Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 stycznia 2016 roku w sprawie z powództwa T. S. przeciwko Č. S. z siedzibą w Republice Czeskiej o zapłatę, Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi zasądził od pozwanego Česk P. S. z siedzibą w Republice Czeskiej na rzecz powoda T. S. kwotę 8.700 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 15 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 845,84 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód, zaskarżając go w części oddalającej powództwo i orzekającej o kosztach procesu. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów postępowania, a to:

1.  art. 278 § 1 k.p.c. wskutek dopuszczenia dowodu z opinii biegłego w sytuacji, gdy ocena okoliczności sprawy nie wymagała wiadomości specjalnych;

2.  art. 233 § 1 k.p.c. wskutek wadliwej oceny opinii biegłego;

3.  art. 321 § 1, k.p.c. wskutek oparcia rozstrzygnięcia na innej podstawie faktycznej niż przyjęta przez strony.

W oparciu o wskazane zarzuty powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w części oddalającej powództwo przez uwzględnienie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów procesu za obie instancje.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się zasadna i jako taka skutkowała zmianą zaskarżonego wyroku.

Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własne ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd I instancji za wyjątkiem ustalenia dotyczącego wartości należącego do powoda samochodu marki J. (...) nr rej. (...) w stanie przedwypadkowym ustalając, iż wartość ta wynosiła 46.600 zł.

Odnosząc się do zarzutów apelacji w pierwszej kolejności należy wskazać, że w realiach rozpoznawanej sprawy Sąd meriti zasadnie dopuścił dowód z opinii biegłego na okoliczność wartości wraku samochodu powoda po zdarzeniu z dnia 17 stycznia 2014 roku. W niniejszej sprawie powód dochodzi kwoty 13.400 zł stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą, na jaką wrak samochodu wycenił ubezpieczyciel, a kwotą 12.000 zł tj. kwotą za jaką sprzedał uszkodzony pojazd na wolnym rynku. Wartość wraku J. JX8 stanowiła zatem przedmiot sporu pomiędzy stronami i wbrew twierdzeniu apelującego konieczne było zasięgnięcie wiadomości specjalnych celem ustalenia czy kwota 12.000 zł jaką powód uzyskał ze sprzedaży samochodu w stanie uszkodzonym, znacznie niższa od tej na jaką wrak wycenił pozwany, była ceną adekwatną do jego wartości rynkowej, czy też zaniżoną. Pozwany wnosił zresztą o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na tę okoliczność. Sąd Okręgowy nie dopatrzył się zatem naruszenia przez Sąd meriti art. 278 § 1 k.p.c.

Rację ma jednak skarżący, iż Sąd Rejonowy dokonał wadliwej oceny opinii biegłego naruszając tym samym art. 233 k.p.c., a także wyszedł poza granice faktyczne powództwa wbrew treści art. 321 k.p.c. W niniejszej sprawie jedynym przedmiotem sporu, jak już zostało wyżej wskazane, była wartość należącego do powoda pojazdu marki J. (...) w stanie uszkodzonym tj. w stanie po kolizji z dnia 17 stycznia 2014 roku. Strony były natomiast zgodne co do tego, że wartość przedmiotowego samochodu w stanie przedwypadkowym wynosiła 46.600 zł. W tak zakrojonym stanie faktycznym Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej oraz ruchu drogowego na okoliczność ustalenia wartości pozostałości pojazdu marki J. (...) o nr rej. (...) po szkodzie z dnia 17 stycznia 2014 roku. Wydając opinię biegły przekroczył postawioną mu tezę dowodową i pomimo braku zlecenia sądu w tym zakresie obliczył na nowo wartość pojazdu w stanie sprzed wypadku i ustalił ją na kwotę 41.900 zł. Biegły uznał, iż ze względu na mało prawdopodobny i nie udokumentowany przebieg pozwany niezasadnie zastosował korektę za przebieg w wysokości 5.102 zł. Powyższe ustalenia biegły poczynił pomimo, iż nie dysponował odpowiednią dokumentacją oraz opierając się jedynie na swoich przekonaniach. Jednocześnie biegły ustalił, że wartość samochodu powoda w stanie uszkodzonym wynosiła ok. 14.500 zł, jednak kwota 12.000 zł za jaką powód sprzedał samochód jest akceptowalna. Sąd Rejonowy wyrokując oparł się wartościach ustalonych przez biegłego i zasądził na rzecz powoda kwotę 8.700 zł (41.900 – 21.200 – 12.000), podczas gdy powinien się oprzeć na opinii biegłego jedynie w zakresie wyceny wartości wraku zaś jako wartość samochodu w stanie nieuszkodzonym powinien był przyjąć kwotę 46.600 zł tj. kwotę na jaką przedmiotowy pojazd został wyceniony przez ubezpieczyciela w toku postępowania likwidacyjnego, gdyż ta wartość była pomiędzy stronami bezsporna i jej ustalanie nie było przedmiotem zlecenia dla biegłego. W konsekwencji zasądzeniu na rzecz powoda podlegała cała dochodzona przez niego kwota czyli 13.400 zł (46.600zł – 21.200zł – 12.000zł = 13.400zł).

Mając na względzie powyższe Sąd Okręgowy uznał apelację za w pełni uzasadnioną na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądzoną kwotę 8.700 zł podwyższył do kwoty 13.400 zł zaś kwotę 845,84 zł zasadzoną tytułem kosztów postępowania pierwszoinstancyjnego podwyższył do kwoty 3.087 zł (art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu).

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. art. 391 § 1 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 4 i § 13 ust. pkt 1 rozporządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu i zasądził na rzecz powoda, który wygrał sprawę w całości, kwotę 835 zł.