Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2016r.

Sąd Rejonowy w Giżycku IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Bożena Makowczenko

Protokolant st. sekr. sąd. Barbara Małecka

po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2016r. w Giżycku

na rozprawie

sprawy z powództwa W. F.

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę

1.  Powództwo oddala.

2.  Odstępuje od obciążania powoda kosztami zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV P 1/16

UZASADNIENIE

Powód W. F. w pozwie z dnia 4 stycznia 2016r. domagał się zasądzenia na jego rzecz kwoty 4764 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2015r. co do kwoty 2382 zł oraz od dnia 1 stycznia 2016r. co do kwoty 2382 zł do dnia zapłaty tytułem ekwiwalentu pieniężnego za węgiel w naturze. Żądanie to obejmowało ekwiwalent pieniężny za węgiel za rok 2015 oraz za rok 2016.

W uzasadnieniu wskazano, iż żądanie to oparte jest o regulacje zawarte w Z. Przyznawania Bezpłatnego (...) Emerytom, Rencistom i Innym Osobom nie będących pracownikami. Podano też, ze powód pracował od 15 września 1969r. do 30 kwietnia 199r. jako technik normowania i kierownik Ośrodka (...) w Kopalni (...) w G. a od 1 maja 1994r. do 31 grudnia 1996r. jako dyrektor Ośrodka (...) w R..

Pozwany – (...) SA w S. – w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie żądań powoda w całości i o zasądzenie od powoda kosztów postępowania.

Pozwany zaprzeczył jakoby powód nabył uprawnienie do bezpłatnego węgla po przejściu na emeryturę poprzez fakt inkorporowania do treści jego umowy o pracę układu zbiorowego pracy dla pracowników (...) S. A. Normy te utraciły moc prawna z dniem 30 czerwca 2004r. Podstawą wypłaty deputatów dla byłych pracowników KWK (...) było w następnych latach porozumienie zawarte 20 grudnia 2004r. pomiędzy Zarządem (...) S.A. i Organizacjami Związków Zawodowych . Porozumienie to zostało wypowiedziane przez Zarząd (...) S.A. ze skutkiem na dzień 1 stycznia 2015r. (...) SA pismem z dnia 26 stycznia 2015r. wypowiedział powodowi prawo do deputatu węglowego w wymiarze 3 ton rocznie ze skutkiem również od 1 stycznia 2015r. Ponadto poinformowano powoda o możliwości zrekompensowania tej straty poprzez ponowne ustalenie podstawy wymiaru świadczenia przez ZUS. Ponadto, podstawa dla wyliczenia deputatu jest zapis Obwieszczenia Ministra Gospodarki z 19 stycznia 2015r. zgodnie z którym cena 1 tony węgla wynosi 600,86 zł. Pozwana wskazała również, że powód wbrew postanowieniom art. 187§1pkt 2 in fine oraz art.461§1kpc nie uzasadnił wyboru właściwości Sądu co zdaniem pozwanej uzasadnia przekazanie sprawy do sądu właściwego dla siedziby pozwanej.

Sąd ustalił i zważył, co następuje;

Na wstępie Sąd zauważa, że zarzut strony pozwanej odnoszący się do niewłaściwości miejscowej tutejszego Sądu jest chybiony. Otóż, w myśl art. 461§1 kpc powództwo w sprawach z zakresu prawa pracy może być wytoczone bądź przed sąd właściwości ogólnej pozwanego, bądź przed sąd, w którego okręgu praca jest, była lub miała być wykonywana, bądź też przed sąd, w którego okręgu znajduje się zakład pracy. Ostatnim miejscem wykonywania pracy przez powoda była miejscowość R., o czym pełnomocnik powoda pisze w uzasadnieniu pozwu a zatem sądem miejscowo właściwym pozostaje Sąd Rejonowy w Giżycku. Kwestia ta analizowana i podobnie oceniona była też w poprzednich sprawach między stronami.

