Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 4/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant : Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2016 roku w Ś.

sprawy z odwołania S. Ł.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W.

z dnia (...) znak: (...)

o świadczenie rehabilitacyjne

zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia (...)znak: (...) w ten sposób, że przyznaje powodowi prawo do świadczenia rehabilitacyjnego z tytułu wypadku przy pracy w wysokości 100% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres od (...)

UZASADNIENIE

Powód S. Ł. odwołał się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia (...)., którą organ rentowy odmówił mu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego z tytułu wypadku przy pracy w wysokości 100% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres od(...) roku .

W uzasadnieniu odwołania podniósł, że Sąd Rejonowy w Ś. wyrokiem z dnia (...)roku w sprawie sygn. akt (...)uznał zdarzenie z dnia (...). za wypadek przy pracy i nakazał wypłatę chorobowego.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania, podnosząc że do wypadku przy pracy doszło na skutek nie przestrzegania przez powoda przepisów o ruchu drogowym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód S. (...) zatrudniony był jako kierowca. W dniu (...) roku uległ wypadkowi komunikacyjnemu. Prowadzony przez niego samochód marki R. (...) zjechał na prawy pas i zderzył się z nadjeżdżającym innym samochodem osobowym. Na skutek tego wypadku powód doznał urazu brzucha. W lipcu 2013 roku przeprowadzono operacyjne odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego. Leczenie prowadzono w ramach zwolnień lekarskich, a następnie przez 8 miesięcy powód był uprawniony do świadczenia rehabilitacyjnego, tj. do dnia (...) roku.

Zdarzenie z dnia (...) roku uznano za wypadek przy pracy.

Dowód:

- akta ZUS – w załączeniu.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w S. wydanym w dniu (...) roku w sprawie sygn. akt (...) powód uznany został za winnego popełnienia przestępstwa z art. 177§2 kk i wymierzono mu karę jednego roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby oraz wymierzono mu karę grzywny.

Dowód:

- wyrok Sądu Rejonowego w S.z dnia (...)., sygn. akt (...)

W dniu (...) roku powód złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia (...) roku. Decyzja organu rentowego z dnia 7 października odmówiono powodowi prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z ubezpieczenia wypadkowego, gdyż pozwany uznał, że wyłączną przyczyna wypadku było rażące naruszenie przez powoda przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia. Od decyzji tej powód odwołał się do Sądu Okręgowego wŚ..

Decyzją z dnia (...) roku pozwana odmówiła prawa do świadczenia rehabilitacyjnego z tytułu wypadku przy pracy w wysokości 100% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres od (...).

Dowód:

- akta ZUS – w załączeniu.

Wyrokiem z dnia (...) roku wydanym w sprawie sygn. akt (...) Sąd Okręgowy w Ś. zmienił zaskarżoną decyzję pozwanego z dnia (...) roku w ten sposób, że przyznał powodowi prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, poczynając od dnia (...) roku na okres dwóch lat.

Dowód:

- wyrok Sądu Okręgowego wŚ. z dnia (...). sygn. akt (...).

Sąd zważył, co następuję:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 3 ust.1 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą: podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, w czasie pozostawania.

Z treści powołanej regulacji wynika, że elementami koniecznymi uznania zdarzenia za wypadek przy pracy są nagłość zdarzenia, wywołanie zdarzenia przyczyną zewnętrzną, skutek powodujący uraz lub śmierć oraz pozostawanie w związku z wykonywaną pracą. Nagłość charakteryzuje się czymś nieprzewidywalnym, nieoczekiwanym, oraz raptownym. Powyższa cecha musi dotyczyć samego zdarzenia, a nie skutku pod postacią urazu lub śmierci. Ponadto zdarzenie spełniające kryterium ,,nagłości” musi zostać wywołane przyczyną zewnętrzną, co oznacza, że nie może pochodzić z organizmu ubezpieczonego dotkniętego zdarzeniem. Przyczyna ta winna być jednocześnie źródłem urazu lub śmierci ubezpieczonego.

Jako zewnętrzną przyczynę sprawczą wypadku przy pracy należy rozumieć każdy czynnik pochodzący spoza organizmu poszkodowanego zdolny – w istniejących warunkach – do wywołania szkodliwych skutków. Wymaganie, aby uraz został spowodowany czynnikiem zewnętrznym wskazuje na konieczność związku przyczynowego między urazem i czynnikiem pochodzącym spoza organizmu poszkodowanego, przy czym czynnik ten ma zadziałać w ramach nagłego zdarzenia wywołanego przyczyną zewnętrzną. Ten element należy rozumieć w ten sposób, że wypadek przy pracy musi być wywołany taką przyczyną, zaś uraz spowodowany wypadkiem jest skutkiem działania czynnika zewnętrznego, pochodzącego spoza organizmu poszkodowanego.

Jak wynika z akt przedmiotowej sprawy zdarzenie powód w dniu (...) roku uległ wypadkowi komunikacyjnemu i zdarzenie to zostało uznane za wypadek przy pracy. Strona pozwana nie kwestionowała tego faktu, jednakże poniosła, że do zdarzenia doszło z winy powoda i dlatego też nie przysługuje mu świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 powyżej cytowanej ustawy zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego przysługują w wysokości 100% podstawy wymiaru. Natomiast art. 21 ust. 1 tej ustawy stanowi, że świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługują ubezpieczonemu, gdy wyłączną przyczyną wypadków, o których mowa w art. 3, było udowodnione naruszenie przez ubezpieczonego przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa. W tym miejscu wskazać należy, że powód został wprawdzie skazany za popełnienie przestępstwa z art. 177 § 2 kk, tj. spowodowania wypadku w komunikacji, to naruszenie przez powoda zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym miało postać nieumyślności, co jasno wynika z opisu czynu zarzuconego powodowi. Ponadto rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego wŚ. w żaden sposób nie wskazuje, aby spełnione zostały przesłanki wskazane w decyzji organu rentowego, a mianowicie że wyłączną przyczyną wypadku było udowodnione naruszenie przez powoda przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, iż brak było materialnej podstawy żądania od powódki zwrotu świadczeń i na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję.