Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 sierpnia 2014 r. Zakład Gospodarki Mieszkaniowej Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wniosła o zapłatę solidarnie od J. R. S. kwoty 886,45 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty oraz o zwrot opłaty 30 zł uiszczonej tytułem wpisu. W uzasadnieniu wskazano, że pozwani są właścicielami zabudowanej nieruchomości nr 59, położonej przy ul. (...) w S.. Jednocześnie pozwani są współwłaścicielami łącznie z 66 innymi właścicielami niewydzielonych części działek nr (...), które łącznie stanowią całość zamkniętego osiedla mieszkalnego. Powódka wskazała, ż zarządzała nieruchomością, w tym również współwłasnością pozwanych bez zlecenia. Pozwani nie kwestionowali czynności powódki. (...) wiązało się z refinansowaniem przez właścicieli ponoszonych przez powódkę opłat związanych z utrzymaniem nieruchomości, w tym, za dostawę energii elektrycznej i konserwację. Powódka wskazała, że rozliczała się z poniesionych wydatków corocznie poprzez przedłożenie stosownego dokumentu. Ponieważ pozwani nie reagowali na wezwanie, rokrocznie ich dług zwiększył się o kolejne zobowiązania. Na dzień 31 lipca 2014 r. zaległość z tego tytułu wyniosła 886,45 zł.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym Sąd Rejonowy w Skierniewicach I Wydział Cywilny orzekł zgodnie z żądaniem pozwu oraz orzekł o kosztach procesu.

W sprzeciwie z dnia 28 listopada 2014 r. pozwani zaskarżyli powyższy nakaz w części w zakresie zapłaty kwoty 689,08 zł oraz w zakresie odsetek ustawowych od przedawnionej należności. Pozwani podnieśli zarzut przedawnienia oraz wnieśli o zasądzenie kosztów procesu.

Pismem procesowym z dnia 3 czerwca 2015 r. pełnomocnik powódki cofnął powództwo i zrzekł się roszczenia w zakresie kwoty 197,38 zł. Strona powodowa wniosła o zapłatę kwoty 689,07 zł z ustawowymi odsetkami od 1 stycznia 2014 r. oraz kosztów postępowania. W uzasadnieniu pełnomocnik wskazał, że pozwani dokonali zapłaty 197,38 zł z odsetkami ustawowymi w dniu 1 grudnia 2014 r.

Wyrokiem z dnia 9 listopada 2015r. Sąd Rejonowy w Skierniewicach umorzył postępowanie w zakresie żądania kwoty 197,38 zł, oddalił powództwo w pozostałym zakresie oraz zasądził od strony powodowej na rzecz pozwanych kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd I instancji oparł swoje rozstrzygnięcie na następujących ustaleniach stanu faktycznego:

Pozwani małżonkowi J. S. i R. S. są właścicielami zabudowanej nieruchomości nr 59, położonej przy ul. (...) w S.. Jednocześnie pozwani są współwłaścicielami łącznie z 66 innymi właścicielami niewydzielonych części działek nr (...), które łącznie stanowią całość zamkniętego osiedla mieszkalnego.

Zakład Gospodarki Mieszkaniowej Sp. z o.o. z siedzibą w S. umową o administrowanie podjęła się zarządzać nieruchomością stanowiącą współwłasność osób, które wybudowały na niej osiedle domków jednorodzinnych tzw. nieruchomość (...). Umowa nie została potwierdzona przez współwłaścicieli. Powodowa Spółka prowadziła sprawy zarządu bez zlecenia. (...) wiązało się z refinansowaniem przez właścicieli ponoszonych przez powódkę opłat związanych z utrzymaniem nieruchomości, w tym za dostawę energii elektrycznej i konserwację Zgodnie z § 6 umowy wynagrodzenie administratora wynosiło 20 zł miesięcznie.

Przed 17 maja 2012 r. (...) Sp. z o.o. w S. nie prowadziła indywidulanej analityki kosztów związanych z zarządem (...)”.

Z datą 17 maja 2012 r. zostały sporządzone rozliczenia zaliczki dotyczące zarzadzania i administrowania, energii elektrycznej, konserwacji za 2009 r., 2010 r., 2011 r. Na dzień 8 maja 2013 r. została sporządzona lista potwierdzenia odbioru powiadomienia o rozliczeniu na dzień 30.06 – rok nieczytelny.

