Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XXIII Gz 236/15

POSTANOWIENIE

Dnia 16 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Aneta Łazarska (spr.)

Sędziowie: SO Andrzej Kubica

SO Renata Puchalska

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2015 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W.

przeciwko (...) sp. z o.o. w

W. o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego

od postanowienia Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w

Warszawie z dnia 25 września 2014 r., sygn. akt IX GNc 2917/14

postanawia:

1.  zwrócić się z pytaniem prawnym do Trybunału Konstytucyjnego:

Czy art. 68 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) w za. Z art. 89 §1 Kodeksu postępowania cywilnego, w zakresie w jakim nakłada na profesjonalnego pełnomocnika obowiązek wykazania umocowania do reprezentacji strony, będącej osobą prawną przez złożenie dokumentu świadczącego o tym, że osoby udzielające pełnomocnictwa są uprawnione do działania jako organ osoby prawnej – jest zgodny z art. 45 ust.1 i art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej?

2.  odroczyć posiedzenie bez terminu

3.  zawiesić postępowanie w sprawie na podstawie art. 177 § 1 pkt. 1 k.p.c.

Sygn. akt XXIII Gz 236/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2015r. sąd zwrócił się w przedmiotowej sprawie z pytaniem prawnym do Trybunału Konstytucyjnego, czy art. 68 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) w zw. z art. 89 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, w zakresie w jakim nakłada na profesjonalnego pełnomocnika obowiązek wykazania umocowania do reprezentacji strony, będącej osobą prawną przez złożenie dokumentu świadczącego o tym, że osoby udzielające pełnomocnictwa są uprawnione do działania jako organ osoby prawnej - jest zgodny z art. 45 ust.1 i art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Sąd zważył, co następuje;

Zgodnie z art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. sąd może zawiesić postępowanie z urzędu jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania cywilnego. W doktrynie prawa wskazuje się celowym jest zawieszenie postępowania jeżeli orzeczenie, które zapadanie w drugim postępowaniu będzie lub może stanowić podstawę rozstrzygnięcia zawieszonego postępowania.

W przedmiotowej sprawie niewątpliwie zaszła okoliczność uzasadniając zawieszenie postępowania do czasu udzielania odpowiedzi na pytanie prawne przez Trybunał Konstytucyjny. W doktrynie wskazuje się także na możliwość odroczenia rozpoznania sprawy przez sąd do czasu udzielenia odpowiedzi przez Trybunał (tak Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego, red. T. Ereciński, 1.1, Warszawa 2012, s. 800). Niemniej skutek czyto zawieszenia czy odroczenia rozpoznania sprawy dla biegu postępowania będzie tożsamy, z tej przyczyny sąd orzekł jak w sentencji.