Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 568/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 października 2015 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi w sprawie z powództwa Gminy Ł. – Administracji Zasobów Komunalnych Ł. w Ł. przeciwko K. R. nakazał pozwanej opróżnienie lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. przy ulicy (...) wraz z należącymi do nich rzeczami ustalając , iż przysługuje jej prawo do otrzymania lokalu socjalnego.

Apelację od powyższego wyroku złożyli pozwana, zaskarżając wyrok w całości wnosząc o jego uchylenie.

W apelacji pozwana zarzuciła brak ustalenia wszelkich okoliczności faktycznych stanowiących podstawę zasadności wydanego orzeczenia.

W odpowiedzi na apelację strona powodowa wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego na jej rzecz według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jako bezzasadna podlegała oddaleniu.

Stosownie do treści art. 505 13 § 2 k.p.c., uzasadnienie Sądu drugiej instancji w postępowaniu uproszczonym powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa, jeżeli nie przeprowadzano postępowania dowodowego. Sytuacja opisana w cytowanym przepisie miała miejsce w rozpoznawanej sprawie.

W rozpoznawanej sprawie Sąd Rejonowy, wbrew twierdzeniom apelujących, dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, nie naruszając przy tym dyspozycji art. 233 § 1 k.p.c. Przeprowadzona przez ten Sąd ocena dowodów jest przy tym rzetelna, jasna i wyczerpująca, a wnioski z niej wyciągnięte trafne i logiczne. Powyższa ocena odpowiada regułom logicznego rozumowania wyrażającym formalne schematy powiązań między podstawami wnioskowania i wnioskami oraz uwzględnia zasady doświadczenia życiowego wyznaczające granice dopuszczalnych wniosków i stopień prawdopodobieństwa ich występowania w danej sytuacji. W szczególności Sąd I instancji właściwie ustalił na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, iż strony zawarły umowę najmu przedmiotowego lokalu, a następnie powód w sposób skuteczny wypowiedział przedmiotową umowę z uwagi na zaleganie przez pozwaną z opłatami za mieszkanie za więcej niż trzy pełne okresy płatności..

Fakt zalegania z powyższymi opłatami wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy jak i z samych zeznań pozwanej, która składając je oświadczyła, iż w 2012 i 2013 roku nie płaciła za mieszkanie.

Takie twierdzenia pozwanej powodują, iż zarzut ich dotyczący zawarty w skardze apelacyjnej , który nie został poparty żadnymi dowodami nie mógł skutkować uwzględnieniem apelacji.

Z tych też względów, Sąd Rejonowy trafnie przyjął, iż w takim stanie faktycznym winien mieć zastosowanie przepis art.11 ust.2 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego skutkujący wypowiedzeniem umowy najmu co miało miejsce w stosunku do pozwanej.

Zważyć należy ponadto, iż skoro pozwana utracił tytuł prawny do zajmowania lokalu to winna go opuścić co słusznie również uznał Sąd Rejonowy zaskarżonym rozstrzygnięciem.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c., oddalił apelację jako nieuzasadnioną.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c., nie obciążając nimi pozwanej, mimo oddalenia apelacji. Za słuszny należy bowiem uznać wyrażony w judykaturze pogląd, iż trudna sytuacja życiowa oraz materialna, która uniemożliwia pokrycie przez stronę przegrywającą kosztów procesu należnych przeciwnikowi, należy do okoliczności uzasadniających odstąpienie od zasady wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. (vide post. SN z 22 lutego 2011 r., I PZ 1/11, L. ; por. także post. SN z 18 października 2010 r., I PZ 15/10, L. ). W przedmiotowej sprawie uwarunkowania majątkowe leżące po stronie pozwanej stanowią usprawiedliwioną przyczynę zastosowania art. 102 k.p.c, .