Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 2572/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Niemczyk

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Monika Kaniowska

po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2016 roku w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko L. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego L. M. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 502,69 zł (pięćset dwa złote i 69/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24.11.2015 roku do dnia 31.12.2015 roku i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016 roku do dnia zapłaty;

II.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 200,00 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2752/15

UZASADNIENIE

W dniu 24.11.2015 roku powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. , reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od pozwanego L. M. kwoty 528,49 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24.11.2015 roku do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zwrot kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 22.06.2012 roku powód zawarł z pozwanym umowę o świadczenie usług. Pozwany nie wywiązał się z warunków umowy terminowego uiszczania opłat abonamentowych w konsekwencji czego z dniem 30.04.2015 roku powód rozwiązał z pozwanym umowę.

Na roszczenie dochodzone pozwem składa się kwota 502,69 zł tytułem niezapłaconego abonamentu oraz skapitalizowane odsetki ustawowe w wysokości 25,80 zł.

Referendarz sądowy Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie w dniu 2.12.2015 roku wydał postanowienie, w którym stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty oraz przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Słupsku.

Pozwany L. M. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu pozwany przyznał, że zawarł z pozwanym umowę o świadczenie usług na okres 12 miesięcy, następnie przedłużył ją o kolejne 18 miesięcy. Pozwany oświadczył, że starał się wyjaśnić telefonicznie konsultantom, iż nie chce przedłużać dalej umowy, jednakże dowiedział się, że wypowiedzenie umowy może nastąpić tylko w formie pisemnej i osobiście. Pozwany jest osobą niepełnosprawną i wyjazd do miasta sprawia mu trudność. Nadto pod adresem pozwanego z usług (...)+ korzysta syn pozwanego, a pod jednym adresem nie powinien być naliczany dwukrotny abonament. Pozwany został poinformowany o tym, że okres wypowiedzenia wyniesie 3 miesiące, podczas gdy Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów orzekł o jednomiesięcznym okresie wypowiedzenia. Podczas tych 3 miesięcy pozwanemu zwiększono abonament, ponieważ skończył się okres promocyjny, oraz po pierwszym miesiącu zaprzestano świadczenia usługi. Pozwany wskazał, że w jego ocenie powód formułuje umowy w sposób wprowadzający w błąd abonentów.

Powód w piśmie procesowym z dnia 20.06.2016 roku cofnął pozew bez zrzeczenia się roszczenia co do kwoty 25,80 zł. Ponadto wskazał, że domaga się opłat abonamentowych za styczeń, luty i marzec 2015 roku. W uzasadnieniu zaprzeczył, aby powód w miesiącach lutym i marcu 2016 roku zaprzestał świadczenia usług na rzecz pozwanego. (k. 74 – 75).

Na rozprawie w dniu 14.07.2016 roku pozwany L. M. wyraził zgodę na cofnięcie pozwu w części.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13.06.2013 roku L. M. zawarł umowę o świadczenie usług z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. dotyczącą pakietu Canal + G., usługi „konto podstawowe, multiroom standard”, nazwa oferty promocyjnej „warunki promocji „Canal + G. 89 zł 18 m dla Abonentów”.

Umowa ta weszła w życie w dniu 30.06.2013 roku i została zawarta na okres 18 miesięcy.

W postanowieniach umowy znajduje się zapis o oświadczeniu abonenta o tym, że otrzymał, zapoznał się i zaakceptował dokumenty stanowiące załącznik do umowy, tj. m.in. Regulamin Świadczenia Usług z dnia 19.03.2013 roku, Cennik z dnia 19.03.2013 roku, Regulamin Oferty Wspólnej Canal + (...) S.A. i (...) Sp. z o.o., Warunki (...) "CANAL+ G. 89 zł 18 m dla Abonentów", Warunki (...) Standard 18m za 10 zł dla Abonentów”, Szczegółowe Warunki Świadczenia Pakietu CANAL+ G..