Przechodząc zaś do meritum sprawy wskazać należy – powtarzając ustalenia jakie poczynione zostały w poprzednio toczących się miedzy stronami sprawach o takie samo świadczenie - iż powód W. F. zatrudniony był w (...) S. A. w Z. od 1 maja 1994r. do dnia 31 grudnia 1996r. Wcześniej był pracownikiem Kopalni (...) w G.. Umowa o pracę z tym ostatnim podmiotem zawarta została w związku z porozumieniem do jakiego doszło między Kopalnią a spółką (...) SA w Z.. Pracownicy, w tym powód, którzy rozwiązali umowy o pracę z KWK (...), zostali zatrudnieni na nowych warunkach pracy i płacy u pozwanego.

Powód zatem, na mocy art.23 ¹ kp stał się pracownikiem pozwanego i miały do niego zastosowanie postanowienia Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników (...) Spółki (...), w skład której wchodziła KWK (...).

Kwestia owego przejścia i mocy wiążącej układu wobec powoda były przedmiotem prawomocnych rozstrzygnięć tutejszego Sądu. Pierwszy wyrok w tej sprawie (IV P 28/02) zapadł w dniu 23 kwietnia 2002r. a zasądzono w nim na rzecz powoda kwotę 12780 zł tytułem ekwiwalentu pieniężnego za węgiel. Podstawą orzeczenia było przyjęcie, że uprawnienie do bezpłatnego węgla o jakim mowa w układzie zbiorowym pracy dotyczy także powoda i zostało ono inkorporowane wprost do łączącej powoda z pozwaną spółką umowy o pracę.

Zgodnie z tym układem – Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy dla pracowników (...) Spółki (...) (w skład której chodziła KWK (...)) - uprawnienie do bezpłatnego węgla w naturze przysługują emerytom i rencistom w wymiarze 3 ton rocznie (§2 załącznika do układu – Z. przyznawania bezpłatnego węgla emerytom, rencistom i innym osobom będącym nie pracownikami). Nadto, na wniosek osoby uprawnionej dopuszczono możliwość realizacji bezpłatnego węgla w ekwiwalencie pieniężnym według ceny węgla deputatowego obowiązującej w dniu realizacji. (§7).

(dowód: k. 13 akt)

Uprawnienie to było przedmiotem badania Sądu w kolejnych sprawach jakie powód wytaczał przeciwko swojemu byłemu pracodawcy – IVP 99/09, IV P 61/06, IV P 74/13, IV P 1/14, IV P 2/15. We wszystkich tych sprawach, w których to co d zasady uwzględniane były roszczenia powoda w przedmiocie ekwiwalentu za węgiel, przesłanką rozstrzygnięć było ustalenie o inkorporowaniu do treści umowy o pracę powoda uprawnienia co do owego ekwiwalentu o jakim mowa w opisanym wyżej układzie zbiorowym.

W poprzednich wyrokach przyjmowano zatem, iż regułą jest, iż pracownik przechodzący do nowego pracodawcy w trybie art.23 ¹ kp niejako przenosi również uprawnienia wynikające z przepisów prawa pracy. Innymi słowy – dotychczasowe warunki pracy i płacy dotychczas wynikające regulaminów lub układów zbiorowych pracy są inkorporowane do umowy o pracę i dopiero nowy pracodawca może je zmienić przez wypowiedzenie lub porozumienie stron. Zatem powód przez cały czas zachowywał prawo do ekwiwalentu za bezpłatny węgiel. Podstawą tego uprawnienia nie były już postanowienia układu zbiorowego pracy, gdyż ten już nie obowiązywał u pozwanego, lecz swoje roszczenia w tym zakresie powód mógł opierać o treść umowy o pracę. Do zmiany umowy w tym zakresie niezbędne było wypowiedzenie warunków pracy i płacy lub porozumienie stron w tym zakresie. Tak też się stało. Otóż, jak przyznał pełnomocnik powoda a co zostało wykazane dokumentami, pozwany wypowiedział powodowi umowę w części dotyczącej ekwiwalentu za węgiel. Wypowiedzenie to dokonane zostało pismem z dnia 26 stycznia 2015r., które powód odebrał w dniu 28 stycznia 2015r.