Z datą 28 listopada 2013 r. zostało sporządzone pismo, w którym powódka wezwała pozwanych do zapłaty kwoty 886,45 zł. Wskazano, że jest to należność „rozrachunki z najemcami” wg stanu na 30 listopada 2013 r.

J. S. i R. S. uiścili na rzecz (...) Sp. z o.o. w S. w dniu 1 grudnia 2014 r, kwoty 197,38 zł i 23,34 zł.

Przy takich ustaleniach stanu faktycznego, Sad I instancji wywiódł, że powództwo nie jest zasadne.

Powódka Zakład Gospodarki Mieszkaniowej Sp. z o.o. z siedzibą w S. umową o administrowanie podjęła się zarządzać nieruchomością stanowiącą współwłasność osób, które wybudowały na niej osiedle domków jednorodzinnych tzw. nieruchomość (...). Umowa nie została potwierdzona przez współwłaścicieli. Powodowa Spółka prowadziła sprawy zarządu bez zlecenia. Pozwani nie kwestionowali faktu prowadzenia spraw bez zlecenia, faktu przysługiwania powódce wynagrodzenia z tego tytułu i jego wysokości. J. R. S. podnieśli zarzut przedawniania w zakresie zapłaty kwoty 689,08 zł a więc należności za lata 2009 – 2011, jednocześnie uiszczając z tytułu należności dochodzonych pozwem kwoty 197,38 zł i 23,34 zł – a więc za rok 2012.

(...) Sp. z o.o. w S. dochodziła zapłaty następujących kwot: za 2009 r. - 167,71 zł, za 2010 r. - 80,18 zł, za 2011 r. –423,10 zł, za 2012 r. - 197,38 zł oraz kwoty 18,09 – odsetki.

W ocenie Sądu I instancji roszczenie uległo przedawnieniu za lata 2009 – 2011 a więc w zakresie kwoty 689,08 zł.

Zgodnie z art. 751 k.c. pkt 1 z upływem lat dwóch przedawniają się roszczenia o wynagrodzenie za spełnione czynności i o zwrot poniesionych wydatków przysługujące osobom, które stale lub w zakresie działalności przedsiębiorstwa trudnią się czynnościami danego rodzaju; to samo dotyczy roszczeń z tytułu zaliczek udzielonych tym osobom.

W ocenie Sądu I instancji w przedmiotowej sprawie do obliczenia terminu przedawnienia miał zastosowanie przepis szczególny – art. 751 pkt 1 k.c.

Sąd I instancji zgodził się z argumentacją strony pozwanej, że ani 8 maja 2013 r. ani 17 maja 2012 r. nie stanowią terminu najwcześniej możliwego do podjęcia czynności, o którym mowa w art. 120 § 1 k.c. zdanie drugie.

Zaliczki i wynagrodzenie dla powodowej Spółki miały być wnoszone do 25 dnia każdego miesiąca przez wpłaty na konto lub w kasie powoda. Przy uwzględnieniu rocznego rozliczenia powódka mogła po upływie danego roku podjąć czynności zmierzające do wyegzekwowania należności i byłby to wówczas termin najwcześniej możliwy. Powodowa Spółka jednak tego nie uczyniła. Jak wskazał pełnomocnik Spółki, przed datą 17 maja 2012 r. nie prowadzono indywidualnej analityki kosztów związanych z zarządem (...).

Biorąc pod uwagę powyższe, w dniu wytoczenia powództwa roszczenie w zakresie zapłaty za okres od 2009 do 2011 r. było przedawnione i jako takie podlega oddaleniu.

Sąd I instancji umorzył postępowanie w zakresie kwoty 197,38 zł w oparciu o art. 355 k.p.c. Powódka cofnęła powództwo w tym zakresie wraz ze zrzeczeniem się roszczenia z uwagi na fakt uiszczenia przez pozwanych kwoty 197,38 zł i 23,34 zł z tytułu należności dochodzonych przedmiotowym pozwem.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z wyrażoną w art. 98 k.p.c. zasadą odpowiedzialności za wynik sporu. Powódka przegrała proces, a zatem zobowiązana jest do zwrotu na rzecz przeciwnika, na jego żądanie, kosztów.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia w części oddalającej powództwo złożyła strona powodowa.

