Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 stycznia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Toruniu IX Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - SSO Jarosław Sobierajski

Sędziowie - SO Rafał Sadowski

- SO Barbara Plewińska / spr/

Protokolant - st. sekr. Katarzyna Kotarska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Marzenny Mikołajczak

po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2015 roku

sprawy R. K.

oskarżonego z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Grudziądzu

z dnia 11 września 2014 roku sygn. akt II K 484 / 14

I.  uznając apelację za oczywiście bezzasadną, zaskarżony wyrok utrzymuje
w mocy;

II.  zasądza od Skarbu Państwa / Sądu Rejonowego w Grudziądzu / na rzecz adwokata A. K. kwotę 516,60-,zł. / pięciuset szesnastu złotych
i sześćdziesięciu groszy / brutto tytułem nieopłaconej pomocy udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym oraz kwotę 97,01
/ dziewięćdziesięciu siedmiu złotych i jednego grosza / tytułem zwrotu kosztów dojazdu na rozprawę odwoławczą;

III.  zwalnia oskarżonego z obowiązku poniesienia kosztów sądowych
w postępowaniu odwoławczym, a wydatkami powstałymi w tym postępowaniu obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IX Ka 603/14

UZASADNIENIE

R. K. został oskarżonego o to, że:

I.  na początku lutego 2014 r. około godz. 22.00 w G. przy ul. (...)
11 działając wspólnie i w porozumieniu z F. Z. po uprzednim wejściu na teren firmy (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia rur stalowych czarnych o przekroju 159 mm w pięciu odcinkach o łącznej długości 19 metrów
i wartości 1520 zł na szkodę J. S. i K. S., przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 9 września 2010 r. do dnia 2 grudnia 2013 r. kary trzech lat
i czterech miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego
w G. z dnia 18 stycznia 2011 r. sygn. akt(...)za przestępstwo z art. 278 §1 kk i z art. 286 §1 kk oraz z art. 279 §1 kk w zw. z art. 64 §1 kk przy czym
w dniu 2 grudnia 2013 r. został zwolniony warunkowo,

- tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk;

II.  w dniu 2 lutego 2014 r. około godz. 22.00 w G. przy ul. (...)
11 po uprzednim wejściu na teren firmy (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia armatury żeliwnej w postaci 6 kolan o średnicy 100 mm,
2 zasuw o średnicy 80 mm o łącznej wartości 2360 zł na szkodę J. S.
i K. S., przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 9 września 2010 r. do dnia 2 grudnia 2013 r. kary trzech lat i czterech miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G.z dnia 18 stycznia 2011 r. sygn. akt (...)za przestępstwo z art. 278 §1 kk i z art. 286 §1 kk oraz
z art. 279 §1 kk w zw. z art. 64 §1 kk przy czym w dniu 2 grudnia 2013 r. został zwolniony warunkowo,

- tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk;

III.  w dniu 7 marca 2014 r. w G. przy ul. (...) dokonał kradzieży
z włamaniem do sklepu spożywczo przemysłowego, skąd po uprzednim wybiciu szyby w drzwiach wejściowych , a następnie wejściu do środka dokonał kradzieży
4 butelek wódki krupnik, dwóch butelek wódki Absolwent, dwóch czekolad, dwóch czekolad Milka, trzech paczek papierosów 66, pięciu paczek papierosów LD, dwóch paczek papierosów Viceroy czerwone, trzech paczek papierosów Viceroy niebieskie, pieniędzy w kwocie 284 zł powodując straty w kwocie łącznej 1100,09 zł na szkodę Ł. S., przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 9 września 2010 r. do dnia 2 grudnia 2013 r. kary trzech lat i czterech miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G.z dnia 18 stycznia 2011 r. sygn. akt (...)za przestępstwo z art. 278 §1 kk i z art. 286 §1 kk oraz z art. 279 §1 kk w zw. z art. 64 §1 kk przy czym w dniu 2 grudnia 2013 r. został zwolniony warunkowo,

- tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk.

Wyrokiem z dnia 11 września 2014 roku Sąd Rejonowy w Grudziądzu:

I.  uznał R. K. za winnego popełnienia zarzucanych mu w punktach I i II aktu oskarżenia czynów z tym ustaleniem, że stanowią one ciąg przestępstw
tj. występków z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na mocy art. 278 § 1 kk
w zw. z art. 91 § 1 kk skazał go na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  uznał R. K. za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie III aktu oskarżenia tj. przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk i za to na mocy art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk skazał go na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w zw. z art. 91 § 2 kk w miejsce orzeczonych wobec oskarżonego R. K. w punktach II i III wyroku kar pozbawienia wolności orzekł karę łączną 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na mocy art. 46 § 1 kk zobowiązał R. K. do zapłaty na rzecz pokrzywdzonych:

- J. S. i K. S. kwoty 760,- złotych tytułem częściowego naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem opisanym w punkcie I aktu oskarżenia oraz kwoty 2.360,- złotych tytułem naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem opisanym w punkcie II aktu oskarżenia,

- Ł. S. kwoty 1.100,09 złotych, tytułem naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem opisanym w punkcie III aktu oskarżenia,

V.  zasądził od Skarbu Państwa - kasy Sądu Rejonowego w Grudziądzu- na rzecz kancelarii adwokackiej (...) kwotę 612,- złotych plus podatek VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu R. K.;

VI.  zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie obciążając nimi Skarb Państwa.

Wyrok ten zaskarżył w części dotyczącej orzeczenia o karze obrońca oskarżonego.

