Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział X Gospodarczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2016 r. w Szczecinie

na rozprawie

w sprawie z powództwa B. C. (1)

przeciwko B. C. (2)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej B. C. (2) na rzecz powoda B. C. (1) kwotę 5600 zł (pięć tysięcy sześćset złotych ) wraz z ustawowymi odsetkami (określonymi od dnia 1 stycznia 2016 r. jako odsetki ustawowe za opóźnienie) od dnia 18 września 2014 r.,

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1467 zł (jeden tysiąc czterysta sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt X GC 821/15

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2014 roku powód B. C. (1) wniósł do Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie pozew przeciwko pozwanej B. C. (2) o zapłatę kwoty 5.600 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 18 września 2014 roku oraz kosztami postępowania. Uzasadniając żądanie pozwu powód wskazał, że zawarł z pozwaną w dniu 18 czerwca 2014 roku umowę zobowiązującą go do pełnienia funkcji kierownika budowy na inwestycji polegającej na zagospodarowaniu terenu na strefę rekreacyjną. Powód podał, że od dnia zawarcia umowy strony pozostawały w ciągłym kontakcie telefonicznym i mailowym, a także spotykały się w siedzibie przedsiębiorstwa pozwanej oraz na budowie. Powód zaznaczył, że informował pozwaną o sytuacji na budowie, zagadnieniach problematycznych, które wynikały w związku z procesem inwestycyjnym, postępie prac i innych zagadnieniach, które wymagały notyfikacji i rozwiązania. Powód wskazał, że realizował umowę z należytą starannością, w tym przedkładał pozwanej oryginały dokumentów pozyskiwanych w roku realizacji inwestycji. Powód wywodził, że w dniu 18 sierpnia 2014 roku księgowa pozwanej wezwała go do przekazania pisemnego sprawozdania przebiegu budowy, sprawozdanie to miało być jednak składane w oparciu o wzór, którego nie otrzymał, wniósł więc o jego przekazanie. Po otrzymaniu wzoru powód ustalił, że jego treść wymaga, aby składane było ono w oparciu o dokumenty, które zostały dostarczone pozwanej lub które nigdy nie były w jego posiadaniu. Powód podał, że przedstawił pozwanej harmonogram z prac na budowie, kontynuował także składanie bieżących sprawozdań z postępów prac, zaś w dniu 27 sierpnia 2014 roku złożył sprawozdanie za miesiące czerwiec i lipiec zgodnie ze wzorem. Strona powodowa podniosła również, że mimo składania pozwanej zapotrzebowania na materiały były one dostarczane z opóźnieniem, ponadto zatrudnieni przez pozwaną pracownicy nie mieli odpowiednich umiejętności. Powód podał, że w dniu 23 września 2014 roku otrzymał wiadomość mailową do którego dołączono notę księgową z której treści wynikało, że został obciążony karą umowną za 38 dniowe opóźnienie w przekazaniu sprawozdań finansowych, następnie zaś pozwana przesłała mu oświadczenie o kompensacie umownej i w związku z tym przelała mu kwotę wynagrodzenia pomniejszoną o kwotę 5.600 zł tytułem kary umownej. Powód podał, że przy zawarciu umowy nie otrzymał wzoru sprawozdania i do czasu otrzymania wiadomości mailowej był przekonany o wywiązywaniu się z obowiązku informowania o przebiegu prac – poprzez sprawozdania składane telefoniczne, osobiście oraz mailowo. Złożenie sprawozdania wymagało natomiast uzyskania dokumentów księgowych celem ich zliczenia i uwzględnienia w sprawozdaniu, co wymagało odpowiedniego czasu.

