyroku łącznego wywiódł także skazany, zarzucając mu:

1)  nieuwzględnienie wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków z dnia 15 maja 2008 r. w sprawie o sygn. akt II K 392/07, o którego połączenie skazany wnosił we wniosku o wydanie wyroku łącznego;

2)  błędne umorzenie postępowania w zakresie kary 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 3 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt VI K 1368/05 za czyn z art. 158 § 1 kk popełniony w dniu 11 lipca 2005 r., która to kara podlegała łączeniu z karami opisanymi w punkcie I. części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku;

3)  obrazę art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 2013 r. (Dz. U. 2013 r. poz. 1247) poprzez zaniechanie zamiany kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie II K 382/12 na karę 30 dni aresztu, albowiem przypisany powyższym wyrokiem czyn polegający na przywłaszczeniu mienia w wysokości 350 zł stanowi obecnie wykroczenie z art. 119 § 1 k.w.;

4)  znaczne pogorszenie sytuacji skazanego, pomimo zastosowania zasady pełnej absorpcji, przy orzekaniu kary łącznej wymierzonej w punkcie VII części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku, polegające na odwieszeniu kary 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy w sprawie II K 196/13 oraz połączeniu kary ograniczenia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 27 czerwca 2013 r. w sprawie II K 989/12 z karą bezwzględnego pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 5 kwietnia 2013 r. w sprawie V K 8/13;

5)  zastosowanie zasady pełnej kumulacji przy orzekaniu kary łącznej wymierzonej w punkcie I. części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku, przy pominięciu okoliczności łagodzących takich jak wiek skazanego oraz odległość czasowa pomiędzy pierwszym a drugim czynem wynosząca 35 dni;

6)  oparcie zaskarżonego wyroku na opinii o skazanym sporządzonej przez wychowawcę Zakładu Karnego w K., która w ocenie skazanego jest umniejszona i nierzetelna, gdyż autor opinii nigdy nie spotkał się ze skazanym i pominął wiele kwestii przemawiających na korzyść skazanego;

Podnosząc powyższe zarzuty, skazany wniósł o:

1)  połączenie jednostkowej kary 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków wyrokiem z dnia 15 maja 2008 r. w sprawie o sygn. akt II K 392/07 za przestępstwo z art. 244 kk popełnione w dniu 6 września 2006 r. z karami orzeczonymi w wyrokach opisanych w punktach 3 i 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku;

2)  połączenie jednostkowej kary 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej przez Sąd Rejonowy w Oleśnicy wyrokiem z dnia 3 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt VI K 1368/05 za przestępstwo z art. 158 § 1 kk popełnione w dniu 11 lipca 2005 r. z karami orzeczonymi w wyrokach opisanych w punktach 3 i 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku;

3)  na podstawie art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego i niektórych innych ustaw (Dz. U. 2013 r. poz. 1247) zamianę kary podlegającej wykonaniu, opisanej w pkt II. wyroku wydanego przez Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 382/12 orzeczonej za przestępstwo z art. 278 § 1 kk popełnione w dniu 26 lipca 2010 r.

4)  warunkowe zawieszenie kary łącznej wymierzonej w punkcie VII części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku, ewentualnie pozostawienie do odrębnego wykonania kary 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 5 kwietnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt V K 8/13 za przestępstwo z art. 270 § 1 kk popełnione w dniu 6 kwietnia 2012 r.;

5)  pozostawienie kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 24 marca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 196/13 jako karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania;

6)  pozostawienie kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 27 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 989/12 jako karę ograniczenia wolności;

7)  zweryfikowanie opinii sporządzonej przez wychowawcę Zakładu Karnego przy uwzględnieniu ocen okresowych komisji penitencjarnych wydanych od 2012 r. do 2015 r. oraz o inne wymienione przez skazanego dokumenty;

8)  obniżenie kar wymierzonych w wyroku łącznym w ten sposób, aby ich suma nie przekroczyła 10 lat pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja obrońcy skazanego zasługiwała na uwzględnienie o tyle, że skutkowała uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu. Natomiast rozpoznanie środka odwoławczego wniesionego przez skazanego ograniczono na podstawie art. 436 k.p.k. jedynie do uchybień podniesionych w zarzutach 1) i 3), które odpowiadają treści apelacji obrońcy. Sąd Okręgowy uznał bowiem za wystarczające do wydania orzeczenia wystąpienie stwierdzonych wad wyroku pierwszoinstancyjnego, a ustosunkowanie się do pozostałych zarzutów sformułowanych w apelacji skazanego byłoby w przedmiotowej sprawie przedwczesne dla dalszego toku postępowania.

