Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku – Wydział V Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2016 r. w Gdańsku na rozprawie

sprawy z powództwa U. P.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Okręgowego w S.

z dnia 29 lipca 2015 r., sygn. akt I C 349/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 2 (drugim) w ten sposób, że nie obciąża powódki kosztami procesu;

II.  oddala apelację w pozostałej części.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt V ACa 828/15

UZASADNIENIE

Powódka U. P. domagała się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 100.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 15 lutego 2014 roku do dnia zapłaty tytułem odszkodowania z umowy ubezpieczenia oraz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Uzasadniając swoje stanowisko powódka wskazała, że w dniu (...) roku w wyniku silnego wiatru tzw. orkanu K. doszło do zniszczenia należącego do niej budynku mieszkalnego, położonego w miejscowości (...), gmina C., objętego umową ubezpieczenia (...).

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany przyznał, że prowadził postępowanie likwidacyjne w związku ze zgłoszoną przez powódkę szkodą polegającą na zawaleniu się jednej ze ścian w należącym do niej budynku mieszkalnym, położonym w miejscowości (...), gmina C., do której doszło w dniu (...) roku. Jednakże, w wyniku przeprowadzonych w trakcie postępowania likwidacyjnego ustaleń nie znalazł podstaw udzielenia ochrony ubezpieczeniowej i odmówił przyznania powódce odszkodowania, bowiem uznał, iż do szkody doszło na skutek złego stanu budynku, tj. złego stanu technicznego elementów konstrukcyjnych obiektu oraz wykonania niezgodnie ze sztuką budowlaną szczytowej ściany budynku, która z tych właśnie powodów uległa zawalaniu. Niezależnie od powyższego pozwany z ostrożności procesowej zakwestionował wysokość dochodzonego przez powódkę roszczenia oraz datę, od której domagała się ona ustawowych odsetek

Sąd Okręgowy w S. wyrokiem z dnia 29 lipca 2015r. oddalił powództwo, zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 1.500 zł tytułem zwrotu kosztów

procesu – wydatków związanych z opinią biegłego i nie obciążył powódki pozostałymi kosztami procesu pozwanego oraz kosztami sądowymi.

Sąd Okręgowy oparł powyższe rozstrzygnięcie na następujących ustaleniach faktycznych i rozważaniach prawnych:

Powódka U. P. jest właścicielem budynku mieszkalnego położonego na działce nr (...) w miejscowości (...), gmina C., o powierzchni 1692m ². W 2011 roku powódka w budynku tym dokonała wymiany pokrycia dachowego z płyt cementowo - azbestowych na blachodachówkę oraz wymieniła konstrukcję dachu. Natomiast w maju 2013 roku przeprowadziła roboty budowlane polegające na wymianie ściany szczytowej budynku o konstrukcji drewnianej szkieletowej na ścianę murowaną z bloczków silikatowych. Powyższe roboty zostały zrealizowane w oparciu o zgłoszenia do Starosty (...) z dnia 17 czerwca 2011r. oraz z dnia 1 marca 2013r. W maju 2013r. prace budowlane na zlecenie powódki prowadziła firma (...).

W dniu 23 października 2013r. powódka zawarła z pozwanym (...) S.A. w W. umowę ubezpieczenia (...) (J4). Ubezpieczenie obejmowało okres od 24 października 2013r. do 23 października 2014r.

Ubezpieczeniem objęto m.in. budynek mieszkalny położony w miejscowości (...) oraz ruchomości domowe i stałe elementy o wartości rzeczywistej. Sumę ubezpieczenia ustalono na kwotę 100.000 zł w przypadku budynku mieszkalnego oraz na kwotę 10.100 zł w przypadku ruchomości domowych i stałych elementów. Do umowy ubezpieczenia zastosowanie miały ogólne warunki ubezpieczenia (...) (dalej: OWU). W § 6 pkt 1 ppkt 1 lit. j) OWU ustalono, że w ubezpieczeniu budynku mieszkalnego (...) S.A. odpowiada za szkody powstałe w następstwie zdarzenia losowego jakim jest huragan. Natomiast w § 13 pkt 1 OWU wskazano, że (...) S.A. nie odpowiada za szkody powstałe wskutek błędów konstrukcyjnych zaistniałych na etapie projektu lub wykonawstwa, jeżeli budynek został wzniesiony bez projektu wykonanego przez uprawnionego specjalistę lub wybudowany niezgodnie z projektem i miało to wpływ na zaistnienie wypadku ubezpieczeniowego.