W dniu 12 lutego 2015 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Szczecin – Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana zaskarżyła go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania. Pozwana podniosła, że powód nienależycie wykonał zobowiązania umowne co skutkowało znacznym opóźnieniem w realizacji inwestycji, a w konsekwencji powstaniem w majątku pozwanej szkody. Pozwana podała, że zgodnie z umową, jedynym z obowiązków powoda było składanie comiesięcznych sprawozdań – którego to zobowiązania powód nie wykonywał. Pozwana wskazała, że powód dysponował wszelkimi informacjami dotyczącymi stanu budowy, które umożliwiały mu sporządzenie sprawozdań, a nadto, że funkcja jaką wykonywał zobowiązywała go do znajomości wszelkich danych niezbędnych do jego sporządzenia, skoro zaś nie mógł on zgromadzić takich danych to wykonywał swoje obowiązki w sposób nienależyty. Pozwana podniosła, że wielokrotnie zwracała powodowi uwagę, aby dopilnowywał terminów dostaw materiałów, czuwał nad realizacją zamówień, podejmował inicjatywę w celu przyspieszenia i usprawnienia prac na budowie. Pozwana podniosła, że po wizytacji na terenie budowy jej przedstawiciela – T. C., stwierdził on zbyt wolne tempo realizacji prac, znikomy nadzór powoda nad prowadzonymi pracami jak i pracownikami, brak dokonywania koniecznych zamówień, brak dokonywania zapotrzebowania na potrzebny materiał, brak ogrodzenia terenu budowy, brak realizacji rozbiórki istniejącego ogrodzenia na budowie, brak należytego wykorzystania materiału znajdującego się na budowie oraz brak finalizacji umów od podwykonawstwo. W związku z powyższym pozwana była zmuszona do wprowadzenia na teren budowy wykonawstwa zastępczego, co wygenerowało koszty. Powyższe okoliczności, uzasadniały, zdaniem pozwanej naliczenie przez nią kary umownej w kwocie 5.600 zł. Pozwana zaznaczyła, że dokonała potrącenia kary umownej z wynagrodzeniem przysługującym powodowi oraz uiściła pozostałą należną powodowi kwotę.

W piśmie przygotowawczym z dnia 28 lipca 2015 roku powód zaznaczył, że pozwana nie przedstawiła żadnych dowodów na wystąpienie szkody ani jej wysokości. Powód podniósł, że sprawowana przez niego funkcja obejmuje sprawowanie nadzoru nad przebiegiem prac budowlanych, dbałością o koordynacje prowadzonych robót i ich odpowiednią jakość, nie polega zaś na obowiązkach sprawozdawczych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18 czerwca 2014 roku B. C. (1) (jako wykonawca) zawarł z B. C. (2) (jako zamawiającym) umowę o pełnienie funkcji kierownika budowy.

Zamawiający zlecił wykonawcy świadczenie usług dotyczących pełnienia funkcji kierownika budowy w pełnym zakresie przy realizacji przez zamawiającego robót budowlano – montażowych wraz z zawiadomieniem właściwego organu przed przystąpieniem do użytkowania w ramach zadania „Zagospodarowanie terenu na strefę rekreacyjną piracka przygoda”.

Zgodnie z § 2 umowy podstawowymi celami umowy było: prowadzenie robót budowlano – montażowych, wykorzystanie przez wykonawcę wszelkich możliwości, aby bez szkody dla jakości inwestycji obniżyć koszty jej realizacji, dopilnowanie ścisłego wykonywania przez pracowników zamawiającego oraz podwykonawców obowiązków umownych spoczywających na zamawiającym, dopilnowanie, aby umowa zawarta przez zamawiającego z inwestorem.

W § 6 ust. 1 umowy strony ustaliły wynagrodzenie ryczałtowe na kwotę 43.050 zł brutto.

Zamawiający zobowiązał się do udostępniania wykonawcy materiałów niezbędnych do wykonania umowy. Wykonawca natomiast zobowiązał się do składania co najmniej raz na miesiąc pisemnego sprawozdania obejmującego stan prac budowlano – montażowych, ich rozliczenia finansowego oraz opis istotnych wydarzeń związanych z realizacją umowy z inwestorem. Zamawiający mógł żądać przedstawienia innych informacji oraz ustnych lub pisemnych informacji i przedłożenia dokumentów w czasie godzin pracy (§ 9 ust. 1 i 4)

W § 13 ust. 3 umowy strony ustaliły, że w przypadku zwłoki wykonawcy w wykonaniu jakiegokolwiek obowiązku wynikającego z umowy, wykonawca zapłaci zamawiającemu karę umowną w wysokości 0,2 % całości wynagrodzenia wykonawcy netto za każdy dzień zwłoki. W przypadku gdy zwłoka przekroczy 10 dni kara umowna wynieść miała 0,5 % całości wynagrodzenia netto za każdy dzień zwłoki po przekroczeniu 10 dni.