W pierwszej kolejności wymaga odnotowania, że zarzuty podniesione w apelacji obrońcy ogniskują się w zasadzie wokół dwu kwestii. Pierwsza z nich dotyczy pominięcia w podstawie orzekania przez Sąd a quo wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt II K 392/07, a także wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu z dnia 3 października 2011 r., sygn. akt II K 211/11. Analiza wyroku Sądu I instancji prowadzi do uznania wywiedzionych w apelacji obrońcy twierdzeń za trafne. Sąd Rejonowy ani w części wstępnej wyroku łącznego, ani w jego części dyspozytywnej, nie odniósł się jakkolwiek do wskazanych wyżej orzeczeń – tak co do ich istnienia, jak i ich treści. Tymczasem wyroki te widnieją w wykazie wykonywanych kar i środków przymusu dołączonym do opinii o skazanym (k. 6v, odpowiednio pozycje nr. 3 i 4), natomiast Informacja o skazanym z Krajowego Rejestru Karnego uzyskana w dniu 31 lipca 2015 r. (k. 10-12) nie zawiera pierwszego z wyroków; co do drugiego zaś prezentuje odmienne orzeczenie o karze niż wykaz wykonywanych kar. Sąd Okręgowy wskazuje, że wyroki te znajdują się również w wykazie orzeczeń wydanych wobec K. K. (1) wygenerowanym w dniu 30 listopada 2015 r. z systemu (...) (k. 133).

Zasadniczo zgodzić należy się z argumentacją prawną podniesioną przez obrońcę na poparcie omawianego zarzutu. Istotnie, instytucja wyroku łącznego jest procesowym wyrazem prawnomaterialnej konstrukcji łączenia kar przyjętej przez ustawodawcę. Stąd też postępowanie w tym przedmiocie może i nawet powinno zostać wszczęte nie tylko na wniosek samego skazanego, ale również z urzędu i obejmować swym zakresem wszystkie skazania, co do których wchodzi w grę konieczność dokonania oceny odnośnie do spełnienia warunków przewidzianych w art. 85 k.k. W wypadku stwierdzenia, że istnieją podstawy do połączenia kar określone w tym przepisie, Sąd jest zobligowany do wydania wyroku łącznego na zasadach przewidzianych w Rozdziale IX Kodeksu karnego, co oznacza brak swobody w doborze skazań podlegających łączeniu i niemożność pominięcia części z nich (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lipca 2008 r. ,III KK 82/08, LEX Nr 424889; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 czerwca 2009 r., II KK 15/09, LEX Nr 519675). Natomiast w wypadku stwierdzenia braku podstaw do wydania wyroku łącznego lub istnienia wcześniejszego rozstrzygnięcia w tej materii obejmującego ten sam zakres orzekania i uznania, że nie występuje potrzeba wydania kolejnego wyroku łącznego - w myśl art. 575 § 1 k.p.k. in principio - Sąd powinien umorzyć postępowanie w tym przedmiocie. Dla dokonania racjonalnej oceny w tym względzie konieczne jest natomiast dysponowanie odpowiednim materiałem dokumentującym sytuację skazanego oraz przeprowadzenie analizy pozwalającej na ustalenie pełnego zakresu skazań, które powinny być brane pod uwagę przy wydawaniu wyroku łącznego. W następnej kolejności Sąd meriti winien precyzyjnie ustalić treść prawomocnych wyroków na podstawie akt jednostkowych, z uwzględnieniem orzeczeń sądów odwoławczych, a także ich modyfikacji w toku postępowania wykonawczego wynikających z ewentualnych decyzji o warunkowym przedterminowym zwolnieniu, warunkowym zawieszeniu wykonania kary oraz zarządzeniu wykonania kary warunkowo zawieszonej (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 listopada 2014 r., sygn. akt V KK 210/14, Prok.i Pr.-wkł. 2015/3/15, LEX nr 1544605).

Sąd orzekający w przedmiocie wydania wyroku łącznego jest zatem każdorazowo zobligowany do podjęcia inicjatywy mającej na celu prawidłowe ustalenie pełnej sytuacji skazanego i uwzględnienia wszystkich wyroków skazujących, w których orzeczono kary potencjalnie podlegające łączeniu.

