Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2013 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz

Protokolant: Katarzyna Awsiukiewicz

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 r. w Legnicy

sprawy z wniosku S. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania S. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 26 kwietnia 2013 roku

znak (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt VU 823/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 26 kwietnia 2013r. - znak (...) - odmówił S. S. prawa do emerytury.

W uzasadnieniu strona pozwana podała ,iż wnioskodawca nie spełnia warunków określonych w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , gdyż - na dzień 1 stycznia 1999r. - nie udokumentował żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych – wobec wymaganych co najmniej 15 lat , wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy .

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. nie uznał – jako pracy w warunkach szczególnych – okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w L. w okresie od 12 lipca 1976r. do 28 lutego1998r. – na podstawie świadectwa wykonywania pracy zaliczonej do pierwszej kategorii zatrudnienia z dnia 19 marca 1998r. , ponieważ w dokumencie tym brak jest charakteru pracy określonego ściśle według wykazu , działu i pozycji Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze . oraz nie określono zajmowanego stanowiska pracy zgodnie z wykazem , działem , pozycja , punktem zarządzenia resortowego lub uchwały właściwego ministra .

Odwołanie od powyższej decyzji złożył S. S., w którym domagał się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznanie jemu prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnych .

W uzasadnieniu skarżący podał, iż wbrew twierdzeniem strony pozwanej posiada – na dzień 01 stycznia 1999r. - wymagany przepisami okres zatrudnienia w szczególnych warunkach w wymiarze ponad 15 lat - w zakładzie pracy i okresach wymienionych w zaskarżonej decyzji .

Dodatkowo skarżący podniósł ,iż w warunkach szczególnych pracował na stanowisku klasyfikatora żywca - oglądacza . Były to prace wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy i w warunkach szczególnych , uprawniające do nabycia prawa do emerytury w wieku lat 60 .

W odpowiedzi na odwołanie strona pozwana wniosła o jego oddalenie.
W uzasadnieniu podtrzymała w całości argumenty przedstawione w zaskarżonej decyzji .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. S. urodził się dnia(...). Wiek 60 lat osiągnął dnia (...)

Dnia 17 kwietnia 2013r. S. S. złożył wniosek o prawo do emerytury z tytułu zatrudnienia warunkach szczególnych .

Na dzień 1 stycznia 1999r. S. S. legitymował się - uznanym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. - stażem ubezpieczeniowym w łącznym wymiarze 28 lat 01 miesiąc i 18 dni .

dowody: - akta emerytalne wnioskodawcy k : 1- 25;

- przesłuchanie wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 26 września 2013r. 01:12:20 -01:21:40 .

W Przedsiębiorstwie (...) w L. w okresie od 12 lipca 1976r. do 28 lutego1998r . S. S. zatrudniony był na stanowisku starszego klasyfikatora .

Do jego obowiązków należała klasyfikacja żywca czyli zakup zwierząt rzeźnych po uprzednim ich zakwalifikowaniu według gatunków i rodzaju mięsa . Wnioskodawca dokonywał tej klasyfikacji w punktach skupu zwierząt rzeźnych organizowanych przez Przedsiębiorstwie (...) w L. na terenie województwa (...) . S. S. dokonywał też kwalifikacji zwierząt na terenie PGR i Spółdzielni Produkcji Rolniczej . Klasyfikacja zwierząt polegała na oglądaniu każdej sztuki indywidualnie w celu określenie wieku zwierzęcia , stanu uzębienia , stanu skóry ( czy nie jest popękana i czy nie ma pasożytów ) . Wnioskodawca jako klasyfikator żywca sprawdzał także stan umięśnienia zwierzęcia poprzez zastosowanie tzw. chwytów rzeźniczych czyli musiał ręcznie sprawdzać stan umięśnienia zwierzęcia w celu zakwalifikowania sztuki jako pełnomięsnej , mięsnej lub małomięsnej . Później do zadań wnioskodawcy należało ważenie zwierzęcia i kolczykowanie . Kolczyk był identyfikatorem sztuki zwierzęcia , które było zakupione przez danego klasyfikatora i był do dowód służący do późniejszych rozliczeń klasyfikatora z zakładami mięsnymi . W spornym okresie S. S. pracując jako klasyfikator żywca wystawiał dokument – dowód zakupu żywca , w którym wskazywał jakie zwierzę o jakiej wadze , według jakiej kategorii zostało zakwalifikowane i za jaką kwotę zakupione przez zakłady mięsne .

W spornym okresie wnioskodawca zajmował się również klasyfikacją mięsa po uboju . Wykonywał czynności klasyfikacji mięsa poubojowego ( półtusz po uboju ). Konieczność ponownej klasyfikacji mięsa byłą zgłaszana przez zakłady mięsne w przypadku wykonania tzw. złego uboju , gdy następowała niezgodność klasy mięsa po uboju z klasyfikacją żywca w momencie skupu zwierząt rzeźnych .

dowód :

- akta osobowe dotyczące zatrudnienia wnioskodawcy w Przedsiębiorstwie (...) w L. , ,

- przesłuchanie świadków protokół rozprawy z dnia 26 września 2013r. : .

D. G. 00:11:28-00:29:29 ; R. S. 00:20:55- 00:50:50; Z. W. 00:51:10-01:12:04 ;

- przesłuchanie wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 26 września 2013r. 01:12:20 -01:21:40 .

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie .

Zgodnie z treścią art. 184 ust.1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r. , Nr 153 , poz. 1227 z późniejszymi zmianami ) - urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 , jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. dnia 1 stycznia 1999r.osięgnęli :

1.  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wymagany w przepisach dotychczasowych nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat dla mężczyzn oraz ,

2.  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 tj. 25 lat dla mężczyzn- ( ust. 1 ) .

Emerytura – zgodnie z warunkami określonymi w ust. 2 art. 184 ustawy emerytalnej – przysługuje pod warunkiem nie przystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych , na dochody budżetu państwa .

Art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stanowi , że ubezpieczonym , urodzonym przed dniem 01 stycznia 1949 r. , będącymi pracownikami , zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze , przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 cytowanej ustawy .

Zgodnie z treścią & 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz.U. z dnia 18 lutego 1983r., Nr 8 poz. 43 z późniejszymi zmianami ) – za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury uważa się okres wynoszący 25 lat dla mężczyzn – liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do zatrudnienia .

Jak wynika treści akt ubezpieczeniowych - wnioskodawca S. S. udokumentował 28 lat 01 miesiąca i 18 dni - łącznego okresu zatrudnienia .

Zatem został spełniony – po stronie wnioskodawcy - warunek określony w & 3 wyżej wymienionego Rozporządzenia Rady Ministrów, a dotyczący okresu zatrudnienia wymaganego do uzyskania prawa do emerytury .

Zapis & 4 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz.U. z dnia 18 lutego 1983r., Nr 8, poz. 43 z późniejszymi zmianami ) – stanowi, iż pracownik , który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienionych w wykazie A nabywa prawa do emerytury, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn i ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach .

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. nie uznał z okresów zatrudnienia żadnego okresu jako pracy w szczególnych warunkach .

Spornym między stronami był zatem charakter zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w L. w okresie od 12 lipca 1976r. do 28 lutego1998r. na stanowisku klasyfikatora żywca i mięsa .

Z treści & 21 ust. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń ( Dz.U. z dnia 25 lutego 1983r., Nr 10 , poz. 49 z późniejszymi zmianami ) – wynika, że jeżeli pracownik ubiega się o przyznanie emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, zaświadczenie zakładu pracy powinno stwierdzać charakteri stanowisko pracy w poszczególnych okresach oraz inne okoliczności , od których jest uzależnione przyznanie takiej emerytury .

Wnioskodawca za sporny okres przedstawił świadectwo pracy , które zostało przez organ rentowy zakwestionowane jako dokument potwierdzający zatrudnienie w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze z przyczyn wymienionych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji , a przedstawionych w części wstępnej uzasadnienia .

Z uwagi na fakt zakwestionowania przez organ rentowy powyższego sąd przeprowadził postępowanie dowodowe w kierunku ustalenia charakteru prac wykonywanych przez S. S. w spornym okresie .

Zgodnie z & 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze zakład pracy wydaje zaświadczenie o zatrudnieniu w szczególnych warunkach , wyłącznie na podstawie posiadanej dokumentacji , natomiast w sądowym postępowaniu odwoławczym możliwe jest ustalenie tych okresów także w oparciu o inne dowody " . W niniejszym postępowaniu takimi dowodami były zeznania świadków , przesłuchanie strony i akta osobowe dotyczące spornego okresu zatrudnienia .

Po przesłuchaniu świadków i wnioskodawcy oraz analizie akt osobowych sąd uznał , iż w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w L. w okresie od 12 lipca 1976r. do 28 lutego1998r. na stanowisku klasyfikatora żywca i mięsa skarżący nie wykonywał na stałe i w pełnym wymiarze czasu prac wymienionych w wykazie A dział X poz. 8 ( prace wykonywane bezpośrednio przy uboju zwierząt ) Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. z dnia 07 lutego 1983r.Nr8 , poz. 43 z późniejszymi zmianami ) .

Z zeznań słuchanych w sprawie świadków wynika ,iż prace klasyfikatora żywca i mięsa nie były pracami wykonywanymi bezpośrednio przy uboju . Były to prace wykonywane w punktach lub miejscach skupu zwierząt rzeźnych ( klasyfikator żywca ) lub na terenie zakładów mięsnych już po dokonaniu uboju i wykonaniu tzw. półtusz ( klasyfikator mięsa ) .

W tym miejscu wskazać należy ,iż Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 14 czerwca 2004r. ( P 17/03 , OTK – A 2004/6/57, Dz.U. Z 2004r. Nr 144,poz. 1530 ) orzekł niekonstytucyjność art. 32 ust. 2 Ustawy emerytalnej w zakresie w jakim powoływał się on na resortowe wykazy stanowisk pracy w warunkach szczególnych . Tym samym tylko praca na stanowiskach wymienionych w załącznikach do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – uprawnia do nabycia emerytury w wieku wcześniejszym niż określony w art. 27 ustawy emerytalnej .

Jak wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wnioskodawca nie wykonywał prac bezpośrednio przy uboju zwierząt , a zatem wykonywana przez niego praca w spornym okresie nie uprawnia go do nabycia emerytury w wieku obniżonym lat 60 .

Reasumując sąd uznał ,iż na dzień 01 stycznia 1999r. wnioskodawca nie legitymował się stażem pracy w warunkach szczególnych w łącznym wymiarze 15 lat, przy pracach - określonych w wykazie A Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r.w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze .

W konsekwencji na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kodeksu postępowania cywilnego sąd oddalił odwołanie , gdyż nie było podstaw do jego uwzględnienia z przyczyn wymienionych w niniejszym uzasadnieniu .