Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 146/16

POSTANOWIENIE

Dnia 29 sierpnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Zbigniew Krepski (spr.)

Sędziowie SSO Małgorzata Bartczak-Sobierajska, SSO Joanna Rusińska

po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2016 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa I. B.

przeciwko (...) sp. z o.o. w R.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki od postanowienia Sądu Rejonowego we Włocławku z dnia 25 maja 2016 r., sygn. akt V GC 637/15

postanawia : oddalić zażalenie

Małgorzata Bartczak-Sobierajska Zbigniew Krepski Joanna Rusińska

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 25 maja 2016 r. Sąd Rejonowy we Włocławku stwierdził swoją niewłaściwość i na podstawie art. 200 § 1 k.p.c. w związku z art. 30 k.p.c. przekazał sprawę według właściwości miejscowej Sądowi Rejonowemu w Rzeszowie- Sądowi Gospodarczemu.

W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Rejonowy wskazał, że zgodnie z art. 187 §1 pkt 2 k.p.c. powódka miała obowiązek przytoczyć w pozwie okoliczności faktyczne uzasadniające właściwość przemienną sądu skoro pozew niniejszy został złożony do sądu niebędącego sądem ogólnie właściwym dla pozwanej spółki stosownie do art. 27-30 k.p.c. W konsekwencji wobec nie odniesienia się przez powódkę do kwestii właściwości sądu i uwzględniając zarzut niewłaściwości miejscowej podniesiony przez pozwaną w odpowiedzi na pozew Sąd Rejonowy przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Rzeszowie jako sądu siedziby strony pozwanej (k.122).

W zażaleniu na powyższe postanowienie powódka wniosła o jego zmianę i przyjęcie sprawy do rozpoznania przez Sąd Rejonowy we Włocławku, który już wcześniej prowadził sprawę pomiędzy tymi samymi stronami tylko w odmiennych rolach procesowych. Powódka podkreśliła, że zmiana siedziby sądu spowodowała, że z uwagi na brak środków została ona pozbawiona możliwości przedstawienia dowodów przed Sądem Rejonowym w Rzeszowie co pozbawia ją elementarnych praw konstytucyjnych do przedstawienia swoich żądań. Podkreśliła również, że w Sądzie Rejonowym we Włocławku znajdują się wszystkie dowody w sprawie już zakończonej. Ponadto w uzupełnieniu zażalenia powódka wskazała, że nie będąc prawnikiem nie zna przepisów prawa, Podniosła też, że przeniesienie sprawy do Rzeszowa z góry spowoduje, że nie będzie mogła sprostać ekonomicznym wymogom jak dojazd do Sądu w Rzeszowie w czasie kiedy sama prowadzi działalność i jej obecność w firmie prze całą dobę jest nieodzowna (k.128-129 i k.133-134).

Pozwany w odpowiedzi na zażalenie powódki wniósł o jego oddalenie wskazując, iż podniesione tam zarzuty są bezzasadne (k.146-148).

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Zażalenie powódki – jako bezzasadne – podlegało oddaleniu z mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

W sprawie brak jest bowiem podstaw do przyjęcia, że powódka przytoczyła w pozwie okoliczności faktyczne uzasadniające właściwość miejscową Sądu Rejonowego we Włocławku, co w świetle art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c. i mając na uwadze zarzut niewłaściwości miejscowej podniesiony przez pozwaną w odpowiedzi na pozew wyklucza możliwość uwzględnienia jej zażalenia. Sąd Okręgowy podziela w całości ustalenia faktyczne i rozważania prawne przedstawione przez Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia i powołuję się na tą ocenę prawną.

Nie ma racji powódka twierdząc, że skoro Sąd Rejonowy we Włocławku prawomocnie orzekł w sprawie między tymi samymi stronami tylko w odmiennych rolach procesowych to jest on właściwy również w niniejszej sprawie. Bez znaczenia jest też okoliczność, iż powódka nie ma wykształcenia prawniczego jak też, że przeniesienie niniejszej sprawy do Rzeszowa spowoduje powstanie kosztów związanych z dojazdem do Rzeszowa, problemy z przedłożeniem dowodów i w konsekwencji pozbawi ją konstytucyjnych praw do przedstawienia swoich żądań.

Po pierwsze należy podkreślić, że w świetle art. 202 k.c. Sąd nie bada z urzędu niewłaściwości dającej usunąć się za pomocą umowy stron, a tylko na zarzut pozwanego zgłoszony i należycie uzasadniony przed wdanie się w spór co do istoty sprawy co w realiach niniejszej sprawy miało miejsce. Mianowicie pozwana spółka w odpowiedzi na pozew w pierwszej kolejności zgłosiła zarzut niewłaściwości miejscowej sądu wnosząc o przekazanie sprawy do Sąd Rejonowego w Rzeszowie, gdyż w Rzeszowie znajduje się jej siedziba. Sąd I instancji uwzględniając ten zarzut postąpił prawidłowo, gdyż zgodnie art. 30 k.p.c. powództwo przeciwko osobie prawnej wytacza się według miejsca jej siedziby.

Wbrew zarzutom powódki podniesionym w zażaleniu żadnego znaczenia nie ma fakt, że Sąd Rejonowy we Włocławku orzekł prawomocnie w innej sprawie toczącej się między tymi samymi stronami. Uszło bowiem uwadze powódki, że w tamtej sprawie była ona stroną pozwaną, a zatem stosownie do art. 27 k.p.c. proces toczył się przed sądem, w którego okręgu pozwana miała i ma miejsce zamieszkania. Również chybiony jest zarzut powódki, że przeniesienia sprawy do Rzeszowa pozbawi ją możliwości przedstawienia dowodów przed Sądem z powodu kosztów przejazdu i braku możliwości prowadzenia jednoosobowej firmy. Powódka wytaczając niniejszy spór musi liczyć się z koniecznością poniesienia kosztów, które w sytuacji wygrania przez nią sprawy są na jej wniosek zwracane przez jej przeciwnika stosownie do art. 98 k.p.c. Chybiony jest też zarzut dotyczący zasadności zmiany zaskarżonego postanowienia z uwagi na to, że wszystkie dowody znajdują się w sprawie już zakończonej. Nic nie stoi bowiem na przeszkodzie aby powódka zgłosiła wniosek dowodowy o dopuszczenie dowodów z akt tej zakończonej sprawy pod warunkiem, że nie jest to wiosek spóźniony.

W ocenie Sądu zupełnie pozbawiony racji jest zarzut powódki, iż zaskarżone postanowienie zmieniające siedzibę Sądu pozbawia ją elementarnych praw konstytucyjnych do przedstawienia swoich żądań skoro nie wykazała ona w sposób w żaden sposób okoliczności, które uzasadniałaby właściwość Sądu Rejonowego we Włocławku stosownie do obowiązujących w tym względzie przepisów.

Kierując się przedstawionymi motywami Sąd Okręgowy postanowił jak na wstępie.

Małgorzata Bartczak-Sobierajska Zbigniew Krepski Joanna Rusińska

Z. - (...)

1) (...)

-

(...)

-

(...)

2) (...)

T. (...)