Wskazując na rażącą niewspółmierność wymierzonych oskarżonemu kar jednostkowych, jak i kary łącznej - bezwzględnej kary pozbawienia wolności, domagając się zmiany zaskarżonego orzeczenia w tym zakresie poprzez obniżenie wymiaru orzeczonych kar jednostkowych, jak i kary łącznej pozbawienia wolności, a także zastosowanie instytucji warunkowego zawieszenia jej wykonania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego, jako bezzasadna w stopniu oczywistym, nie zasługiwała na uwzględnienie.

Po przeprowadzeniu zgodnej z zasadami określonymi w art. 7 kpk oceny materiału dowodowego sąd orzekający poczynił właściwe ustalenia faktyczne i trafnie orzekł o winie oskarżonego.

W ocenie sądu odwoławczego, po dokonaniu prawidłowej analizy wszystkich okoliczności relewantnych dla określenia in concreto wysokości kar pozbawienia wolności,
i to tak jednostkowych, jak i kary łącznej, a także przesłanek, które po myśli art. 69 kk należy mieć na względzie badając, czy zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna, słusznie uznał też sąd pierwszej instancji, że złożony wniosek w trybie art. 335 § 1 kpk, a w nim orzeczenie uzgodnionych kar bezwzględnych pozbawienia wolności, stanowiła będzie
w realiach sprawy odpowiednie zabezpieczenie realizacji wszystkich celów kary.

Kary jednostkowe, jak i kara łączna, w orzeczonych i uzgodnionych wysokościach adekwatne były do stopnia społecznej szkodliwości czynów oskarżonego i jego zawinienia. W należyty sposób odzwierciedlały one wartość skradzionego przez niego mienia, mienia może i nie wysokiego, ale mienia nie odzyskanego przez pokrzywdzonych. Prawidłowo uwzględniała też fakt, że działanie oskarżonego nie miało charakteru przypadkowego.
Z poczynionych ustaleń jednoznacznie wynikało, że oskarżony zamiast podjąć choćby dorywczą pracę, w krótkim okresie czasu, trzykrotnie zdecydował się na zdobycie pieniędzy kosztem naruszenia prawa własności innych osób, mimo, że jako osoba już wielokrotnie karana za czyn przeciwko mieniu, doskonale zdawał sobie sprawę z naganności takiego postępowania.

Pomijając wysokość orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności / 2 lat i 10 miesięcy /, kary uzgodnionej z oskarżonym, kary nie pozwalającej na zastosowanie instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kara podkreślić należy, że w wypadku oskarżonego
- z uwagi na stopień jego demoralizacji brak było podstaw do przyjęcia, że jego resocjalizacja prawidłowo przebiegać będzie w warunkach wolnościowych.

Dotychczasowy sposób życia oskarżonego faktycznie nie uzasadniał przekonania,
że perspektywa możliwości wykonania kary pozbawienia stanowić będzie odpowiednią gwarancję, iż nie powróci on na drogę przestępstwa.

Oskarżony prowadził nieustabilizowany tryb życia: nigdzie nie pracował, był już dziesięciokrotnie karany sądownie za popełnienie przestępstw, w tym i przestępstw przeciwko mieniu, a jego postawa świadczyła o lekceważącym stosunku do porządku prawnego. Przypisanych mu zaskarżonym wyrokiem dwóch czynów z art. 278 § 1 kk oskarżony dopuścił się w ramach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk, a przestępstwa z art. 279 § 1 kk
w ramach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 2 kk. Brak więc, wbrew twierdzeniom strony skarżącej, było jakichkolwiek podstawy do przypuszczenia, że wymierzenie mu kary nieizolacyjnej będzie wystarczające do wdrożenia go do przestrzegania porządku prawnego
i zapobieżenia naruszaniu przez niego prawa w przyszłości.

Przyznanie się do popełnienia przestępstw oraz wyrażenie skruchy nie mogły na tym tle stanowić wystarczających przesłanek do skorzystania wobec niego z dobrodziejstwa instytucji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary.

W tej sytuacji brak było podstaw do dokonania zmiany rozstrzygnięcia o karach jednostkowych, czy karze łącznej zgodnie z postulatami obrońcy oskarżonego.

Sąd odwoławczy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, dlatego należało utrzymać go w mocy.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu
w postępowaniu odwoławczym orzeczono w oparciu o przepisy § 14 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu / Dz. U. z 2002 r., Nr 163 poz. 1348 ze zm. /.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 634 kpk sąd zwolnił oskarżonego
z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za drugą instancję, a wydatkami poniesionymi
w postępowaniu odwoławczym obciążył Skarb Państwa, uznając, że przemawiała za tym jego sytuacja materialna oceniana przy uwzględnieniu także i obciążeń nałożonych w wyroku.