Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2016 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach XII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2016 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa R. W.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w Z.

o zapłatę

1.  utrzymuje w mocy nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 22 marca 2016 roku, sygn. akt XII Nc 10/16;

2.  zasądza od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Z. na rzecz powoda R. W. kwotę 4.258,48 (cztery tysiące dwieście pięćdziesiąt osiem 48/100) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania zabezpieczającego.

UZASADNIENIE

Powód R. W. pozwem z dnia 10 lutego 2016r. domagał się zasądzenia nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Z. na swą rzecz kwoty 80.000 zł:

- z odsetkami ustawowymi od dnia 15 grudnia 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. od kwoty 40.000 zł,

- z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 15 stycznia 2016r. od kwoty 40.000 zł

oraz zwrotu kosztów postępowania. Wskazał, iż dochodzone roszczenie stanowi nieuregulowaną przez pozwaną wierzytelność z umowy zlecenia z dnia 01 sierpnia 2014r., której przedmiotem było powierzenie mu czynności dyrektora sportowego pozwanej spółki.

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 22 marca 2016r., sygn. XII Nc 10/16 Sąd Okręgowy w Gliwicach orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W zarzutach od nakazu zapłaty pozwana wniosła o połączenie sprawy ze sprawą Sądu Rejonowego w Zabrzu, uchylenie nakazu zapłaty i oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu, zaś w przypadku uwzględnienia powództwa
o rozłożenie zasądzonego świadczenia na 10 równych rat. Zarzuciła też, iż dążyła do polubownego załatwienia sporu i prosiła powoda o czas do końca lutego na uregulowanie zobowiązań.

Na rozprawie w dniu 22 czerwca 2016r. pozwana wniosła o uchylenie nakazu zapłaty
i rozłożenie płatności na 10 rat wskazując, iż trudna sytuacja finansowa pozwanej jest rzeczą powszechnie znaną. Powód zaprzeczył złej kondycji finansowej pozwanej.

Sąd ustalił:

W dniu 01 sierpnia 2014r. strony zawarły umowę zlecenia, której przedmiotem było powierzenie powodowi czynności dyrektora sportowego pozwanej za wynagrodzeniem w kwocie 40.000 zł płatnym miesięcznie z dołu do 14-go dnia następnego miesiąca, rozwiązaną oświadczeniem z 26 czerwca 2015r. z zachowaniem 6-miesięcznego okresu wypowiedzenia /umowa zlecenia z aneksami – k. 7-18, oświadczenia z dnia 26 czerwca i 17 sierpnia 2015r. –
k. 19-22 akt/.

W związku z wykonaniem umowy pozwana zalega powodowi z płatnością wynagrodzenia za listopad 2015r. i grudzień 2015r. w łącznej kwocie 80.000 zł /pisma z dnia 10 grudnia 2015r. i 19 stycznia 2016r. – k. 23-29 akt, okoliczności bezsporne/.

Na podstawie nakazu zapłaty wydanego w niniejszej sprawie wszczęte zostało postępowanie zabezpieczające, w wyniku którego pozwana wpłaciła tytułem zabezpieczenia na rachunek wskazany przez komornika sumę wynikającą z nakazu zapłaty z odsetkami i kosztami postępowania /potwierdzenie zapłaty – k. 72, zawiadomienie o wszczęciu postępowania egzekucyjnego – k. 73 akt/. Koszty postępowania zabezpieczającego ustalono na kwotę 2.458,48 zł, zaś koszty zastępstwa procesowego w tymże postępowaniu na kwotę 1.800 zł /postanowienia komornika – k. 85-86 akt/.

W czasie, gdy pozwana zalegała z płatnościami na rzecz powoda, który uregulował za nią należny podatek, pozwana sprowadziła do klubu 10 nowych zawodników i nowy sztab szkoleniowy /potwierdzenie transakcji – k. 81 akt, oświadczenie powoda – k. 82 akt, okoliczność uznana za przyznaną/. Powód wniósł przeciwko pozwanej również pozew przed Sądem Rejonowym w Zabrzu o zapłatę realizując inne roszczenie zarejestrowany pod sygn. I Nc 157/16 /pozew jak wyżej – k. 61v-62, nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym – k. 61, sprzeciw od nakazu – k. 92-95 akt/.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu. Słusznie bowiem powód domaga się wykonania przez pozwaną jej zobowiązania wynikającego z umowy zlecenia do zapłaty zaległego wynagrodzenia w kwocie 80.000 zł. Wobec tego Sąd orzekł jak w punkcie wyroku utrzymując nakaz zapłaty w mocy na podstawie art. 496 k.p.c. w zw. z art. 735 § 1 k.c.

Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanej o rozłożenie zasądzonej płatności na raty wobec tego, iż rzekoma zła kondycja finansowa pozwanej nie jest rzeczą powszechnie znaną. Nadto wobec tego, iż powód zaprzeczył owej złej kondycji finansowej, pozwana winna ją wykazać zgodnie z treścią art. 6 k.c. wywodząc z tego tytułu korzystne dla siebie skutki prawne, czego jednak nie uczyniła, nie zgłaszając dowodów na tę okoliczność.

Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach, które mają dążyć do wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy, nie mogą być bierne i liczyć na skorzystanie w dalszym toku postępowania ze środka odwoławczego, w którym zarzucić mogłyby Sądowi niewyjaśnianie rzeczywistej treści stosunków faktycznych i prawnych.
W orzeczeniu z 12 grudnia 2000r. (V CKN 175/00, OSP 2001, nr 7-8, poz. 116) Sąd Najwyższy stwierdził, że działanie sądu z urzędu może prowadzić do naruszenia prawa do bezstronnego sądu i odpowiadającego mu obowiązku przestrzegania zasady równego traktowania stron (art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji RP).

Co więcej, uregulowanie przez pozwaną tytułem zabezpieczenia na rachunek komornika po wezwaniu całej kwoty objętej zabezpieczeniem przeczy tezie o złej kondycji finansowej spółki, podobnie jak wymagające znacznych nakładów zatrudnienie 10 nowych zawodników oraz wymiana kadry szkoleniowej, czemu pozwana nie zaprzeczała.

Brak było przy tym do podstaw do połączenia niniejszej sprawy ze sprawą o sygn. I Nc 157/16 Sądu Rejonowego w Zabrzu w świetle art. 219 k.p.c. w zw. z art. 16 k.p.c. i 17 pkt. 4 k.p.c., jako spraw należących do właściwości innych sądów.

O odsetkach Sąd orzekł zgodnie z art. 481 § 1 i 2 k.p.c. biorąc pod uwagę termin płatności wynagrodzenia wynikający z umowy zlecenia.

O kosztach procesu Sąd orzekł stosownie do wyniku sporu na podstawie art. 98 k.p.c.
w zw. z art. 745 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 pkt. 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r., poz. 1800) obciążając nimi w całości pozwaną, która dała powód do zainicjowania sporu nie regulując swego zobowiązania w terminie.

Sędzia:

/SSO B. Konińska/