Dowód:

−

Wydruk z (...) pozwanej k. 2-3, 32

−

Wydruk z (...) powoda k. 31

−

Umowa wraz z załącznikami k. 33-40

−

Zeznanie świadka T. C. k. 433

B. C. (1) kontaktował się mailowo z pracownikami pozwanej. Przesyłał w wiadomościach mailowych harmonogramy prac, zestawienia przepracowanych przez pracowników godzin na budowie, zamówienia na potrzebny sprzęt i materiały. Prowadził także korespondencje mailową z dostawcami – koordynował dostawy materiałów na budowę, przekazywał informacje pochodzące od inwestora, poszukiwał dostawców materiałów. Zamówienia składane były także w trakcie rozmów telefonicznych. Raz w tygodniu – w poniedziałek powód przyjeżdżał do biura pozwanej celem rozliczenia pobranych zaliczek. Nie miał dostępu do wszystkich dokumentów związanych z realizacją inwestycji.

Wiadomością mailową z dnia 18 sierpnia 2014 roku pracownik pozwanej – wezwała B. C. (1) do złożenia sprawozdań określonych w § 9 ust. 5 umowy w terminie do dnia 19 sierpnia 2014 roku.

W odpowiedzi, B. C. (1) poinformował, że zgodnie z zapisem umowy wzór pisemnego sprawozdania powinien zostać przekazany mu przez zamawiającego.

Wiadomością mailową z dnia 18 sierpnia 2014 roku pracownik pozwanej przesłał powodowi wzór sprawozdania.

B. C. (1) wiadomością mailową z dnia 19 sierpnia 2014 roku poinformował pracownika pozwanej, że w związku z otrzymaniem wzoru sprawozdania po godzinach pracy nie jest w stanie dostarczyć sprawozdania w wyznaczonym terminie, nie posiada wystarczających danych do rzetelnego sprawozdania – nie zna wartości kosztów materiałów, pracowników, usług obcych, kosztów pośrednich.

Wiadomością mailową z dnia 19 sierpnia 2014 roku pracownik pozwanej poinformował, że materiały na budowę dostarczane są wraz z dokumentami, natomiast w przypadku konieczności uzupełnienia braków w dokumentacji istnieje możliwość ich uzupełnienia w poniedziałek. Następnie wiadomością mailową z dnia 21 sierpnia 2014 roku poinformował o obowiązku składania cotygodniowych sprawozdań w formie mailowej oraz w formie wydruku. Wskazał, że w związku z niewywiązaniem się z pierwszego terminu złożenia sprawozdania ostatecznym terminem na ich złożenie jest 22 sierpnia 2014 roku. Wiadomością mailową z dnia 25 sierpnia 2015 roku pracownik pozwanej wezwał do złożenia sprawozdania do dnia 26 sierpnia 2014 roku. W dniu 26 sierpnia 2014 roku, 27 sierpnia 2014 roku oraz 29 sierpnia 2014 roku B. C. (1) przesłał pozwanej sprawozdanie za miesiąc czerwiec i lipiec 2014 roku.

Dowód:

−

Wydruki wiadomości mailowych k. 41-159, 279-280, 282-287

−

Zeznania świadka E. D. k. 427-429

−

Przesłuchanie powoda B. C. (1) k. 497

Opóźnienia w wykonywaniu prac związane były z opóźnieniami w dostawach materiałów koniecznych do ich przeprowadzenia, co wiązało się z brakiem płynności finansowej pozwanej. Zatrudnieni przez pozwaną pracownicy nie byli wykwalifikowani. Występowały braki w narzędziach potrzebnych do wykonywania prac.

Dowód:

−

Zeznania świadka E. D. k. 427-429

−

Zeznania świadka D. C. k. 429-430

−

Zeznania świadka P. A. k. 430-431

−

Zeznania świadka D. F. k. 432-433

T. C. – przedstawiciel pozwanej wezwał powoda do dopilnowania terminów dostaw, zamówień oraz akceptacji materiałów na realizowaną inwestycje. W odpowiedzi, powód poinformował, że osoba odpowiedzialna za dostawy i zamówienia nie udziela mu informacji na ten temat. Zwrócił także uwagę na problemy z pracownikami zatrudnionymi przez pozwaną.

