Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Kryńska - Mozolewska

Protokolant: stażysta Patrycja Wielgus

po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2016 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...)w W.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)w W. z dnia (...)r. znak (...)

orzeka:

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób iż przyznaje A. B. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 10 grudnia 2015r. do 22 grudnia 2015r.

Sygn. akt VI U 42/16

UZASADNIENIE

Odwołaniem z dnia 6 stycznia 2016 r A. B. zaskarżyła decyzję z dnia (...)wydaną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych – (...)w W.. Odwołująca podniosła, iż nie stawiła się na badania, ponieważ wezwanie zostało jej doręczone w sposób nieprawidłowy. Listonosz nie doręczył jej przesyłki, pomimo, że przebywała na zwolnieniu lekarskim

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podnosząc, że zaskarżona decyzja jest prawnie i faktycznie uzasadniona, gdyż wezwanie na badanie lekarskie przez lekarza orzecznika ZUS zostało odebrane w dniu 27 listopada 2015 r przez dorosłego domownika tj, M. B. (1), lecz odwołująca nie stawiła się na termin badania, co skutkowało utratą ważności zaświadczenia lekarskiego.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Odwołująca A. B. przebywała w domu na zwolnieniu lekarskim od dnia 18 listopada 2015 r do 22 grudnia 2015 r z powodów psychiatrycznych (depresja). W dniu 9 grudnia 2015 r odwołująca była zobowiązana stawić się na badania Lekarza Orzecznika ZUS pod kątem kontroli zgodności zwolnienia lekarskiego seria (...) wydanego za okres od 18 listopada 2015 r do 22 grudnia 2015r. ZUS wysłał do ubezpieczonej, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, wezwanie, w którym określił termin badania przez lekarza orzecznika. Wezwanie zawierało informację w szczególności o skutkach uniemożliwienia badania.

bezsporne

Ubezpieczona nie stawiła się na badanie z powodu barku wiedzy o tym.

A. B. mieszka w S. przy ul. (...). Pod tym samym adresem, ale w oddzielnym budynku mieszka jej szwagierka M. B. (1). To właśnie ona odebrała w pracy dwie przesyłki w tym jedną skierowaną do A. B., której jednak nie przekazała jej, ponieważ zapomniała. Zrobiła to dopiero po dwóch tygodniach, gdy A. B. zapytała się czy przypadkiem nie odebrała przesyłki kierowanej do niej. A. B. w związku z niewłaściwym doręczeniem przesyłki złożyła skargę do (...)S.A.

Dowód: zeznania odwołującej k. 22 v, zeznania świadka M. B. (1), odpowiedź (...)S.A k.11

Organ rentowy uznał, jednak, iż odwołująca uniemożliwiła przeprowadzenie badania przez Lekarza Orzecznika ZUS, w sposób dowolny i w zaskarżonej decyzji odmówił jej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 10.12.2015 r do 22.12.2015r.

Zawarte w aktach rentowych dokumenty urzędowe a mianowicie decyzja z dnia (...)r i zwolnienie lekarskie (...) sporządzone przez uprawnione do tego organy w zakresie ich działania, stanowią dowód zaświadczonych w nich okoliczności (art. 244 § 1 k.p.c.). Brak przekonujących podstaw do kwestionowania autentyczności któregokolwiek ze wskazanych dokumentów.

Zeznania świadka M. B. (1)są logiczne, spójne z zeznaniami A. B., nie zawierają też sprzeczności z treścią zgromadzonych dowodów z dokumentów; mogą, zatem zostać uznane za wiarygodne w całości. Przedmiotowe zeznania nie były kwestionowane przez stronę pozwaną, która również nie składała żadnych wniosków dowodowych.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich podlega kontroli (art. 59 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, t. jedn.: Dz. U. z 2014., poz 159 z późn. zm.; dalej zwana u.ś.ch.m.). Kontrolę tę wykonują lekarze orzecznicy ZUS (art. 59 ust. 2 u.ś.ch.m.). W celu wykonania kontroli lekarz orzecznik ZUS może przeprowadzić badanie lekarskie ubezpieczonego w wyznaczonym miejscu (art. 59 ust. 3 pkt 1 lit. a u.ś.ch.m.).

Bezsporne jest, że ZUS wysłał do ubezpieczonej, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, wezwanie, w którym określił termin badania przez lekarza orzecznika. Wezwanie zawierało informację w szczególności o skutkach uniemożliwienia badania (art. 59 ust. 5 u.ś.ch.m.).

W razie uniemożliwienia badania w terminie, oznaczonym w wezwaniu, zaświadczenie lekarskie traci ważność od dnia następującego po tym terminie (art. 59 ust. 6 u.ś.ch.m.). W takim przypadku ZUS wydaje decyzję o braku prawa do zasiłku chorobowego (art. 59 ust. 10 u.ś.ch.m.), co może stanowić podstawę decyzji w sprawie ewentualnego zwrotu zasiłku bezpodstawnie pobranego wraz z odsetkami.

