Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 367/16

UZASADNIENIE

J. P. został oskarżony o to, że w dniu 29 sierpnia 2015 roku, około godziny 14:20, w miejscowości (...), gmina R., prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny - samochód osobowy marki D. (...) nr rejestracyjny (...) w ruchu lądowym, będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godzinie 15:02 do stężenia na poziomie 1,02 mg/l, o godzinie 15:15 do stężenia na poziomie 1,22 mg/, o godzinie 15:26 do stężenia na poziomie 1,08 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2016 roku w sprawie VII K 796/15 uznał oskarżonego J. P. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierzył mu na podstawie art. 178a § 1 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 lat;

- na podstawie art. 71 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę grzywny w ilości 60 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych;

- na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu;

- na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat;

- na podstawie 43a § 2 kk zasądził od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 5000 złotych tytułem świadczenia pieniężnego;

- na podstawie art. 43 § 3 kk zobowiązał oskarżonego do zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów mechanicznych;

- zasądził od oskarżonego 1272,16 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w postępowaniu, zwolnił go od uiszczenia opłaty.

Powyższy wyrok został zaskarżony przez prokuratora.

Apelacja została wywiedziona z podstawy prawnej art. 438 pkt 1 kpk i zarzuciła wyrokowi obrazę przepisów prawa materialnego – art. 69 § 1 kk – poprzez jego zastosowanie i orzeczenie warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności, podczas gdy tego rodzaju rozstrzygnięcie możliwe jest jedynie w sytuacji, kiedy sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności, tymczasem oskarżony w dacie czynu miał orzeczoną karę 8 miesięcy pozbawienia wolności wyrokiem z dnia 04 kwietnia 2014 roku w sprawie VII K 286/13.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wyeliminowanie z jego treści rozstrzygnięcia zawartego w pkt 2 o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności a w konsekwencji powyższego również rozstrzygnięć zawartych w punktach 3 i 4 dotyczących wymierzenia grzywny oraz obowiązku powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora w zakresie postawionego zaskarżonemu wyrokowi zarzutu okazała się zasadna.

Kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania zgodnie z treścią art. 69 § 1 kk może zostać orzeczona jedynie wówczas, gdy sprawca w chwili popełnienia czynu nie był skazany na karę pozbawienia wolności.

Tymczasem oskarżony w dacie popełnienia czynu w przedmiotowej sprawie był prawomocnie skazany na karę pozbawienia wolności – k. 6 akt sprawy Ds. 1441/15. Brak było zatem podstaw do zastosowania wobec oskarżonego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności.

Zdaniem Sądu Okręgowego bezwzględna kara pozbawienia wolności byłaby nazbyt surową reakcja karną dla oskarżonego. Zważyć należy, iż podsądny nie był dotychczas karany za przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Zdarzenie zaistniałe w niniejszej sprawie miało jednorazowy charakter. Sąd Odwoławczy uznał za konieczną zmianę wyroku i wymierzenie w miejsce kary pozbawienia wolności kary łagodniejszego rodzaju, to jest kary grzywny, przy jednoczesnej eliminacji rozstrzygnięć zawartych w punktach 2, 3 i 4 wyroku. Kara 100 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu jednej stawki na kwotę 10 złotych będzie odpowiednia do stopnia społecznej szkodliwości i stopnia zawinienia, a jednocześnie będzie stanowić odpowiednią dolegliwość dla oskarżonego.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia w zakresie kosztów postępowania odwoławczego stanowiły przepisy wskazane w części dyspozytywnej wyroku.