/dowód: wypowiedzenie – k. 50, zwrotne potwierdzenie odbioru k. 52/

Tak więc uznać należy, iż w sposób skuteczny pozwana wypowiedziała powodowi uprawnienie w części dotyczącej ekwiwalentu za węgiel. W takiej sytuacji żądanie pozwu nie mogło zostać uwzględnione wobec czego orzeczono o oddaleniu powództwa w całości

Złożone do akt dokumenty nie mogą mieć w sprawie, zdaniem Sądu, zasadniczego znaczenia. Otóż, pierwszym z nich jest Porozumienie zawarte w dniu 20 grudnia 2004r. pomiędzy zarządem (...) SA a związkami zawodowymi, następnie Porozumienie z dnia 6 lutego 2014r. pomiędzy zarządem (...) SA a organizacjami związków zawodowych w trybie art.9 kp, w którym w §6 mowa jest o tym, iż zmniejsza się roczny wymiar bezpłatnego węgla przysługującego emerytom, rencistom i innym osobom nie będącym pracownikami o jedną tonę rocznie na okres 2 lat. W §13 porozumienia z kolei wskazano, iż wchodzi ono w życie z mocą od 1 stycznia 2014r.

/dowód: porozumienie – k. 53- 56/

Kolejnym takim dokumentem jest uchwała z dnia 19 września 2014r. zarządu (...) SA w sprawie likwidacji prawa emerytów, rencistów i innych uprawnionych osób do bezpłatnego węgla od 1 stycznia 2015r. (k. 65 - 68 .

Uregulowania te zawarte w złożonych dokumentach nie mogą mieć w sprawie żadnego znaczenia a to z uwagi na to, że ich uregulowania nie mogą mieć mocy obowiązującej wobec pozwanej spółki. Akty te odnoszą się wyłącznie do podmiotów wchodzących w skład (...) S.A. Pozwana spółka, co ustalono w poprzedniej sprawie (IV P 2/15), nie jest w żaden sposób powiązana z (...) S.A. a zatem te akty prawne nie mogą mieć żadnego skutku prawnego wobec pozwanej spółki. Nie zmienia tego fakt, iż w skład (...) S. A. weszła w 2003r., (...) Spółka (...). Powód w (...) zatrudniony był do kwietnia 1994r. a zatem fakty, które miały miejsce po tej dacie a które wystąpiły w (...) Spółce (...) nie mogą wpływać na sytuację powoda.

Podkreślono już wcześniej, iż uprawnienie powoda do ekwiwalentu za 3 tony węgla wynikało wprost z umowy o pracę łączącej strony czyli powoda i (...) SA w Z.. Do tej umowy bowiem inkorporowane zostało owo uprawnienie choć jego pierwotnym źródłem, rzecz jasna, był układ zbiorowy pracy funkcjonujący w swoim czasie w (...) Spółce (...). Uprawnienie to zatem – już jako oderwane niejako od układu zbiorowego pracy – stało się elementem umowy o pracę, która to w tej części przez lata nie była skutecznie przez pozwanego zmieniona. Powtórzyć można jedynie, jak to miało miejsce w poprzednich sprawach, iż do czasu skutecznego wypowiedzenia tego elementu, uprawnienie to wobec powoda pozostawało aktualne.

W tej sytuacji uregulowania odnoszące się do (...) Spółki (...), ale powstałe już po dacie rozwiązania stosunku pracy powoda z tą spółką, nie mogą wywrzeć żadnego skutku wobec powoda. Skutek taki można odnieść wyłącznie wobec pracowników zatrudnionych w podmiotach wchodzących w skład (...) S.A.

Kwestia uprawnienia powoda do bezpłatnego węgla powiązana była z umową o pracę a uprawnienie to zostało skutecznie przez pozwanego wypowiedziane pismem z dnia 25 stycznia 2015r.

Powództwo zatem należało oddalić.

Jednocześnie Sąd odstąpił od obciążania powoda kosztami zastępstwa procesowego uznając, iż byłoby to zbyt dotkliwe.