Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lipca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku, Wydział VI Gospodarczy

w składzie (...) SSR Agnieszka Wawrzyńczyk - Kluzik

Protokolant Agnieszka Groborz

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2016 roku, w R.

na rozprawie

sprawy z powództwa J. S.

przeciwko (...) SPÓŁKA AKCYJNA w P.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.920 zł (cztery tysiące dziewięćset dwadzieścia złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.317 (tysiąc trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

sędzia

Sygn. akt VI GC 562/16

UZASADNIENIE

Powód J. S. pozwem wniesionym do tutejszego Sądu

dnia 2 lutego 2016 roku wniósł o zasadzenie od pozwanej (...) S.A. w P. kwoty 4.920,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2016 roku, do dnia zapłaty oraz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż na mocy umowy najmu z dnia 15 stycznia 2014 roku pozwana wynajęła od powoda lokal użytkowy w W. Śl. Przy ul. (...).

Powód podniósł, iż mocą zawartej umowy pozwana zobowiązała się do płacenia czynszu najmu. Począwszy od miesiąca listopada 2014 roku pozwana nie wywiązywała się z nałożonego na nią umową zobowiązania dotyczącego opłacania czynszu. Należność dochodzona pozwem stanowi należność czynszową, za miesiąc grudzień, której to pozwana nie uiściła na rzecz powoda. Powódka ponadto podała, iż pismem upominawczym bezskutecznie wzywano pozwaną do dobrowolnej zapłaty zaległej faktury, zaś pismem z dnia 5 stycznia 2016 roku poinformowano pozwaną o powodzie skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 11 marca 2016roku Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa, oraz o zasadzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych podnosząc, iż powództwo jest bezzasadne z uwagi na niezachowanie przez powoda określonej w umowie najmu procedury mającej poprzedzić wystąpienie przeciwko pozwanej na drogę postępowania sądowego. Podniosła, iż wezwanie do zapłaty skierowane przez powoda nie stanowi wypełnienia obowiązku zawartego w § 15 ust. 6 łączącej strony umowy. W uzasadnieniu zakwestionowała powództwo tylko co do zasady wskazując, że kwestionuje obowiązek zapłaty, choć nie uzasadniła bliżej tego stanowiska.

W odpowiedzi na sprzeciw powódka wskazała, że przedmiotowa umowa najmu została zawarta na okres 5lat i nie została wypowiedziana. Powód regularnie w każdym miesiącu wystawia pozwanemu fakturę VAT.

W miesiącu grudniu 2015 roku czynsz najmu nie został przez pozwaną opłacony dlatego powód wysłał pozwanemu wezwanie do zapłaty a wobec faktu ,iż pozostało ono bez odpowiedzi skierował sprawę na drogę postępowania sądowego.

Ponadto powód podniósł, iż zarzut pozwanego, że powód nie podjął polubownego rozwiązania sporu a także nie dochował procedury zachowania 30- dniowego terminu do poinformowania pozwanego o powodzie skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego jest bezzasadny albowiem powód wysłał pozwanemu przesądowe wezwanie do zapłaty z żądaniem uregulowania zaległych należności w terminie 3 dni pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego zaś z uwagi na fakt, iż pozwana nie uregulowała od 2 lat żadnej faktury tytułem opłaty od czynszu bez wszczynania postępowania sadowego, zawiadomienie z dnia 6 lutego 2015 roku , które wystosowała do pozwanej w związku z zaległościami w płatnościach i konieczności skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego ma zastosowanie do każdej sprawy , która jest wynikiem łączącego strony stosunku prawnego.

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

Na mocy umowy najmu z dnia 15 stycznia 2014 roku, pozwana wynajęła od powoda lokal użytkowy położony w W. przy ul. (...) . Wysokość czynszu zgodnie z § 10 umowy przez 24 miesiące od zawarcie wynosi 4.000,00 zł netto , przy czym doliczeniu podlega podatek VAT 23% ( 4. 920,00 zł brutto) . Czynsz jest płatny miesięcznie do końca miesiąca za który przysługuje na podstawie faktury VAT wystawionej przez powoda.

Dowód: umowa najmu z dnia 15 stycznia 2014 roku (k.11,k. 34)

Powód wystawił i przesłał pozwanej fakturę VAT tytułem należności za czynsz najmu za miesiąc grudzień 2015 roku nr FU/12/15/M na kwotę 4. 920,00 brutto płatną do dnia 31 grudnia 2015roku.

Dowód: Faktura VAT nr (...) wraz z dowodem nadania.( k.15)

Do dnia wyrokowania pozwana nie uiściła należności objętej fakturą.

Powód pismem upominawczym wezwał pozwaną do dobrowolnej zapłaty zaległej faktury informując, iż w przypadku nie dokonania zapłaty w terminie 3 dni sprawa zostanie skierowana na drogę postępowania sądowego.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 5 stycznia 2016 roku wraz z potwierdzeniem nadania

(k. 16)

Powódka poinformowała pozwaną pismem z dnia 6 lutego 2015 roku ,że w oparciu o postanowienia umowy łączącej strony wobec istniejących zaległości dotyczących czynszu za najem lokalu w W. przy ul. (...) powódka zmuszona jest skierować sprawę na drogę postępowania sądowego.