W dniu 6 grudnia 2013r. w rejonie miejscowości P. zachmurzenie było duże. Występowały z przerwami przelotne lub jednostajne opady śniegu o zmiennym okresami umiarkowanym lub silnym natężeniu. Wiatr wiał w kierunku zachodniego lub północno - zachodniego. Średnia (10-minutowa) prędkość wiatru wynosiła powyżej 5 m/s - 10 m/s, miejscami osiągała lub przekraczała 15 m/s. Okresami obserwowano wiatr wiejący z prędkością wichury. W tym czasie maksymalna prędkość wiatru kształtowała się powyżej 22 m/s - 23m/s w porywach. Lokalnie pojedyncze, maksymalne porywy wiatru osiągały 25 m/s.

W tym dniu w wyniku porywistych podmuchów wiatru orkanu K. doszło do zawalenia się ściany szczytowej budynku mieszkalnego położonego w miejscowości (...), należącego do powódki. O zaistniałym zdarzeniu oraz rozmiarach szkody powódka niezwłocznie poinformowała ubezpieczyciela (pozwanego).

Decyzją z dnia 10 grudnia 2013r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w C. nakazał powódce wyłączenie w całości z użytkowania budynku mieszkalnego, bezpośrednio grożącego zawaleniem, usytuowanego w miejscowości (...) oraz zarządził wykonanie przez powódkę w wyżej wymienionym budynku doraźnych zabezpieczeń i usunięcie zagrożenia bezpieczeństwa ludzi poprzez umieszczenie tablicy informującej o stanie zagrożenia bezpieczeństwa ludzi, zabezpieczenie budynku przed oddziaływaniem warunków atmosferycznych oraz dostępem osób postronnych, a także wykonanie zabezpieczenia drewnianego stropu wewnątrz budynku przez jego odpowiednie podparcie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania decyzji. W uzasadnieniu decyzji Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w C. wskazał, że w dniu 6 grudnia 2013r. w następstwie odziaływania warunków atmosferycznych (silnych wiatrów) zawaliła się ściana szczytowa budynku wymurowana z bloczków silikatowych oraz ugiął się drewniany strop nad parterem stwarzając realne zagrożenie zawalenia się budynku. Podkreślił, że poważne wątpliwości budzi sposób wzniesienia wyżej wskazanej ściany, która w żaden sposób nie była zabezpieczona przed wpływem wiatru. Wskazał, że w ocenie tego organu powodem zaistniałej sytuacji, tj. awarii budowlanej, w wyniku której zawaleniu uległa ściana szczytowa budynku, był zły stan techniczny elementów

konstrukcyjnych obiektu oraz wykonana niezgodnie ze sztuką budowlaną przedmiotowa ściana budynku.Powódka zgodnie z powyższą decyzją zabezpieczyła nieruchomość i wraz z dziećmi zamieszkała w mieszkaniu socjalnym położonym w miejscowości K..

W dniu 11 grudnia 2013r. likwidator pozwanego dokonał wstępnych ustaleń dotyczących powstałej szkody. W celu zweryfikowania przedstawionych przez powódkę roszczeń pozwany zlecił firmie (...) spółce z.o.o. w W. wykonanie specjalistycznej opinii w celu ustalenia przyczyny zawalenia się ściany szczytowej w budynku należącym do powódki. W sporządzonej opinii z dnia 6 grudnia 2013r. stwierdzono, że ściana szczytowa, która uległa zniszczeniu była murowana z bloczków silikatowych i wykonana została niezgodnie z wytycznymi producenta oraz niezgodnie ze sztuką budowlaną. Ponadto zauważono, że to brak połączenia ściany murowanej z pozostałą konstrukcją budynku, w wyniku porywistego podmuchu wiatru, doprowadził do jej zawalenia się.

