Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KO 65/15
POSTANOWIENIE
Dnia 29 lipca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Andrzej Ryński
SSN Dariusz Świecki
w sprawie M.O. o wydanie wyroku łącznego
w przedmiocie rozważenia z urzędu podstawy do wznowienia postępowania w
sprawie Sądu Okręgowego w O. zakończonej wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia
09 czerwca 2011r.
postanowił
nie stwierdzić podstawy do wznowienia postępowania z
urzędu wskazanej przez M. O. w sprawie Sądu Okręgowego w O.,
sygn. akt II K …/10, zakończonej wyrokiem Sądu Apelacyjnego z
dnia 9 czerwca 2011r., sygn. akt II AKa …/11.
UZASADNIENIE
Skazany M. O., działając na podstawie art. 9 § 2 k.p.k., wystąpił o
wznowienie z urzędu postępowania w sprawie Sądu Okręgowego w O.
zakończonej wyrokiem z dnia 17 stycznia 2011 r., utrzymanym w mocy wyrokiem
Sądu Apelacyjnego z dnia 9 czerwca 2011 r. Wystąpienie to, Przewodniczący
Wydziału Izby Karnej Sądu Najwyższego skierował do rozpoznania na posiedzeniu.
Przyczyną podjęcia działania z urzędu w tej sprawie miało być – zdaniem
autora wystąpienia – wydanie orzeczenia Sądu I instancji z udziałem sędziego,
który – w jego przekonaniu – podlegał wyłączeniu z mocy prawa.
Podnoszone uchybienie miało wynikać z naruszenia zakazu orzekania w
sprawie przez sędziego biorącego udział w wydaniu orzeczenia , które zostało
uchylone – art. 40 § 1 pkt 7 k.pk. Taka sytuacja miała powstać w związku z tym, że
2
w sprawie Sądu Okręgowego w O. w przedmiocie wydania wyroku łącznego sygn.
akt II K ../10, zakończonej wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 9 czerwca 2011 r.,
sygn. akt II AKa ../11, w pierwszej instancji orzekał sędzia Sądu Okręgowego w O.-
W. O., który brał udział w wydaniu jednego z orzeczeń podlegających łączeniu.
Zapadło ono w sprawie tego Sądu sygn. akt II K …/03 i zostało zmienione
wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 21 września 2005 r., sygn. akt II AKa …/05,
który uniewinnił ówcześnie oskarżonego M. O. od części czynów przypisanych mu
wyrokiem Sądu I instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Inicjatywa podjęta przez skazanego M. O. w trybie art. 9 § 2 k.p.k.
ubiegającego się o wznowienie z urzędu postępowania w przedmiotowej sprawie –
okazała się chybiona. Analiza okoliczności wskazanych we wniosku prowadzi do
przekonania, że nie mogą one stanowić podstawy do wzruszenia z urzędu przez
Sąd Najwyższy wyroków: Sądu Okręgowego w O. z dnia 17 stycznia 2011 r. sygn.
akt II K …/10 oraz Sądu Apelacyjnego z dnia 9 czerwca 2011 r., sygn. akt II AKa
…/11, jakie zapadły w toku postępowania o wydanie wyroku łącznego.
Wbrew wywodom skazanego przy wydawaniu przedmiotowych rozstrzygnięć
nie doszło do wystąpienia okoliczności o jakiej mowa w art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k.
Sędzia Sądu Okręgowego W. O. nie był wyłączony z mocy prawa od wyrokowania
w tej sprawie. Istota zakazu wynikającego z dyspozycji art. 40 § 1 pkt 7 k.p.k.
polega na odsunięciu od ponownego orzekania w sprawie sędziego, który już dał
wyraz swoim ocenom prawnym i faktycznym w tej sprawie w postaci
rozstrzygnięcia, a w wyniku kontroli odwoławczej lub nadzwyczajnej – to orzeczenie
zostało uchylone. Jest jednak oczywiste, że chodzi tu o wyłączenie od orzekania w
sytuacji, gdy sprawa w całości lub w części jest ponownie rozpoznawana. Tylko
wtedy spełnione są bowiem oba elementy tworzące zakaz wynikający z art. 40 § 1
pkt 7 k.pk., tj. doszło do uchylenia wcześniejszego orzeczenia, a sprawa dalej się
toczy w przedmiocie „wydania orzeczenia, które zostało uchylone” (por. uchwała
Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2003 r., I KZP 26/03, OSNKW 2003,z. 9-10,
poz.82).
Tymczasem, w niniejszym wypadku taka sytuacja nie wystąpiła. Niezależnie
od tego, że wyrok Sądu Okręgowego w O. z dnia 7 lutego 2005 r. w sprawie II K
3
…/03, wydany z udziałem sędziego W. O., został jedynie częściowo zmieniony
wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 21 września 2005 r. sygn. akt II AKa …/05
przez uniewinnienie M. O. od dwóch zarzutów, a w odniesieniu do pozostałych
czynów przypisanych temu skazanemu, utrzymano go w mocy, zasadnicze
znaczenie ma fakt braku tożsamości tej sprawy, z postępowaniem późniejszym,
którego przedmiotem było wydanie wyroku łącznego. Już chociażby z uwagi na
specyfikę tego ostatniego postępowania obejmującego – z założenia – wiele
wcześniejszych rozstrzygnięć i oderwanego od ustaleń faktycznych oraz ocen
prawnych wyrażonych w jednostkowych wyrokach podlegających połączeniu – nie
można dopatrywać się takiej zależności między orzeczeniami instancyjnymi, które
zapadły w poszczególnych sprawach jednostkowych oraz postępowaniem w
przedmiocie wydania wyroku łącznego, jaką ma wyeliminować regulacja
zamieszczona w art. 40 § 1 pkt 7 k.pk.
Jak wynika z powyższego, okoliczność podnoszona przez skazanego M. O.
nie potwierdza naruszenia zakazu wynikającego z powołanego wyżej przepisu,
wobec czego brak było podstaw do podejmowania z urzędu działań zmierzających
do wznowienia postępowania w przedmiotowej sprawie.
Mając to wszystko na uwadze Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.

III KO 65/15

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia