Pełny tekst orzeczenia

Sygn. Akt II K 877/14

UZASADNIENIE

Na podstawie dowodów przeprowadzonych na rozprawie głównej, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 04.01.2014r. został zatrzymany do kontroli drogowej w S. na ulicy (...) samochód mark V. (...) o nr rej. (...). Kierujący podał, że nazywa się M. B. i okazał prawo jazdy na nazwisko M. B., które jak się później okazało należało do jego brata M., zaś kontrolowany kierowca faktycznie nazywa się W. B..

Kierowcą skontrolowano na stan trzeźwości i okazało się, że o godz.1.37 stwierdzono u badanego 1,02 mg/l , zaś o godz. 1.52 – 1,05 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Jednocześnie po badaniu kierowca protokół badania urządzeniem typu alcoquant podpisał nazwiskiem: M. B..

( dowód: notatka urzędowa k.2

protokół badania urządzeniem elektronicznym k.3

świadectwo wzorcowania k.19)

Oskarżony W. B. prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym będąc już uprzednio skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w E., M. i S. w Norwegii w sprawie 12- (...) z dnia 24 maja 2012r. za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości na kare 30 dni pozbawienia wolności, 50.000 koron norweskich grzywny oraz dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów, a także w trakcie obowiązującego go zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Kartuzach z dnia 06.05.2013r. w sprawie sygn. Akt II W 303/13 oraz w trakcie obowiązującego go dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w E., M. i S. w N. z dnia 24 maja 2012r. w sprawie 12- (...).

( dowód: odpisy wyroków: II W 333/13 k.24

odpisy wyroków sądu zagranicznego k.57-62 wraz z ich tłumaczeniem k.94-118)

Oskarżony W. B. przyznał się do popełnienia obu zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że był wówczas pod wpływem alkoholu i nie wiedział co robi.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. B. k.210v)

W. B. jest stanu wolnego, nie posada dzieci na swoim utrzymaniu. Z zawodu jest rolnikiem, utrzymuje się z pracy w Norwegii osiągając dochody w wysokości 8.000 zł.

( dowód: dane osobopoznawcze k.179)

W. B. był w przeszłości karany, w tym za czyny podobne.

( dowód: karta karna k.124-126

odpisy wyroków k.24,26,114-118)

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając w sprawie stan faktyczny Sąd oparł się i w pełni dał wiarę wszystkim dowodom z dokumentów przeprowadzonych w sprawie albowiem dowody te zostały sporządzone przez uprawnione do tego organy, we właściwej formie, nadto żadna ze stron nie podważyła ich rzetelności i autentyczności.

Odnośnie wyjaśnień oskarżonego Sąd dał w pełni wiarę jego wyjaśnieniom odnośnie jego sprawstwa co do obu zarzucanych mu czynów albowiem w tym zakresie jego wyjaśnienia korespondują z dowodami z dokumentów. Sąd natomiast podszedł z dużą dozą ostrożności co do twierdzeń oskarżonego jak i jego obrońcy odnośnie konieczności sprawowania przez niego osobistej opieki nad jego rodzicami, albowiem stan faktyczny ustalony przez kuratora sądowego przeczy ich twierdzeniom, albowiem rodzice oskarżonego takiej bezpośredniej opieki ani pomocy w prowadzeniu gospodarstwa nie wymagają. Reasumując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy należy stwierdzić, że wina oskarżonego co do popełnienia obu zarzucanych mu czynów nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżony W. B. prowadził pojazd mechaniczny p w ruchu lądowym znajdując się w stanie nietrzeźwości, będąc już uprzednio skazywany za czyn identyczny wyrokami innych sądów, łamiąc jednocześnie sądowe zakazy prowadzenia pojazdów mechanicznych. Takie jego zachowanie w pełni wyczerpało znamiona czynu z art.178a § 1i 4 kk oraz art.244 kk.

Wymierzając oskarżonemu za tenże czyn karę 8 miesięcy pozbawienia wolności Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą uprzednią karalność za cyny tożsame, jako zaś okoliczność łagodzącą przyznanie się oskarżonego do winy.

Nie budzi także wątpliwości fakt, że oskarżony podpisał się na protokole badania urządzeniem elektronicznym nazwiskiem i imieniem swojego brata M. B., czego nie miał prawa robić i takie jego zachowanie wyczerpało znamiona czynu z art.270 § 1 kk.

Wymierzając karę za tenże czyn w wysokości 6 miesięcy pozbawienia wolności Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą uprzednią karalność oskarżonego jako zaś okoliczność łagodzącą jego przyznanie się do winy.

Na podstawie art. 85 kk Sąd połączyć jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzył oskarżonemu karę łączną 9 miesięcy pozbawienia wolności stosując tutaj w dużej mierze zasadę absorpcji mając na uwadze, że oba czyny zostały popełnione w bardzo bliskiej odległości czasowej.

Na podstawie art.42§ 2 kk w zw. z art.43 § 1 1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat, mając na uwadze, że jest to już kolejna tego typu sprawa wobec oskarżonego i że konieczne jest dłuższe jego wyeliminowanie z ruchu drogowego jako kierowcy.

Sąd zasądził także od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 4000 zł stosując tutaj normę określoną w art.4 § 1 kk a więc ustawie obowiązującej wcześniej jako względniejszej dla sprawcy. W ocenie Sądu uiszczenie takiej opłaty na rzecz Funduszu będzie istotnym wsparciem dolegliwości restrykcyjnej wobec oskarżonego.

Sąd obciążył także oskarżonego kosztami postępowania oraz opłatą sądową uznając, że nie zachodzą tutaj przesłanki określone w art.624§1 kpk.

ZARZĄDZENIE

Proszę:

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy

3.  w rubryce uwagi proszę zaznaczyć czasokres pobytu sędziego na urlopie wypoczynkowym

dnia 26.08.2016r.