Pozwany uznał, że brak jest podstaw do uznania roszczeń co do zasady i odmówił powódce wypłaty odszkodowania. Wskazał, że przyczyną wystąpienia szkody w budynku należącym do powódki był brak zakotwienia ściany szczytowej murowanej do ścian drewnianych budynku, którą wykonała firma (...). Podał, że ściana szczytowa została wykonana niezgodnie z wytycznymi producenta oraz niezgodnie ze sztuką budowlaną.

W celu weryfikacji prezentowanych na okoliczność zgłoszonego powództwa stanowisk przez strony procesu Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego w zakresie budownictwa (...). Na podstawie tej opinii Sąd ustalił, że bezpośrednią przyczyną zawalenia się ściany szczytowej budynku mieszkalnego położonego w miejscowości (...) były panujące warunki atmosferyczne w dniu zdarzenia, a dokładnie silny wiatr (wichura) wiejąca z kierunku zachodniego. Prace budowlane wykonane w maju 2013r., polegające na wymianie ściany szczytowej budynku wykonane zostały przez rzemieślników według własnego uznania i są niezgodne z zasadami określonymi przez producenta w opracowaniu „Projektowanie budynków z silikatowych elementów murowych", a tym samym są niezgodne ze sztuką budowlaną. Stan

techniczny budynku na moment powstania szkody był zły. Powyższe miało wpływ na zawalenie się ściany szczytowej, albowiem ściana została wykonana tylko z bloczków silikatowych NI8, bez wzmocnień i podparcia na trzech krawędziach i okazała się słaba i nie przeniosła obciążeń poziomych parcia wiatru. Wiatr występujący w dniu, w którym doszło do zawalenia się ściany szczytowej budynku należącego do powódki o prędkości w podmuchach 25 m/s miał na to wpływ, niemniej jednak nie stanowiłby zagrożenia dla prawidłowo zbudowanej ściany, gdyż norma PN-EN 1991/1-1-4 przewiduje obciążenie wiatrem dla strefy 1 w której znajduje się budynek o bazowe prędkości wiatru zaledwie o 3,0 m/s mniejszą od przyjętej wartości ekstremalnej 25 m/s. Tego rodzaju wiatr nie mógł doprowadzić do zawalenia prawidłowo wykonanej ściany.

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił za pomocą okoliczności bezspornych, a także dokumentów prywatnych i urzędowych przedstawionych przez strony, w szczególności decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w C. z dnia 10 grudnia 2013r. oraz opinii sporządzonej przez (...) spółkę z o.o. w W. na zlecenie pozwanego w ramach prowadzonego postępowania likwidacyjnego, a także opinii biegłego M. J., która zdaniem Sądu Okręgowego spełnia wymogi fachowości, rzetelności i logiczności. Sąd przyjął opinię biegłego za podstawę poczynionych ustaleń faktycznych, wskazując, iż opinia ta koreluje z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Sąd Okręgowy oddalił wniosek powódki o przesłuchanie świadków: K. P., P. P. oraz o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu meteorologii, albowiem uznał, że zebrany w sprawie materiał dowodowy daje wystarczającą podstawę do rozstrzygnięcia przedmiotowego sporu.

W rozważaniach prawnych w uzasadnieniu wyroku Sąd Okręgowy wskazał, że na gruncie zgłaszanych w toku sprawy twierdzeń i zarzutów stron nie było pomiędzy nimi sporu co do faktu zawarcia umowy ubezpieczenia, jak i co do powstania szkody po stronie powódki. Istotą sporu pomiędzy stronami było zaś ustalenie, czy w związku z powstałą szkodą pozwany, u którego powódka posiadała ubezpieczenie w okresie powstania szkody, którym objęty został budynek mieszkalny położony w

miejscowości (...), ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą za to zdarzenie.

Sąd Okręgowy wskazał, że do zawartej pomiędzy stronami umowy ubezpieczenia zastosowanie mają ogólne warunki ubezpieczenia (...) (zwane dalej: OWU). W § 6 pkt 1 ppkt 1 lit. j) OWU wskazano, że w ubezpieczeniu budynku mieszkalnego (...) S.A. odpowiada za szkody powstałe w następstwie zdarzenia losowego, jakim jest m.in. huragan. Z kolei z § 13 pkt 1 wynika, że (...) S.A. nie odpowiada za szkody powstałe wskutek błędów konstrukcyjnych zaistniałych na etapie projektu lub wykonawstwa, jeżeli budynek został wzniesiony bez projektu wykonanego przez uprawnionego specjalistę lub wybudowany niezgodnie z projektem i miało to wpływ na zaistnienie wypadku ubezpieczeniowego.