Skarżąca zarzuciła naruszenie prawa materialnego tj. art. 751k.c. w zw. z art. 120 k.c. poprzez przyjęcie, że :

-wymagalność roszczenia zapłaty wynagrodzenia tytułem prowadzenia przez powódkę cudzych spraw bez zlecenia implikowana była przepisami umowy o zarządzanie nieruchomością pozwanych, w sytuacji gdy umowa nie była przez strony zawarta, co oznaczało, ze wymagalność ta nastąpiła po zaistnieniu innego zdarzenia , którym w tym przypadku było zindywidualizowane zobowiązanie pozwanych, które nastąpiło z początkiem roku 2013r.,

- nastąpiło przedawnienie roszczenia powódki z upływem dwuletniego okresu wskazanego w art. 751k.c. z uwagi na skuteczny zarzut pozwanych w tym przedmiocie w sytuacji, gdy w dacie złożenia pozwu termin ten nie upłynął .

Nadto skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 100 k.p.c. poprzez obciążenie strony powodowej kosztami procesu, w sytuacji , gdy jej roszczenie zasługujące na uwzględnienie w całości uzasadniało przyznanie kosztów procesu od strony spór przegrywającej w całości.

W konkluzji skarżąca wniosła o zmianę wyroku w zaskarżonej części i uwzględnienie żądania pozwu oraz zasądzenie od pozwanych solidarnie na rzecz strony powodowej kosztów procesu, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi i instancji do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

W odpowiedzi na apelację pozwani wnieśli o jej oddalenie i zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanych kosztów postępowanie a tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Apelacja nie jest zasadna.

W rozpoznawanej sprawie w apelacji skarżący nie kwestionował ustaleń stanu faktycznego poczynionych przez Sąd I instancji, zaś zarzut naruszenia prawa materialnego sprowadzał się w istocie do tego, że w ocenie skarżącego wymagalność świadczenia objętego żądaniem pozwu nastąpił dopiero z początkiem 2013r., zatem przy ustaleniu dwuletniego terminu przedawnienia, opisanego dyspozycją art. 751 k.c. roszczenie powoda nie legło przedawnieniu.

Przy tak sformułowanym zarzucie apelacji, nie sposób uznać zarzutu naruszenia prawa tj. art. 751 k.c. i art. 120 k.c. za uzasadniony. Zarzuty strony powodowej nie dotyczą niewłaściwego zastosowania przez Sąd I instancji przepisu art. 751 k.c. – skarżący nie zarzucił Sądowi I instancji niewłaściwego zastosowania tego przepisu , czy też jego błędnej wykładni.

Zdaniem Sądu Okręgowego nie sposób zgodzić się ze skarżącym, że wymagalność roszczenia za lata 2009 – 2011r powstała dopiero w 2013r.

Jest okolicznością w sprawie nie kwestionowaną przez skarżących , że strona powodowa prowadziła sprawy zarządzania nieruchomościami bez zlecenia. Nie kwestionowana była także wysokość należnego stronie powodowej wynagrodzenia. W umowie z dnia 3 sierpnia 2008r. ( -k.34-36) sporządzonej przez stronę powodową, która nie została potwierdzona przez pozwanych, strona powodowa określiła wysokość oczekiwanego wynagrodzenia oraz w § 8 tego dokumentu wskazała, że opłaty z z tytułu wynagrodzenia mają być dokonywane do 25 każdego miesiąca. Zatem wymagalność ostatniej opłaty za okres 2009-2011 wystąpiła w dniu 25 grudnia 2011r. W takim przypadku należało uznać, że bieg terminu przedawnienia ma swój początek z dniem, w którym roszczenie stałoby się wymagalne gdyby uprawniony podjął czynności w najwcześniej możliwym terminie . W ocenie Sądu Okręgowego nic nie stało na przeszkodzie, by skarżący podjął czynności zmierzające do dochodzenia roszczenia najpóźniej z upływem roku 2011.

Przy przyjęciu terminu przedawnienia roszczenia opisanego w dyspozycji art. 751 k.c., powództwo o zasądzenie należności za lata 2009-2011, wytoczone w dniu 14 września 2014r. jako przedawnione podlegało oddaleniu.

Całkowicie bezzasadny jest także zarzut naruszenia przez Sąd I instancji przepisów prawa procesowego. Sąd I instancji zasadnie obciążył stronę przegrywająca kosztami postępowania w sprawie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385k.p.c. oddalił apelację jako bezzasadną.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.