Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 830/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:

SSO Agnieszka Połyniak

Protokolant:

Magdalena Telesz

przy udziale Julity Podlewskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2015 r.

sprawy G. Ż.

syna Z. i E. z domu B. (...) r. w B. z art. 300 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

z dnia 14 września 2015 r. sygnatura akt II K 408/15

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla orzeczenie z punktu III dyspozycji oparte na zasadzie art. 72 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk;

II.  wydatkami w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygnatura akt IV Ka 830/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 14 września 2015r. Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie, w sprawie o sygn. akt II K 408/15 uznał G. Ż. za winnego tego, że:

w dniu 17 listopada 2014 r. w P., działając w zamiarze udaremnienia wykonania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 14 maja 2014 r., w sprawie o sygn.akt I Nc 555/14, poprzez zbycie samochodu osobowego marki S. (...), o nr rej. (...), zagrożonego zajęciem wskutek prowadzonego wobec niego jako dłużnika postępowania egzekucyjnego o sygn. MM Km 1604/14, uszczuplił zaspokojenie swoich wierzycieli A. P. i K. B., tj. występku z art. 300§2 kk i za to na podstawie art. 300§2 kk w zw. z art.4§1 kk wymierzył mu kare 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 69§1 i 2 kk i art. 70§1 pkt 1 kk w zw. z art. 4§1 kk wykonanie tej kary zawiesił na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata.

Nadto na podstawie art. 72§2 kk w zw. z art. 4§1 kk zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez zapłatę kwoty 3.250 zł ( trzy tysiące dwieście pięćdziesiąt złotych) na rzecz pokrzywdzonych A. P. i K. B. w terminie 8 (osiem) miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia.

Zasądził także od oskarżonego G. Ż. na rzecz oskarżyciela posiłkowego A. P. kwotę 540 zł (pięćset czterdzieści złotych) tytułem kosztów poniesionych w związku z ustanowieniem w sprawie pełnomocnika, a na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego G. Ż. na rzecz Skarbu Państwa z tytułu wydatków kwotę 70 zl, a na podstawie art. 2 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych wymierzył mu opłatę w kwocie 100 zł.

Z rozstrzygnięciem tym nie pogodził się Prokurator Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie, który zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia obowiązku naprawienia szkody na korzyść oskarżonego, zarzucając na podstawie art. 438 pkt 1 k.p.k. obrazę przepisów prawa procesowego w szczególności art. 415§1k.p.k. polegającą na orzeczeniu wobec oskarżonego G. Ż. obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem wbrew dyspozycji art. 415§1 k.p.k.

Formułując ten zarzut skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez eliminacje z wyroku zobowiązania G. Ż. do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez zapłatę kwoty 3250 zł na rzecz pokrzywdzonych A. P. i K. B. w terminie 8 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Z treści art. 415§1 in fine k.p.k., w brzmieniu obowiązującym także obecnie, tj. od 01.07.2015r.(uprzednio art. 415§5 k.p.k.) wynika jednoznacznie, że obowiązywała i obwiązuje nadal klauzula antykumulacyjna, tj. obowiązku naprawienia szkody nie orzeka się, jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono.

W niniejszej sprawie pokrzywdzeni A. P. i K. B. uzyskali w toku postępowania cywilnego ( INc 555/14) nakaz zapłaty, który jest orzeczeniem prawomocnym i opatrzonym tytułem wykonawczym wraz klauzulą wykonalności (k.4), a nakładającym na G. Ż. obowiązek zapłaty na ich rzecz kwoty 6000 zł. Sąd merita ustalił, iż obowiązek ten wynika z tego, że oskarżony nie zapłacił całej ceny zakupu samochodu marki S. (...) nr rej. (...), który po wszczęciu postępowania egzekucyjnego zbył.

Gdy uwzględni się opis czynu przypisanego oskarżonemu, to nie ulega wątpliwości, że bezprawne działanie polegało właśnie na podjęciu działań w celu udaremnienia wykonania prawomocnego nakazu zapłaty pozostałej kwoty za ów samochód. Z tego też względu zgodzić się należy z Prokuratorem, że o roszczeniu pokrzywdzonych prawomocnie orzeczono i ponowne orzekanie w tym samym zakresie nie było dopuszczalne.

Tym samym ponownie nałożony obowiązek zapłaty kwoty (pomimo częściowej spłaty), którą nadal winien jest oskarżony oskarżycielom posiłkowym z tytułu kupna od nich samochodu S. (...), z uwagi na brzmienie art. 415§1 zd. 2 k.p.k., było niedopuszczalne (vide np. nadal aktualny wyrok SN z dnia 18.01. 2013r., sygn. akt V KK 378/12, legalis nr 621928).

Mając powyższe na względzie należało orzec jak na wstępie.

Z uwagi na wynik postępowania odwoławczego, kierunek zaskarżenia wyroku przez oskarżyciela publicznego, orzeczono o wydatkach tego postępowania i obciążono nimi Skarb Państwa.