(dowód: kopia wydruku umowy z dnia 13.06.2013 roku k. 76 v., pismo z dnia 25.07.2013 roku k. 76)

Na mocy rozdziału IX ust. 4, 9, 10 i 11 regulaminu świadczenia usług każda ze stron może rozwiązać umowę bez podania przyczyn z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. Bieg terminu wypowiedzenia rozpoczyna się w pierwszym dniu okresu rozliczeniowego następującego po dniu złożenia wypowiedzenia. Wypowiedzenie należy dokonać pisemnie listem poleconym lub przez osobiste doręczenie drugiej stronie. Abonent ma obowiązek niezwłocznego zwrotu (nie później niż w terminie 14 dni od rozwiązania umowy) udostępnionego sprzętu.

Dostawca usług może zawiesić świadczenie usług, po uprzednim wezwaniu abonenta do zapłaty, w przypadku naruszenia przez abonenta postanowień umowy, Regulaminu, Cennika, Szczegółowych Warunków, Warunków (...) w zakresie obowiązku terminowego ponoszenia opłat. Z tytułu zawieszenia świadczenia usług abonentowi nie przysługuje wobec dostawcy żadne roszczenie.

Za okres najmu sprzętu abonent będzie zobowiązany do uiszczania czynszu najmu sprzętu, w przypadku gdy abonent korzysta z najmu sprzętu.

W przypadku gdy dostawca usług zawiesił świadczenie usług z przyczyn leżących po stronie abonenta określonych w ust. 9, zaś abonent nie ureguluje całości zaległych opłat do końca miesiąca kalendarzowego, w którym dostawca usług zawiesił usługi objęte umową, umowa ulega automatycznemu rozwiązaniu ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, w którym usługa została zawieszona, bez konieczności składania w tym zakresie abonentowi oświadczenia o rozwiązaniu umowy.

(dowód: Regulamin Świadczenia Usług k. 38 v. - 44)

Zgodnie z (...)CANAL+ G. 89 zł 18 m dla Abonentów” promocja ta umożliwiała korzystanie przez Abonentów z pakietu CANAL+ G., Konta Podstawowego netVOD+ w ramach usługi (...)+ przez okres 18 miesięcy na zasadach promocyjnych. Opłata ta wynosiła 89,00 zł miesięcznie, po upływie tego okresu i przekształceniu umowy w umowę na czas nieoznaczony opłata ta wynosić miała 129,00 zł miesięcznie za Pakiet CANAL+ G. oraz 1,99 zł miesięcznie za Konto podstawowe netVOD+.

(dowód: (...)CANAL+ G. 89 zł 18 m dla Abonentów" k. 77 v. - 78)

Zgodnie z Warunkami (...) "M. Standard 18 m za 10,00 zł dla Abonentów" promocja ta umożliwia korzystanie przez Abonenta z opcji dodatkowej M. Standard przez 18 miesięcy na zasadach promocyjnych. Opłata ta wynosiła 10,00 zł miesięcznie, po upływie tego okresu i po przekształceniu umowy w umowę na czas nieoznaczony opłata ta wynosić miała 20,00 zł miesięcznie.

(dowód: warunki promocji „M. Standard 18 m za 10,00 zł dla Abonentów” k. 79)

Po marcu 2015 roku pozwany złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o świadczenie usług.

(bezsporne: oświadczenie pozwanego złożone na rozprawie w dniu 14.07.2015 roku k. 83, czas nagrania: 00:18:35)

Za okres od 1 stycznia 2015 roku do 31 marca 2015 roku L. M. nie uiścił na rzecz powoda opłat.

(bezsporne)

L. M. zostały naliczone opłaty abonamentowe:

1/ za miesiąc styczeń 2015 roku:

- M. Standard - 20 zł;

- (...)+ - 25 zł;

- Canal +G. – 129 zł;

- netVOD+ konto podstawowe – 1,99 zł.

2/ za miesiąc luty 2015 roku:

- M. Standard - 20 zł;

- Canal +G. – 129 zł;

- netVOD+ konto podstawowe – 1,99 zł.

3/ za miesiąc marzec 2015 roku:

- M. Standard - 20 zł;

- Canal +G. – 129 zł;

- netVOD+ konto podstawowe – 1,99 zł.