Powód zwracał się do pracowników pozwanej o dostarczenie zamówień oraz o udzielenie informacji kiedy zamówione materiały dotrą na budowę.

T. C. – przedstawiciel pozwanej wiadomością mailową z dnia 20 września 2014 roku wskazał na brak nadzoru ze strony powoda co do przeprowadzanych prac, co spowodowało opóźnienie w ich wykonaniu. W odpowiedzi, powód wskazał, że brak możliwości postępu prac związany jest z opóźnieniami w dostawach materiałów. Zaznaczył, że zawieranie umów z podwykonawcami nie należy do zakresu jego obowiązków.

Dowód:

−

Wydruki wiadomości mailowych k. 151-159

−

Wydruki wiadomości mailowych k. 257-258

Pismem z dnia 13 sierpnia 2014 roku powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 6.733, 02 zł tytułem wynagrodzenia za pełnienie obowiązków kierownika budowy w miesiącu lipiec 2014 roku.

W dniu 1 września powód wystawił pozwanej fakturę tytułem wynagrodzenia za pełnienie obowiązków kierownika budowy w miesiącu sierpniu 2014 roku na kwotę 6.440, 28 zł z terminem płatności określonym na dzień 17 września 2014 roku. Następnie pismem z dnia 18 września 2014 wezwał pozwaną do zapłaty powyższej kwoty.

Dowód:

−

Wezwanie do zapłaty k. 160-161

−

Wezwanie do zapłaty k. 193

Wiadomością mailową z dnia 23 września 2014 roku pracownik pozwanej przesłał powodowi notę go obciążającą na kwotę 5.600 zł za nieterminowe składanie sprawozdań z rozliczeń finansowych zgodnie z § 9 pkt 4 umowy z dnia 18 czerwca 2014 roku – 38 dni opóźnienia.

Następnie, w dniu 24 września 2014 roku pozwana wystawiła kompensatę należności w kwocie 6.440, 28 zł (stanowiącą wynagrodzenie należne powodowi) z należnością wynikającą z noty księgowej na kwotę 5.600 zł. W piśmie wskazane zostało, że po kompensacie do zapłaty na rzecz powoda pozostaje kwota 840, 28 zł. Kwota ta została przez pozwaną uiszczona.

W odpowiedzi powód poinformował, że nie wyraża zgody na kompensacje. W kolejnej wiadomości mailowej wskazał, że odstępuje od umowy w związku z brakiem zapłaty na jego rzecz kwoty 6.440, 28 zł.

Wiadomością mailową z dnia 29 września 2014 roku powód wezwał pozwaną do wyznaczenia daty sporządzenia protokołu inwentaryzacji wykonanych na budowie prac.

W wiadomości mailowej z dnia 1 października 2014 roku T. C. wskazał na odstąpienie od umowy w związku z nierealizowaniem przez powoda postanowień umownych.

B. C. (1) sporządził protokół zaawansowania robót na dzień 26 września 2014 roku oraz protokół przekazania dokumentacji budowy i następnie wysłał go pozwanej.

Dowód:

−

Wiadomości mailowe wraz z załącznikami k. 163-166

−

Potwierdzenie przelewu k. 168

−

Nota księgowa k. 252

−

Kompensata umowna k. 254

−

Wydruki wiadomości mailowych k. 259-278

W związku z rozwiązaniem umowy z powodem, pozwana zawarła umowę o pełnienie funkcji kierownika budowy z R. N.. Miał on obowiązek składania sprawozdań, jednak nie od początku trwania umowy był on wzywany do raportowania stanu pracy na budowie.

Dowód:

−

Zeznania świadka R. N. k. 431

Pismem z dnia 10 października 2014 roku powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 5.600 zł tytułem wynagrodzenia za pełnienie funkcji kierownika budowy, uwzględniając wpłatę przez pozwaną kwoty 840, 28 zł.

Dowód:

−

Wezwanie do zapłaty k. 194-196

Sąd zważył co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione.