Wskazał Sąd, że przedmiotem sporu pomiędzy stronami była ocena tego, czy zaistniały przesłanki dotyczące wyłączenia odpowiedzialności odszkodowawczej ubezpieczyciela (pozwanego). Zdaniem Sądu dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie miała opinia biegłego sądowego z zakresu budownictwa (...), decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w C. z dnia 10 grudnia 2013r. oraz opinia sporządzoną przez (...) spółkę z o.o. w W. na zlecenie pozwanego w ramach prowadzonego postępowania likwidacyjnego. Podkreślił Sąd Okręgowy, iż trzy niezależne opinie rzeczoznawców niezwiązanych ze sobą stanęły na wspólnym stanowisku, że przyczyną zawalenia się ściany szczytowej budynku należącego do powódki był zły stan techniczny elementów konstrukcyjnych obiektu oraz wykonana niezgodnie ze sztuką budowlaną przedmiotowa ściana budynku. Wiatr występujący w dniu, w którym doszło do zawalenia się ściany szczytowej budynku o prędkości w podmuchach 25 m/s nie stanowiłby zagrożenia dla prawidłowo zbudowanej ściany.

W oparciu o tak ustalony faktyczny Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że pozwany nie ponosi odpowiedzialności odszkodowawczej względem powódki za powstałą szkodę, gdyż w § 13 pkt 1 OWU przewidziano okoliczności wyłączające jego odpowiedzialność. W ocenie Sądu zły stan techniczny elementów konstrukcyjnych budynku oraz wykonanie ściany szczytowej budynku niezgodnie ze sztuką budowlaną wyłączają odpowiedzialność pozwanego za szkodę powstałą w

następstwie orkanu K. w dniu 6 grudnia 2013r. W konsekwencji Sąd Okręgowy oddalił powództwo.

Na marginesie Sąd Okręgowy wskazał, że niewątpliwie winę za powstanie przedmiotowej szkody ponosi firma (...), która w maju 2013 roku na zlecenie powódki przeprowadziła roboty budowlane w budynku położonym w miejscowości (...), polegające na postawieniu ściany murowanej z bloczków silikatowych w miejsce ściany o konstrukcji drewnianej szkieletowej.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. i 102 k.p.c., wskazując, że co prawda powódka przegrała proces w całości i z uwagi na to Sąd w zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 1.500 zł tytułem zwrotu kosztów procesu - zaliczki uiszczonej przez pozwanego na opinię biegłego, o którego powódka wnioskowała, jednakże biorąc pod uwagę charakter dochodzącego roszczenia, a także subiektywne przekonanie powódki o jego zasadności, Sąd doszedł do przekonania, że spełnione zostały przesłanki określone w art. 102 k.p.c. uzasadniające nieobciążanie powódki pozostałymi kosztami procesu oraz dalszymi kosztami sądowymi.

Apelację od przedmiotowego wyroku wniosła powódka.

Powódka zaskarżyła wyrok w części oddalającej powództwo oraz co do kosztów procesu, którymi została obciążona. Skarżąca zarzuciła orzeczeniu:

1.  naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, co miało istotny wpływ na wynik sprawy, a polegało na uznaniu, że skoro ściana w spornym budynku posiadała wady konstrukcyjne, pozwany nie powinien ponosić odpowiedzialności za jej zawalenie, podczas gdy zebrany materiał dowodowy w sprawie nie dawał podstaw do dokonania takich ustaleń,

2.  naruszenie art. 227 k.p.c. poprzez oddalenie wnioski dowodowego powódki o przesłuchanie świadków K. P. i P. P., podczas gdy wskazani świadkowie posiadali istotną wiedzę niezbędną dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy,

3.  naruszenie art. 227 k.p.c. w zw. z art. 278 § 1 k.p.c. poprzez oddalenie wniosku dowodowego powódki o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu meteorologii zmierzającego do ustalenia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy,

4.  naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. polegające na niewskazaniu w uzasadnieniu wyroku podstawy prawnej wraz z przytoczeniem przepisów prawa.