Wezwanie, o którym mowa w art. 59 ust 5 u.ś.ch.m., doręcza się w trybie przepisów k.p.a. Doręczenie może, zatem zostać dokonane dorosłemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy, o ile osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi (art. 43 k.p.a.). Doręczenie przewidziane w tym przepisie jest skuteczne, jeżeli spełnione są następujące przesłanki: a) adresat jest nieobecny w mieszkaniu w czasie doręczania pisma, b) pismo zostało przyjęte za pokwitowaniem przez dorosłego domownika, sąsiada lub dozorcę, c) osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi, d) w razie, gdy pismo zostało przyjęte przez sąsiada lub dozorcę, o doręczeniu pisma tym osobom umieszczono zawiadomienie w oddawczej skrzynce pocztowej lub na drzwiach mieszkania adresata.

Domniemanie doręczenia pisma adresatowi powstaje wówczas, gdy jest pewne, że pismo zostało wręczone jednej z osób wymienionych w przepisie art. 43 ( wyrok NSA we Wrocławiu z dnia 13 grudnia 1996 r., I SA/Wr 81/96, LEX nr 28361, w którym stwierdzono, że: "Fakt doręczenia pisma określonej osobie w oznaczonym czasie i miejscu może być stwierdzony wtedy, kiedy jest pewne, iż otrzymała je właściwa osoba (art. 42 § 1 i art. 43 k.p.a.) lub że spełnione zostały warunki określone w art. 44 k.p.a.).

Status "domowników" adresata pisma (art. 43 k.p.a.) mają zamieszkujący z nim w jednym mieszkaniu lub domu jego dorośli krewni i powinowaci, niezależnie od tego, czy równocześnie prowadzą z nim wspólne gospodarstwo domowe. Domownikiem w rozumieniu art. 43 są takie osoby, dla których mieszkanie adresata jest ich aktualnym centrum życiowej działalności, ośrodkiem osobistych i majątkowych interesów. Za domownika należy uznać osobę spokrewnioną z adresatem pisma, ale warunkiem koniecznym powinno być zamieszkiwanie tej osoby pod wskazanym adresem, tj. ustalenie, że należy ona do wspólnego gospodarstwa domowego" (wyrok NSA z dnia 9 września 2011 r., II OSK 1333/10, LEX nr 1151842).

Jeśli chodzi o formę doręczenia zastępczego pisma procesowego to odnosi się tylko do doręczania pism adresatowi w mieszkaniu. Przepisy prawa nie przewidują doręczenia zastępczego w miejscu pracy. Doręczenie to winno zawsze nastąpić do rąk adresata (wyrok NSA z dnia 12 marca 2007 r., I OSK 620/06, LEX nr 337483).

W mniejszej sprawie z zeznań odwołującej i słuchanego świadka M. B. (1)wynika, iż doręczenie było niezgodne z przepisami prawa. Po pierwsze przesyłka została wydana szwagierce odwołującej w miejscu jej pracy. Poza tym nie można uznać, że wezwanie zostało odebrane przez domownika w rozumieniu art. 43 kpa. Wprawdzie budynek, w którym zamieszkują A. B. i M. B. (1) mają to samo oznaczenie (ten sam numer), nie mniej jednak oddzielne podwórka i wejścia, a A. B. i M. B. (1)prowadzą oddzielne gospodarstwa domowe. Zatem nie można mówić, że wezwanie zostało odebrane przez domownika.

W okolicznościach niniejszej sprawy, wezwanie na termin badania przez lekarza orzecznika ZUS doręczone zostało do rąk odwołującej, ale po terminie badania lekarskiego. Brak było przy tym winy odwołującej, z uwagi na fakt nieprawidłowego doręczenia. Zeznania odwołującej, w których wyjaśnia przyczyny swojej nieobecności na badaniu u lekarza orzecznika jak również zeznania M. B. (1)przeczy twierdzeniom pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z ustawą z dnia 25 czerwca 1999 r zasiłek chorobowy przysługuje za okres niezdolności do pracy, nie zaś za okres zwolnienia lekarskiego. Zasiłek chorobowy jest świadczeniem z ubezpieczenia społecznego, zastępującym pracownikowi wynagrodzenie, które utracił wskutek czasowej, spowodowanej chorobą, niezdolności do pracy. Sytuacją chronioną zasiłkiem jest, więc czasowa niemożność świadczenia pracy będąca skutkiem choroby, a nie sama choroba.

Organ rentowy ani w decyzji ani w trakcie procesu nie kwestionował, iż w okresie spornym odwołująca była niezdolna do pracy. Sąd nie jest zobowiązany do prowadzenia dowodu z urzędu i zastępowania stron w składaniu wniosków dowodowych.

Mając na uwadze przedstawione rozważania organ rentowy nie zasadnie odmówił prawa do zasiłku chorobowego za okres od 10.12.2015 r do 22.12.2015r.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 477 (14) § 2 kpc.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

(...)