V KK 166/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-06-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KK 166/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący)
SSN Roman Sądej
SSA del. do SN Dariusz Czajkowski (sprawozdawca)
Protokolant Katarzyna Wełpa
w sprawie A.W.,
skazanej art. 305 ust. 1, 3 ustawy Prawo własności przemysłowej
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 kpk
w dniu 17 czerwca 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich na korzyść skazanej
od wyroku Sądu Rejonowego w J.
z dnia 2 lutego 2015 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Rejonowemu do ponownego rozpoznania
UZASADNIENIE
Wyrokiem nakazowym z dnia 19 listopada 2014 r., Sąd Rejonowy w W.
uznał A. W. za winną zarzucanego jej czynu z art. 305 ust. 1 i 3 ustawy Prawo
własności przemysłowej w zw. z art. 12 k.k. i na podstawie art. 305 ust. 3 ustawy
Prawo własności przemysłowej, przy zastosowaniu art. 58 § 3 k.k., wymierzył jej
karę 100 stawek dziennych grzywny po 15 zł każda.
2
Od powyższego orzeczenia sprzeciw wniósł obrońca A. W.
Następnie postanowieniem z dnia 16 grudnia 2014 r., Sąd Rejonowy w W.
uznał się w tej sprawie niewłaściwym miejscowo i przekazał ją Sądowi
Rejonowemu w J.
Zaskarżonym kasacją wyrokiem nakazowym z dnia 2 lutego 2015 r., Sąd
Rejonowy w J. uznał A. W. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu z art. 305
ust. 1 i 3 ustawy Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 12 k.k. i na podstawie
art. 305 ust. 3 tej ustawy, przy zastosowaniu art. 58 § 3 k.k., wymierzył jej karę 100
stawek dziennych grzywny, po 20 zł każda.
Od powyższego wyroku strony postępowania nie wniosły sprzeciwu, wobec
czego stał się on prawomocny dnia 14 lutego 2015 r.
Kasację od tego wyroku w całości – na korzyść skazanej – wniósł Rzecznik
Praw Obywatelskich. Zarzucił on temu wyrokowi rażące i mające istotny wpływ na
jego treść naruszenie prawa karnego procesowego, to jest art. 506 § 3 k.p.k.,
polegające na zaniechaniu rozpoznania sprawy na zasadach ogólnych i wydaniu
ponownego wyroku nakazowego w tej samej sprawie, podczas gdy poprzedni
wyrok nakazowy został zaskarżony przez obrońcę A. W. w drodze sprzeciwu.
Stawiając powyższy zarzut Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego
wyroku nakazowego i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w J. do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja jest oczywiście zasadna. Nie ulega bowiem żadnej wątpliwości, iż
Sąd Rejonowy w J. w sposób rażący obraził przepis art. 506 § 3 k.p.k. poprzez
ponowne wydanie wyroku nakazowego w sytuacji, gdy poprzednio wydany w tym
trybie wyrok stracił moc na skutek wniesienia sprzeciwu. Zgodnie z cytowanym
przepisem, sprawa powinna być bowiem rozpoznana na zasadach ogólnych.
Okoliczność, iż zaskarżony wyrok nakazowy poprzedziła zmiana właściwości
miejscowej, dokonana po wydaniu w tej sprawie poprzedniego wyroku nakazowego,
pozostaje przy tym prawnie obojętna, albowiem wniesienie sprzeciwu powoduje
obowiązek rozpoznania sprawy na zasadach ogólnych, niezależnie od tego, w
którym sądzie to rozpoznanie nastąpi.