(bezsporne: pismo powoda z dnia 20.06.2016 roku k. 74 – 75)

Spółka (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (spółka przejmująca) połączyła się ze spółką (...) + Cyfrowy P. z siedzibą w W. (spółka przejmowana) w trybie art. 492 § 1 pkt. 1 Kodeksu spółek handlowych, tj. poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą.

(bezsporne: odpis pełny z rejestru przedsiębiorców k. 17 – 20)

Pismem z dnia 15.06.2015 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wezwała L. M. do zapłaty kwoty 511,61 zł.

(dowód: kopia wezwania k. 14)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w części, w której ostatecznie zostało podtrzymane.

Bezsporne w sprawie było zawarcie umowy o świadczenie usług, na mocy której pozwany zobowiązany był do zapłaty opłat abonamentowych na rzecz powoda. Sporne w sprawie było uprawnienie powoda do dochodzenia opłat abonamentowych za okres od stycznia do marca 2015 roku oraz ich wysokość. Ciężar wykazania tych okoliczności obciążał powoda. Powód temu obowiązkowi sprostał.

Powód złożył dokumenty, z których wynikało, że strony były związane umową o świadczenie usług oraz potwierdzające wysokość opłat obciążających z tego tytułu pozwanego.

Zarzuty pozwanego dotyczące ewentualnego związania jego syna z powodem umową o świadczenie usług nie miały znaczenia w sprawie. Pozwany bowiem zawarł umowę o świadczenie usług w wykonaniu, której otrzymał dekoder wraz z kartą umożliwiającą odbiór sygnału telewizyjnego. Pozwany na rozprawie przyznał, że fakt zawarcia umowy przez syna nie wiązała się z tym, że pozwany miał dostęp do telewizji na mocy tej umowy, tym bardziej, że syn pozwanego nie mieszka z nim. Zatem zawierając w imieniu własnym umowę pozwany zobowiązał się do uiszczania wynikających z niej opłat, a ewentualne związanie jego syna umową z powodem, nie ma znaczenia w sprawie.

Pozwany nie kwestionował tego, że złożył pisemne wypowiedzenie umowy po marcu 2015 roku. Zatem zarzuty pozwanego dotyczące okresu wypowiedzenia, nie mają znaczenia w sprawie, skoro powód domagał się opłat sprzed okresu złożenia przez pozwanego wypowiedzenia umowy.

Pozwany zarzucał również powodowi zablokowanie sygnału, czemu powód zaprzeczył. Pozwany nie udowodnił tego, aby powód zaprzeszła świadczenia usług na rzecz pozwanego. Brak zatem podstaw do oceny, czy powód mógł zawiesić świadczenie usług i w dalszym ciągu domagać się zapłaty abonamentu, skoro okoliczność braku świadczenia usług nie została wykazana w sprawie.

Zgodnie z przepisem art. 353 § 1 Kodeksu cywilnego zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

Na mocy przepisu art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Mając na uwadze powyższe sąd na podstawie przepisu art. 353 § 1 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 502,69 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24.11.2015 roku do dnia 31.12.2015 roku i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016 roku do dnia zapłaty, o czym orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

Zgodnie z przepisem art. 355 § 1 k.p.c. sąd umorzył postępowanie w pozostałym zakresie, w którym powód cofnął pozew, o czym orzekł w punkcie drugim sentencji wyroku.

Powód wygrał sprawę w 95,11 %, tj. w części podtrzymanego żądania pozwu.

Koszty postępowania poniesione przez powoda wyniosły 210,30 zł, w tym 30 zł tytułem opłaty od pozwu, 0,30 zł z tytułu innych kosztów oraz 180 zł z tytułu wynagrodzenia należnego radcy prawnego (§ 6 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, Dz.U.2013.490 j.t.).

Powodowi należy się zwrot kosztów procesu w kwocie 200,00 zł (210,30 zł x 95,11%).

Wobec powyższego sąd na podstawie przepisu art. 100 k.p.c. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 200,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym orzekł jak w punkcie trzecim sentencji wyroku.