W rozpoznawanej sprawie powód domagał się zapłaty należności tytułem wynagrodzenia za świadczenie usługi w postaci pełnienia funkcji kierownika budowy w miesiącu sierpniu 2014 roku, co przy uwzględnieniu zapłaty pozwanej w kwocie 840, 28 zł, stanowi kwotę 5.600 zł.

Wskazaną umowę Sąd zakwalifikował jako umowę o świadczenie usług, do której zastosowanie - zgodnie art. 750 k.c. - znajduje art. 734 k.c. i następne. Zgodnie z art. 734 § 1 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się o wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy (art. 735 k.c.).

W okolicznościach niniejszej sprawy nie budzi wątpliwości fakt, że w dniu 18 czerwca 2014 roku strony zawarły umowę, której przedmiotem było pełnienie przez B. C. (1) funkcji kierownika budowy.

Kwestionując żądanie pozwu pozwana wskazała bowiem, że należne powodowi wynagrodzenie w kwocie 6.440, 28 zł potrąciła z obciążającą powoda karą umowną za nieterminowe złożenie sprawozdania – 5.600 zł, a następnie wypłaciła różnice w kwocie 840, 28 zł. Wskazała, że powód nienależycie wykonywał powierzone mu funkcje, do doprowadziło do opóźnienia i wygenerowało dodatkowe koszty po jej stronie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że strony w § 13 zastrzegły określoną w art. 484 k.c. karę umowną. Wykonawca zobowiązał się zapłacić karę umowną w wysokości 0,2 % wynagrodzenia netto (za pierwsze 10 dni zwłoki) oraz 0,5 % wynagrodzenia netto (za kolejne dni zwłoki po przekroczeniu 10 dni) w przypadku zwłoki w wykonaniu jakiegokolwiek obowiązku określonego w umowie. Zwrócić należy także uwagę, że § 9 ust. 4 umowy wykonawca zobowiązał się do składania co najmniej raz na miesiąc pisemnego sprawozdania, którego wzór, jak wynika z korespondencji mailowej pomiędzy powodem a pracownikiem pozwanej oraz przesłuchania powoda, miał zostać przekazany przez zamawiającego.

Zauważyć należy, że pozwana w początkowym okresie realizacji inwestycji – a więc i współpracy stron nie wymagała od powoda składania tego rodzaju sprawozdań. Powód, podobnie jak inni współpracownicy pozwanej przekazywali sprawozdania z wykonywanych funkcji, prac poprzez cotygodniowe wiadomości mailowe. Powód przekazywał również pozwanej wszelką dokumentacje, która była w jego posiadaniu, kontaktował się telefonicznie oraz mailowo z jej pracownikami oraz przyjeżdżał do biura pozwanej w celu rozliczenia zaliczek. Pozwana nie informowała, że taki proces informacji o postępach jest niewłaściwy. Na konieczność złożenia sprawozdania wskazała dopiero pracownica pozwanej w wiadomości mailowej z dnia 18 sierpnia 2014 roku. Ponadto pozwana nie przekazała powodowi wraz z zawarciem umowy wzoru sprawozdania, do czego zgodnie z umową była zobowiązana. Nie można było więc wymagać od powoda, który wzoru takiego nie uzyskał, aby dostarczył sprawozdanie na jego podstawie sporządzone. Podkreślić należy, że pozwana nie wypełniła zobowiązania umownego, które aktualizowało obowiązek powoda. Nadto, przekazany przez pracownice pozwanej wzór wymagał od powoda zapoznania się z dokumentacją dotyczącą inwestycji, do której w części nie miał dostępu. Powód sprawozdanie sporządził niezwłocznie i następnie przekazał je pozwanej. W tej sytuacji brak było podstaw do obciążenia powoda karą umowną za zwłokę w wykonaniu obowiązku wynikającego z umowy.