3
Pogląd o niedopuszczalności wydania ponownego wyroku nakazowego w
sytuacji utraty jego mocy na skutek wniesienia sprzeciwu był wielokrotnie wyrażany
w orzecznictwie (patrz m. in. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2015 r.,
V KK 388/14, LEX nr 1628962, z dnia 1 sierpnia 2012 r., III KK 221/12, OSNKW
2013, z.1 poz. 1, z dnia 6 kwietnia 2006 r., II KK 9/06, LEX nr 182968,
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący)
SSN Roman Sądej
SSA del. do SN Dariusz Czajkowski (sprawozdawca)
Protokolant Katarzyna Wełpa
w sprawie A.W.,
skazanej art. 305 ust. 1, 3 ustawy Prawo własności przemysłowej
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 kpk
w dniu 17 czerwca 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich na korzyść skazanej
od wyroku Sądu Rejonowego w J.
z dnia 2 lutego 2015 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Rejonowemu do ponownego rozpoznania
UZASADNIENIE
Wyrokiem nakazowym z dnia 19 listopada 2014 r., Sąd Rejonowy w W.
uznał A. W. za winną zarzucanego jej czynu z art. 305 ust. 1 i 3 ustawy Prawo
własności przemysłowej w zw. z art. 12 k.k. i na podstawie art. 305 ust. 3 ustawy
Prawo własności przemysłowej, przy zastosowaniu art. 58 § 3 k.k., wymierzył jej
karę 100 stawek dziennych grzywny po 15 zł każda.
2
Od powyższego orzeczenia sprzeciw wniósł obrońca A. W.
Następnie postanowieniem z dnia 16 grudnia 2014 r., Sąd Rejonowy w W.
uznał się w tej sprawie niewłaściwym miejscowo i przekazał ją Sądowi
Rejonowemu w J.
Zaskarżonym kasacją wyrokiem nakazowym z dnia 2 lutego 2015 r., Sąd
Rejonowy w J. uznał A. W. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu z art. 305
ust. 1 i 3 ustawy Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 12 k.k. i na podstawie
art. 305 ust. 3 tej ustawy, przy zastosowaniu art. 58 § 3 k.k., wymierzył jej karę 100
stawek dziennych grzywny, po 20 zł każda.
Od powyższego wyroku strony postępowania nie wniosły sprzeciwu, wobec
czego stał się on prawomocny dnia 14 lutego 2015 r.
Kasację od tego wyroku w całości – na korzyść skazanej – wniósł Rzecznik
Praw Obywatelskich. Zarzucił on temu wyrokowi rażące i mające istotny wpływ na
jego treść naruszenie prawa karnego procesowego, to jest art. 506 § 3 k.p.k.,
polegające na zaniechaniu rozpoznania sprawy na zasadach ogólnych i wydaniu
ponownego wyroku nakazowego w tej samej sprawie, podczas gdy poprzedni
wyrok nakazowy został zaskarżony przez obrońcę A. W. w drodze sprzeciwu.
Stawiając powyższy zarzut Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego
wyroku nakazowego i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w J. do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja jest oczywiście zasadna. Nie ulega bowiem żadnej wątpliwości, iż
Sąd Rejonowy w J. w sposób rażący obraził przepis art. 506 § 3 k.p.k. poprzez
ponowne wydanie wyroku nakazowego w sytuacji, gdy poprzednio wydany w tym
trybie wyrok stracił moc na skutek wniesienia sprzeciwu. Zgodnie z cytowanym
przepisem, sprawa powinna być bowiem rozpoznana na zasadach ogólnych.
Okoliczność, iż zaskarżony wyrok nakazowy poprzedziła zmiana właściwości
miejscowej, dokonana po wydaniu w tej sprawie poprzedniego wyroku nakazowego,
pozostaje przy tym prawnie obojętna, albowiem wniesienie sprzeciwu powoduje
obowiązek rozpoznania sprawy na zasadach ogólnych, niezależnie od tego, w
którym sądzie to rozpoznanie nastąpi.
3
Pogląd o niedopuszczalności wydania ponownego wyroku nakazowego w
sytuacji utraty jego mocy na skutek wniesienia sprzeciwu był wielokrotnie wyrażany
w orzecznictwie (patrz m. in. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2015 r.,
V KK 388/14, LEX nr 1628962, z dnia 1 sierpnia 2012 r., III KK 221/12, OSNKW
2013, z.1 poz. 1, z dnia 6 kwietnia 2006 r., II KK 9/06, LEX nr 182968,
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.