Dowód: pismo powoda do pozwanej z dnia 6 lutego 2015 roku.( k. 50)

Sąd oddalił wniosek pozwanego o dopuszczenie dowodu z akt sprawy znajdujących się w tutejszym Sądzie o sygnaturach VI GNc 402/16, VI GNc 215/16, VI GC 251/16, VI GC 250/16, VI GC 110/16 jako niedopuszczalny. Kodeks postępowania cywilnego nie przewiduje możliwości dopuszczania dowodu przez Sąd z akt innej sprawy bez jednoczesnego sprecyzowania konkretnych kart akt określonego postępowania. Sąd czyniąc ustalenia w postępowaniu nie może oprzeć się na całych aktach innej sprawy, lecz wyłącznie na konkretnych dowodach przeprowadzonych przez Sąd w innym postępowaniu.

Zgodnie z art. 232 k.p.c. strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Natomiast w myśl art. 6 k.p.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Pozwana nie zaprzeczyła twierdzeniu powoda, że faktura została przez pozwaną zaksięgowana w ciężar kosztów. Zatem Sąd wobec stanowiska powoda wyrażonego na rozprawie, iż wobec nie zaprzeczenia przez pozwaną powyższemu - brak jest konieczności domagania się się przez powoda przedłożenia przez stronę pozwaną ewidencji zakupów - Sąd wniosek powoda w tym przedmiocie oddalił uznając w/w okoliczność za przyznane.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dokumentów, które nie budziły zastrzeżeń Sądu w zakresie ich wiarygodności. Zarówno dokumenty przedłożone przez powoda jak i przez pozwaną zostały przedłożone w kserokopii potwierdzonej za zgodność w oryginałem przez występujących w sprawie pełnomocników.

Mając na uwadze w/w stan faktyczny Sąd uznał powództwo za uzasadnione w całości.

Zgodnie z art. 659 § 1 k.c. przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z łączącej strony umowy najmu pozwana zobowiązana była płacić powodowi comiesięczny czynsz najmu w wysokości 4. 920,00 zł brutto. Wprawdzie pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty kwestionowała obowiązek zapłaty czynszu na rzecz powoda kwestionując powództwo co do zasady, nie formułując jednakże żadnych twierdzeń o faktach dla wykazania podniesionego zarzutu.

Nie był zasadny zarzut pozwanej , że powód wbrew postanowieniom umowy tj. § 15 ust. 6 nie poinformował pozwanej o powodzie skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego z wyprzedzeniem w terminie 30 dniowym gdyż pozwana nie wykazała, iż odebrała wezwanie do zapłaty 11 stycznia 2016 roku albowiem z załączonego do sprzeciwu wydruku komputerowego ze strony internetowej www. I..pl/pl/pomoc/znajdz-przesyłkę, nie wynika, że wezwanie zostało pozwanej doręczone 11 stycznia 2016roku. Na wydruku brak oznaczenia nadawcy przesyłki, brak wykazania że numer przesyłki w nim wskazany dotyczy przesyłki zawierającej wezwanie do zapłaty pochodzące od powoda. Tym samym uznać należy, iż pozwana nie wykazała aby powód nie zachował 30- dniowego terminu do poinformowania pozwanej o przyczynach skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego w niniejszej sprawie.

Ponadto Sąd uznał, iż powód wzywając pozwaną do zapłaty pismem z dnia 5 stycznia 2016 roku wyznaczając termin do zapłaty, po którego bezskutecznym upływie sprawa zostanie skierowana na drogę postępowania sądowego, powyższemu obowiązkowi uczynił zadość, zwłaszcza biorąc pod uwagę treść pisma powoda do pozwanej z dnia 6 lutego 2015 roku, w którym informuje pozwaną iż w związku z zaległościami dotyczącymi zapłaty czynszu w oparciu o treść umowy z dnia 15 stycznia 2014 roku sprawa zostaje skierowana na drogę postępowania sadowego.

Należy także mieć na względzie fakt, że wobec wielości spraw, które toczyły się i toczą przed tutejszym Sądem - o czym Sądowi wiadomo z urzędu - z powództwa J. S. przeciwko pozwanej o zapłatę czynszu z tytułu łączącej strony umowy najmu z dnia 15 stycznia 2014roku co pozwana przyznała w sprzeciwie od nakazu zapłaty, twierdzenie powoda, iż wobec notorycznego zalegania pozwanej w płatności zobowiązań z tytułu opłat za czynsz najmu wynikający z łączącej strony umowy, pismo , które wystosował do pozwanej w dniu 6 lutego 2915 roku oraz wezwanie do zapłaty z dnia 5 stycznia 2016roku wyznaczające termin 3 – dniowy do spełnienia świadczenia pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sadowego w pełni czynią zadość obowiązkowi polubownego załatwienia sporu w tym konieczności poinformowania o powodzie skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego z 30 – dniowym wyprzedzeniem.

Pozwana celem wykazania bezzasadności powództwa nie sformułowała żadnych twierdzeń o faktach na poparcie w/w zarzutu. W szczególności nie podniosła, aby umowa ta była w jakikolwiek sposób skutecznie rozwiązana przez którakolwiek ze stron, czy też by kwota objęta umową została zapłacona, ani nie zaprzeczyła twierdzeniu powoda , że przedmiotowa faktura została przez pozwaną zaksięgowana w ciężar kosztów.

W tym stanie rzeczy na podstawie art. 659 § 1 k.c. oraz § 10 umowy najmu z dnia 5 stycznia 2014roku orzeczono jak w pkt. 1 sentencji wyroku.

O odsetkach w wyroku orzeczono na podstawie art. 481 § 1 k.c. od dnia następnego od terminu zapłaty wskazanego na objętej pozwem fakturze.

O kosztach procesu orzeczono jak w pkt 2 sentencji wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3k.p.c.

Na koszt te złożyły się opłata od pozwu w kwocie 100 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł, oraz koszty zastępstwa prawnego udzielonego powodowi przez adwokata § 6 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie1200 zł.