Zwrócić należy także uwagę, ze brak jest podstaw do przyjęcia jakoby powód wykonywał swoje zobowiązanie w sposób nienależyty – co spowodowało opóźnienie w realizacji inwestycji, a w konsekwencji doprowadziło do poniesienia przez pozwaną szkody. Świadkowie zgodnie twierdzili, że opóźnienie w realizacji zadania związane było z opóźnieniem w dostarczaniu materiałów – co kolei związane było bezpośrednio z brakiem płynności finansowej pozwanej. Z treści wiadomości mailowych wynika natomiast, że powód próbował uzyskać informacje co do zamówionych materiałów, kontaktował się z tym celu w dostawcami a także z przedstawicielami i pracownikami pozwanej. Świadkowie zwracali także uwagę na brak wykwalifikowania pracowników zatrudnionych przez pozwaną oraz brak narzędzi koniecznych do wykonywania pracy. Mimo obowiązku wynikającego z art. 6 k.c. pozwana nie wykazała, aby powód wykonał swoje zobowiązanie w sposób nienależyty – a więc nie wykazała spełnienia przesłanki, która w świetle art. 471 k.c. implikuje odpowiedzialność odszkodowawczą.

W konsekwencji zarzut potrącenia podniesiony przez pozwaną należało uznać za nieskuteczny (z obu podstaw faktycznych tj. podniesionego przed procesem zarzutu potrącenia z tytułu kary umownej za nieskładanie sprawozdań oraz z tytułu podniesionego w procesie zarzutu potracenia z tytułu poniesionej szkody mającej powstać w wyniku nienależytego wykonywania obowiązków przez powoda).

Zgodnie bowiem z art. 498 § 1 gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. W okolicznościach niniejszej sprawy, w świetle powyższych rozważań, brak jest po stronie pozwanej należności, która mogłaby ulec potrąceniu z należnością powoda.

Zwrócić należy uwagę, ze pozwana nie kwestionowała zasadności wynagrodzenia należnego powodowi w kwocie 6.440, 28 zł. Co więcej dokonując kompensacji potwierdziła istnienie takiego zobowiązania. Biorąc pod uwagę, że pozwana wypłaciła powodowi wynagrodzenie w kwocie 840, 28 zł, zasadnym było zasądzić kwotę 5.600 zł.

O odsetkach Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu, na podstawie art. 481 § 1 k.c., stosownie do którego jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Sąd wziął pod uwagę termin zapłaty określony w fakturze z dnia 1 września 2014 roku – 17 września 2014 roku, ustalając na tej podstawie, że żądanie odsetkowe było uzasadnione.

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o treści przedłożonych do akt dowodów z dokumentów. Żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości, a i w ocenie Sądu nie budziły one żadnych wątpliwości. Sąd oparł się również na zeznaniach świadków E. D., D. C., P. A., D. F. oraz R. N. nie znajdując podstaw by odmówić ich wiary. Zeznania te korespondowały ze sobą, a ponadto z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Sąd wziął również pod uwagę dowód z przesłuchania stron. Na rozprawie w dniu 12 lipca 2016 roku Sąd pominął dowód z opinii biegłego, biorąc pod uwagę, że dowód ten nie byłby przydatny do ustalenia okoliczności wysokości poniesionej przez pozwaną szkody w skutek nienależytego wykonywania umowy przez powoda. W pierwszej kolejności zwrócić należy bowiem uwagę zobowiązanie powoda polegało na świadczeniu usług kierownika budowy – a więc na nadzorze, koordynowaniu prac, nie zaś na bezpośrednim wykonywaniu prac budowlanych. Ponadto Sąd wziął pod uwagę, że na terenie budowy przeprowadzane były dalsze prace, a w świetle zeznań R. N., wykonujący prace, po pracownikach współpracujących z powodem, nie dokonywali poprawek, dokonywali natomiast ich kontynuacji. Z zeznań świadków (poza zeznaniami T. C.) wynikało, iż powód swojej zadania na budowie wykonywał prawidłowo. Tym samym pozwana nie wykazała, iż powód nienależycie wykonywał umowę, co w konsekwencji spowodowało, iż ustalenie dalszych przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej stało się bezprzedmiotowe.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W niniejszym postępowaniu stroną przegrywającą jest pozwana i jako taka zobowiązana jest do zwrócenia powodowi poniesionych przez niego kosztów procesu. Na koszty poniesione przez powoda w łącznej wysokości 1.467 zł złożyły się: opłata sądowa od pozwu w wysokości 250 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 1.200 zł (ustalone na podstawie § 6 pkt 4 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Dz.U.2013.461 j.).