W oparciu o powyższe zarzuty skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w całości, zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu za obie instancje i nieobciążanie powódki kosztami postępowania apelacyjnego, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

W odpowiedzi na apelację pozwany wniósł o jej oddalenie i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja powódki skierowana w znacznej mierze do merytorycznego rozstrzygnięcia nie zasługiwała na uwzględnienie w tym zakresie.

Sąd Apelacyjny jako instancja merytoryczna obowiązany jest poczynić własne ustalenia faktyczne i ocenić je samodzielnie z punku widzenia prawa materialnego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2000r., III CKN 812/98, OSNC z 2000r., Nr 10, poz. 193). W apelacji postawione zostały zarzuty naruszenia prawa procesowego, które koncentrują się na naruszeniu przez Sąd I instancji art. 233 § 1 k.p.c. polegającym na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów i w konsekwencji uznaniu, że skoro ściana w spornym budynku posiadała wady konstrukcyjne, to pozwany nie ponosi odpowiedzialności za jej zawalenie, podczas gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dawał podstaw do dokonania takich ustaleń. Zgodnie z art. 233 k.p.c. sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według swego przekonania na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Sąd ma obowiązek wyprowadzenia z zebranego w sprawie materiału dowodowego wniosków logicznie prawidłowych. Reguła ta, współokreślająca granice swobodnej oceny dowodów, nie będzie zachowana, jeżeli wnioski wyprowadzone przez sąd przy

ocenie dowodów nie układają się w logiczną całość zgodną z doświadczeniem życiowym, lecz pozostają ze sobą w sprzeczności, a także gdy nie istnieje logiczne powiązanie wniosków z zebranym w sprawie materiałem dowodowym (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 grudnia 2009r., sygn. IV CSK 290/09, Legalis nr 309976). Zdaniem Sądu Apelacyjnego w świetle motywów zawartych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku nie ma jednak uzasadnionych powodów, by zakwestionować istnienie logicznego związku między treścią przeprowadzonych dowodów a ustalonymi na ich podstawie w drodze wnioskowania faktami stanowiącymi podstawę zawartego w nim rozstrzygnięcia. W ocenie Sądu Apelacyjnego postępowanie dowodowe zostało przeprowadzone przez Sąd I instancji w sposób prawidłowy. Zasadnicze znaczenie w tej sprawie miało ustalenie czy zachodziła podstawa do wyłączenia odpowiedzialności pozwanego określona w § 13 pkt 1 Ogólnych warunków ubezpieczenia (...). Argumentacja zawarta w apelacji powódki skierowana jest na eksponowanie okoliczności, które Sąd I instancji uznał za bezsporne – wystąpienie orkanu K. na terenie, gdzie położony jest budynek mieszkalny powódki. Bez wątpienia bezpośrednią przyczyną zawalenia się ściany szczytowej w budynku mieszkalnym powódki był silny wiatr. Wskazać jednak należy, że z przeprowadzonych przez Sąd I instancji dowodów, w tym dowodu z dokumentu w postaci decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w C. z dnia 10 grudnia 2013r., dowodu z opinii technicznej przeprowadzonej na zlecenie pozwanego, a nade wszystko dowodu z opinii biegłego sądowego wynika, że wiatr występujący w dniu 6 grudnia 2013r. o prędkości w podmuchach 25 m/s nie doprowadziłby do zburzenia ściany budynku, gdyby była postawiona zgodnie ze sztuką budowlaną, instrukcją producenta bloczków silikatowych i pod właściwym nadzorem technicznym. Te dowody wskazywały na rażące uchybienia w wykonawstwie i zdaniem Sądu Apelacyjnego dowody te zostały ocenione prawidłowo przez Sąd I instancji.

Twierdzenia powódki odnoszące się do tego, że ubezpieczyciel powinien się orientować w stanie technicznym budynku powódki były o tyle niezasadne, że osoba zawierająca umowę nie jest specjalistą w zakresie budownictwa i nie jest w stanie ocenić czy nowo zbudowana ściana została wykonana zgodnie ze sztuką budowlaną.

Skarżąca zarzuciła również naruszenie art. 227 k.p.c. przez Sąd I instancji poprzez oddalenie wniosku dowodowego powódki o przesłuchanie świadków K. P. i P. P., podczas gdy wskazani świadkowie posiadali istotną wiedzę dla rozstrzygnięcia sprawy. Zdaniem Sądu Apelacyjnego zarzut ten jest chybiony. Artykuł 227 k.p.c. ma zastosowanie przed podjęciem rozstrzygnięć dowodowych i uprawnia sąd do selekcji zgłoszonych dowodów, jako skutku przeprowadzonej oceny istotności okoliczności faktycznych, których wykazaniu dowody te mają służyć. Wnioski dowodowe z zeznań świadków zostały prawidłowo oddalone przez Sąd I instancji, bowiem świadkowie Ci nie byliby w stanie ocenić fachowości wykonania zniszczonej ściany szczytowej i jedynie wiedza specjalistyczna z opinii biegłego miała istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.

Bezzasadny jest również zarzut dotyczący naruszenia przez Sąd I instancji art. 227 k.p.c. w zw. z art. 278 § 1 k.p.c. poprzez oddalenie wniosku dowodowego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu meteorologii. Wskazać należy, że informacje na temat siły wiatru i innych warunków meteorologicznych jakie panowały w miejscu zamieszkania powódki w dniu 6 grudnia 2013r. zostały powódce udzielone na jej wniosek przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej Państwowy Instytut (...) w G.. Nie była to opinia, a informacja urzędowa i skorzystał z niej zarówno Sąd Okręgowy, jak i biegły sądowy przy sporządzaniu opinii. Brak jest zatem podstaw do kwestionowania niedopuszczenia przez Sąd I instancji dowodów wnioskowanych przez powódkę.

Powódka podniosła również w apelacji zarzut naruszenia przez Sąd I instancji art. 328 § 2 k.p.c. polegający na niewskazaniu w uzasadnieniu wyroku podstawy prawnej wraz z przytoczeniem przepisów prawa. Zarzut ten uznać należy za niezasadny, bowiem zgodnie z aprobowanym w orzecznictwie poglądem, zarzut naruszenia art. 328 § 2 k.p.c. może być skutecznie podniesiony jedynie w wyjątkowych sytuacjach, gdy treść uzasadnienia uniemożliwia całkowicie dokonanie oceny motywów, które doprowadziły do wydania orzeczenia, a tak nie jest w tym przypadku. W przypadku zawarcia dobrowolnej umowy ubezpieczenia ubezpieczony obowiązany jest do uiszczenia stosownej składki ubezpieczeniowej, zaś ubezpieczyciel do wypłaty odszkodowania w razie zaistnienia przewidzianego w umowie wypadku

(art. 805 k.c.). Szczegółowe zasady odpowiedzialności określają z reguły ogólne warunki ubezpieczenia, zawierające również katalog wyłączeń odpowiedzialności ubezpieczyciela. W przedmiotowej sprawie Sąd I instancji prawidłowo uznał, że istotą sporu było ustalenie czy w związku z powstałą szkodą pozwany, u którego powódka posiadała ubezpieczenie w okresie powstania szkody, którym objęty został budynek mieszkalny położony w miejscowości (...), ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą za to zdarzenie, a zatem rozstrzygnięcie sprawy sprowadzało się do ustalenia czy zachodziła podstawa do wyłączenia odpowiedzialności pozwanego określona w § 13 pkt 1 Ogólnych warunków ubezpieczenia (...). W ocenie Sądu Apelacyjnego w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji prawidłowo skupił się na dokonaniu tychże ustaleń, a treść uzasadnienia poddaje się kontroli instancyjnej i pozwala na dokonanie oceny motywów, które doprowadziły do wydania orzeczenia.

Sąd Apelacyjny uwzględnił apelację powódki w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach procesu. Zdaniem Sądu Apelacyjnego w przedmiotowej sprawie zachodziły szczególnie uzasadnione okoliczności uzasadniające nie obciążanie powódki kosztami procesu w postaci wydatków związanych z opinią biegłego ze względu na jej bardzo trudną sytuację finansową oraz charakter sprawy. Z tych przyczyn Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 102 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 2 i nie obciążył powódki kosztami procesu. Natomiast w pozostałej części apelacja powódki została oddalona w oparciu o art. 385 k.p.c.