III KZ 21/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-01-2016
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KZ 21/14
POSTANOWIENIE
Dnia 22 maja 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Ryński
na posiedzeniu w dniu 22 maja 2014 r.
w sprawie S. T.
skazanego z art. 284 § 2 k.k.
po rozpoznaniu zażalenia skazanego
na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału V Karnego Odwoławczego Sądu
Okręgowego w G. z dnia 2 kwietnia 2014 r., o odmowie przyjęcia wniosku
skazanego o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem,
na podstawie art. 437 § 2 k.p.k. w zw. z art. 518 k.p.k.
postanowił
uchylić zaskarżone zarządzenie i sprawę przekazać do
ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący Wydziału V Karnego
Odwoławczego Sądu Okręgowego na podstawie art. art. 422 § 1 k.p.k. w zw. z art.
458 k.p.k. odmówił przyjęcia wniosku skazanego S. T. o sporządzenie na piśmie i
doręczenie odpisu wyroku Sądu odwoławczego wraz z uzasadnieniem, jako
złożonego po upływie terminu zawitego.
Na powyższe zarządzenie zażalenie złożył skazany, który zarzucił obrazę
przepisów prawa procesowego, a w szczególności art. 422 § 1 k.p.k. w zw. z art.
2
458 k.p.k. mającą wpływ na jego treść akcentując, że sąd odwoławczy
przedwcześnie wyrokował w sytuacji, gdy na termin rozprawy apelacyjnej nadesłał
on zaświadczenie od lekarza sądowego o niezdolności do uczestnictwa w
czynnościach sądu oraz złożył wniosek o odroczenie rozprawy. Nadto wnioskował
„ o przewrócenie terminu do rozpatrzenia tej sprawy. Jednocześnie akcentował
wadliwość wyroków sądów obu instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie skazanego okazało się o tyle skuteczne, że doprowadziło do
uchylenia zaskarżonego zarządzenia.
Należy zauważyć, że po wydaniu w dniu 4 grudnia 2013 r. wyroku przez
Sąd odwoławczy utrzymującego w mocy wyrok Sądu I instancji, przy uznaniu
apelacji za oczywiście bezzasadną, skazany S. T. w dniach 31 marca 2014 r. i 21
kwietnia 2014 r. (k. 448, 454) złożył wnioski o przywrócenie terminu – jak to określił
„..do ponownego rozpatrzenia sprawy…”, które nie precyzowały intencji
wnioskodawcy zapewne dlatego, że pochodziły od osoby, nie będącej
profesjonalnym prawnikiem. Należy jednak zauważyć, że wniosek z dnia 31 marca
2014 r., zawierał także kolejny wniosek o doręczenia odpisu wyroku Sądu
odwoławczego wraz z uzasadnieniem, stanowiąc dopełnienie czynności, która
miała być wykonana w terminie zawitym. W związku z tym Przewodniczący
wydziału stosownie do dyspozycji art. 118 k.p.k. obowiązany był dążyć do
odkodowania znaczenia procesowego tych pism i wezwać skazanego do
sprecyzowania, czy stanowią one stosownie do treści art. 126 § 1 k.p.k. wniosek o
przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie odpisu
wyroku sądu odwoławczego z uzasadnieniem. Gdyby okazało się, że intencją
skazanego było doprowadzenie do przywrócenia terminu zawitego określonego w
art. 457§ 2 k.p.k. w zw. z art. 422 § 1 k.p.k., to w pierwszej kolejności Sąd powinien
rozpoznać ten wniosek, ponieważ uzyskanie przez stronę orzeczenia dla niej
korzystnego czyniłoby bezprzedmiotowym wydanie zarządzenia rozstrzygającego
czy wniosek o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem został
złożony w terminie. Natomiast nieuwzględnienie tego wniosku aktualizowałoby
potrzebę wydania zarządzenia tyczącego tej kwestii.
3
W związku z tym nie wdając się w merytoryczną ocenę zaskarżonego
zarządzenia należy uznać, że zostało ono wydane przedwcześnie.
W postępowaniu ponownym upoważniony sędzia powinien wezwać
skazanego do złożenia oświadczenia czy wskazane wyżej pisma procesowe
stanowią jego wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o którym mowa
w art. 457 § 2 k.p.k. i w zależności od ustaleń poczynionych w tym zakresie podjąć
niezbędne czynności procesowe, które pozwolą na rozstrzygnięcie, czy zalegający
w aktach wniosek skazanego o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku z
uzasadnieniem jest skuteczny.
Mając te okoliczności na uwadze Sąd Najwyższy orzekł jak w części
dyspozytywnej postanowienia.
kc
POSTANOWIENIE
Dnia 22 maja 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Ryński
na posiedzeniu w dniu 22 maja 2014 r.
w sprawie S. T.
skazanego z art. 284 § 2 k.k.
po rozpoznaniu zażalenia skazanego
na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału V Karnego Odwoławczego Sądu
Okręgowego w G. z dnia 2 kwietnia 2014 r., o odmowie przyjęcia wniosku
skazanego o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem,
na podstawie art. 437 § 2 k.p.k. w zw. z art. 518 k.p.k.
postanowił
uchylić zaskarżone zarządzenie i sprawę przekazać do
ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący Wydziału V Karnego
Odwoławczego Sądu Okręgowego na podstawie art. art. 422 § 1 k.p.k. w zw. z art.
458 k.p.k. odmówił przyjęcia wniosku skazanego S. T. o sporządzenie na piśmie i
doręczenie odpisu wyroku Sądu odwoławczego wraz z uzasadnieniem, jako
złożonego po upływie terminu zawitego.
Na powyższe zarządzenie zażalenie złożył skazany, który zarzucił obrazę
przepisów prawa procesowego, a w szczególności art. 422 § 1 k.p.k. w zw. z art.
2
458 k.p.k. mającą wpływ na jego treść akcentując, że sąd odwoławczy
przedwcześnie wyrokował w sytuacji, gdy na termin rozprawy apelacyjnej nadesłał
on zaświadczenie od lekarza sądowego o niezdolności do uczestnictwa w
czynnościach sądu oraz złożył wniosek o odroczenie rozprawy. Nadto wnioskował
„ o przewrócenie terminu do rozpatrzenia tej sprawy. Jednocześnie akcentował
wadliwość wyroków sądów obu instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie skazanego okazało się o tyle skuteczne, że doprowadziło do
uchylenia zaskarżonego zarządzenia.
Należy zauważyć, że po wydaniu w dniu 4 grudnia 2013 r. wyroku przez
Sąd odwoławczy utrzymującego w mocy wyrok Sądu I instancji, przy uznaniu
apelacji za oczywiście bezzasadną, skazany S. T. w dniach 31 marca 2014 r. i 21
kwietnia 2014 r. (k. 448, 454) złożył wnioski o przywrócenie terminu – jak to określił
„..do ponownego rozpatrzenia sprawy…”, które nie precyzowały intencji
wnioskodawcy zapewne dlatego, że pochodziły od osoby, nie będącej
profesjonalnym prawnikiem. Należy jednak zauważyć, że wniosek z dnia 31 marca
2014 r., zawierał także kolejny wniosek o doręczenia odpisu wyroku Sądu
odwoławczego wraz z uzasadnieniem, stanowiąc dopełnienie czynności, która
miała być wykonana w terminie zawitym. W związku z tym Przewodniczący
wydziału stosownie do dyspozycji art. 118 k.p.k. obowiązany był dążyć do
odkodowania znaczenia procesowego tych pism i wezwać skazanego do
sprecyzowania, czy stanowią one stosownie do treści art. 126 § 1 k.p.k. wniosek o
przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie odpisu
wyroku sądu odwoławczego z uzasadnieniem. Gdyby okazało się, że intencją
skazanego było doprowadzenie do przywrócenia terminu zawitego określonego w
art. 457§ 2 k.p.k. w zw. z art. 422 § 1 k.p.k., to w pierwszej kolejności Sąd powinien
rozpoznać ten wniosek, ponieważ uzyskanie przez stronę orzeczenia dla niej
korzystnego czyniłoby bezprzedmiotowym wydanie zarządzenia rozstrzygającego
czy wniosek o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem został
złożony w terminie. Natomiast nieuwzględnienie tego wniosku aktualizowałoby
potrzebę wydania zarządzenia tyczącego tej kwestii.
3
W związku z tym nie wdając się w merytoryczną ocenę zaskarżonego
zarządzenia należy uznać, że zostało ono wydane przedwcześnie.
W postępowaniu ponownym upoważniony sędzia powinien wezwać
skazanego do złożenia oświadczenia czy wskazane wyżej pisma procesowe
stanowią jego wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o którym mowa
w art. 457 § 2 k.p.k. i w zależności od ustaleń poczynionych w tym zakresie podjąć
niezbędne czynności procesowe, które pozwolą na rozstrzygnięcie, czy zalegający
w aktach wniosek skazanego o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku z
uzasadnieniem jest skuteczny.
Mając te okoliczności na uwadze Sąd Najwyższy orzekł jak w części
dyspozytywnej postanowienia.
kc