III Cz 763/16
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-09-2016
-
Osoba publikująca:Kornelia Dziambor
-
Korektor:Kornelia Dziambor
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III Cz 763/16
POSTANOWIENIE
Dnia 12 lipca 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek
po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy egzekucyjnej
w przedmiocie skargi dłużnika M. C. na czynności komornika
na skutek zażalenia dłużnika
na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach
z dnia 20 stycznia 2015 r., sygn. akt I Co 3937/12
postanawia:
o d d a l i ć z a ż a l e n i e.
SSO Leszek Dąbek
Sygn. akt III Cz 763/16
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach w postanowieniu z dnia 20 01 2016r. odrzucił zażalenie dłużnika M. C. na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 postanowienia tego Sądu z dnia 2 12 2014r., w którym utrzymano w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 29 09 2014r.
o oddaleniu wniosku skarżącego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, uznając, że zażalenie jest niedopuszczalne, gdyż zaskarżone w nim rozstrzygnięcie
nie podlega zaskarżeniu.
Orzeczenie zaskarżył dłużnik M. C., który nie zgadzał się tym rozstrzygnięciem podnosząc, że jest ono arbitralne.
Sąd odwoławczy zważył co następuje:
Zaskarżone postanowienie zostało wydane w sprawie ze skargi dłużnika na czynności komornika.
Stosownie do regulacji art. 767 4 § 1 k.p.c. w postępowaniu egzekucyjnym zażalenie na postanowienie sądu wydane w postępowaniu
ze skargi na czynności komornika przysługuje w wypadkach wskazanych
w ustawie, tj. wtedy gdy wydane przez sąd postanowienie prowadzi do zakończenia postępowania egzekucyjnego (art. 394 § 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.; zob. uchwałę SN z dnia 28 listopada 1969 r., III CZP 83/69, OSNC 1970, nr 6, poz. 105 oraz postanowienie SN z dnia 15 kwietnia 1986 r., III CRN 40/86, OSPiKA 1987, z. 5–6, poz. 124) lub gdy wynika to wprost z regulacji szczególnej.
W zaskarżonym orzeczeniu Sąd Rejonowy odrzucił zażalenie dłużnika M. C. na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 postanowienia tego Sądu z dnia 2 12 2014r., w którym utrzymano w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 29 09 2014r. o oddaleniu wniosku skarżącego
o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Orzeczenie to zostało wydane w kwestii incydentalne (nie kończy postępowania egzekucyjnego) na podstawie regulacji art. 398 23 § 1 k.p.c.
Zgodnie z poglądami prawnymi wyrażonymi przez Sąd Najwyższy
w uchwale z dnia 3 12 2015r. „Sąd Rejonowy, który odrzuca zażalenie
na postanowienie tego sądu, wydane na podstawie art. 398 23 § 1 k.p.c. orzeka jako sąd drugiej instancji” oraz w jej uzasadnieniu „postanowienie sądu rejonowego wydane w drugiej instancji w wyniku rozpoznania skargi na orzeczenie referendarza sądowego jest niezaskarżalne” (III CZP 81/15, LEX nr 1928534, Biul. SN 2015/12/9).
Wniesiona przez skarżącego na to orzeczenie zażalenie jest zatem niedopuszczalne w rozumieniu regulacji art. 370 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 398 23 § 2 zd. 2 k.p.c. oraz art. 13 § 2 k.p.c. i jako takie - z jej mocy - podlegało ono odrzuceniu.
Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym postano-wieniu i tym samym zażalenie jest bezzasadne w rozumieniu regulacji art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. oraz 13 § 2 k.p.c., co z mocy tej regulacji prowadziło do jego oddalenia.
Reasumując zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i dlatego zażalenie skarżącego jako bezzasadne oddalono w oparciu o przepisy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.
SSO Leszek Dąbek