Poczynione na wstępie ustalenia Sądu Odwoławczego, przy uwzględnieniu powyższych uwag natury prawnej, prowadzą do wniosku, że weryfikowane rozstrzygnięcie obarczone jest uchybieniami, które w rozpoznawanej sprawie mogą zostać konwalidowane jedynie w toku ponownego postępowania przed Sądem Rejonowym. Sąd I instancji, rozpoznając po raz wtóry sprawę skazanego K. K. (1), przeprowadzi czynności konieczne do dokonania ustaleń w zakresie istnienia w obrocie prawnym wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt II K 392/07, oraz wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu z dnia 3 października 2011 r., sygn. akt II K 211/11, a nadto wyjaśni stwierdzone rozbieżności co do ich treści występujące pomiędzy Informacją z Krajowego Rejestru Karnego a wykazem wykonywanych kar załączonym do opinii o skazanym oraz informacją wygenerowaną z systemu (...). Pozwoli to na rozważenie, czy ewentualne kary orzeczone powyższymi wyrokami podlegają łączeniu z pozostałym karami stanowiącym przedmiot postępowania. Jedynie niebudzące wątpliwości ustalenia w zakresie prawomocnych wyroków skazujących K. K. (1), poczynione zgodnie z normami prawa procesowego, umożliwią prawidłowe zastosowanie przepisów prawa materialnego regulujących orzekanie kary łącznej.

Samodzielne dokonanie przez Sąd Odwoławczy wskazanych ustaleń oraz zakończenie postępowania poprzez zmianę zaskarżonego wyroku in concreto pozbawiłoby skazanego prawa do kontroli instancyjnej zapadłego wobec niego orzeczenia. Treść zarzutu sformułowanego w apelacji obrońcy zdaje się sugerować, że stwierdzona wadliwość orzeczenia pierwszoinstancyjnego dotyczy jedynie części wyroku, jednak pełna samodzielność wyodrębnionych rozstrzygnięć zawartych w wyroku łącznym jest jedynie pozorna. Orzeczenia o poszczególnych karach łącznych zawarte w jednym wyroku łącznym muszą bowiem zawsze być oceniane przy uwzględnieniu jego całokształtu, w szczególności dla potrzeb porównania sytuacji prawnej skazanego sprzed połączenia wyroków jednostkowych z tą zaistniałą na skutek wydania wyroku łącznego. W konsekwencji, stwierdzenie tylko tego z uchybień podniesionych w rozpoznawanych środkach odwoławczych wystarczające jest do wydania orzeczenia.

Sąd Okręgowy uznał jednak za zasadne, przez wzgląd na zawiłość prawną zagadnienia, odniesienie się także do zarzutu dotyczącego drugiej z kwestii podniesionych w apelacji obrońcy, tj. obrazy art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2013 poz. 1247).

Trafnie wskazują obaj skarżący, że czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony przez K. K. (1) w dniu 26 lipca 2010 r., za który Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie wyrokiem z dnia 18 grudnia 2012 r., sygn. akt II K 382/12 (punkt 12 części wstępnej zaskarżonego wyroku) wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, na mocy przywołanej ustawy nowelizującej stanowi obecnie wykroczenie z art. 119 § 1 k.w. Kara wymierzona za tenże czyn została objęta przez Sąd orzekający węzłem kary łącznej 10 miesięcy pozbawienia wolności. Obie skargi odwoławcze nie przywiązują jednakże należytego znaczenia do faktu, że w punkcie 4. części dyspozytywnej wyroku z dnia 18 grudnia 2012 r. Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie zawiesił wykonanie powyższej kary łącznej na okres 4 (czterech) lat próby. W aktach sprawy brak jest zaś śladu zarządzenia jej wykonania. Tymczasem powołany w obu apelacjach przepis art. 50 ust. 1 ustawy nowelizacyjnej z dnia 27 września 2013 r. ma zastosowanie jedynie do kar podlegających wykonaniu, co wynika wprost z jego treści. Stanowi on wszak: Jeżeli według niniejszej ustawy czyn objęty prawomocnym wyrokiem skazującym za przestępstwo na karę pozbawienia wolności stanowi wykroczenie, orzeczona kara podlegająca wykonaniu ulega zamianie na karę aresztu w wysokości równej górnej granicy ustawowego zagrożenia za taki czyn (…) . Jak wykazano, kara 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wobec K. K. (1) wyrokiem Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie z dnia 18 grudnia 2012 r., sygn. akt II K 382/12, nie była zaś karą podlegającą wykonaniu, co czyni omawiany zarzut chybionym.

Mając na uwadze charakter i wagę stwierdzonych nieprawidłowości, skutkujących koniecznością powtórnego ustalenia podstawy orzekania w przedmiocie wydania wobec K. K. (1) wyroku łącznego, Sąd Okręgowy orzekł o uchyleniu zaskarżonego wyroku w całości i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.